Αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους

Αρχικά, αξίζει να αναφερθεί, πως, η Παλαιστίνη, ως ανεξάρτητο κράτος, στηρίζεται ήδη από 139 κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Μάλιστα, η πρώτη χώρα της Δύσης που αναγνώρισε επίσημα την Παλαιστίνη, ήταν η Σουηδία, το 2014. Έπειτα, η σκυτάλη πέρασε στη Μάλτα, την Κύπρο και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Επιπλέον, εκτός ΕΕ, η Ισλανδία και το Βατικανό υποστηρίζουν την κρατική κυριαρχία της Παλαιστίνης. Μία ακόμη αξιοσημείωτη κίνηση πραγματοποιήθηκε το 2012, με το ψήφισμα 67/19, βάσει του οποίου, η Παλαιστίνη χαρακτηρίστηκε ως «κράτος-παρατηρητής» του ΟΗΕ. Ως επιστέγασμα αυτής της εξέλιξης, έγινε δεκτή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, το 2015, το οποίο έχει τη δικαιοδοσία να ορίζει ποινές για εγκλήματα πολέμου.  

Ακολούθως, προσχωρούν πάραυτα και οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας, της Νορβηγίας και της Ισπανίας, μια συνθήκη που συνιστά τομή στην διπλωματική ιστορία της Παλαιστίνης.

Οι δηλώσεις του Ισπανού Πρωθυπουργού

Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες από το liveblog του BBC, η προσέγγιση του Πρωθυπουργού της Ισπανίας, Pedro Sánchez, καταχειροκροτήθηκε στο κοινοβούλιο. Συγκεκριμένα, υποστήριξε πως: «Θα αναγνωρίσουμε την Παλαιστίνη για πολλούς λόγους και μπορούμε να το συνοψίσουμε σε τρεις λέξεις: Ειρήνη, δικαιοσύνη και συνέπεια. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η λύση των δύο κρατών γίνεται σεβαστή και πρέπει να υπάρχουν αμοιβαίες εγγυήσεις ασφάλειας. Είναι σημαντικό, οι δύο πλευρές, να διαπραγματευτούν για την ειρήνη και, γι’ αυτό τον λόγο, αναγνωρίζουμε την Παλαιστίνη».

[…]

« Ο Benjamin Netanyahu ακόμα παριστάνει τον κωφό… εξακολουθεί να βομβαρδίζει νοσοκομεία και σχολεία, να τιμωρεί γυναίκες και παιδιά. Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Έχουμε υποχρέωση να δράσουμε. Πρέπει να στείλουμε ανθρωπιστική βοήθεια και να συνεχίσουμε να απλώνουμε το χέρι στους πρόσφυγες. Πρέπει να γίνουν περισσότερα».

Υπό αυτό το πρίσμα, η 28η Μαΐου ορίστηκε ως η επίσημη ημέρα αναγνώρισης της Παλαιστίνης.

Ανάλογο το κλίμα στο Δουβλίνο

Στο Δουβλίνο, ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός, Simon Harris, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η χώρα υποστηρίζει πως «η ειρήνη μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο στη βάση της ελεύθερης βούλησης ενός ελεύθερου λαού». Υπενθυμίζεται, ότι νωρίτερα αυτό το μήνα, παρουσίασε μια ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία 143 κράτη ψήφισαν υπέρ της ενίσχυσης της θέσης του παλαιστινιακού κράτους στον ΟΗΕ και την επικείμενη αναγνώρισή του. Επιστρέφοντας στο σήμερα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, δήλωσε: «Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα υπομένουν τις πιο φρικτές καταστάσεις: Βάσανα, κακουχίες και πείνα. Μια ανθρωπιστική καταστροφή, ασύλληπτη για τους περισσότερους και ασυνείδητη για όλους που εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο».

Εν συνεχεία, ανακοίνωσε την άμεση αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.

