Το Γραφείο του Σερίφη της Σάντα Φε δήλωσε: «Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει εγκληματική ενέργεια πίσω από τους θανάτους τους, ωστόσο, η ακριβής αιτία θανάτου δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη».
Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός Τζιν Χάκμαν (Gene Hackman) και η πιανίστρια σύζυγός του, Μπέτσι Αρακάουα (Betsy Arakawa), βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στο Νέο Μεξικό την Τετάρτη.
Το ζευγάρι, που ήταν παντρεμένο από το 1991, πέθανε μαζί με τον σκύλο τους, όπως ανέφερε η εφημερίδα Santa Fe New Mexican. Μέχρι στιγμής, η αιτία θανάτου παραμένει άγνωστη.
Παράλληλα, οι αρχές ανέφεραν ότι η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, χωρίς να έχουν ανακοινώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου τους.
Τζιν Χάκμαν: Μια λαμπρή καριέρα στο Χόλιγουντ
Ο Τζιν Χάκμαν είχε μια εντυπωσιακή πορεία στον κινηματογράφο, συμμετέχοντας σε 85 ταινίες και ξεχωρίζοντας σε τηλεόραση και θέατρο.
Βραβεύτηκε με Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1971 “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία” και με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1992 “Οι ασυγχώρητοι”. Παρότι αποσύρθηκε από την υποκριτική το 2004, ασχολήθηκε με τη συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, τιμήθηκε επίσης με τρεις Χρυσές Σφαίρες και δύο Βραβεία BAFTA.
Ξεπερνώντας τις δυσκολίες
Το 1956, μετακόμισε στην Καλιφόρνια με στόχο να γίνει ηθοποιός και φοίτησε στη σχολή θεάτρου της Πασαντίνα, όπου ανέπτυξε φιλία με τον Ντάστιν Χόφμαν. Οι δυο τους θεωρούνταν αουτσάιντερ από τους συμφοιτητές τους, ενώ σε μια ψηφοφορία για τα άτομα με τις λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας, συγκέντρωσαν τις περισσότερες αρνητικές ψήφους.
Αποφασισμένος να διαψεύσει όσους δεν πίστευαν σε αυτόν, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου, μαζί με τον Χόφμαν και τον Ρόμπερτ Ντιβάλ, προσπαθούσε να βρει ευκαιρίες στον χώρο της υποκριτικής.
Εργαζόμενος ως θυρωρός σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης, συνάντησε έναν πρώην καθηγητή του, ο οποίος του είπε ειρωνικά: «Βλέπεις, Χάκμαν, σου το είπα ότι δεν επρόκειτο να καταφέρεις τίποτα». Παρά τις δυσκολίες, άρχισε να εμφανίζεται σε θεατρικές παραστάσεις εκτός Μπρόντγουεϊ και το 1964 απέσπασε πρωταγωνιστικό ρόλο στο Any Tuesday, δίπλα στη Σάντι Ντένις.
Από το θέατρο στη μεγάλη οθόνη
Το θεατρικό του ντεμπούτο του άνοιξε τον δρόμο για τον κινηματογράφο, με πρώτη του ταινία τη “Λίλιθ” (1964) δίπλα στον Γουόρεν Μπίτι. Στη συνέχεια, συμμετείχε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και μικρότερους ρόλους σε ταινίες. Το 1967, ο ρόλος του ως Μπακ Μπάροου στο “Μπόνι και Κλάιντ” του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, απέσπασε ακόμη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία “Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου” (1970). Η καταξίωσή του ήρθε το 1971, όταν υποδύθηκε τον αστυνομικό Τζίμι “Ποπάι” Ντόιλ στην ταινία “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία”, ρόλος που του χάρισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Το 1972 πρωταγωνίστησε στο “Η περιπέτεια του Ποσειδώνα”, ενώ το 1974 συμμετείχε στην ταινία “Η συνομιλία” του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Την ίδια χρονιά, είχε έναν κωμικό ρόλο ως τυφλός ερημίτης στο “Φρανκενστάιν Τζούνιορ” του Μελ Μπρουκς.
Κατά τη δεκαετία του ’70, συνέχισε την επιτυχημένη του πορεία με ταινίες όπως “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία Νο2”, “Οι αλύγιστοι” και “Επτά αινίγματα για τον ντετέκτιβ Χάρι”. Το 1978, ενσάρκωσε τον Λεξ Λούθορ στο “Superman: The Movie”, ρόλο που επανέλαβε στις συνέχειες του 1980 και 1987.
Οι επιτυχίες των επόμενων δεκαετιών
Τη δεκαετία του ’80, ο Χάκμαν εναλλασσόταν μεταξύ πρωταγωνιστικών και δευτεραγωνιστικών ρόλων. Το 1988, έλαβε την τέταρτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία “Ο Μισσισσιπής καίγεται”.
Σημαντικές του συμμετοχές περιλαμβάνουν ταινίες όπως “Οι κόκκινοι”, “Αποστολή στη Νικαράγουα”, “Πάθος για το μπάσκετ”, “Η γοητεία της εξουσίας” και “BAT 21: Αποστολή χίλιων κινδύνων”.
Αφού υπέστη αγγειοπλαστική επέμβαση, επέστρεψε το 1990 με την ταινία “Φρενήρης απόδραση”. Το 1992, κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του σαδιστή σερίφη στο “Οι ασυγχώρητοι” του Κλιντ Ίστγουντ.
Στα μέσα της δεκαετίας συμμετείχε σε ταινίες όπως “Η φίρμα”, “Ο θάλαμος”, “Πιάστε τον κοντό”, “Κράιμσον Τάιντ” και “Φτερά και Πούπουλα”. Το 1997, υποδύθηκε έναν Αμερικανό πρόεδρο στην ταινία “Απόλυτη δύναμη”.