Στα χρόνια του καπιταλισμού, το προνόμιο της αξιοπρεπούς εργασίας για εμάς –τους Gen Zers– φαντάζει κάπως ουτοπικό.

Τις περισσότερες φορές, οι Gen Zers αναγκαζόμαστε να συμβιβαστούμε σε θέσεις εργασίας που δεν είναι κοντά στο αντικείμενό μας ή μας προσφέρουν εξαιρετικά χαμηλές απολαβές (ή και τα δύο). Ωστόσο, ακόμη κι αυτός ο διαρκής συμβιβασμός στη δουλειά είναι κάπως επαρκής για να καλύψουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις. Πάρα τάυτα, το διαρκές στρες, η κακή συμπεριφορά των εργοδοτών και ο ατελείωτος φόρτος εργασίας, μας κάνουν να αισθανόμαστε ανεπαρκείς και να φοβόμαστε μήπως είμαστε οι επόμενοι που θα δούμε την πόρτα της εξόδου.

Ακόμη κι αν δεν πρόκειται για τη δουλειά των ονείρων μας, αρκεί από μόνο του το γεγονός ότι βιοποριζόμαστε αποκλειστικά μέσα από αυτήν. Οπότε, η ιδέα και μόνο ότι ενδεχομένως δεν θα είμαστε σε θέση να καλύψουμε τα έξοδά μας στην εποχή της κρίσης και της ανεργίας, εύλογα δημιουργεί αισθήματα έντονης ανασφάλειας.

Πώς καταλαβαίνω ότι αυτή η δουλειά δεν είναι για μένα;

Καλώς ή κακώς, ο καθένας μας έχει διαφορετικές ανάγκες, επιθυμίες, προτεραιότητες, ικανότητες και στόχους. Επομένως, το αν μια δουλειά θεωρείται «καλή» ή όχι, είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση. Για γίνει αυτό αντιληπτό, χρειάζεται να απαντηθούν οι εξής ερωτήσεις:

-Είναι ενδιαφέροντα τα tasks μου;

-Με βοηθάει η δουλειά μου να εξελιχθώ και μέσα στην εταιρεία, αλλά και ως άνθρωπος;

-Με στηρίζει το εργασιακό μου περιβάλλον;

-Το feedback που μου δίνεται, έχει στόχο τη βελτίωσή μου;

-Έχω το δικαίωμα να εκφράσω την άποψή μου;

-Καλύπτω τις ανάγκες μου με το μισθό που λαμβάνω;

-Μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου στην ίδια εταιρεία για τα επόμενα πέντε χρόνια;

Αν απάντησες «όχι» σε περισσότερες από τρεις ερωτήσεις, τότε συγχαρητήρια! Αυτή η δουλειά δεν είναι για σένα.

Στρες στη δουλειά

Πώς αντιμετωπίζω την ανασφάλεια της απόλυσης ή της παραίτησης;

Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί ότι η ανασφάλεια δεν προκαλείται αποκλειστικά και μόνο από το φόβο της απόλυσης. Μάλιστα, στην Ελλάδα συνηθίζεται οι εργοδότες να μην απολύουν τους εργαζομένους με τους οποίους δεν είναι ευχαριστημένοι. Αντ’ αυτού, υιοθετούν χυδαίες πρακτικές εκφοβισμού, υπερφόρτωσης και προσβολής, ούτως ώστε να τους εξαναγκάσουν σε οικειοθελή αποχώρηση (aka παραίτηση), προκειμένου να μην δοθούν αποζημιώσεις.

Το πιθανότερο, λοιπόν, στην περίπτωση που ο εργοδότης επιθυμεί να δείξει σε κάποιον υπάλληλο την πόρτα της εξόδου, είναι να καταφύγει σε πρακτικές που υποβαθμίζουν με δηκτικό τρόπο τις ικανότητες, τις δυνατότητες, την αξία και την προσωπικότητά του. Ωστόσο, αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη πρακτική, λόγω του ότι ίσως προκληθούν σοβαρά πλήγματα στην αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση του εν λόγω υπαλλήλου.

