Για τους περισσότερους από εμάς, η τηλεόραση και το σινεμά, αποτελούσαν πάντα το μέσο διαφυγής μας. Το μέσο, όπου μας επέτρεπε να μάθουμε αλλά και να εμπνευστούμε από ιστορίες ανθρώπων.
Μέσα από το σινεμά, γνωρίσαμε την “Erin Brockovich”, την αληθινή ιστορία μιας ακτιβίστριας και δικηγόρου, η οποία μάχεται για την δικαίωση των κατοίκων μιας πόλης που πεθαίνουν κάθε μέρα για να κερδίζει χρήματα ένας τεράστιος όμιλος. Εκεί, όμως, γνωρίσαμε και τις “Hidden Figures”, τις “Αφανείς Ηρωίδες”, που μας μέσα από τις αληθινές ιστορίες τους, κατάφεραν όσο λίγες να μας δείξουν τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν στην δουλειά τους οι μαύρες γυναίκες στην Αμερική την δεκαετία του ‘60.
Αλλά και στην τηλεόραση, το “Diary of a future president”, μας έδειξε πως ένα κορίτσι 12 χρονών μπορεί να ονειρεύεται, αλλά και να γίνει, πρόεδρος της Αμερικής. Την ίδια στιγμή, το “How to get away with murder”, μέσα από τις ιστορίες του Paul Novak – και τη στήριξη μιας γυναίκας που δοξάζει καθημερινά με τις επιλογές της τις γυναίκες – την Shonda Rhimes, μας έδειξαν τον καθημερινό αγώνα μιας γυναίκας, για να χτίσει και να διατηρήσει μια καριέρα.
Ποιες είναι, όμως, οι ταινίες και οι σειρές που πρέπει να δείτε σήμερα, την ημέρα αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες και τις θηλυκότητες;
The Woman King (Η γυναίκα βασιλιάς)
Η Viola Davis, γίνεται η ηγέτιδα της ομάδας Ακότζι, της γυναίκειας ομάδας που προστάτευε μόνη της το Αφρικανικό Βασίλειο της Δαχομέης τον 18ο αιώνα. Μέσα από τα μάτια της στρατηγού Nanisca, βλέπουμε όλη την ιστορία – η οποία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα – των γυναικών που γεννήθηκαν, έζησαν και πολέμησαν για να προστατεύσουν το βασίλειό τους από τον μεγαλύτερο εχθρό τους: Την δουλεμπορική αυτοκρατορία των OYO.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία της, η ταινία, έγινε κατευθείαν νούμερο 1 του Top 10 της εβδομάδας στο Netflix, ήταν υποψήφια για χρυσή σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε ταινία και απέσπασε διθυράμβους για την ερμηνεία της Davis – αλλά και την σκηνοθεσία της.
On the basis of sex (H αρχή της ισότητας)
Η ιστορία μίας εκ των σημαντικότερων γυναίκων του 21ου αιώνα, μιας γυναίκας σύμβολο για τα γυναικεία δικαιώματα και την ισότητα, γίνεται επιτέλους ταινία. H Ruth Bader Ginsberg, ήταν η μόλις δεύτερη γυναίκα που κατάφερε να γίνει Ανώτατη Δικαστής των ΗΠΑ.
Ήταν, όμως, και η γυναίκα που πάλεψε με όλο της το είναι για να καταργηθούν οι νόμοι που υποστήριζαν τους άντρες ως ανώτερα όντα από τις γυναίκες, οι νόμοι που αφαιρούσαν στην γυναίκα το δικαίωμα να ορίζεται ως ισότιμο ον μ’ έναν άντρα και η γυναίκα που έγινε η φωνή όλων των γυναικών της Αμερικής.
Είναι η ταινία που μας θυμίζει ότι οι αγώνες για την κατάκτηση των ίσων δικαιωμάτων δεν κερδήθηκαν σε μια μέρα – πόσο μάλλον όταν για πολλά ακόμα παλεύουμε. Είναι η ταινία που μας θυμίζει πως για να αλλάξουν πεπαλαιωμένοι νόμοι και αντιλήψεις δεκαετιών χρειάζονται σκληροί αγώνες.
Είναι, όμως, και η ταινία που μας θυμίζει πως όταν οι γυναίκες παλεύουμε για τα δικαιώματά μας μπορεί να βρούμε πολλά αγκάθια στον δρόμο μας, αλλά στο τέλος μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι βάλουμε στο μυαλό μας.
Fleabag
Η Fleabag, είναι η γυναίκα του σήμερα. Η γυναίκα που μας αντιπροσωπεύει όλες. Είναι η γυναίκα που ενώ έχει κλείσει τα 30, δεν έχει κάνει ακόμα οικογένεια – όπως μας έμαθε η κοινωνία ότι πρέπει να κάνουμε – είναι η γυναίκα που απολαμβάνει το σεξ – αν και για χρόνια πιστεύαμε πως η απόλαυση στο σεξ είναι ανδρικό προνόμιο – και η γυναίκα που μπορεί και ζει ακόμα μια ζωή πιο μποέμ.
Γραμμένο, ερμηνευμένο και δοσμένο μέσα από τα μάτια και τις εμπειρίες της Phoebe Waller-Bridge, η σειρά απέσπασε όλα τα βραβεία, έγινε pop culture reference και η σειρά που θα ακούς πάντα ως απάντηση στο: «Τι σειρά να δω»;
Handmaid’s Tale
Πρόκειται για τη σειρά-σύμβολο, τη σειρά που θα θυμόμαστε για πάντα, τη σειρά που έκανε παγκοσμίως γνωστή την Elisabeth Moss και που θα την ευχαριστούμε πάντα γι’ αυτό.
To 1985, η Margaret Atwood γράφει ένα από τα πιο δυστοπικά μυθιστορήματα των τελευταίων χρόνων. Σ’ έναν κόσμο, όπου η κλιματική ρύπανση και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα έχουν καταστήσει την υπογεννητικότητα σε εδραιωμένη κατάσταση, οι γόνιμες γυναίκες που δεν πληρούσαν τα Χρηστά και τα απαρχαιωμένα ήθη της κοινωνίας και της πολιτικής του τότε (ήταν χωρισμένες, ομοφυλόφιλες, αλλόθρησκες), γινόντουσαν σκλάβες τεκνοποίησης.
Οι γυναίκες αυτές ήταν υποχρεωμένες να μπαίνουν σαν σκλάβες στα σπίτια πλούσιων οικογενειών, και παρουσία των γυναικών του ζευγαριού, να βιάζονται από τους άντρες με σκοπό την τεκνοποίηση.
Ένα βιβλίο που δοξάστηκε όσο λίγα, μια σειρά που έλαβε όλα τα βραβεία και μια ιστορία που όλοι πρέπει να δουν και να διαβάσουν.