Χοντροκομμένες παντόφλες, chunky αθλητικά παπούτσια, oversized μπουφάν, τσαντάκια μέσης. Υπάρχουν πραγματικά άσχημα ρούχα; Ή για ακόμα μια φορά αφήνουμε τα στερεότυπα να καθορίζουν την αισθητική και το προσωπικό μας γούστο;
Πριν λίγα χρόνια, τα γνωστά σε όλους crocs ψηφίστηκαν ως το ασχημότερο είδος ρουχισμού και το περιοδικό TIME τα συμπεριέλαβε στην λίστα με τις χειρότερες εφευρέσεις για το 2010. Σήμερα, τα φορούν όλοι και σύμφωνα με την ίδια την εταιρεία, τα έσοδά της αναμένεται να ξεπεράσουν τα 5 δις μέχρι το 2026.
Στο ίδιο μήκος κύματος, παρά το γεγονός ότι τα clogs θεωρούνται εξαιρετικά αμφιλεγόμενα παπούτσια και το ότι ο Christian Louboutin τα μισεί, η μια εταιρεία μετά την άλλη τα συμπεριλαμβάνει στην συλλογή της, ενώ αποτελούν αγαπημένη επιλογή πολλών νέων.
Όταν ο Kanye West έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο της μόδας ως σχεδιαστής, αντιμετωπίστηκε με χλευασμό. Τα τεράστια μπουφάν και τα αλλοπρόσαλλα Yeezys παπούτσια του έκαναν πολλούς/ές να δυσανασχετούν, ωστόσο σήμερα πολλές εταιρείες βγάζουν κολεξιόν στηριζόμενες σε αυτά. Ακόμα και μετά την λήξη της συνεργασίας του Kanye – μετά τα αντισημιτικά σχόλια του στο Twitter – με την Adidas, τα εναπομείναντα προϊόντα του είναι πολύ δημοφιλή στην αγορά του resale.
Επίσης, το κοινό της Kim Kardashian, κατηγόρησε την εταιρεία της, Skims, πως αντιγράφει τα σχέδια του πρώην συζύγου της.
Kim has lost her damn mind 😭 what in the Yeezy is going on here? pic.twitter.com/lFRbZEjJKz
— Yeezyrih (@Yeeezyrih) January 20, 2023
Τι είναι αυτό που μας κάνει να αναθεωρήσουμε σχετικά με την ομορφιά ενός «άσχημου» ρούχου/παπουτσιού/αξεσουάρ; Μήπως, το ότι εξαρχής η ασχήμια τους ήταν μια προκατάληψη; Ή επιλέγουμε να τα φοράμε παρά την υποτιθέμενη ασχήμια τους;
Συχνά ακούμε για “ugly trends”, TikTok creators απαριθμούν τα χειρότερα κομμάτια της σεζόν, ενώ βασικό επακόλουθο κάθε μεγάλου event εκτός από τα καλοντυμένα άτομα είναι τα κακοντυμένα. Επώνυμες και επώνυμοι που επέλεξαν να φορέσουν μια δημιουργία ενός σχεδιαστή, αναλαμβάνουν τον ρόλο του περίγελου σε μια προσπάθεια να αποδώσουμε πρότυπα ομορφιάς ακόμα και στα ρούχα.
Στο πρόσφατο Met Gala, celebrities όπως η Gigi Hadid, η Ariana Grande, o Barry Keoghan και ο Troye Sivan είχαν ολόκληρα αφιερώματα στο όνομά τους για την κάκιστη επιλογή ενδυμασίας τους.
@stephaniematto Worst dressed at the Met Gala 2024! I make this review from home dressed in yoga pants and a hoodie 🤣 #metgala2024 #metgalastyle #metgalalooks #metgalaoutfits ♬ original sound – Stephaniematto
Υπάρχει κάποιο αντικειμενικό κριτήριο που κατά κοινή ομολογία καθιστά ένα ρούχο άσχημο; Για πολλούς/ές άσχημο είναι κάτι μη κολακευτικό, που δεν εφαρμόζει στο σώμα έτσι όπως «θα έπρεπε».
