Μυθοπλασία ή πραγματικότητα η δολοφονία του βιβλίου;
Το best-seller της Delia Owens, «Where the Crawdads Sing (Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες)», το οποίο πρόσφατα μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, περιγράφει λεπτομερώς μια σκηνή δολοφονίας. Ένα πτώμα εντοπίζεται στους βάλτους της Βόρειας Καρολίνας, δίχως περαιτέρω στοιχεία. Ωστόσο, η Delia Owens γράφει στο βιβλίο: «Ένας βάλτος γνωρίζει τα πάντα για τον θάνατο και αυτό δεν τον ορίζει απαραίτητα ως τραγωδία, ούτε ως αμαρτία».
Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες: Λίγα λόγια για το βιβλίο
(Spoiler Alert)
Το απόλυτο, εδώ και 3 περίπου χρόνια, best-seller, αφηγείται τη συγκλονιστική ιστορία της Kya Clark, ενός κοριτσιού που εγκαταλείφθηκε από την οικογένειά της όταν ήταν ακόμη μωρό και, έκτοτε, ζει και επιβιώνει μόνη της στη φύση. Το παρατσούκλι της είναι «Marsh Girl» (aka κορίτσι των βάλτων). Ξαφνικά, η Kya βρίσκεται κατηγορούμενη για τη δολοφονία του Chase Andrews, το πτώμα του οποίου βρέθηκε στο βάλτο. Παρ’ όλο που η Kya αθωώνεται στο τέλος της υπόθεσης, έπειτα από δεκαετίες αποκαλύπτεται πως όντως διέπραξε τον φόνο. Ωστόσο, αυτή η πράξη δικαιολογείται καθ’ όλη την ιστορία του βιβλίου, αφού ο Chase είχε αποπειραθεί να τη βιάσει. Λόγω των απρόσμενων και συνεχών εξελίξεων, το δημοφιλές μυθιστόρημα της Delia Owens κρατά, διαρκώς, το αναγνωστικό κοινό σε εγρήγορση.
Το φινάλε του βιβλίου και μια αληθινή δολοφονία
Το φινάλε του βιβλίου είναι απόλυτα ανατρεπτικό, αφού γίνεται λόγος για μια πραγματική δολοφονία, στην οποία η ίδια η συγγραφέας, Delia Owens, είχε εμπλακεί πριν από πολλά χρόνια, όταν ακόμη έμενε στη Ζάμπια. Από τότε μέχρι τώρα, πολλές δημοφιλείς ιστοσελίδες διεθνούς βεληνεκούς προσπάθησαν να ανακυκλώσουν την πραγματική ιστορία, όπως το New Yorker το 2010 και το 2019, από τη Laura Miller του Slate, αλλά ακόμα η αλήθεια δεν έχει αποκαλυφθεί. Συγκεκριμένα, αναφέρουν: «H Delia Owens, ο πρώην σύζυγός της, Mark, και ο θετός της γιος, Christopher, καταζητούνται ακόμη για να καταθέσουν σχετικά με τη δολοφονία ενός φερόμενου ως λαθροθήρα».
Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν ανέκοψε την επιτυχή πορεία του βιβλίου, ούτε λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάδειξή του ως «μυθιστόρημα της δεκαετίας», με περισσότερα από 15 εκατομμύρια αντίτυπα μέχρι σήμερα και τις περισσότερες πωλήσεις για το 2019. Επιπλέον, η λέξη «crawdad» μπήκε σε μία από τις 10 κορυφαίες λέξεις του λεξικού «Merriam-Webster» την ίδια χρονιά, αφού οι αναζητήσεις για τον όρο αυξήθηκαν κατά 1.200%.
