Ως γνωστόν, οι ρυθμοί της καθημερινότητας είναι εξουθενωτικοί.
Οι αμέτρητες ευθύνες και η πολύβουη ζωή στα αστικά κέντρα, σε συνδυασμό με τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, δημιουργούν συχνά έντονη κόπωση, σωματική ή/και συναισθηματική. Μεταξύ των όρων που αναδύονται για να περιγράψουν υποκατηγορίες αυτής της κόπωσης, είναι και η «Ανηδονία». Αναζητώντας έναν ορισμό, καταλήγει κανείς στο εξής: «Ανηδονία είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την αδυναμία ενός ανθρώπου να αισθανθεί ευχαρίστηση από οποιαδήποτε δραστηριότητα. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή την κατάσταση δεν είναι σε θέση να πάρουν χαρά, ούτε να απολαύσουν το παραμικρό».
Μικρές στιγμές απελευθέρωσης
Υπάρχουν ορισμένες σωτήριες πρακτικές απεμπλοκής από την εξουθενωτική καθημερινότητα, οι οποίες αν και μικρής κλίμακας, υπόσχονται μεγάλη βελτίωση. Καταρχάς, τα μικρά διαλείμματα μεταξύ των υποχρεώσεων συνιστούν εξαιρετική συνήθεια αποσυμπίεσης και ανάπαυλας. Επί παραδείγματι, τα σύντομα αστειάκια με συναδέλφους ή η ανταλλαγή μηνυμάτων με αγαπημένα πρόσωπα, συμβάλλουν σημαντικά στη βελτιωμένη ψυχοσύνθεση. Μια άλλη πρόταση, είναι η απόλαυση ενός μοσχοβολιστού καφέ, ατενίζοντας το πάρκο από το παράθυρο του γραφείου ή μετά μουσικής.
Μια παύση στο χωροχρόνο
Η ανηδονία συνεπάγεται μειωμένη διάθεση για μεγάλα χρονικά διαστήματα και λειτουργεί ως προειδοποίηση για την πίεση που υφίσταται το κάθε υποκείμενο. Κάνοντας μικρά διαλείμματα εντός της ημέρας, με αισιόδοξο πρόσημο, γίνεται μια παύση στο χωροχρόνο, επιτρέποντας τη διαφυγή από στρεσογόνους παράγοντες και δεκάδες υποχρεώσεις. Παύσεις αναγκαίες μια κοινωνία που απαιτεί τα βέλτιστα αποτελέσματα σε ασφυκτικά χρονικά όρια, ενώ παράλληλα αρνείται πεισματικά να συγχωρήσει τυχόν ατοπήματα.
Αν διαπιστωθούν έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις, με σοβαρές επιρροές σε όλα τα επίπεδα δράσης, συνιστάται η συμβολή κάποιου ειδικού ψυχικής υγείας, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση, δίχως δυσμενή επακόλουθα.
Εικόνα: Shutterstock