O Δημήτρης Ζώρζος, πρωτοπόρος στη σεξουαλική βοήθεια ατόμων με αναπηρία, αφιέρωσε τη ζωή του στην προώθηση του δικαιώματος για σεξουαλική αξιοπρέπεια, αφήνοντας πίσω του κληρονομιά ανθρωπισμού και κατανόησης.
Ο Δημήτρης Ζώρζος ξεκίνησε την καριέρα του στην Ισπανία, ως ιδρυτικό μέλος της ομάδας Sex Asistent Catalunya, ενώ αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία της οργάνωσης Sexualidad Funcional, μαζί με τη σεξολόγο Charo Ricart. Η οργάνωση επιδιώκει να παρέχει ασφαλείς υπηρεσίες για να εξερευνήσουν τα άτομα με αναπηρία τη σεξουαλικότητά τους, με την υποστήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας και του Υπουργείου Ισότητας της Βαλένθια.
Ο Δημήτρης δεν αντιμετώπιζε την εργασία του απλώς ως μια υπηρεσία. Αντίθετα, την έβλεπε ως μια πράξη ανθρωπισμού και κατανόησης, αναγνωρίζοντας ότι αυτό που τα περισσότερα άτομα με αναπηρία αναζητούσαν δεν ήταν μόνο ο οργασμός ή η συνουσία, αλλά η συντροφικότητα και η αίσθηση παρουσίας ενός άλλου ανθρώπου. «Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έρχονται θέλουν είτε τον οργασμό είτε τη συνουσία, αλλά όταν ερχόμαστε πιο κοντά, αυτό που αποζητούν περισσότερο είναι η συντροφικότητα με έναν άνθρωπο που είναι εκεί, παρών», ανέφερε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο Vice, τονίζοντας ότι η σεξουαλικότητα δεν αφορά μόνο σωματικές πράξεις αλλά και την ψυχική σύνδεση.
Ο ίδιος υπογράμμιζε το μεγάλο κοινωνικό ταμπού γύρω από τη σεξουαλικότητα των ατόμων με αναπηρία, καθώς πολλοί τα αντιμετωπίζουν ως ασεξουαλικά όντα. Μέσα από τη δουλειά του, προσπάθησε να αποδομήσει αυτήν την προκατάληψη και να ανοίξει έναν δρόμο προς την αποδοχή και την κατανόηση. Στόχος του ήταν να προσφέρει σε άτομα που υφίστανται σεξουαλικό αποκλεισμό την ευκαιρία να βιώσουν τη σεξουαλική τους πλευρά σε ένα περιβάλλον γεμάτο σεβασμό.
Ως επαγγελματίας, δεν επικεντρώθηκε μόνο στα άτομα με αναπηρία αλλά γενικότερα σε όσους αντιμετωπίζουν αποκλεισμό από τη σεξουαλική απόλαυση, ανεξαρτήτως διάγνωσης. Διέκρινε τις ανάγκες κάθε ατόμου και διαμόρφωνε τη διαδικασία σύμφωνα με αυτές, διατηρώντας πάντα τη σημασία της χημείας και του σεβασμού ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Για τον Δημήτρη η σεξουαλική εργασία μπορούσε να είναι θεραπευτική και βαθιά ανθρώπινη
Ο Δημήτρης ήταν πεπεισμένος ότι η σεξουαλική εργασία, όταν γίνεται με συναίνεση, μπορεί να είναι θεραπευτική και βαθιά ανθρώπινη. Η φιλοσοφία του βασιζόταν στην ισότητα και τον σεβασμό, απορρίπτοντας την κριτική που συχνά συνοδεύει την σεξουαλική εργασία. Για εκείνον, η διαφορετικότητα ήταν κάτι που έπρεπε να αγκαλιάζεται, και η σεξουαλικότητα ήταν μέρος αυτής της ανθρωπιστικής θεώρησης.
Είχε τονίσει τη σημασία της ισότιμης σχέσης στη σεξουαλική βοήθεια, αποφεύγοντας τη νοοτροπία του “ήρωα”. Αντί για οίκτο, στόχος του ήταν η προσφορά ενός χώρου όπου τα άτομα εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους ισότιμα.
Τα τελευταία χρόνια είχε συνεργαστεί με την Ειρήνη Χειρδάρη στο Sex Academy στην Ελλάδα, θεωρώντας πως μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός χώρου θετικών εμπειριών για τη σεξουαλική υποστήριξη ατόμων με αναπηρία και στη χώρα μας.