Στις πιο πρόσφατες Ευρωεκλογές κατέβηκαν 10(!) ακροδεξιά κόμματα. Τι έχουν να χωρίσουν μεταξύ τους;
H Μεταπολίτευση είχε γεννήσει από την αρχή της το αστείο με την πολυδιάσπαση της αριστεράς, αστείο που σχηματοποιήθηκε κατά κόρον από την περίφημη διάκριση μεταξύ μ-λ ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ), τα οποία μάλιστα σε μία εκλογική διαδικασία συνασπίστηκαν ως ΚΚΕ (μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ. Πλέον φαίνεται ότι αυτό το φαινόμενο της πολυδιάσπασης (για διαφορές που μοιάζουν ασήμαντες εκ πρώτης όψεως) έχει γίνει χαρακτηριστικό της εθνικοφροσύνης. Ας δούμε τι έγινε στις τελευταίες Ευρωεκλογές.
Ελληνική Λύση, Νίκη, Φωνή Λογικής και μετά Πατριώτες – Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, Κίνημα 21, Συντηρητικοί, ΛΑΟΣ, Εθνικό Μέτωπο, Ελλήνων Συνέλευσις, Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας. Από τα 31 κόμματα που κατέβηκαν, τουλάχιστον τα 10 ανήκουν στον χώρο της ακροδεξιάς ή, για να το πούμε ευγενικά, στον χώρο «δεξιά της Νέας Δημοκρατίας». Το σημαντικό βέβαια είναι άλλο.
Αυτή τη στιγμή έχουν εκπροσώπηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο 4 (!) τέτοια κόμματα, ενώ υπάρχει και ένα ακόμα, οι Πατριώτες του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, οι οποίοι πήραν ένα αξιοπρόσεκτο 1,41%, κυρίως χάρη στην κινητοποίηση των μηχανισμών του Κασιδιάρη. Ο τελευταίος στήριξε συγκεκριμένο υποψήφιο που τελικά πήρε διπλάσιους σταυρούς από τον αρχηγό, ο οποίος έχει μάλιστα το όνομά του στo όνομα του ίδιου του κόμματος.
Εύκολα βέβαια μπορεί να γεννηθεί η απορία σε πολλούς από εμάς σχετικά με το τι έχουν να χωρίσουν μεταξύ τους όλα αυτά τα ακροδεξιά κόμματα και γιατί έχουν σπάσει στα δέκα. Στην πραγματικότητα βέβαια, ακόμα και η ακροδεξιά έχει τις διάφορες αποχρώσεις της, τις οποίες πρέπει να γνωρίζουμε, προκειμένου να τις αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά.
Ελληνική Λύση
Το προσωποπαγές κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος στον ευρύτερο χώρο στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Ο χαρακτήρας του αγγίζει περισσότερο στοιχεία της λαϊκής δεξιάς με μία τάση εθνικοφροσύνης, παντρεμένη με συνωμοσιολογία, αντιμεταναστευτικό και ομοφοβικό λόγο. Ο Βελόπουλος ουσιαστικά είναι ο συνεχιστής του τρόπου που έκανε πολιτική ο άνθρωπος που έφερε τις ιδέες της σύγχρονης ακροδεξιάς στη χώρα, ο Καρατζαφέρης.
Η Ελληνική Λύση έχει από παλιά μία πιο ρωσόφιλη και φιλοπουτινική πολιτική στάση η οποία ελάχιστα διαφοροποιήθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Από την άλλη, για τα ζητήματα της Μέσης Ανατολής σπάνια τοποθετείται με όρους «δίκαιο Ισραήλ» ή «δίκαιο Παλαιστινίων». Προφανώς οποιαδήποτε καθαρή στάση θα αποξένωνε μέρος του ετερόκλητου κοινού του που συμπεριλαμβάνει αντισημιτισμό και ισλαμοφοβία. Παρόλα αυτά, συχνά έχει επαινέσει το κράτος του Ισραήλ ως χώρα πρότυπο για την Ελλάδα, κυρίως ως προς το μιλιταριστικό του πνεύμα.
Τέλος, συχνά χαϊδεύει τα αυτιά των διαφόρων συνωμοσιολογικών κοινοτήτων, ενώ η κάπως αόριστη στάση του σχετικά με τη σχέση ορθοδοξίας και αρχαιολατρείας έχει μπει στο στόχαστρο τόσων των αμιγώς χριστιανών φονταμενταλιστών όσο και των «αρχαιολατρών» τύπου Σπαρτιάτες.
