Τονίζει την αναγκαιότητα της συναίνεσης, εκθέτει τα «κόλπα» των pickup artists και δέχεται αγριο slut-shaming, επειδή επιμένει να μιλάει και να γράφει για σεξ.
Ανακάλυψα την Ειρήνη Γεωργή τον Ιούνιο του 2016 όταν διάβασα μια ανάρτησή της στο Facebook. Σε αυτήν η Ειρήνη μιλούσε για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις που είχε υποστεί και τις συνέδεε με τον σεξισμό και την κουλτούρα του βιασμού και εξηγούσε γιατί συνειδητά θέλει να γράφει και να μιλάει για το σεξ. Αυτό της το κείμενο έγινε –ευτυχώς– viral και μας έβαλε σε ένα σωστό μονοπάτι που ακόμη δεν είχε ανοίξει καλά-καλά· ήμασταν ένα χρόνο πριν το ξέσπασμα του #metoo και οι δημόσιες συζητήσεις γι’ αυτά τα ζητήματα ήταν ελάχιστες. Λίγους μήνες αργότερα, η Ειρήνη Γεωργή κλήθηκε να μιλήσει στο TEDx για τη συναίνεση και την κουλτούρα του βιασμού. Είχε αποφασίσει να βάλει ένα από τα φορέματα της γκαρνταρόμπας της –κάπως μίνι, με ντεκολτέ– και μάλιστα, να το αξιοποιήσει στη διάρκεια της ομιλίας της λέγοντας στο κοινό κάτι του τύπου «ξέρω τι σκεφτήκατε όταν με είδατε με αυτό το φόρεμα», αλλά ο χορηγός (Vodafone) δεν της επέτρεψε να το φορέσει.
Από τότε έχουν περάσει 8 χρόνια, έχει μεσολαβήσει το διεθνές αλλά και το ελληνικό #metoo, έχει ανοίξει στη δημόσια σφαίρα ο διάλογος για τον σεξισμό και το έμφυλο ζήτημα, η Ειρήνη έχει γράψει το βιβλίο «Αυτός που θέλουν οι γυναίκες, οδηγός dating για άντρες από μια φεμινίστρια» (εκδόσεις Key Books), είναι ομιλήτρια και αρθρογράφος, σύμβουλος Dating & Επικοινωνίας και εξακολουθεί να δέχεται άγριο slut-shaming επειδή μιλάει και γράφει για σεξ.
Στη συζήτησή μας επικεντρωθήκαμε στο dating μεταξύ αντρών και γυναικών, σε κάποια από τα σεξιστικά στοιχεία που συναντώνται συχνά στον τρόπο που προσεγγίζουν οι άντρες τις γυναίκες και τι χρειάζεται να αναπροσαρμόσουμε στο φλερτ για να φτάσουμε στην επιθυμητή σύνδεση.
Τι ορίζουμε ως dating;
Dating είναι η περίοδος κατά την οποία γίνεται η γνωριμία και η διαδικασία του φλερτ, και που τότε ξεκινούν τα ραντεβού. Είναι μια ορολογία που προέρχεται από την Αμερική και που προσδιορίζει το διάστημα που οι άνθρωποι βγαίνουν, πριν γίνει εκείνη η συζήτηση ότι προχωράνε σε σχέση. Κατά την περίοδο του dating, θεωρείται θεμιτό οι άνθρωποι να βγαίνουν ραντεβού παράλληλα και με άλλα άτομα. Για τα ελληνικά δεδομένα, πριν την εμφάνιση του Tinder το 2012, τα ραντεβού σηματοδοτούσαν την έναρξη της σχέσης.
Είναι απαραίτητο να γίνεται συζήτηση για να προχωρήσουμε από το dating σε σχέση, εφόσον βέβαια επιθυμούν και οι δύο πλευρές να περάσουν σε αυτή τη φάση;
Οι Αμερικάνοι dating coaches λένε ότι πρέπει να γίνεται αυτή η συζήτηση. Εμένα μου φαίνεται λίγο αστείο αν και αντιλαμβάνομαι ότι παρέχει μια έξτρα σιγουριά. Η άποψή μου είναι ότι αν βλέπεις πως μιλάτε όλη μέρα στο τσατ, θέλετε να συναντιέστε τρεις και παραπάνω φορές την εβδομάδα, κάνετε και οι δύο ό,τι μπορείτε για να βρεθείτε για να κάνετε σεξ –γιατί αυτό συμβαίνει στην αρχή, στις καλές περιπτώσεις– δεν είναι απαραίτητο να γίνει κάποια συζήτηση. Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που έχουν ανάγκη να ειπωθούν κάποια πράγματα και νιώθουν καλά με αυτό, οπότε δεν υπάρχει λόγος να καταπιέσουν αυτή τους την ανάγκη.
