Το επιτυχημένο true-crime documentary, «Girl in the Picture», του Netflix δίνει φως σε μια ζοφερή, αλλά άγνωστη μέχρι πρότινος υπόθεση, που δύσκολα μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Ήταν Απρίλιος του ‘90, όταν βρέθηκε το άψυχο σώμα μιας όμορφης, νεαρής γυναίκας κοντά στην Οκλαχόμα. Υπήρχε ένα μεγάλο αιμάτωμα στο κρανίο της. Λόγω του ότι γύρω της βρέθηκαν σακούλες με τρόφιμα, οι αρχές υπέθεσαν ότι, αφότου έκανε τις αγορές της στην περιοχή, δέχτηκε χτύπημα από πίσω, ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει από τον διώκτη της. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου και άφησε την τελευταία της πνοή.
Οι πρώτες έρευνες κατέληξαν ότι επρόκειτο για μια χορεύτρια που εργαζόταν σε κλαμπ, ονόματι Tonya Hughes, η οποία ζούσε με τον σύζυγό της, Clarence Hughes, και τον μικρό τους γιο, Michael. Λίγο μετά τον θάνατό της, ο σύζυγός της έβαλε τον Michael σε ανάδοχη φροντίδα, προτού εξαφανιστεί. Οι συνεργάτιδες και ο περίγυρός της δεν γνώριζαν κανένα άλλο στοιχείο για την ταυτότητά της. Ως εκ τούτου, θάφτηκε απλώς ως «Tonya», δίχως περαιτέρω πληροφορίες.
Για να αποκαλυφθεί αργότερα, ότι η συγκεκριμένη υπόθεση, ήταν πολλά παραπάνω από μια γυναικοκτονία.
(Spoiler alert!)
Πράξη πρώτη: Sharon Marshall
Οι αστυνομικές αρχές, απεγνωσμένες να ανακαλύψουν ποια ήταν αυτή η γυναίκα, τοποθέτησαν φωτογραφίες της σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ζητώντας τη συνδρομή όσων ήταν σε θέση να προσφέρουν ένα στοιχείο. Μια κίνηση που αναμενόταν να λειτουργήσει ως ο μίτος της Αριάδνης στην επίλυση του μυστηρίου. Μια πάλαι ποτέ συμμαθήτρια και φίλη της, την αναγνώρισε, υποστηρίζοντας πως το όνομά της ήταν Sharon Marshall.
Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε, η Sharon ήταν πολύ εύστροφο και χαρισματικό πλάσμα. Μια βαθύτατα ευγενής οπτασία, στήριγμα πολλών συμμαθητών της. Τότε, ζούσε με τον πατέρα της, Warren Marshall, αποφασισμένη να ακολουθήσει το όνειρό της, σπουδάζοντας αεροδυναμική. Εντούτοις, η δυστυχία παραμόνευε μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Με λυγμούς, η συμμαθήτριά της, περιέγραψε μια άκρως τραυματική και κακοποιητική εμπειρία, της οποίας το τραύμα θα μείνει, μάλλον, ανεξίτηλο όσα χρόνια κι αν περάσουν. Είχαν συνεννοηθεί με την Sharon να μείνει μαζί με εκείνη και τον πατέρα της. Το πρώτο προβληματικό σημείο που εντόπισε ήταν το γεγονός πως ο ίδιος της ο πατέρας της αγόραζε σέξι εσώρουχα. Ενδεχομένως, χρειαζόταν να τη θορυβήσει περισσότερο, καθώς επίσης και το γεγονός πως δεν υπήρχαν πόρτες στο σπίτι τους, παρά μόνο κουρτίνες.
Τη στιγμή που άλλαζαν τα κορίτσια, ο Warren μπήκε μέσα στο δωμάτιο κρατώντας όπλο, με την κοπέλα να προσπαθεί, σε κλάσματα δευτερολέπτου, να καλυφθεί με κάτι. Βγήκε από το δωμάτιο και επέστρεψε εκ νέου, εξακολουθώντας να κρατάει το όπλο. Διέταξε τη φίλη της Sharon να ξαπλώσει στον υπνόσακο και να βάλει ένα μαξιλάρι στο κεφάλι της. Μέσα στον πανικό της, έκανε ακριβώς ό,τι της ζήτησε. Αμέσως μετά, συνέβη κάτι φρικτό: Ο Warren βίασε την υποτιθέμενη κόρη του, Sharon, σημαδεύοντάς την με το όπλο, ενώ η συμμαθήτριά της βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο. Έπειτα, σιωπή. Εκείνος ντύθηκε κι έφυγε. Τα κορίτσια δεν αντάλλαξαν κουβέντα μέχρι το επόμενο πρωί, όταν η Sharon αγκάλιασε τη φίλη της, προσπαθώντας να την καθησυχάσει.