Πολύ συχνά τα φουσκωτά ρούχα ή τα chunky παπούτσια θεωρούνται αποκρουστικά. Άλλοι θεωρούν άσχημο κάτι που είναι εκτός μόδας, παρόλο που πριν μερικά χρόνια δεν έλειπε από την ντουλάπα τους. Είναι γνωστό άλλωστε πως στην μόδα υπάρχει ο κανόνας των 20. Ένα trend αντιμετωπίζεται με αγάπη για 10 χρόνια, στη συνέχεια με απέχθεια για άλλα 10, μέχρι να παρέλθει η εικοσαετία και να το ξαναγαπήσουμε.
Στην πραγματικότητα η ομορφιά είναι υποκειμενική. Κάθε φορά που μιλάμε για αντικειμενικότητα, στην ουσία αναφερόμαστε στην αντίληψη που μας έχουν δημιουργήσει τα παρόντα πρότυπα ομορφιάς, τα οποία δεν προκύπτουν οργανικά, αλλά καθορίζονται από trend setters, influencers, εταιρείες που παράγουν κέρδος με κάθε νέα μόδα που προβάλλουν.
Άλλωστε, αν κάτι βγει «εκτός μόδας» θα το πετάξεις και θα αγοράσεις το νέο και έτσι βγαίνουν όλοι κερδισμένοι. Εκτός από εμάς.
Σήμερα, η νέα μόδα υποδέχεται την άλλη σε χρόνο ρεκόρ. Μέσα σε μια σεζόν, ξεπηδούν στο TikTok άπειρα νέα “cores” (αισθητικές), που βασίζονται στις δημιουργίες των μεγάλων οίκων μόδας, απασχολούν για μικρό χρονικό διάστημα και πολύ σύντομα τα ρούχα θεωρούνται ξεπερασμένα και καταλήγουν στα σκουπίδια.
Αυτό που κάποιοι ονομάζουν “Attention Deficit Fashion” (δηλαδή μόδα ελλειμματικής προσοχής) είναι ουσιαστικά η δημιουργία των micro-trends που διαρκούν όσο κάθε μόδα που γίνεται viral στα social media και γρήγορα πεθαίνουν.
Όλο αυτό έχει τρομερές συνέπειες στον πλανήτη, με την βιομηχανία της μόδας σήμερα να ευθύνεται για περισσότερες εκπομπές άνθρακα από ότι όλες οι διεθνείς πτήσεις και θαλάσσιες μεταφορές μαζί, ενώ έχει αντίκτυπο και στην προσωπικότητά μας.
Η ενδυμασία είναι ένας τρόπος προσωπικής έκφρασης. Οι επιλογές μας σε ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ μας δίνουν την δυνατότητα να μιλήσουμε χωρίς λόγια, να εξωτερικεύσουμε όσα αισθανόμαστε και να παρουσιαστούμε στον κόσμο όπως επιθυμούμε.
Σε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία, θα ντυνόμασταν όλα τα άτομα ακριβώς όπως θέλουμε. Εάν αισθανόμασταν την επιθυμία να βγούμε έξω με ένα μακρύ καπέλο σε σχήμα μπανάνας ή ένα παντελόνι με δίμετρα κρόσσια θα το κάναμε. Όμως σήμερα οτιδήποτε ξεφεύγει από τη νόρμα, οτιδήποτε μας ξεβολεύει, προκαλεί αποστροφή, μέχρι να γίνει της μόδας οπότε και οι μεγαλύτεροι επικριτές θα το δουν με άλλο μάτι. Χάρη λοιπόν σε όλα εκείνα τα άτομα που τολμούν να σπάνε τα στερεότυπα, ξεφεύγουμε από το να είμαστε όλοι/ες ίδιοι/ες, βαρετοί/ές, συνηθισμένοι/ες. Και ας μας λένε τρελούς/ές, κακόγουστους/ες και άσχημους/ες.
Επομένως, όχι, δεν υπάρχουν άσχημα ρούχα. Η ασχήμια είναι απλώς μια ταμπέλα που βάζουμε σε κάτι που δεν έχει συνηθίσει το μάτι μας. Κάποτε θεωρούνταν άσχημο να φορούν οι γυναίκες παντελόνια. Τροφή για σκέψη.