Όταν ο άνθρωπος που έχεις βρει είναι της προκοπής –δηλαδή είναι κατάλληλος για εσένα, σου ταιριάζει, βρίσκεστε σε μια κοινή γραμμή– θα χαρεί να κάνετε αυτή τη συζήτηση. Συνήθως, αυτή η ανάγκη για συζήτηση εκφράζεται από γυναίκες, γιατί μας έχουν μάθει ότι δεν είναι οκ το να κάνεις απλώς σεξ με κάποιον, μας έχουν μάθει ότι πρέπει να έχεις σχέση μαζί του γιατί έτσι επιβεβαιώνεται η αξία σου ως γυναίκα, μέσα δηλαδή από την επιθυμία του άλλου να σε θέλει «σοβαρά», από το ότι ο άλλος δεν σε βλέπει ως «εύκολη», ως «σουρλουλού» όπως έλεγαν παλιότερα, και από το ότι σε βλέπει ως τη γυναίκα που θέλει δίπλα του.
Επειδή μας μεγαλώνουν με αυτό τον τρόπο, δηλαδή να είμαστε αυτές οι γυναίκες που οι άντρες θα βλέπουν «σοβαρά», κι επειδή έχουμε εσωτερικεύσει όλα αυτά τα «μαθήματα» της πατριαρχίας, ακόμα και με άντρες που απλώς εμείς τους θέλουμε για σεξ μπορεί σε πολλές από εμάς να βγουν ερωτήσεις όπως: «Πού πάει αυτό το πράγμα;», «Πώς με βλέπει εκείνος;». Αυτή η ανασφάλεια έχει χτιστεί και κοινωνικά.
Οι άντρες από την άλλη έχουν διδαχθεί ότι πρέπει να κάνουν σεξ με πολλές;
Ακριβώς. Γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις όταν ένας άντρας βρίσκεται απέναντι σε μια γυναίκα που του δείχνει ότι τον θέλει μόνο για σεξ ή τέλος πάντων δεν πολυκαίγεται να αλλάξει το στάτους από σεξ σε σχέση, τότε θέλει εκείνος να «κλειδώσει» τη σχέση για να μην βλέπει εκείνη άλλους. Οι άντρες έχουν εκπαιδευτεί στο να μη δέχονται οι γυναίκες να βγαίνουν ραντεβού παράλληλα και με άλλους· υπάρχει κτητικότητα εκ μέρους τους.
Έτσι σκέφτεται και η Generation Z;
Αν και ευτυχώς δεν σκέφτονται έτσι όλα τα 20χρονα αγόρια και κορίτσια, υπάρχουν κι εκείνα που λειτουργούν με όρους που λειτουργούσαν οι γονείς τους. Το λέω συνέχεια και παντού, η κοινωνία είναι πολλών ταχυτήτων. Δεν βρίσκονται όλα τα άτομα στο ίδιο επίπεδο αφύπνισης. Υπάρχουν 20χρονα που είναι πιο συντηρητικά από ότι είμαστε εσύ κι εγώ κι άλλα που είναι ενημερωμένα και αφυπνισμένα. Μιλάω με πολλά κορίτσια νεαρής ηλικίας που μου παραπονούνται ότι τα αγόρια στις εφαρμογές γνωριμιών αναζητούν μόνο σεξ ενώ οι ίδιες αποζητούν σχέση. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε, ότι οι νεαροί άντρες κοινωνικά πιέζονται πάρα πολύ να αποδείξουν την αρρενωπότητά τους μέσω του σεξ και κυρίως μέσω του σεξ με πολλές γυναίκες.