«Έτσι είναι ο μπαμπάς», της είπε η Sharon. «Είμαι καλά και είσαι καλά. Ξέχασέ το».
Λίγο καιρό αργότερα, το όνειρο της Sharon φαινόταν να εκπληρώνεται. Είχε καταφέρει να μπει στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια, για σπουδές αεροδυναμικής με πλήρη υποτροφία. Ο αρχικός ενθουσιασμός της ήταν απερίγραπτος, αλλά παροδικός. Ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης ήρθε να ανατρέψει συλλήβδην όχι μόνο τους στόχους, τις προσδοκίες και τα όνειρά της, αλλά και την ίδια της την ύπαρξη. Το παιδί γεννήθηκε και δόθηκε για υιοθεσία, ενώ η Sharon και ο Warren μετακόμισαν στην Τάμπα της Φλόριντα, όπου ξεκίνησε να εργάζεται ως χορεύτρια. Μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, ήρθε στη ζωή ο Michael και τότε, ο Warren και η Sharon άλλαξαν τα ονόματά τους σε Clarence και Tonya Hughes και παντρεύτηκαν στη Νέα Ορλεάνη.
Frank Delano Floyd/Πηγή: The Tab
Πράξη δεύτερη: Frank Delano Floyd και Suzanne Sevvakis
Αναζητώντας στοιχεία από το παρελθόν του Clarence Hughes/Warren Marshall, οι αστυνομικές αρχές αντιλήφθηκαν με τρόμο ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Frank Delano Floyd και είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για κλοπές, απάτες και απαγωγή μικρών κοριτσιών. Το 1962, απήγαγε ένα τετράχρονο κορίτσι, το οποίο κακοποίησε και βίασε σε δασική έκταση. Ακολούθησαν κι άλλα περιστατικά κλοπών και ληστειών, μέχρι που αφέθηκε ελεύθερος το 1972, προσπαθώντας να βιάσει άλλο ένα θύμα, το οποίο ευτυχώς διέφυγε, λίγους μήνες αργότερα. Έπειτα, οι αρχές θεώρησαν –προφανώς βάσει εγκληματικής αμέλειας– ότι θα ήταν ορθό να τον αφήσουν ελεύθερο προσωρινά με περιοριστικά μέτρα.
Με αυτή τους την επιλογή, κατέστρεψαν ολοσχερώς τη ζωή και την οικογένεια της Suzanne Sevvakis.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1974, ο Floyd, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο, Brandon Williams, προσέγγισε μια χωρισμένη μητέρα τεσσάρων παιδιών, την Sandra Francis Brandenburg. Παρ’ όλο που η σχέση τους είχε διάρκεια μόλις ενός μήνα, εκείνος την έπεισε να παντρευτούν. Ωστόσο, η απουσία των οικονομικών πόρων, ήταν παραπάνω από αισθητή και οι ανάγκες των παιδιών ολοένα και αυξάνονταν. Έτσι, λοιπόν, η Sandra αναγκάστηκε να πληρώσει τις πάνες των παιδιών με ακάλυπτη επιταγή και κατέληξε να εκτίει ποινή φυλάκισης 30 ημερών. Μετά το πέρας των 30 ημερών, έντρομη συνειδητοποίησε ότι τα παιδιά της, αλλά και ο σύντροφός της είχαν εξαφανιστεί. Οι δύο μεσαίες κόρες, η Alison και η Amy, στάθηκαν τυχερές, αφού ο Floyd τις άφησε στην εκκλησία. Αλλά η Suzanne και ο Philip, δεν βρίσκονταν πουθενά. Προσπάθησε να καταγγείλει την απαγωγή των παιδιών της από τον τότε σύντροφό της, αλλά η απάντηση που έλαβε από τα αρμόδια όργανα ήταν πως «είχε το δικαίωμα να τα πάρει ως νόμιμος σύζυγός της».
Όπως γνωστοποιήθηκε αργότερα, το πιθανότερο είναι ο Philip να επέζησε, λόγω του ότι δόθηκε για υιοθεσία στη Βόρεια Καρολίνα. Από την άλλη πλευρά, η Suzanne ήταν καταδικασμένη να ζήσει μέσα στην κόλαση.
Ο Frank Delano Floyd φρόντισε να αλλάξει τα ονόματά τους για να διασφαλίσει ότι δεν θα τους εντοπίσουν εύκολα οι αρχές και να διαδώσει ότι το κοριτσάκι ήταν κόρη του. Την κακοποιούσε σεξουαλικά από τα πρώτα παιδικά της χρόνια και η ψυχή της συνήθισε να ζει μέσα στο βούρκο. Μεγαλώνοντας, την απειλούσε και την εκφόβιζε, ώστε να μην τολμήσει να δραπετεύσει. Η γενναία απόφασή της να αφήσει πίσω της αυτό τον εφιάλτη, 20 περίπου χρόνια αργότερα, διατηρώντας την ταυτότητα της Tonya Hughes με τον τότε σύντροφό της, Kevin Brown, ήταν η τελευταία, αιματηρή πράξη του δράματος.
