Συγκεντρώσαμε τις παραστάσεις που πρέπει να βάλεις από τώρα στο ημερολόγιό σου για τους μήνες του καλοκαιριού.
Μήπως θα θέλαμε να περάσουμε όλα τα ΠαρασκευοΣάββατα του καλοκαιριού στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου; Πέρα από τα μεγάλα συναυλιακά events που θα χαρίσουν άλλη δυναμική στο φετινό καλοκαίρι, ετοιμαζόμαστε να περάσουμε πολλά βράδια και στα υπαίθρια θέατρα.
Αδιαμφισβήτητα, ο πολιτιστικός θεσμός που περιμένουμε κάθε χρόνο είναι το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. «Μέσα σε έναν κόσμο που φλέγεται, σηκώνει αυλαία φέτος το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Με 93 παραγωγές, σε 85 ημέρες και τη συμμετοχή περίπου 2.500 περφόρμερ και δημιουργών από κάθε γωνιά της γης, με ένα πρόγραμμα πολυφωνικό, μαχητικό, παρηγορητικό, πολιτικό αλλά γεμάτο αληθινή ομορφιά, με αστέρες διεθνούς βεληνεκούς από τους χώρους του θεάτρου και της μουσικής, αλλά και νέα ονόματα στην αιχμή της σύγχρονης πρωτοπορίας, με παραστάσεις χορού, συναυλίες, περφόρμανς, προβολές, συζητήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, εκδόσεις, πάρτι, δράσεις με ελεύθερη είσοδο, τιμητικά αφιερώματα, νέες συνεργασίες, ειδικές πλατφόρμες για επαγγελματίες του χώρου και πολλά άλλα, φιλοδοξούμε να σας δείξουμε αυτόν τον κόσμο κάτω από ένα καινούριο φως και να διαστείλουμε τον χρόνο μέσα σας τα βράδια που θα έρθετε μαζί μας» είχε αναφέρει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου.
«Οι παραστάσεις μας φέτος έχουν έναν προσανατολισμό πολιτικό, με την έννοια ότι θέτουν στο επίκεντρό τους τις προκλήσεις της συμβίωσης στις σύγχρονες κοινωνίες: το αίτημα για δημοκρατία, δικαιοσύνη και συμπερίληψη, καθώς και την επιτακτική ανάγκη για συμμετοχή στα κοινά. Το νήμα αυτό διατρέχει τον προγραμματισμό μας από την Πειραιώς 260 ως το Ηρώδειο και τα αρχαία θέατρα της Επιδαύρου».
Σημειώσαμε μερικές από τις παραστάσεις από το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και όχι μόνο:
Τραγούδια του ελληνικού λαού – Drag ορατόριο
15 – 18 Ιουνίου
Η ομάδα bijoux de kant του Γιάννη Σκουρλέτη επανέρχεται με το ορατόριο-παράσταση που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς. Αντλεί έμπνευση από τον σπουδαίο Μικρασιάτη συνθέτη, μαέστρο και πιανίστα Γιάννη Κωνσταντινίδη (1903-1984). Έχοντας διαπρέψει στον χώρο του ελαφρού τραγουδιού («Ξύπνα αγάπη μου», «Θα ξανάρθεις», «Τα νέα της Αλεξάνδρας», «Πόσο λυπάμαι» κ.ά.) με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης, με τον κύκλο Είκοσι τραγούδια του ελληνικού λαού, ο Κωνσταντινίδης δημιούργησε μια μουσική σύνθεση αντίστοιχη της δισυπόστατης καλλιτεχνικής του πορείας.
Με αφετηρία τον γοητευτικό αυτό κύκλο τραγουδιών και τα κείμενα του καλλιτέχνη και ερευνητή Αλέξανδρου Παπαδόπουλου, η drag βαρύτονος Νίνα Νάη, η περφόρμερ Daglara και ο εξαιρετικός μαέστρος και πιανίστας Γιώργος Ζιάβρας αφηγούνται εκ βαθέων μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο για ελληνικό horror show.
Μέσα σ’ ένα αλλόκοτο τοπίο, σχεδιασμένο από τον σκηνογράφο Κωνσταντίνο Σκουρλέτη, μιλούν για το ανοιχτό τραύμα της πατριαρχίας και την παρέκκλιση. Αφηγούνται μια άλλη, αθέατη πολλές φορές Ελλάδα. Είδωλα ενός καλά κρυμμένου προσωπικού βιώματος, εξιστορούν τα πάθη της ετερότητας σ’ έναν δυστοπικό κόσμο.
Borborygmi
19, 20 & 21 Ιουλίου
Με αφετηρία την πολιτική, ανθρωπολογική και φιλοσοφική διάσταση του θορύβου και αντλώντας έμπνευση από το παράδειγμα της noise μουσικής σκηνής, η Χαρά Κότσαλη αφουγκράζεται τα «θορυβώδη κοινωνικά σώματα» ‒ εκείνα που διαταράσσουν την αρμονία της κοινωνικής συναίνεσης. Χρησιμοποιώντας τον θόρυβο ως καλλιτεχνικό αντιπαράδειγμα, η χορογράφος αποτίει φόρο τιμής σε όλες εκείνες τις φωνές που, όσο ισχυρά κι αν αρθρώνονται, πρέπει να κάνουν πάντα πολύ «θόρυβο» για να ακουστούν.
Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia
24 & 25 Ιουλίου
Η παράσταση Taverna Miresia* – Mario, Bella, Anastasia, από τις πιο πετυχημένες του καλλιτεχνικού προγράμματος του 2023, επανέρχεται στην Πειραιώς 260. Ανερχόμενος νέος δημιουργός, γεννημένος το 1998, ο αλβανικής καταγωγής Mario Banushi χρησιμοποιεί ως δραματουργικά υλικά τις προσωπικές του μνήμες για να τις μετατρέψει σε τελετουργική πράξη κάθαρσης.
Η φωτεινή επιγραφή ενός εστιατορίου σε προάστιο των Τιράνων φωτίζει την ιστορία μιας οικογένειας. Ένα απρόοπτο γεγονός, που εκτυλίσσεται υπό το φως της ταμπέλας, επιδρά καταλυτικά στη ζωή του Μάριο. Τι φωτίζει αυτή η επιγραφή; Μια επιστροφή στη χώρα της παιδικής ηλικίας. Στην εποχή που η χαρά εναλλάσσεται με την απόγνωση, και ένα πιάτο φαγητό φανερώνει φροντίδα. Το οικογενειακό τραπέζι με τις άδειες πια καρέκλες.
Μια συνειρμική ακολουθία από εικόνες, θραύσματα από αναμνήσεις, και από όσα δεν πρόλαβαν να ειπωθούν. Ένας αποχαιρετισμός.
*Miresia στα αλβανικά σημαίνει καλοσύνη.
Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη
5 & 6 Ιουλίου
Μετά τις αριστουργηματικές Τρεις αδερφές (2018), εξ ολοκλήρου απόδοσης του τσεχοφικού έργου στη νοηματική γλώσσα, ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης Τιμοφέι Κουλιάμπιν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, που τον σύστησε στο ελληνικό κοινό.
Ο γνωστός για την ποιητική σκηνοθετική ματιά του Ρώσος σκηνοθέτης θα ανοίξει τα φετινά Επιδαύρια με την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, σε μια διεθνή παραγωγή του Φεστιβάλ. Η Ιφιγένεια εν Αυλίδι θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στην Επίδαυρο, σχεδιασμένη αποκλειστικά για το αργολικό θέατρο. Η μετάφραση είναι του Παντελή Μπουκάλα, ενώ μεταξύ άλλων στην παράσταση εμφανίζονται η Ανθή Ευστρατιάδου (Ιφιγένεια), η Μαρία Ναυπλιώτου (Κλυταιμνήστρα) και ο Νίκος Ψαρράς (Αγαμέμνων).
Ορέστεια του Αισχύλου
12 & 13 Ιουλίου
Ο μύθος της Ορέστειας είναι επικίνδυνος, ανήκει στον κόσμο του ανοίκειου και Του παράξενου, προκαλεί τον τρόμο, επειδή αποκαλύπτει το ατίθασο, το βίαιο και τους νόμους του βάθους που δεν μπορούν να δαμαστούν. Η Κλυταιμνήστρα μάς καλεί να σπάσουμε μαζί τον καθρέφτη, για να γεννηθε ίαπό τα θραύσματά του μια νέα εφιαλτική εικόνα, που ωστόσο θα διατηρεί τις σκοτεινές ρίζες του μύθου.