Έχεις καλεστεί από τον Δήμο Αθηναίων να μιλήσεις σε μαθητές και μαθήτριες λυκείων για τη συναίνεση αλλά και ιδιωτικά από γονείς για να συζητήσεις με νέα αγόρια για το τρίπτυχο «αρρενωπότητα-πορνογραφία-συναίνεση»
Οι μητέρες, συνήθως, αντιλαμβάνονται το πρόβλημα που προκύπτει από την παρακολούθηση πορνογραφίας από εφήβους, ενώ οι συντηρητικοί πατεράδες μπορεί και να επιβραβεύουν αυτή τη συνήθεια των γιών τους. Η πορνογραφία ως μέσο σεξουαλικής εκπαίδευσης των αγοριών είναι πρόσφατο φαινόμενο καθώς σε παλαιότερες γενιές δεν υπήρχε η δυνατότητα πρόσβασης σε αυτό το υλικό μέσω του ίντερνετ, τουλάχιστον όχι με τις ταχύτητες που γίνεται σήμερα. Η πορνογραφία πλέον είναι ένα κλικ μακριά από ένα παιδί ή έφηβο. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα ως κοινωνία πώς λειτουργεί αυτό το πράγμα, τι σεξουαλική αγωγή συνιστά για τα παιδιά και δυστυχώς δεν υπάρχουν κανονισμοί και οριοθέτηση, όπως για παράδειγμα υπάρχει στις διαφημίσεις για αλκοόλ.
Έχουμε βάλει περιορισμούς και προειδοποιήσεις παντού και δεν έχουμε βάλει σε ένα πορνογραφικό site έστω μια πρόταση πριν, μια πρόταση του τύπου: «Για να υπάρξει σεξουαλική πράξη πρέπει να υπάρξει συναίνεση». Οι μόνοι κανονισμοί που έχουν τεθεί και καλώς –αν και με την μεγάλη παραγωγή home video δεν ξέρουμε κατά πόσο ισχύουν– είναι εκείνοι που προστατεύουν τις γυναίκες που πρωταγωνιστούν σε μια πορνογραφική ταινία.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει τεράστιος εθισμός στην πορνογραφία και δεν ξέρουμε τις επιπτώσεις που αφορούν ένα μεγάλο πεδίο, από το πώς οι έφηβοι μαθαίνουν ότι είναι τα σώματα, το πώς μαθαίνουν ότι γίνεται η σεξουαλική πράξη έως το πώς συνηθίζουν στην αποτύπωση των γυναικών ως υποδεέστερων των αντρών με όρους χλευασμού, υποτίμησης και κακοποίησης. Μιλώ εδώ για τη mainstream πορνογραφία, που βρίθει τέτοιων υποτιμητικών, για τις γυναίκες, απεικονίσεων. Επιπλέον, οι εθισμένοι στην πορνογραφία άντρες τείνουν να αναζητούν όλο και πιο extreme πορνογραφία προκειμένου να ανταποκριθούν στο ερέθισμα, κάτι που οδηγεί σε μια ανησυχητική κλιμάκωση.
Το ότι έφηβοι καταναλώνουν σε μεγάλο βαθμό τέτοιου είδους πορνογραφία επηρεάζει και τον τρόπο που βγαίνουν ραντεβού; Δηλαδή τους εκπαιδεύει να μην φλερτάρουν και να πιστεύουν ότι οι γυναίκες οφείλουν να ανταποκρίνονται αμέσως σε κάθε σεξουαλική επιθυμία των αντρών;
Υπάρχουν πολλές έρευνες, κυρίως από την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, που αποτυπώνουν τη συμπεριφορά των εφήβων μέσα στα σχολεία. Τα ευρήματα δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις τα αγόρια ζητούν από τα κορίτσια να τους στείλουν γυμνές φωτογραφίες τους, κι αν εκείνες δεν το κάνουν τότε εισπράττουν ολοκληρωτική απόρριψη και αδιαφορία από τα αγόρια συμμαθητές τους συνολικά, σαν να έχει υπάρξει μεταξύ όλων των αγοριών κάποιου είδους συμφωνία που τις αποκλείει από το φλερτ και το ερωτικό παιχνίδι. Από την άλλη, αν ένα κορίτσι στείλει γυμνές της φωτογραφίες σε ένα αγόρι τότε θα τις δουν όλοι. Επίσης, έχουν γίνε γνωστά διάφορα trends του τύπου: «Για να σε φιλήσω, πάρε μου πίπα».
Άρα, προκύπτει ένας εκβιασμός
Ναι, ζητούνται σεξουαλικές χάρες ως αντάλλαγμα για να εισπράξουν τα κορίτσια τρυφερότητα. Αυτό είναι φρικαλέο γιατί είναι ψυχρά υπολογιστικό και οργανωμένο και είναι μια επίπτωση αυτού που λέμε ξανά και ξανά: Ότι οι άντρες δεν μαθαίνουν να συμπαθούν τις γυναίκες· μπορεί να τους ελκύουν τα σώματα των γυναικών, μπορεί να θέλουν να κάνουν σεξ μαζί τους, αλλά μαθαίνουν να μη τις συμπαθούν. Αυτό δείχνει μια απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης και έγνοιας για τον άλλον άνθρωπο.
Όταν συμβαίνει αυτό όμως οι άντρες δεν μπορούν να συνδεθούν με τις γυναίκες, γιατί πώς να συνδεθείς με κάποιον που έχεις μάθει να υποτιμάς;
Ακριβώς.
Πώς «ξεμαθαίνεται» αυτή η αντίληψη;
Το θέμα είναι να μη μαθαίνεται. Τα αγόρια μαθαίνουν από πολύ μικρή ηλικία ότι αυτό που πρέπει να αποφεύγουν πάση θυσία είναι να «κάνουν σαν κορίτσια». Αν μαθαίνουν να είναι ο μεγαλύτερος φόβος τους το να μην θυμίζουν κορίτσια ή το να μη μιμούνται κορίτσια, τότε προφανώς θα θεωρήσουν ότι τα κορίτσια είναι πρόσωπα κατώτερα. Είναι μέσα στο σύστημα η εκπαίδευση των αγοριών να αντιπαθούν τα κορίτσια. Όταν όμως τα αγόρια, μεγαλώνοντας, έχουν μεγάλη ανάγκη για σύνδεση, τότε συνειδητοποιούν πως πρέπει να συνδεθούν με πρόσωπα που έχουν μάθει να αντιπαθούν. Αυτό οδηγεί στις κρίσεις μοναξιάς, ενώ παράλληλα τρέχει και η κρίση της αντρικής ταυτότητας που εκφράζεται με τα ερωτήματα: «Ποιος πραγματικά είμαι;», «Γιατί νιώθω τόση μοναξιά;», «Γιατί δεν μπορώ να συνδεθώ;», «Γιατί μου συμβαίνουν αυτά;».
Η αλήθεια είναι ότι τα αγόρια δεν μαθαίνουν να σχετίζονται ούτε με τα κορίτσια, ούτε με τα αγόρια γιατί το να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, το να μοιραστούν το πώς αισθάνονται επίσης χαρακτηρίζεται ως «κοριτσίστικο» και δεν τους επιτρέπεται να το κάνουν. Γι’ αυτό, οι περισσότεροι άντρες δεν μιλούν για όσα νιώθουν ούτε στους άντρες φίλους τους, ακόμα και σε εκείνους που χαρακτηρίζουν ως καρδιακούς. Οι άντρες συνδέονται μεταξύ τους μέσα από δραστηριότητες ή συζητώντας για χόμπι.
Δεν ισχυρίζομαι ότι οι αντρικές φιλίες δεν σημαίνουν τίποτα και αναγνωρίζω ότι είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλά για τους φίλους τους αλλά στην πραγματικότητα δεν τους ξέρουν, δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι τους γιατί δεν έχουν αισθανθεί αρκετά ασφαλείς να δείξουν ευαλωτότητα και να μιλήσουν για τα χειρότερα από αυτά που τους συμβαίνουν. Αντιθέτως, οι γυναίκες συνδέονται συζητώντας για τα συναισθήματά τους. Όταν οι γυναίκες χωρίσουν θα πουν στην κολλητή τους: «Έλα, θέλω να σου μιλήσω» και αυτό θα κάνουν. Αυτή η συμπεριφορά είναι η βάση του να μάθεις πώς να σχετίζεσαι και είναι μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης υπόστασης.
Υπάρχουν και εκείνοι οι άντρες που για να γίνουν αρεστοί στις γυναίκες θεωρούν ότι πρέπει να μιλούν για αυτές λες και πρόκειται για κάποιο είδος ανώτερο από τους ίδιους
Αυτό που περιγράφεις το βλέπω πάρα πολύ συχνά και το βρίσκω γλοιώδες. Υπάρχει ο επιθετικός σεξισμός, υπάρχει και ο «καλοπροαίρετος», που εκφράζεται με την ιδέα του να αντιμετωπίζεις τις γυναίκες ως αιθέριες υπάρξεις που έχουν απόλυτη ανάγκη από προστασία, ως τρυφερό λουλούδι που οφείλουν οι άντρες να το προστατεύουν και να το θαυμάζουν για να τους χαρίσει την ομορφιά του. Ξερνάμε με αυτά! Δεν θέλουμε να μας αντιμετωπίζει κανείς ως εξωτικά πουλιά. Αυτή η αντίληψη διαμορφώνει την εντύπωση ότι οι γυναίκες είμαστε κάτι το διαφορετικό, το ότι δεν είμαστε ακριβώς άνθρωποι. Δεν το θέλουμε αυτό. Αυτός που λέει ότι αγαπάει όλες τις γυναίκες, ότι οι γυναίκες είναι υπέροχα πλάσματα ανήκει σε μια άλλη εποχή, μακρινή. Μου φαίνεται αδιανόητο άντρας κάτω από 70 να λέει τέτοια πράγματα, αλλά ξέρω ότι τα λένε. Επιπλέον, όσοι άντρες μιλάνε έτσι για τις γυναίκες αναφέρονται στις γυναίκες που θεωρούν ελκυστικές και όχι σε όλες τις γυναίκες.
Όταν το φλερτ από την πλευρά του άντρα βρίθει από κλισέ και τυποποιημένες εκφράσεις νιώθω ότι δεν επιθυμεί να δώσει το προσωπικό του στίγμα αλλά απλώς να «ρίξει» την άλλη σύμφωνα με όσα του έμαθαν ως αρεστά στις γυναίκες.
Καταλαβαίνω πώς το σκέφτεσαι, απλώς να ξέρεις ότι πολλοί δεν έχουν τις λέξεις, δεν έχουν κάνει εξάσκηση στον λόγο, δεν έχουν μάθει να επικοινωνούν οπότε τους δίνω αυτό το ελαφρυντικό. Όταν λοιπόν έρχεται η στιγμή να μιλήσουν εκφράζοντας θετικά συναισθήματα, θαυμασμό, αγάπη και ό,τι σχετικό δεν έχουν το λεξιλόγιο και γι’ αυτό καταφεύγουν στα κλισέ. Καταλαβαίνω τι λες, πιθανόν να ισχύει κι αυτό που ισχυρίζεσαι αλλά εκεί χρειάζεται να αντιληφθείς αν αυτά που λέει, έστω μέσω των κλισέ, τα υποστηρίζει και είναι αυτά που τον εκφράζουν. Άλλωστε, ας έχουμε υπόψη ότι υπάρχουν άντρες που ξέρουν να πουν τα σωστά λόγια, το έχουν με τις λέξεις αλλά ανακαλύπτεις πως όλα αυτά είναι επί της ουσίας μπούρδες και ότι απλώς έχουν οι ίδιοι μια διάθεση εξαπάτησης.
Οι άντρες έχουν μάθει ότι είναι προτέρημα να εξαπατούν τις γυναίκες στο φλερτ;
Βέβαια. Υπάρχουν σχολές για pickup artists, για «καλλιτέχνες της αποπλάνησης» όπως τους αρέσει να αυτό-αποκαλούνται, με σεμινάρια για το τι πρέπει να λένε στις γυναίκες για να τις εξαπατήσουν με διάφορες τεχνικές.
Για πες μερικές…
Υπάρχει το negging, αυτό που στα ελληνικά έχουμε αποδώσει ως «προσβλημέντο»· για παράδειγμα: «Μ’ αρέσεις παρότι είσαι χοντρούλα». Αυτό έχει ως στόχο η γυναίκα να αισθανθεί πάρα πολύ άσχημα με το σώμα της και γι’ αυτό να θεωρήσει εκείνη τη στιγμή ότι δεν έχει πολλές επιλογές, παρά μόνο εσένα που της λες κάτι τέτοιο, κι άρα να σου «κάτσει». Yπάρχει το cold reading· για παράδειγμα, κάποιος σε προσεγγίζει και με δήθεν σοβαρό και αποστασιοποιημένο ύφος μπορεί να σου πει: «Λίνα, είσαι μια πολύ δυναμική γυναίκα, βλέπω έχεις πετύχει πάρα πολλά πράγματα στη ζωή σου, καταλαβαίνω όμως ότι μέσα σου νιώθεις μόνη, ότι είσαι κατά βάθος ένα μικρό κοριτσάκι που έχει ανάγκη να το προστατεύσουν, που έχει ανάγκη να αφεθεί σε κάποιον που ξέρει πώς να πάρει τον έλεγχο και θα της δείξει τον δρόμο».