Ένα άλυτο μυστήριο, μια δολοφονία και μια γλυκιά ελπίδα
Όπως προαναφέρθηκε στην αρχή, ο Clarence Hughes/Frank Delano Floyd, όταν διαπιστώθηκε ο θάνατος της Tonya/Sharon/Suzanne, έβαλε τον γιο της, Michael, σε ανάδοχη φροντίδα. Μάλιστα, βρέθηκε ένα ζευγάρι, διατεθειμένο να δώσει στον Michael όλη τη στοργή και την αγάπη που χρειαζόταν. Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι πως αν το παιδί παρέμενε μαζί τους, θα μεγάλωνε με υγιή τρόπο. Μόνο που ο Floyd, ως διεστραμμένο ον, δεν θα επέτρεπε ποτέ κάτι τέτοιο.
Το 1994, εισέβαλε ένοπλος στο σχολείο του παιδιού και απήγαγε τον διευθυντή του σχολείου, για κάλυψη, και τον Michael. Έδεσε τον διευθυντή σε ένα δάσος, ώστε να μην είναι σε θέση να τους ακολουθήσει και συνέχισε με το παιδί σε ένα βαν. Από τότε, ο μικρός εξαφανίστηκε. Το 2014, μετά την καταδίκη του, ο Floyd θα παραδεχτεί σε πράκτορες του FBI ότι πυροβόλησε τον Michael. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι και σήμερα, δεν έχει εντοπιστεί το σώμα του άτυχου παιδιού.
Michael Hughes/Πηγή: Newsweek
Ο Floyd δεν δίσταζε να αφαιρεί ζωές. Θύμα του υπήρξε και μια άλλη χορεύτρια που εργαζόταν σε κλαμπ, η Cheryl Commesso, η οποία αφελώς παρασύρθηκε από τις υποσχέσεις του διεστραμμένου εγκληματία, ότι μπορεί να την βοηθήσει να χαράξει ένα επιτυχημένο μονοπάτι στον χώρο της μόδας. Σύμφωνα με τα όσα πρόδιδαν οι φωτογραφίες που βρέθηκαν αργότερα στα υπάρχοντα του Floyd, η Commesso είχε υποστεί ακραία σεξουαλική κακοποίηση και είχε εκτελεστεί ψυχρά, με δύο πυροβολισμούς στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Δεν αποφυλακίστηκε ποτέ. Τον Ιανουάριο του 2023, πέθανε στη φυλακή. Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ξανά απειλή.
Παρά το σκότος και μέσα από την πολυετή έρευνα, προέκυψε μια ελπιδοφόρα εξέλιξη: Η Megan, η κόρη της Suzanne που είχε δοθεί για υιοθεσία, ήρθε σε επαφή με τις αρχές, αναζητώντας να ανακαλύψει περισσότερα για το παρελθόν της, τη βιολογική της μητέρα και όλα τα δεινά που αντιμετώπισε. Εν τέλει, τον Ιούνιο του 2017, συγκεντρώθηκαν γνωστοί, φίλοι και συγγενείς στο νεκροταφείο του Broken Arrow, προκειμένου να αποχαιρετίσουν τη Suzanne με τον τρόπο που της άξιζε, ως μια αξιαγάπητη φυσιογνωμία, η οποία, αν και πολεμούσε με τους δικούς της δαίμονες, άπλωνε πάντα το χέρι σε όποιον, όποια ή όποιο την χρειαζόταν.
Η Megan έγινε, με τη σειρά της, μανούλα και, όπως ανέφερε στο ντοκιμαντέρ του Netflix, αυτό συνέβαλε στο να καλλιεργήσει ακόμη περισσότερο σεβασμό στο πρόσωπο της βιολογικής της μητέρας. Τέλος, σε μία προσπάθεια να κρατήσει τις μνήμες ζωντανές, ονόμασε τον γιο της Michael, ως ένδειξη σεβασμού στον αδερφό της, που δεν βρέθηκε ποτέ.
Αν μπορεί να χαραχτεί ένα μήνυμα από την μαρτυρική ιστορία της Suzanne Sevvakis, αυτό είναι η εγκληματική ελαστικότητα των αρχών απέναντι σε φυσιογνωμίες, όπως ο Floyd, σε διεθνές επίπεδο. Δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθεροι άνθρωποι που έχουν προβεί σε κακποιητικές ή/και έκνομες ενέργειες ή να αφήνονται εν μία νυκτί με περιοριστικά μέτρα. Διότι, όπως δείχνει η ιστορία, οι συνέπειες θα είναι ολέθριες.