Πρόθεσή μας είναι η μελέτη του βάθους του μύθου της Ορέστειας και η αναζήτηση του απρόβλεπτου, του ασυνήθιστου, του παράδοξου. Τα πρόσωπα προσφέρουν τα σώματά τους στο θυσιαστήριο του ανοίκειου, θέτουν διαρκή ερωτήματα και διλήμματα. Η αισθητική της παράστασης προκύπτει από τη δυναμική σχέση του Σώματος με τον Μύθο, τον Χρόνο και τη Μνήμη.
Θέτουμε ξανά το θεμελιώδες οντολογικό ερώτημα «περί τίνος πρόκειται», ένα ερώτημα που δεν επιδέχεται οριστικές απαντήσεις, αλλά διαρκώς μας ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση της ολοένα βαθύτερης έρευνας της ρίζας του ήχου, της λέξης, των πολλαπλών διαστάσεων του ανθρώπινου αινίγματος και της ανακατασκευής ενός νέου Μύθου.
Not Hecuba
26 & 27 Ιουλίου
Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή της παράστασης Ηλέκτρα / Ορέστης σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε το 2019, ο κορυφαίος θίασος της Κομεντί Φρανσέζ έρχεται ξανά στην Επίδαυρο συμπράττοντας αυτή τη φορά με τον πολυσυζητημένο Πορτογάλο σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες, νέο διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν, ο οποίος κέρδισε το χειμώνα που πέρασε το αθηναϊκό κοινό με την παράσταση Καταρίνα ή Πως να σκοτώνεις φασίστες.
Στην πρώτη του συνεργασία με τον θίασο της Κομεντί Φρανσέζ, ο Τιάγκο Ροντρίγκες καταπιάνεται με την ιστορία της Εκάβης. Και όπως γίνεται πάντα στο χαρακτηριστικό μετωπικό του ιδίωμα, συμπλέκει το δράμα ενός αρχαίου μ’ ενός σύγχρονου ήρωα στον ίδιο διαχρονικό καμβά: εδώ μια Τρωαδίτισσα με μια γυναίκα σημερινή, ηθοποιό και μητέρα.
Ο Τιάγκο Ροντρίγκες συνηθίζει να λέει ότι δεν γράφει για το θέατρο, αλλά για τους / τις ηθοποιούς που κάνουν το έργο στο θέατρο. Στο έργο, μια ηθοποιός κάνει πρόβα στην Εκάβη του Ευριπίδη. Υποδύεται τον ρόλο της χήρας του Πριάμου, η οποία, με την ήττα της Τροίας έχασε τα πάντα: τον άντρα της, τον θρόνο της, την ελευθερία της και σχεδόν όλα τα παιδιά της. Είναι μια γυναίκα που αξιώνει δικαιοσύνη.
Ο μύθος της τραγωδίας συναντάει όμως σπαρακτικά την οικεία πραγματικότητα της ηθοποιού, μητέρας ενός εφήβου στο φάσμα του αυτισμού, που έχει υποστεί κακοποίηση από το προσωπικό του ιδρύματος όπου τον έχει εμπιστευτεί. Καθώς οι ιθύνοντες προσπαθούν να συγκαλύψουν την υπόθεση, αποφασίζει να τη δημοσιοποιήσει στον Τύπο. Στις πρόβες για την παράσταση παρεμβάλλεται με αμφίσημο τρόπο η δικαστική έρευνα. Σε ένα ιδιόμορφο, μεταιχμιακό σκηνικό, οι δύο αυτοί κόσμοι έρχονται σε αντιπαράθεση σε μια βασανιστική και συνταρακτική μείξη του μυθικού με το πραγματικό, του θεάτρου με τη δικαιοσύνη.
Όρνιθες του Αριστοφάνη
9 & 10 Αυγούστου
Στους Όρνιθες ο Αριστοφάνης εξιστορεί την απόφαση δύο Αθηναίων, του Πεισθέτερου και του Ευελπίδη, να εγκαταλείψουν τον κόσμο των ανθρώπων αναζητώντας μια πόλη χωρίς μικρότητα και διαφθορά, όπου να μπορεί κανείς να ζήσει με ειρήνη και δικαιοσύνη. Ιδρύουν μαζί με τα Πουλιά μια πολιτεία στους αιθέρες και υψώνουν ένα τείχος ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς.
