Η άλλοτε επικρατούσα καλοκαιρινή ανεμελιά, τείνει να εξανεμιστεί διά παντός.
Οι καλοκαιρινοί μήνες των τελευταίων ετών αποτελούν μια λούπα αναπαραγωγής συναφών –και μείζονων– ζητημάτων, δημιουργώντας ένα συνολικό κλίμα εξουθένωσης. Ως εκ τούτου, το άλλοτε «θ-έρως» μετατρέπεται σε αχανή στίβο μάχης.
Τα ακόλουθα βιντεάκια αποτυπώνουν με εξαιρετικά εύστοχο και χιουμοριστικό τρόπο όλα τα δεινά που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε (και) το φετινό καλοκαίρι.
Επαναδιαπραγμάτευση στις άδειες ζητά ο Πορτοσάλτε
Σε εκπομπή του ΣΚΑΪ ξεδίπλωσε το προοδευτικό του μανιφέστο ο Άρης Πορτοσάλτε, προτείνοντας μια παράδοξη λύση για τον τουρισμό.
«Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει να συζητήσουμε ότι μπάνια του λαού δεν μπορεί να γίνονται μόνο από τις 15 Ιουλίου έως τις 30 Αυγούστου. Έτσι όπως πάμε, αν θέλουμε τουρισμό, ο τουρισμός να μας φέρνει 20+ δισεκατομμύρια ευρώ στον τόπο, εμείς, οι κάτοικοι αυτού του τόπου, θα υποχωρούμε έναντι των τουριστών».
Κι όταν κάποιος άλλος δημοσιογράφος ρώτησε ευθαρσώς «γιατί;», ο κ. Πορτοσάλτε απάντησε: «Διότι, δεν χωράμε».
Επίσης, οι κάτοικοι της Ελλάδας μπορούν να παραλείπουν εντελώς τις καλοκαιρινές διακοπές, προσφέροντας αυτομάτως περισσότερο χώρο στους τουρίστες. Γιατί όχι;
Ξαπλώστρες, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, σε προστατευμένες παραλίες
«Οι 198 παραλίες που, μετά από εισήγηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, χαρακτηρίστηκαν “απάτητες” όχι μόνο δεν είναι “απάτητες”, αλλά με τη “βούλα” του κράτους ξεχειλίζουν από ξαπλώστρες και ομπρελοκαθίσματα. Πρόκειται για ακρογιαλιές που βρίσκονται σε ζώνες προστασίας Natura 2000, στις οποίες ο νόμος απαγορεύει κάθε δραστηριότητα αλλοίωσης του περιβάλλοντος και της φύσης», επισημαίνει ο δημοσιογράφος στο δελτίο ειδήσεων.
Πάρα ταύτα, αν έχουν ήδη εκμισθωθεί (;) αυτές οι παραλίες σε επιχειρηματίες, τότε η συμφωνία είναι υπεράνω του νόμου. Δηλαδή, όταν λήξει η συμφωνία εκμίσθωσης, τότε θα τηρηθεί ο νόμος κατά γράμμα.
Προφανώς, επειδή κυριαρχούν ισχυρά συμφέροντα από την παράνομη εκμετάλλευση των προστατευόμενων ακτών, εφευρίσκονται ορισμένα νομικά «παραθυράκια» αμφιβόλου αξιοπιστίας, καταπατώντας τοποθεσίες φυσικού κάλλους με απώτερο σκοπό το κέρδος.
Άραγε, πότε θα γνωστοποιηθεί το επόμενο πρόστιμο που θα επιβληθεί στην Ελλάδα;
Εργοδότρια απαίτησε από εργαζόμενη να δουλέψει και η ανήλικη κόρη της στην επιχείρηση για να μην χρεώσει νοίκι στο προσφερόμενο κατάλυμα
Εργαζόμενη γυναίκα σε εστιατόριο της Πάρου προχώρησε σε εξοργιστική καταγγελία, βάσει της οποίας η εργοδότριά της ζήτησε να δουλέψει στην επιχείρηση και η ανήλικη κόρη της, ούτως ώστε να επιτρέψει και στις δύο να μείνουν στο προσφερόμενο κατάλυμα. Να σημειωθεί ότι, μέρος της αρχικής συμφωνίας, ήταν η παραχώρηση καταλύματος για την περίοδο της σεζόν και ότι η γυναίκα είναι μονογονέας με μια 16χρονη κόρη. Έναν μήνα αργότερα, η εργοδότρια απαίτησε να εργαστεί και το 16χρονο κορίτσι, διαφορετικά θα απαιτούσε ενοίκιο.
Ποιος νους μπορεί, άλλωστε, να συλλάβει ότι η 16χρονη θα διέμενε δωρεάν σε σπίτι που παραχωρείται από την επιχείρηση κατά τη διάρκεια της σεζόν, ενώ δουλεύει αδιάκοπα η μητέρα της; Θα έπρεπε, τουλάχιστον, να υπηρετεί την εργοδότρια γι’ αυτό το μεγαλείο ψυχής της.
Οι μισοί δεν θα πάνε διακοπές φέτος λόγω ακρίβειας +bonus «αγοράστε μια φέτα καρπούζι»
Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε σε εκπομπή του ΣΚΑΪ ο πρόεδρος του ΙΕΛΚΑ, όπως αποδεικνύει πρόσφατη έρευνα, ένας στους δύο Έλληνες δεν θα κάνει διακοπές λόγω ακρίβειας. Μάλιστα, συμπλήρωσε πως: «Κάθε χρόνο είναι και χειρότερη η κατάσταση».
Παραμένοντας στο κλίμα της ακρίβειας, βουλευτής της ΝΔ επικαλέστηκε αμφιλεγόμενα επιχειρήματα για το σημαντικότατο αυτό πρόβλημα που ταλανίζει την κοινωνία, ερωτώμενος σε τηλεοπτική εκπομπή για το αν, τελικά, στέκει το αφήγημα περί εισαγόμενης ακρίβειας.
«Μια γυναίκα από τη Γερμανία έβγαζε φωτογραφία την τιμή του ροδάκινου εδώ και την έστελνε στη Γερμανία για να δείξει πόσο μεγάλη διαφορά υπάρχει στην τιμή. Άρα, δεν μιλάμε για εισαγόμενη ακρίβεια», είπε η δημοσιογράφος, απευθυνόμενη στον βουλευτή.
«Κοιτάξτε τώρα, στο εξωτερικό, όπως ξέρετε πάρα πολύ καλά, δεν αγοράζουν ένα κιλό φασολάκια ή δεν αγοράζουν ένα καρπούζι, αγοράζουν μια φέτα καρπούζι. Μήπως έχει συμβεί κάτι διαφορετικό», απάντησε, με έναν ορυμαγδό ερωτηματικών να πλέουν στα εγκεφαλικά μας κύτταρα.
Ίσως καλύτερα, μισή φέτα καρπούζι κι ένα φασολάκι. Ή, ενδεχομένως, χρειάζεται να σταματήσουμε μαζικά να στηρίζουμε τις επιχειρήσεις που αισχροκερδούν, ωθώντας τες να προσαρμοστούν στις καταναλωτικές ανάγκες. Σε κάθε περίπτωση, η υπέρμετρη ανοχή δίνει πρόσφορο έδαφος για να ανθίζουν διαρκώς τέτοιου είδους πρακτικές.