Όσες λίστες και να φτιάξεις, η ζωή ξέρει πολύ καλά πώς να σε εκπλήσσει, ευχάριστα ή δυσάρεστα
Την πρώτη (και τελευταία) φορά που σημείωσα σε ένα χαρτάκι τα New Year’s Resolutions μου, ήμουν 22 χρονών και φρόντισα να το φυλάξω καλά στο πορτοφόλι μου, για να αυξήσω τις πιθανότητες της επιτυχίας. Τελικά το ξέχασα και όταν το διάβασα, δεν είχε συμβεί τίποτα από αυτά που είχα γράψει.
Αυτή η λίστα μού θυμίζει την ερώτηση που ίσως σου κάνουν σε κάποια συνέντευξη για δουλειά και έχει να κάνει με το πού βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια. Με έπιασε άγχος ακόμα και στη σκέψη του να δημιουργήσω μία φαντασίωση για το πώς θα είμαι μετά από κάποια χρόνια. Διότι περί φαντασίωσης πρόκειται. Αλλά, πρωτίστως, είναι ένας ακόμη τρόπος να βάλουμε τον εαυτό μας σε κουτάκια, ακολουθώντας τα κοινωνικά στερεότυπα που μας επιβάλλονται. Να έχω βρει καλύτερη δουλειά, τσεκ. Να έχω κάνει σχέση/να παντρευτώ/να κάνω παιδί, τσεκ. Να είμαι πιο δυνατός και να μην φοβάμαι να πω τη γνώμη μου, τσεκ.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να ονειρεύεσαι ή να θέλεις πράγματι να αλλάξεις κάποιες συνθήκες της ζωής σου. Δεν είναι όμως και απαραίτητο. Η κουλτούρα της τοξικής θετικότητας κάπως δεν μας επιτρέπει να μένουμε στάσιμοι, αν αυτό χρειαζόμαστε, ούτε να περνάμε κάποιες μέρες στο κρεβάτι, όταν οτιδήποτε άλλο μοιάζει αδύνατον. Αντιθέτως, μας προτρέπει να κάνουμε υπερπροσπάθεια να είμαστε χαρούμενοι και να πετυχαίνουμε μικρούς και μεγάλους στόχους.
photo: Pexels
Πείτε με απαισιόδοξη, αλλά όταν ζούμε σε μία εποχή όπου μετράμε πολέμους, γενοκτονίες, γυναικοκτονίες, βία κατά των ζώων, ομοφοβικές επιθέσεις, νόμους που μας πηγαίνουν 100 χρόνια πίσω, ακρίβεια, φτώχεια και μπόλικο άγχος, είναι θαύμα το ότι επιβιώνουμε. Το πραγματικό New Year’s Resolution είναι να είμαστε υγιείς και να μην χάσουμε το μυαλό μας.
Σύμφωνα με το Pew Research Center, 3 στους 10 Αμερικανούς έκαναν ένα New Year’s Resolution στην αρχή του 2024, με το 62% αυτών να αναφέρει ότι το έκανε επειδή ένιωσε πίεση, και όχι επειδή το ήθελε. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που το κάνουν και το τηρούν είναι στο ηλικιακό γκρουπ 18-24 ετών, τότε που όλα σου φαίνονται πιθανά (και στο πεδίο του ελέγχου σου).
Το 79% των συμμετεχόντων έθεσε στόχους που αφορούν την υγεία του, όπως το να τρέφονται πιο ισορροπημένα, να αθλούνται και να φροντίζουν την ψυχική τους υγεία. Αν μιλάμε όμως για τους νέους, τα χρήματα, η μάθηση ενός νέου χόμπι και οι βελτιωμένες σχέσεις με αγαπημένους, είναι στις προτεραιότητες.
Γιατί δεν πετυχαίνουν τα New Year’s Resolutions;
Αν βάζεις κάθε χρόνο νέους στόχους και αποτυγχάνουν, σου έχω καλά νέα. Σύμφωνα με την έρευνα, το 92% δεν μπαίνει καν στον κόπο να τα εφαρμόσει και ο ενθουσιασμός σβήνει πριν τελειώσει ο Ιανουάριος. Στατιστικά, η Παρασκευή είναι η πιο επίφοβη μέρα να τα παρατήσεις, και μπορώ να καταλάβω το γιατί. Στο τέλος της εβδομάδας, το μόνο που θες να κάνεις είναι να ζήσεις, να γλεντήσεις και να ξοδέψεις τα λεφτά σου, πριν σε προλάβει η Δευτέρα.
Να πούμε βέβαια ότι οτιδήποτε αφορά τη φροντίδα της υγείας, σωματικής και ψυχικής, θα έπρεπε να είναι στόχος για όλους μας. Όχι με υπερβολές και ακρότητες, αλλά με οτιδήποτε λειτουργεί για τον καθένα μας. Μία ισορροπημένη διατροφή και λίγη άσκηση θα σου δώσουν περισσότερη ενέργεια και καθαρό μυαλό. Η ψυχική υγεία, για την οποία συζητάμε όλοι πια και δεν αποτελεί ταμπού, θα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Αλλά ακόμα κι αν δεν έχουμε καταφέρει αυτό που θα θέλαμε μέχρι το τέλος της χρονιάς, δεν σημαίνει ότι αποτύχαμε. Αρκεί που προσπαθήσαμε.
Όσο μεγαλώνουμε,τα New Year’s Resolutions είναι μεταξύ μας κοινά. Θέλουμε απλώς να είμαστε υγιείς, να δουλεύουμε για να ζούμε, και όχι το ανάποδο, να έχουμε λίγους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας, με τους οποίους μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας και να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να χαίρεται, να λυπάται, να θυμώνει και να φοβάται. Και να αντιδρά, γιατί ο κόσμος δεν θα γίνει καλύτερος, αν απλώς τον παρατηρούμε.