Η σκηνοθεσία τοποθετεί το έργο σε ένα προ-τραγικό περιβάλλον προσεγγίζοντάς το σαν αρχέγονη τελετή. Και όπως συμβαίνει σε κάθε τελετή, ένας θίασος ζωντανεύει βιωματικά τον μύθο. Οι δύο πρωταγωνιστές ζητούν αλληγορικά, να «αδειάσουν» από κάθε άλλη ανθρώπινη ιδιότητα και να «κατοικηθούν», άλλοτε ηδονικά κι άλλοτε μανιασμένα, από τη ζωώδη ορμή των πουλιών σε μια παράσταση – συναυλία.
Με σύμμαχο την εκρηκτικότητα της μουσικής και της κίνησης, ο Άρης Μπινιάρης δημιουργεί μια σύγχρονη σάτιρα παρασύροντάς μας σ’ ένα ηλεκτρισμένο «άσμα», που ρίχνει εκτυφλωτικό φως στα κρίσιμα ζητήματα της πόλης με το αριστοφανικό έργο πάντα ως πυξίδα.
Εγώ, μια δούλα
Αγαπημένος συγγραφέας της σύγχρονης ελληνικής σκηνής με σημαντικά θεατρικά έργα στο ενεργητικό του (Μεταμφίεση, Λάσπη, Λα πουπέ, Αέρας, Στην οθόνη φως, Τον άυλο εσένα, Κέικ, Πεταλούδα σε πηγάδι, Στον παράδεισο), βραβευμένος μόλις με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας 2023, ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης γράφει με αφορμή την Εκάβη έναν κωμικό μονόλογο με πρωταγωνίστρια όχι την ίδια τη βασίλισσα της Τροίας, αλλά μια έμπιστη δούλα της. Η ανώνυμη Τρωαδίτισσα έχει σταθεί μάρτυρας όλων των συμφορών τόσο της ίδιας της Εκάβης όσο και της πατρίδας της, που τώρα πια, μετά τον πόλεμο, είναι σκέτες στάχτες.
Ένα κείμενο διασκεδαστικό και ευφρόσυνο που απομυθοποιεί το απόλυτο σύμβολο θρήνου και απόγνωσης, την Εκάβη, μέσα από τη ματιά ενός προσώπου το οποίο την έζησε από κοντά και αντιλήφθηκε πράγματα που δεν αποτυπώθηκαν ποτέ στα έργα των μεγάλων ποιητών. Η κοινή ανθρώπινη ματιά, το μικρό ανθρώπινο μέτρο, απέναντι στον μεγάλο μύθο. Η πορεία της τραγικής Εκάβης μέσα από ένα λοξό, απρόσμενο κοίταγμα.
Ηρακλής Μαινόμενος
Από 5 Ιουλίου
Η εμβληματική τραγωδία του Ευριπίδη, Ηρακλής Μαινόμενος, θα περιοδεύσει στα ανοιχτά θέατρα όλης της χώρας, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και με έναν θίασο σπουδαίων ηθοποιών. Μετά την πρεμιέρα της στην Αθήνα (Παρ 5/7 & Σάβ 6/7 – Παπάγου), η παράσταση θα ταξιδέψει σε περισσότερους από 40 σταθμούς σε ολόκληρη τη Ελλάδα, και θα επιστρέψει στο τέλος Αυγούστου στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής.
Η θάλασσα και ο Γέρος
Από 25 Ιουνίου
Η Θάλασσα και ο Γέρος είναι μια διασκευή βασισμένη στο κλασικό και βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο «Ο γέρος και η θάλασσα» του Έρνεστ Χέμινγουεϊ μετά το οποίο του απονεμήθηκε και το Νόμπελ λογοτεχνίας. Το έργο αυτό κατατάσσεται στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και παρομοιάζεται με ομηρικό έπος.
Περιγράφει την ιστορία ενός ψαρά, του Σαντιάγο -τον οποίο υποδύεται ο Τάσος Νούσιας– και το ταξίδι του στην ανεξερεύνητη και απέραντη θάλασσα. Την επική συνάντησή του με ένα υπέροχο μπλε μάρλιν, το οποίο ο ήρωας κατάφερε να ψαρέψει μετά από 84 ημέρες χωρίς ψαριά.
Το ψάρι είναι πολύ δυνατό, ο Σαντιάγο δεν καταφέρνει να το σκοτώσει και εκείνο αγκιστρωμένο από την πετονιά του, τραβάει αυτόν και τη μικρή του βάρκα όλο και πιο βαθιά στη θάλασσα για 3 μέρες και 3 νύχτες. Ο Σαντιάγο τελικά καταφέρνει να σκοτώσει το ψάρι αλλά επειδή είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει στη βάρκα το δένει στο πλάι της. Στο δρόμο της επιστροφής καρχαρίες του επιτίθενται και τρώνε όλη τη σάρκα του πελώριου ψαριού.