Να σημειωθεί, ότι δεν έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία σε αυτή την υπόθεση, ούτε κατά των Owens. Μέσω των δικηγόρων τους, ο Mark και ο Chris έχουν αρνηθεί οποιαδήποτε παρανομία ή ανάμειξη στη δολοφονία. Η Delia αρνήθηκε, κι εκείνη με τη σειρά της, την εμπλοκή της και δήλωσε ότι ουδέποτε κατηγορήθηκε για κάποιο αδίκημα. Ωστόσο, οι τρόποι με τους οποίους το βιβλίο εξιστορεί λεπτομέρειες από την υπόθεση, είναι ανησυχητικοί.
Το ρεπορτάζ του Jeffrey Goldberg
Η ιστορία αυτή αναφέρθηκε εκτενώς από τον Goldberg στο άρθρο του στο New Yorker, με τίτλο «The Hunted». Το 1995, η εκπομπή Turning Point του ABC έστειλε ένα τηλεοπτικό συνεργείο να γυρίσει ένα βίντεο για το έργο των Owens, που θα μεταδιδόταν τον Μάρτιο του 1996 με τίτλο «Deadly Game: The Mark and Delia Owens Story». Όπως γράφει ο Goldberg, ξεκινά με μια δήλωση αποποίησης ευθύνης: «Το ακόλουθο πρόγραμμα περιέχει ορισμένες σκηνές βίας που μπορεί να αναστατώσουν τους θεατές». Το θύμα δεν ταυτοποίηθηκε, ούτε βρέθηκε ποτέ το πτώμα του, ενώ τα πλάνα της εκπομπής του ABC είναι πλέον δύσκολο να εντοπιστούν.
Ο τρόπος που απεικονιζόταν ο Mark στο αφιέρωμα του ABC γεννούσε ερωτηματικά
Σε διάφορα σημεία, σύμφωνα με τον Goldberg, ο Mark φαίνεται να κρατάει ένα πιστόλι, μια κυνηγετική καραμπίνα και ένα αυτόματο τουφέκι AR-15. Τον βλέπουμε να λέει στους ανιχνευτές του ότι όταν εντοπίζουν έναν οπλισμένο λαθροθήρα, “δεν περιμένετε να σας πυροβολήσει. Τον πυροβολείτε πρώτα, σωστά; Αυτό σημαίνει ότι […] τον σκοτώνεις πριν σε σκοτώσει αυτός”».
Όπως ανέφερε ο Goldberg το 2010, μετά την προβολή της εκπομπής, ο Mark ισχυρίστηκε σε επιστολή που έστειλε στον Γενικό Εισαγγελέα της Ζάμπια, ότι το αυτόματο τουφέκι AR-15 που εικονίζεται να κρατά, ήταν ψεύτικο και χρησιμοποιήθηκε απλώς για εκφοβισμό. Όμως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Goldberg, ο Chris Everson, εικονολήπτης του ABC που βιντεοσκόπησε τον πυροβολισμό, ισχυρίστηκε ότι ο φερόμενος λαθροκυνηγός πυροβολήθηκε στην πραγματικότητα από τον Christopher Owens (γιο του Mark και θετό γιο της Delia).
Το 2010, όταν ο Goldberg ρώτησε τη Delia για την πιθανή εμπλοκή του θετού γιου της, εκείνη απάντησε: «[…] Απλά αφήστε τον ήσυχο. Αν έχετε κάτι να τον ρωτήσετε, ρωτήστε μας». Επιπλέον, κατά το ρεπορτάζ του Goldberg, η πρεσβεία των ΗΠΑ είχε συμβουλεύσει τους Owens να μην επιστρέψουν στη Ζάμπια μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση.
Μια υπόθεση δίχως τέλος
Το άρθρο του 2019 στο Slate, περιγράφει πώς το «Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες» μεταφέρει με ανατριχιαστικό τρόπο την εμπειρία [της συγγραφέως] στη Ζάμπια. […] Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά τη δολοφονία, οι προσπάθειες για διερεύνηση της υπόθεσης έχουν σταματήσει εξαιτίας γραφειοκρατικών ζητημάτων. Εντούτοις, ο Mark, η Delia και ο Christopher εξακολουθούν να καταζητούνται για ανάκριση σχετικά με τη δολοφονία.