Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η πρόσφατη ανακοίνωση περί νομοσχεδίου, το οποίο προβλέπει τη χρήση αγγλικών λέξεων ως αξιόποινη πράξη, από το κυβερνητικό κόμμα της Ιταλίας, με επικεφαλής την Τζόρτζια Μελόνι.
Πιο αναλυτικά, το εν λόγω νομοσχέδιο, αν τεθεί σε εφαρμογή, θα ορίσει την επιβολή προστίμου έως και 100.000€ (!) για τη χρήση αγγλικών λέξεων σε συνθήκες επίσημης επικοινωνίας. Μάλιστα, κατά την άποψη των υπερασπιστών του νομοσχεδίου αυτού, η χρήση αγγλικών λέξεων «εξευτελίζει και ταπεινώνει την ιταλική γλώσσα». «Δεν πρόκειται απλώς για θέμα μόδας, καθώς οι μόδες περνούν, αλλά η αγγλομανία έχει επιπτώσεις στην κοινωνία στο σύνολό της», αναφέρεται στο σχέδιο νόμου. Ως εκ τούτου, ποινικοποιείται κατάφωρα η αγγλική γλώσσα. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι το μοναδικό μελανό σημείο της νεοσύστατης, ακροδεξιάς κυβέρνησης της Ιταλίας και της Τζόρτζια Μελόνι.
Μια αυτοαποκαλούμενη «χριστιανή μητέρα», η οποία υπερασπίζεται τις παραδοσιακές οικογενειακές αξίες
Ο συντηρητισμός και οι οπισθοδρομικές τάσεις είναι γνωστό τοις πάσι πως συναντώνται σε ακροδεξιά καθεστώτα. Εντούτοις, εν έτει 2023, που δίνονται διαρκώς μάχες υπέρ της ισότητας (σε όλα τα επίπεδα), της ελευθερίας και κατά του ρατσισμού, του σεξισμού και των διακρίσεων, δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς τις συντηρητικές στάσεις ορισμένων, ειδικά από τη στιγμή που βρίσκονται στο τιμόνι διακυβέρνησης μιας χώρας.
Όπως γράφει καταπληκτικά ο Guardian, ένα κοινό χαρακτηριστικό των συγκλονιστικών ομιλιών της Τζώρτζια Μελόνι είναι η προάσπιση των παραδοσιακών αξιών, ενώ αναφέρει επανειλημμένα πως «ένα παιδί πρέπει να ανατρέφεται μόνο από ετεροφυλόφιλους γονείς». Αναπόφευκτη είναι, βέβαια, η σύγκριση με μία άλλη κυρία της εγχώριας πολιτικής σκηνής, την κ. Λατινοπούλου, η οποία έχει εκφραστεί με ανάλογο τρόπο ουκ ολίγες φορές.
Εκτός από τα παραπάνω, όμως, είναι γεγονός ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση για ομοφυλόφιλα ζευγάρια απαγορεύεται στην Ιταλία, με αποτέλεσμα οι πολίτες να ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να μεγαλώσουν την οικογένειά τους. Συν τοις άλλοις, δεν προβλέπεται επ’ ουδενί η παρένθετη μητρότητα. Ταυτόχρονα, η κ. Μελόνι, από μεριάς της, έχει προτείνει την επέκταση της απαγόρευσης, προκειμένου να ποινικοποιηθεί ακόμη και η αναζήτηση των ομοφυλόφιλων ζευγαριών για παρένθετες μητέρες σε άλλες χώρες.
Ειδικότερα, o Φεντερίκο Μολικόνε, πρόεδρος της επιτροπής πολιτιστικών θεμάτων της Βουλής της Ρώμης και στέλεχος του κυβερνόντος κόμματος, δήλωσε ότι η «παρένθετη μητρότητα αποτελεί αδίκημα, το οποίο είναι σοβαρότερο και από την παιδεραστία».
Οι αντιδράσεις στις εγκληματικές αυτές ενέργειες
«Είναι σοκαριστικό. Ενδέχεται να κινδυνεύσεις με φυλάκιση ή πρόστιμα ανεξάρτητα από το πού στον κόσμο γεννιέται το παιδί σου μέσω περένθετης μητέρας», είπε η Μόνικα Σαβόκα, η οποία ζει στην Κατάνια της Σικελίας με την Ισπανίδα σύζυγό της, Μαρία Καρέρας, και τα δύο παιδιά τους.
«Αυτή η συζήτηση για την παρένθετη μητρότητα είναι μέρος ενός μεσαιωνικού οράματος. Νιώσαμε φόβο μετά τις εκλογές – αυτοαποκαλούνται «μετριοπαθείς» όταν, στην πραγματικότητα, μιλάμε για μια ακροδεξιά κυβέρνηση που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στην Ευρώπη».
Το ευχάριστο δε, είναι ότι ορισμένες πόλεις και κωμοπόλεις στην Ιταλία αποδέχονται την ανατροφή των παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, επιτρέποντας και τη νόμιμη εγγραφή τους στο μητρώο του δημαρχείου. Από την άλλη, όμως, άλλες περιοχές, όπως η Κατάνια επιλέγουν να τηρήσουν μια πιο συντηρητική στάση.
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι και αυτή της Μόνικα Σαβόκα και της Μαρία Καρέρας, οι οποίες κατέφυγαν στο δικαστήριο, αφού το δημαρχείο της Κατάνια αρνήθηκε να καταγράψει τα δύο τους παιδιά. Μάλιστα, εάν χάσουν την υπόθεση και δεδομένου του τρέχοντος πολιτικού κλίματος, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο επιστροφής στην Ισπανία, όπου παντρεύτηκαν και γεννήθηκαν και τα δύο τους παιδιά μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ισότητα και η ελευθερία υπό κατάρρευση
Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται να τίθενται ακόμη τέτοια θέματα επί τάπητος, έπειτα από τόσες δράσεις και τόσα κοινωνικά ζητήματα που έχουν αναλυθεί σε δημόσιο διάλογο.
Το σοκ για όσα αναμένεται να θεσπιστούν νομικά στην Ιταλία, καθώς και ο φόβος απέναντι σε μία κυβέρνηση που αρνείται να συμβαδίσει με τις επιταγές άλλων χωρών της δυτικής Ευρώπης, όπως η Ολλανδία και το Βέλγιο, είναι κάτι παραπάνω από δικαιολογημένα. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό πως ο κόσμος γύρω μας αλλάζει τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Οι κοινωνίες εξελίσσονται, καταλαβαίνουν, αποδέχονται και γίνονται συμπεριληπτικές. Το «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» με τον τρόπο που το πρέσβευαν οι πατριαρχικές κοινωνίες του 20ου αιώνια είναι σε μεγάλο βαθμό υπαίτιο για τα στερεότυπα και τις διακρίσεις που εξακολουθούν να υφίστανται στο σήμερα σε διεθνές επίπεδο.
Και για να αποφευχθεί πάσης φύσεως παρεξήγηση, το να αγαπά κανείς την πατρίδα και την οικογένειά του, όπως και να έχει πίστη σε μία ανώτερη δύναμη, είναι όμορφο. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν φοράει παρωπίδες και αρνείται να συμβαδίσει με τη σύγχρονη εποχή, να αγκαλιάσει (μεταφορικά και κυριολεκτικά) τη μοναδικότητα, την ανεξιθρησκεία, την αναπηρία και την ελευθερία. Έπειτα, λοιπόν, από τις εμφανέστατες διακρίσεις απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, τις συντηρητικές τάσεις και την πρόθεση για ποινικοποίηση της αγγλικής γλώσσας, τι θα άλλο θα δούμε, άραγε, στην Ιταλία;
Τι άλλο να περιμένουμε από την κυβέρνησή σας, κυρία Μελόνι;