Κάτω από αυτή την απλή ιστορία, κρύβεται ένας κόσμος πλούσιος σε συμβολισμούς και μεταφορές για την αναζήτηση του σκοπού, την αντοχή του ανθρώπινου πνεύματος και τη συγκρουσιακή σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.
Αίας του Σοφοκλή
Από 14 Ιουλίου
Η παράσταση του Γιώργου Νανούρη με πρωταγωνιστή τον Μιχάλη Σαράντη σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο, τον οποίο διανθίζει εικατικά ο Απόστολος Χαντζάρας ζωγραφίζοντας επί σκηνής, επιστρέφει το καλοκαίρι ξεκινώντας από την Ηλιούπολη στις 14 Ιουλίου 2024.
Ο Μιχάλης Σαράντης ερμηνεύει και τους 9 ρόλους της τραγωδίας, ενώ ο Απόστολος Χαντζαράς συνομιλεί μαζί του ζωγραφίζοντας, μπροστά στα μάτια των θεατών.
Ο Αίαντας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά το θάνατο του. Όταν αυτά με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να εκδικηθεί. Γίνεται όμως έρμαιο της θεάς Αθηνάς και περίγελος του στρατεύματος των Αργείων. Ατιμασμένος και απεγνωσμένος, αυτοκτονεί.
Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού
Από 3 Ιουνίου
Μετά από την τεράστια ζήτηση για το πιο πολυπόθητο θεατρικό εισιτήριο των τελευταίων 3 χρόνων, η παράσταση με τους 300.000 θεατές, τα απανωτά sold out και τις λίστες αναμονής, αποχαιρετά τη σεζόν και το θεατρόφιλο κοινό με λίγες καλοκαιρινές παραστάσεις.
Οι Πάνος Βλάχος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Κώστας Μαγκλάρας, Φοίβος Ριμένας, Ιφιγένεια Αστεριάδη και Στέλιος Πέτσος μας μυούν στο καυστικό και καταγγελτικό σύμπαν του Ντάριο Φο με ζωντανή μουσική, τραγούδια και προπάντων με χιούμορ διακωμωδώντας με τρόπο μοναδικό το δικό μας σήμερα. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Κακλέας.
Οι παίχτες
Από 8 Ιουλίου
Μετά από 2 χρονιές, με γεμάτα θέατρα χειμώνα – καλοκαίρι, και μετά από ένα χρόνο απουσίας, οι Παίxτες του Ν.Β. Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή, επιστρέφουν για λίγες παραστάσεις σε ανοιχτά θέατρα! Ο Γιάννης Νιάρρος, ο Βασίλης Μαγουλιώτης, ο Ηλίας Μουλάς, ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, ο Θανάσης Δήμου, ο Γιώργος Τζαβάρας κι ο Γιώργος Μπουκαούρης συναντιούνται επί σκηνής και πάλι, κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό, για μερικά ακόμη ξέφρενα ταξίδια στον κόσμο της μπλόφας και του ρίσκου σ’ αυτήν την κωμωδία αδρεναλίνης.
Σ’ ένα απομακρυσμένο πανδοχείο της Ρωσίας, καταφτάνει ένας δεινός χαρτοπαίχτης, απατεώνας, και πλαστογράφος. Στόχος του, να βρει τα επόμενα θύματά του, και να τα «γδάρει». Αλλά δε θα είναι τόσο απλή υπόθεση. Στο ίδιο πανδοχείο διαμένουν δύο εξίσου δεινοί κομπιναδόροι, που γυρεύουν το ίδιο ακριβώς πράγμα με τον πρώτο: ένα λαχταριστό, αθώο και, φυσικά, κεφαλαιούχο θύμα. Οι δύο συναντούν τον ένα και σύντομα ενώνουν τις δυνάμεις τους, οδηγώντας την παράσταση σε ένα πανδαιμόνιο γεμάτο μπλόφες, ρίσκο, ανταγωνισμούς, συμμαχίες, εκπλήξεις κι ανατροπές, καθώς στο παιχνίδι μπαίνουν σιγά-σιγά όλοι οι παράξενοι ένοικοι που τριγυρνούν σ’ αυτό το μικρό και ήσυχο πανδοχείο.