«Όσα παιδιά και φοιτητές είστε εδώ μια αγκαλιά τη μάνα και τον πατέρα σας το πρωί, και τα δικά μας τα παιδιά έτσι ήταν», είπε συγκινημένος ο Παύλος Ασλανίδης.
Εχθές πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για την τραγωδία των Τεμπών στο Β’ Αμφιθέατρο της νέας Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην εκδήλωση μίλησαν η Μαρία Καρυστιανού και ο Παύλος Ασλανίδης, οι οποίοι έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη.
Όπως μετέδωσε η δημοσιογράφος Κωνσταντίνα Πολοιαρίδη για το ThessToday, η αίθουσα ήταν κατάμεστη και το κλίμα έντονα συναισθηματικά φορτισμένο, με τον Παύλο Ασλανίδη να προτρέπει τους φοιτητές και τους νέους που παρευρίσκονται να αγκαλιάσουν το πρωί τους γονείς τους.
«Όσα παιδιά και φοιτητές είστε εδώ μια αγκαλιά τη μάνα και τον πατέρα σας το πρωί, και τα δικά μας τα παιδιά έτσι ήταν», είπε συγκινημένος ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας θύματος της τραγωδίας.
Όπως ανέφερε, στα πρόσωπα των παρευρισκόμενων φοιτητών βλέπει το δικό του παιδί, τον 26χρονο Δημήτρη, που επέβαινε στην επιβατική αμαξοστοιχία. «Δεν υπάρχουν μάνες και πατεράδες Τεμπών, είστε όλοι πλέον μάνες και πατεράδες και σας ευχαριστούμε πολύ», πρόσθεσε, ενώ εξέφρασε την αγανάκτησή του για την εξέλιξη της υπόθεσης. «Δεν κατατέθηκαν στοιχεία στη Λάρισα, απλά δεν υπήρχαν στοιχεία από την αρχή ως όφειλε ο ανακριτής, γι’ αυτό και κινηθήκαμε εναντίον του», σημείωσε.
Ανάλογη τοποθέτηση έκανε και η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης, τονίζοντας: «Οποιοδήποτε κρατικό έγκλημα μας αφορά όλους, οποιοδήποτε κρατικό έγκλημα μένει ατιμώρητο είναι μια σφαλιάρα στην κοινωνία. Μάς αναγκάζει να ζούμε πειθήνια μέχρι να είμαστε τα επόμενα δυνητικά θύματα. Δεν ήταν μόνο τα Τέμπη. Ήταν το Μάτι, η Πύλος, η Μάνδρα. Τα οποία όμως είχαν το ίδιο αποτέλεσμα, τον πόνο για τους πολίτες και την ατιμωρησία για τους ενόχους. Πλέον οι ένοχοι θα πρέπει να βρίσκονται στη φυλακή κι όχι ανάμεσά μας. Πλέον είμαστε όλοι ενεργοποιημένοι, αυτό είναι το θαύμα ανάμεσα μας».
Ο Γιώργος Μανώλης, αντιπρόεδρος του Σωματείου Μηχανοδηγών της Hellenic Train, υπογράμμισε πως ο αγώνας των συγγενών των θυμάτων έχει κινητοποιήσει την κοινωνία. «Δεν παλεύουν απλά να δικαιώσουν τη μνήμη των παιδιών και των συγγενών τους, αλλά κατάφεραν να ενεργοποιήσουν μια ολόκληρη κοινωνία. Κατάφεραν εμείς που φωνάζαμε για τα προβλήματα στα τρένα να ακουγόμαστε», τόνισε.