Μιλάμε για την απόλυτη χειραγώγηση που πατάει σε βαθιές ανάγκες που έχουν όλοι οι άνθρωποι άρα και οι γυναίκες, οπότε αν κάποια δεν είναι υποψιασμένη ότι πρόκειται για μια τεχνική εξαπάτησης μπορεί εύκολα να «πέσει». Κάπως έτσι επανερχόμαστε σε αυτό που είπαμε νωρίτερα, ότι οι άντρες δεν μαθαίνουν να συνδέονται, αλλά εκπαιδεύονται σε τρικ για να «ρίξουν» τις γυναίκες γιατί αυτό τον ρόλο τους έχει δώσει η πατριαρχία.
Είναι, όμως, και το ίδιο το σεξ μια προσπάθεια σύνδεσης με κάποιον άλλον;
Είναι γνωστό ότι πάρα πολλοί άντρες επιδιώκουν να κάνουν σεξ μόνο και μόνο για την τρυφερότητα, γιατί δεν ξέρουν πώς αλλιώς να τη ζητήσουν. Υπάρχει όμως κι άλλος τρόπος να σε αγκαλιάσει κάποιος, εκτός από τον σεξουαλικό.
Σε κάθε περίπτωση στο φλερτ, στην αγκαλιά, στο σεξ η συναίνεση είναι η βάση
Έκανα πρόσφατα ένα δωρεάν webinar που απευθύνεται μόνο σε άντρες και αφορούσε τη συναίνεση. Το έκανα με τη λογική ότι το καλοκαίρι οι άνθρωποι συνηθίζουν, περισσότερο από τον υπόλοιπο χρόνο, να κάνουν σεξ με άτομα που δεν ξέρουν καλά λόγω των γνωριμιών των διακοπών. Η σεξουαλική πράξη χωρίς συναίνεση είναι βιασμός, γεγονός που κατοχυρώθηκε και από τον νόμο του 2019. Αν όμως δεν ξέρουμε τι είναι συναίνεση, δεν ξέρουμε πότε είναι βιασμός. Ξέρουμε, ότι όταν γίνονται διαλέξεις για τη συναίνεση γυναίκες στο κοινό συνειδητοποιούν ότι έχουν υπάρξει θύματα βιασμού και άντρες στο κοινό συνειδητοποιούν ότι έχουν υπάρξει θύτες. Όταν ανακοίνωσα το δωρεάν webinar στα social media, έλαβα πολύ μίσος. Δεν τόλμησα καν να το ανεβάσω στο TikTok γιατί εκεί οι εκφράσεις μίσους είναι αδιανόητες.
Τι σου λένε, δηλαδή;
Ότι ισχυρίζομαι πως όλοι οι άντρες είναι βιαστές και ότι είμαι μια μίσανδρη φεμιναζί. Υπάρχουν κι αυτοί που απλώς πετάνε ένα: «Άντε γαμήσου, μωρή», χωρίς καν να σου εξηγήσουν γιατί. Δεν μπορώ πια ούτε διαφήμιση να ανεβάσω στα social, από τα reports που τρώω. Εγώ δεν θέλω απλώς να μιλάω γι’ αυτά πράγματα, θέλω όντως να αλλάξει ο κόσμος. Αυτό που έχω ζήσει η ίδια, δηλαδή το να επιθυμώ μια καλή σεξουαλική ζωή αλλά να μου συμβαίνουν κατά εξακολούθηση πράγματα μη συναινετικά, δεν θέλω να το ζήσει άλλη. Το ζουν κάθε μέρα τόσες πολλές άλλες.
Τα μηνύματα που έχω λάβει στη ζωή μου από γυναίκες που έχουν βιώσει μη συναινετικές σεξουαλικές πράξεις δεν αντέχονται. Μια περίοδο δεν μπορούσα να τα αντέξω ούτε εγώ. Θέλω να αλλάξουν τα πράγματα. Ο τρόπος που έχω επιλέξει για να γίνει αυτό είναι να μιλάω στους άντρες και όχι στις γυναίκες. Έγραψα ένα βιβλίο που απευθύνεται σε άντρες. Έκανα ένα δωρεάν webinar για να εξηγήσω στους άντρες τι βιώνουν οι γυναίκες με τη σεξουαλική κακοποίηση. Μόνο δέκα άντρες δήλωσαν συμμετοχή. Το έκανα όμως γιατί ήθελα να το κάνω, και μακάρι να βρεθεί κόσμος να μου ζητήσει να το ξανακάνω.