Τι κάνω, αν νιώσω ότι προσπαθούν να εξαναγκάσουν σε παραίτηση;

Εδώ, υπάρχει ένα θετικό. Εφόσον κατά 99% ο εργοδότης είναι από αυτούς που γαβγίζουν, αλλά δε δαγκώνουν, τότε υπάρχει το χρονικό περιθώριο να οργανωθεί υπό συγκεκριμένες συνθήκες η αποχώρηση. Εν ολίγοις, ήρθε η ώρα για μια εκτεταμένη έρευνα στον εργασιακό στίβο, καθώς επίσης και μια ανανέωση του βιογραφικού, ώστε να γίνει πιο ελκυστικό για μελλντικές συνεργασίες. Συγχρόνως, είναι μια αφορμή να τεθούν επί τάπητος οι τρέχουσες οικονομικές ανάγκες μπορείς, ώστε να υπολογιστεί το χρονικό διάστημα στο οποίο είναι εντάξει να μην υπάρχουν έσοδα, λόγω του ότι υπάρχει μια μικρή αποταμίευση ή βοήθεια από την οικογένεια.

Επομένως, αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία, η οποία θα επιτρέψει την θριαμβευτική αποχώρηση από ένα ψυχοφθόρο εργασιακό περιβάλλον.

Παραίτηση από τη δουλειά

Σε περίπτωση που μου έρθει το ραβασάκι της απόλυσης, τι γίνεται;

Καταρχάς, ψυχραιμία. Συνήθως, μια επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της δίνει ένα χρονικό διάστημα στον εργαζόμενο να ψάξει για κάτι άλλο. Σε αυτή την περίπτωση, το σενάριο είναι παρόμοιο με αυτό που προαναφέρθηκε: Επικαιροποίηση του βιογραφικού και αναζήτηση θέσεων εργασίας. Εν αντιθέσει με την εξαναγκασμένη παραίτηση, ωστόσο, ο προσφερόμενος χρόνος θα είναι αρκετά περιορισμένος, οπότε η σωστή οργάνωση στα οικονομικά και στις επόμενες κινήσεις, είναι απαραίτητη.

Σαφώς, υπάρχει πάντα η λύση του ταμείου ανεργίας αν υπάρξει απόλυση, ένα ποσό το οποίο είναι αρκετά χαμηλό δεδομένων των σημερινών οικονομικών συνθηκών, αλλά σίγουρα θα είναι ένα αξιοπρεπές αποκούμπι, χάρη στο οποίο θα υπάρξει μια περίοδος ηρεμίας και ανάπαυλας, προτού ακολουθήσει μια επόμενη συνεργασία. Σε γενικές γραμμές, είναι ωφέλιμη μια σταθερή επαφή με τις απαιτήσεις και τα ζητούμενα της αγορά εργασίας στον τομέα ενδιαφέροντος, μιας και, όσο ελπιδοφόρα κι αν φαντάζει μια θέση εργασίας, είναι δύσκολο να θεωρηθεί δεδομένη, χωρίς τινά.

Δύο λόγια…

Ο εργασιακός στίβος είναι ιδιαίτερα σκληρός και χρειάζεται την καλύτερη δυνατή προετοιμασία. Ας δουλέψουμε πρώτα με τον εαυτό μας, ούτως ώστε να έχουμε τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης για τις συνθήκες, τη θέση και το μισθό μας. Επιπροσθέτως, είναι απολύτως λογικό να υπάρχει άγχος και στρες όταν γινόμαστε παραλήπτες αφόρητης πίεσης στο χώρο εργασίας και ακόμη λογικότερο, να μας διακατέχει διακαώς η επιθυμία της διαφυγής και της αλλαγής. Διότι, αξίζουμε να βρισκόμαστε σε μια εργασία, όπου μπορούμε να βάλουμε το λιθαράκι μας, να εκφραστούμε, να προσφέρουμε τις γνώσεις και τη δημιουργικότητά μας, με σεβασμό και αξιοπρεπείς απολαβές.

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα