Ο Νικήτας Μυλόπουλος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εξηγεί τα αίτια της οικολογικής αυτής καταστροφής, ενώ οι αγρότες της περιοχής βρίσκονται σε αδιέξοδο. Έναν χρόνο μετά τις καταστροφικές πλημμύρες, έρχονται αντιμέτωποι με ξηρασία.
Σε «ρυάκι» φαίνεται να έχει μετατραπεί ο ποταμός Πηνειός σε διάφορα σημεία του, εξαιτίας της παρατεταμένης ξηρασίας και της εξάντλησης των υδατικών πόρων στην περιοχή. Παράλληλα, σε αδιέξοδο βρίσκονται για άλλη μια φορά οι αγρότες της Θεσσαλίας, καθώς έπειτα από τις καταστροφικές πλημμύρες, τώρα καλούνται να αντιμετωπίσουν την ξηρασία που μαστίζει τον Πηνειό.
Η εξέλιξη αυτή έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές ζημιές στην αγροτική παραγωγή της περιοχής. Η βιωσιμότητα ενός ποταμού ορίζεται από την μέση ετήσια παροχή του. Στον Πηνειό, όμως, αυτή υπολείπεται συστηματικά του ελάχιστου επιτρεπόμενου οικολογικού ορίου.
Ο Πηνειός… έγινε ρυάκι – https://t.co/Ut8bZINOMs pic.twitter.com/vgrojDHxu4
— libre (@libre_gr) September 6, 2024
Ο Νικήτας Μυλόπουλος, καθηγητής – διευθυντής Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο, πως τα αίτια της οικολογικής καταστροφής είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα: η απουσία οργανωμένων αρδευτικών δικτύων, οι απαρχαιωμένες μέθοδοι άρδευσης και – φυσικά- η ίδια η διάρθρωση των καλλιεργειών, με κύριο χαρακτηριστικό την επικράτηση υδροβόρων και χημικοσυντηρούμενων ειδών.
Παράλληλα, ορισμένες ανθρώπινες επιδράσεις όπως αμμοληψίες, εκχερσώσεις, οικιστικές επεκτάσεις, παρεμβάσεις στη φυσική κοίτη κλπ, συμπληρώνουν και δυσχεραίνουν την κατάσταση.
ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ. Η ΣΤΑΘΜΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΗΝΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΩΣΤΑ Η ΑΡΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI
Η ανάλυση του Ν. Μυλόπουλου για την ξηρασία στον Πηνειό
Ο ίδιος κάνει ειδικά μια αναφορά και σε επεισόδια ξηρασίας στη Θεσσαλία, τονίζοντας:
«Στην Ελλάδα η αύξηση του ρυθμού εμφάνισης ανάλογων ακραίων φυσικών φαινομένων είναι επίσης γεγονός: παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας με έντονες καταιγίδες να τις ακολουθούν, θερμότεροι χειμώνες που εναλλάσσονται με εντονότερους καύσωνες, συχνότερες δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες σε μία χώρα με ήδη έντονα τα σημάδια της οικολογικής υποβάθμισης, ή και καταστροφής.
Σε πρόσφατη μελέτη του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καταδεικνύεται ότι τα επεισόδια ξηρασίας στην περιοχή της Θεσσαλίας θα διπλασιαστούν την περίοδο 2070-2100, θα έχουν μεγαλύτερη δριμύτητα και διάρκεια και θα πλήξουν μεγαλύτερο ποσοστό έκτασης και για τα δύο κοινωνικοοικονομικά σενάρια κλιματικής αλλαγής. Ανάλογα είναι τα αποτελέσματα και για την πρόβλεψη των πλημμυρικών φαινομένων.
Όλα αυτά σε μία γεωγραφική περιοχή με ήδη εντονότατα τα σημάδια οικολογικής υποβάθμισης, στα όρια της ερημοποίησης, ως αποτέλεσμα της τεράστιας ανθρωπογενούς πίεσης που ασκήθηκε στους φυσικούς πόρους της για την κάλυψη των αρδευτικών της δραστηριοτήτων.
Τα αποτελέσματα σχετικής μελέτης για το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας που εκπονήθηκε από το ίδιο, πριν τις πλημμύρες, στο επιστημονικό εργαστήριο, επιβεβαιώνουν ότι τα επί σειρά ετών αρνητικά υδατικά ισοζύγια στις λεκάνες απορροής έχουν οδηγήσει σε εξάντληση, εκτός των ανανεώσιμων, και μεγάλου μέρους των μόνιμων υδατικών αποθεμάτων».