Τα τελευταία χρόνια, το σινεμά έχει βομβαρδιστεί από το ασταμάτητο κίνημα των superhero movies. Εταιρείες όπως η Marvel, Warner Bros και ακόμη νέα “πρόσωπα” – όπως η Amazon Prime – όλοι κυνηγούν τα τεράστια νούμερα που φέρνουν οι ταινίες των superheroes.
Έτσι, πολλοί κριτικοί προβλέπουν το θάνατο του σινεμά στη μορφή που το γνωρίζουμε. Αν πηγαίναμε δύο-τρεις δεκαετίες πίσω, η κινηματογραφική σκηνή θα ήταν πολύ πιο διαφορετική. Έχουν χαθεί πλέον οι μέρες που μία ταινία βασιζόταν στη μοναδικότητα του σεναρίου, το ταλέντο των ηθοποιών και τη σκηνοθεσία. Ταινίες όπως οι: Cast away (2000), Goodfellas (1990) κ.ά. έχουν αντικατασταθεί εκατοντάδες superhero movies που αναπαράγονται διαρκώς και αδιαλείπτως.
Επιτυχία και sequels
Στο “παλιό” σινεμά, μια ταινία θα έπρεπε να σημειώσει τεράστια επιτυχία για να υπάρχει η πιθανότητα για sequel, με σκηνοθέτες και σεναριογράφους να προσπαθούν να φέρουν κάτι καινούριο στην επακόλουθη ταινία χωρίς να δημιουργήσουν μία φτηνή απομίμηση της πρώτης ταινίας. Τώρα, κάθε superhero movie απαιτεί sequel, χωρίς την επιτυχία ως προαπαιτούμενο.
Αντ’ αυτού, οι παραγωγοί πασχίζουν να βγάλουν ταινίες-sequels μετριότατου επιπέδου, ενώ η ποιότητα αντικαθίσταται με την ανάγκη για ποσότητα, σε έναν κόσμο όπου τα υποανάπτυκτα σενάρια προσπαθούν να καλύψουν τη μετριότητα της ταινίας και να ακολουθήσουν τις επιθυμίες των fans. Με αυτό τον τρόπο, οι fans είναι ικανοποιημένοι παρά την κακή ποιότητα των ταινιών.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήταν λογικό να δούμε κάποιο είδος προβληματισμού από τη μεριά της παραγωγής, με ηθοποιούς και σκηνοθέτες να εκφέρουν τα παράπονά τους. Αντιθέτως, όμως, βλέπουμε όλο και περισσότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες να συντάσσονται με την τεράστια μηχανή των superhero movies.
Δεκάδες άρθρα βγαίνουν κάθε μήνα με εικασίες για το ποιος θα είναι ο επόμενος χαρακτήρας που θα φέρει στη μεγάλη οθόνη η Marvel
Ποιος ηθοποιός θα ταιριάζει περισσότερο στο ρόλο ή ποιος θα είναι ο επόμενος Batman στην Warner Bros; Το χειρότερο είναι ότι φαίνεται πως δεν υπάρχει ηθοποιός που να μην ενδιαφέρεται για τη δημοσιότητα (και φυσικά το χρήμα) που αποφέρουν αυτή την στιγμή οι ταινίες υπερηρωών.
Λίγοι συντελεστές έχουν αναφερθεί ενάντια στις ταινίες αυτές, όπως ο κ. Martin Scorsese, πασίγνωστος για τις ταινίες που έχει σκηνοθετήσει όπως το Wolf of Wall Street (2013), Taxi Driver (1976) και The Departed (2006). Όταν ρωτήθηκε για το αν θεωρεί τις ταινίες υπερηρωών καλές, εκείνος απάντησε ότι τις βλέπει περισσότερο σαν “theme parks”, παρά καλό σινεμά.
Πολλοί fans το θεώρησαν συκοφαντία ή ζήλια ενάντια σε μια βιομηχανία που ο ίδιος δε συμμετέχει. Κάπως έτσι, γίνεται αντιληπτό ότι οποιαδήποτε άποψη δε συμφωνεί με τις ταινίες υπερηρωών, συνεπάγεται αυτόματη δυσφήμιση του προσώπου που διαφωνεί. Ακόμη, μπορεί να σημαίνει και τον αποκλεισμό του από μελλοντικές παραγωγές.
Λιμοκτονούμε για λίγη δημιουργικότητα
Τέλος, η συνεχής προώθηση των αλληλενδετων ταινιών σαν μέλη ενός μεγαλύτερου σύμπαντος έχει σακατέψει την αυθεντικότητα των ταινιών, με τη Marvel και το MCU να έχουν την πρωτοκαθεδρία. Όταν δημιουργήθηκε αυτό το “σύμπαν”, στην αρχή ήταν κάτι μοναδικό, αφού για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, διάφορες ταινίες λειτουργούσαν συνεργατικά.
Σκοπός ήταν να δείξουν ένα νέο τρόπο αφήγησης, μέσα από πολλές ταινίες, καταλήγοντας σε ένα φινάλε που έκλεινε αρμονικά για όλες μαζί. Κάτι σαν επιτομή της ιστορίας. Aυτό, όμως, έχει δώσει πνοή στην απομίμηση αυτής της φόρμουλας από κάθε σεναριογράφο και σκηνοθέτη, δημιουργώντας μία στασιμότητα δημιουργικότητας.
Η αλήθεια είναι πως, ίσως ναι, το σινεμά έχει επηρεαστεί αρκετά από τα superhero movies και έχει αρχίσει να “πεθαίνει”. Ταινίες που ξεκινήσαν σαν ένα αθώο μέσο απόλαυσης χαρακτήρων που μεγαλώσαμε μαζί τους, σε καρτούν και κόμικς, έχουν μετατραπεί σε επενδύσεις, που εκμεταλλεύονται αυτή την αθωότητα για να κερδίσουν χρήματα.
Αν και καινούργιες ταινίες που προσπαθούν να κρατήσουν τα στοιχεία του “παλιού σινεμά” συνεχίζουν να βγαίνουν, η συνεχής επιτυχία των superhero movies επισκιάζουν το μέλλον.
Η έλλειψη ποιότητας που χαρακτηρίζει πολλές από αυτές τις ταινίες τον τελευταίο καιρό, με τις αρνητικές κριτικές να αυξάνονται με κάθε νέα ταινία, ίσως αναγκάσουν τη βιομηχανία του κινηματογράφου να κάνει ένα βήμα πίσω και να επιστρέψει στις παλιές της ρίζες.