Νίκη
Σε αντίθεση με την Ελληνική Λύση, η Νίκη είναι ένα κόμμα που δεν στηρίζεται τόσο πολύ στη φυσιογνωμία του ηγέτη του, ο οποίος εξάλλου είναι πολύ λιγότερο αναγνωρίσιμος από τον Βελόπουλο, αλλά μάλλον περισσότερο σε έτοιμους εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς κύκλους και δίκτυα. Είναι εντυπωσιακό το πώς αυτό το κόμμα επί πολύ καιρό συσπείρωνε κόσμο και αποκτούσε οργανωτική βάση χωρίς κανείς να καταλάβει απολύτως τίποτα, μέχρι τις παραμονές των εκλογών του Ιουνίου του 2023, όταν και φαινόταν ότι θα εκλεγεί.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για ένα καθαρά φονταμενταλιστικό κόμμα φανατικών χριστιανών. Αν ο τρόπος που ασκεί πολιτική ο Βελόπουλος μοιάζει με έναν πολύ ικανό τηλεπωλητή, ο Νατσιός φαντάζει περισσότερο υπερσυντηρητικός φιλόλογος.
Το εντυπωσιακό είναι ότι αν εξαιρέσεις πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που άπτονται της ορθοδοξίας, ο Νατσιός συχνά μοιάζει να κάνει κατήχηση από βήματος Βουλής, σπαταλώντας τον χρόνο του με λόγια σοφών ανδρών και ηθικοπλαστικές αναφορές σε έθνος, θρησκεία και οικογένεια, άσχετες πολλές φορές με το ζητούμενο.
Γενικά, η Νίκη μοιράζεται συνωμοσιολογικές, ομοφοβικές και εθνικόφρονες αντιλήψεις, είναι εναντίον των αμβλώσεων και φυσικά διεκδίκησε πρωταγωνιστικό ρόλο στον ξεσηκωμό απέναντι στον νόμο για την ισότητα στον γάμο.
Φωνή Λογικής
Αν η Ελληνική Λύση και η Νίκη αντιπροσωπεύουν δύο πιο παραδοσιακές εκδοχές της ακροδεξιάς, η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου δημιουργήθηκε ως μία δύναμη που ασπάζεται τις ιδέες της alt-right. Δεν είναι τυχαία η σύντομη και πλήρως αποτυχημένη συμπόρευσή της με τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο.
Η πλήρης αντίθεσή της στην woke κουλτούρα είναι δομικό της χαρακτηριστικό. Για την ακρίβεια, ο λόγος ύπαρξης του κόμματος. Η Αφροδίτη Λατινοπούλου έγινε γνωστή στο ευρύτερο κοινό λόγω του body shaming που έκανε στη Δανάη Μπάρκα. Το σχόλιο αυτό αποτέλεσε τον λόγο διαγραφής της από τη Νέα Δημοκρατία.
Την ισχύ της η Λατινοπούλου την έχει πάρει κυρίως από τα social media, τα οποία η ίδια χρησιμοποιεί συστηματικά και συνήθως εκφράζοντας ακραίες απόψεις υπό τον μανδύα της αντίθεσης στην πολιτική ορθότητα που δήθεν έχει γίνει κυρίαρχη κουλτούρα και απειλεί τη Δύση και τον ελληνισμό.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στη Ζήνα Κουτσελίνη, η Αφροδίτη Λατινοπούλου υποστήριξε ότι «αυτός ο χώρος, που κάποιοι λένε ως δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, έχει πολλά χαρακτηριστικά γραφικότητας και λαϊκισμού. Αυτό που λείπει είναι ένα σοβαρό κόμμα».
Το παραπάνω quote μάλλον μας δείχνει και τη στρατηγική που θα ακολουθήσει, μάλλον στα πρότυπα Meloni, ως μία σοβαρή και πιο συστημική εκδοχή της ακροδεξιάς μακριά (δήθεν) από εξαλλοσύνες και ακτιβισμούς. Πιστή σε αυτή τη στάση, η ίδια είναι φανατικά υπέρ της Ουκρανίας και του Ισραήλ.