Η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους ως το «μοναδικό βιώσιμο μονοπάτι» για τη Νορβηγία

Για ειρήνη και σταθερότητα μίλησε και ο Πρωθυπουργός της Νορβηγίας, Jonas Gahr Støre, λέγοντας: «Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Γάζα κατέστησε σαφές ότι η επίτευξη της ειρήνης και της σταθερότητας πρέπει να αποτελούν τη βάση στην επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος. Στόχος είναι να δομηθεί ένα κράτος που θα είναι «πολιτικά συνεκτικό». Κατόπιν, πρόσθεσε: «Η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους θα κρατήσει ζωντανή τη μόνη εναλλακτική λύση στη σύγκρουση: “Δύο κράτη, που ζουν δίπλα-δίπλα, σε καθεστώς ειρήνης και ασφάλειας”, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα σε άλλες χώρες να ακολουθήσουν την ίδια τακτική.

Τόσο στην Ισπανία, όσο και στο Όσλο, η 28η Μαΐου θα σημάνει την αποδοχή της κυριαρχίας της Παλαιστίνης.

Πώς συμβάλλει η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στην κατάπαυση πυρός;

Ως επί το πλείστον, η αναγνώριση της Παλαιστίνης συνιστά πολιτική απόφαση. Εξάλλου, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και άλλες χώρες της Δύσης δεν αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης, αλλά διατηρούν επαφές με την Παλαιστινιακή Αρχή στη Ραμάλα, η οποία αναγνωρίζεται από την ισραηλινή κυβέρνηση ως ο νόμιμος εκπρόσωπος του παλαιστινιακού λαού. Δυστυχώς, λοιπόν, η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους παραμένει κυρίως συμβολική. Δηλαδή, δεν συνεπάγεται δικαιοσύνη, ισοτιμία, ασφάλεια ή προστασία για τους Παλαιστίνιους. Εντούτοις, λαμβάνοντας υπόψη την φρικτή γενοκτονία που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή, οι διεθνείς πιέσεις προς το Ισραήλ, ίσως καταφέρουν να επιδράσουν προς όφελος της Παλαιστίνης.

Αντιθέτως, άλλες χώρες τείνουν να εκδηλώνουν σθεναρά τη στήριξη τους προς το Ισραήλ, όπως η Γερμανία, με την πάλαι ποτέ καγκελάριο, Angela Merkel, να μιλάει, το 2014, για «μονομερή αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους», προσθέτοντας ότι «μια μονομερής αναγνώριση δεν θα μας ωθούσε προς μια λύση». Επιπροσθέτως, οι ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να ασκήσουν σοβαρή επιρροή στο Ισραήλ, αναγνωρίζοντας το κράτος της Παλαιστίνης, εξακολουθούν να κινούνται βάσει συμφερόντων, στο πλάι του Ισραήλ.

Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται

Φορείς, οργανισμοί και φοιτητές διεθνώς τάσσονται κατάφωρα κατά των ασφυκτικών συνθηκών, εξαιτίας της πολύμηνης εμπόλεμης ζώνης στη Γάζα. Παρά τις προσπάθειες αποσιώπησης και επιβολής αυταρχισμού από τις αρχές, η κοινή γνώμη παγκοσμίως αρνείται να παρατηρεί παθητικά τη βάναυση δολοφονία γυναικών, παιδιών και αμάχων, την καταστροφή σχολείων και νοσοκομείων.

Αισιόδοξη κρίνεται η συμμετοχή ολόκληρων κυβερνήσεων στο αέναο αυτό ρεύμα υπέρ της Παλαιστίνης, προκειμένου να ενισχυθούν σε μεγαλύτερο ποσοστό οι πιέσεις και τα ειρηνευτικά μηνύματα. Εν τέλει, όμως, η ειρήνη και η δικαιοσύνη δεν εξασφαλίζονται εν μία νυκτί, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν ισχυρά συμφέροντα.

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
1
Σοκαρίστηκα