Πέρυσι τέτοιες ημέρες παρακολουθούσε όλη η Ελλάδα σοκαρισμένη την αστυνομική βία στη Νέα Σμύρνη
Το πρωί της 7ης Μαρτίου αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται απρόκλητα στην πλατεία Νέας Σμύρνης και ξυλοκοπούν άγρια ένα παιδί, το οποίο φωνάζει «πονάω». Μέσα σε λίγη ώρα τα βίντεο από την επίθεση κάνουν το γύρο των Social Media. Οι πολιτικοί βγαίνουν βιαστικά να υπερασπιστούν ανεπιτυχώς τις πράξεις των αστυνομικών. Τις επόμενες μέρες μαζικές διαδηλώσεις θα κατακλύσουν τους δρόμους της Νέας Σμύρνης με το σύνθημα «ΠΟΝΑΩ» να κυριαρχεί.
Οι διαδηλώσεις θα μετατραπούν σε βίαια επεισόδια, με την οργή να κατακλύζει τους δρόμους και να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή ενός αστυνομικού. Νέα βίντεο με αστυνομικούς να φωνάζουν «πάμε να τους σκοτώσουμε» έρχονται στο φως. Όλο και περισσότεροι πολίτες αρχίζουν να φωνάζουν πως η αστυνομική βαρβαρότητα έχει ξεφύγει εντελώς.
Τελικά, η κυβέρνηση αναγκάζεται να υποχωρήσει ακόμα και σιωπηλά, ώστε να προλάβει τα χειρότερα. Υπάρχει όμως πρόβλημα με την αστυνομική βία και αν ναι, είναι μονάχα ελληνικό φαινόμενο; Η 15η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας. Η ίδια η ύπαρξη μιας παγκόσμιας ημέρας κατά της αστυνομικής βίας μας αποδεικνύει πως πράγματι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, που ξεπερνάει κατά πολύ τα σύνορα της Ελλάδας.
Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο
Ηταν το καλοκαίρι του 2020 όταν ξέσπασε το κίνημα Black Lives Matter, ύστερα από τη δολοφονία του Αφροαμερικανού George Floyd. Αμέσως, ένα παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης κατέκλυσε τους δρόμους σχεδόν σε όλο το κόσμο. Ένα κοινό αίσθημα αδικίας διαπερνούσε κράτη και ηπείρους και συμπυκνωνόταν στη φράση «I Can’t Breathe». Το 2020, αγρότες και εργάτες στην Ινδία κατέβηκαν σε μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στην κυβέρνηση, με τις αστυνομικές δυνάμεις να απαντούν με εκτεταμένη χρήση βίας στους δρόμους των πόλεων.
To 2001, ο Κάρλο Τζουλιάνι δολοφονείται στη Γένοβα, όταν σε διαδηλώσεις ενάντια στη σύνοδο του G8 ένας αστυνομικός πυροβολεί τον 23χρονο φοιτητή και ύστερα περνά από πάνω του με το αστυνομικό όχημα. Η λίστα με τα παραδείγματα είναι ατελείωτη και πιθανόν να υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που δεν έχουν γνωστοποιηθεί ποτέ. Από που προκύπτει όμως το πρόβλημα της αστυνομικής βίας;
Who watches the Watchers?
Όταν τα κράτη επενδύουν τεράστια ποσά στην πρόσληψη περισσότερων αστυνομικών και αύξηση του εξοπλισμού τους, όταν αστυνομικοί που λειτουργούν αυθαίρετα δεν καταδικάζονται και όταν δημοσιογράφοι και ενεργοί πολίτες που φέρνουν στην επιφάνεια τέτοιες πρακτικές, διώκονται, τότε γίνεται ξεκάθαρο δυστυχώς πως η αστυνομική βία δεν είναι ούτε ελληνικό φαινόμενο, ούτε εξαίρεση του κανόνα. Πώς όμως μπορεί να σταματήσει αυτό;
Το πρώτο πράγμα που οφείλουμε να κάνουμε ως ενεργοί πολίτες είναι να γνωρίζουμε τα δικαιώματα μας και να απαιτούμε να γίνονται σεβαστά κάθε φορά, όπως και να προωθούμε ομάδες πολιτών και δημοσιογράφους που αναδεικνύουν ζητήματα αστυνομικής βαρβαρότητας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να στεκόμαστε αλληλέγγυοι στα θύματα βίας. Το τρίτο ζήτημα όμως είναι το πιο σημαντικό και αφορά τον έλεγχο της αστυνομίας. Οι αστυνομικές δυνάμεις κουβαλούν οπλισμό και εξουσίες, με τη δικαιολογία της προστασίας πολιτών.
Δε γίνεται να μην υπάρχει διαφάνεια για τη λειτουργία των σωμάτων ασφαλείας. Δεν γίνεται επίσης να μην υπάρχει μέριμνα για την ορθή εκπαίδευση τους, όταν αυτοί οι άνθρωποι κρατούν οπλισμό. Δεν θα πρέπει να επιτρέπεται η αστυνομία να ξεφεύγει από τη δικαιοσύνη. Κανένας δεν μπορεί να είναι πάνω από το νόμο και οι αστυνομικοί δεν εξαιρούνται από αυτόν τον κανόνα. Όλα αυτά είναι βασικά κομμάτια δημοκρατίας.
Stop Barbarism!
Η κρατική βία είναι ένα ακραίο μέσο και θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όταν έχει αποτύχει οποιαδήποτε άλλη λύση. Δυστυχώς όμως, βλέπουμε η βία να είναι συχνά η πρώτη κίνηση. Ειρηνικές διαδηλώσεις καταστέλλονται, πολίτες εκφοβίζονται, ακόμα και δολοφονούνται και η δικαιοσύνη έρχεται μόνο μετά από ισχυρή λαϊκή κατακραυγή. Η κατάσταση αυτή δεν θυμίζει καθόλου δημοκρατία, αντιθέτως μυρίζει αυταρχισμό.
Η βία της αστυνομίας, αργά ή γρήγορα επιστρέφεται από την κοινωνία με οργή και ταραχές, προκαλώντας παραπάνω βία. Όλος αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει επιτέλους να πάψει! Πολίτες και ομάδες θα πρέπει να σηκώσουμε ένα ισχυρό τοίχος απέναντι σε κάθε μορφή αστυνομικής βαρβαρότητας. Είναι καθήκον μας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας.