Το best-seller της Delia Owens «Where the Crawdads Sing (Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες)», το οποίο πρόσφατα έγινε ταινία, περιγράφει λεπτομερώς – με έναν τρόπο που σε κάνει να αναρωτιέσαι «πώς γίνεται να περιγράφει τα πάντα με τόσες λεπτομέρειες – μια σκηνή δολοφονίας». 

Ένα πτώμα εντοπίζεται στους βάλτους της Βόρειας Καρολίνας, με τους αναγνώστες να μη γνωρίζουν πως κατέληξε εκεί. Ωστόσο, η Delia Owens γράφει στο βιβλίο: «Ένας βάλτος γνωρίζει τα πάντα για τον θάνατο και δεν τον ορίζει απαραίτητα ως τραγωδία, ούτε οπωσδήποτε ως αμαρτία».

Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες: Λίγα λόγια για το βιβλίο (Spoiler Alert)  

Το απόλυτο –εδώ και 3 περίπου χρόνια– best-seller, αφηγείται τη συγκλονιστική ιστορία της Kya Clark, ένα κορίτσι που εγκαταλείφθηκε από οικογένειά της όταν ήταν ακόμη μωρό, και έκτοτε, ζει και επιβιώνει μόνη της στη φύση. Το παρατσούκλι της είναι «Marsh Girl» (aka κορίτσι των βάλτων). Ξαφνικά, η Kya βρίσκεται κατηγορούμενη για τη δολοφονία του Chase Andrews, το πτώμα του οποίου βρέθηκε στο βάλτο. 

Παρ’ όλο που η Kya αθωώνεται στο τέλος της υπόθεσης, έπειτα από δεκαετίες αποκαλύπτεται πως όντως διέπραξε τον φόνο. Ωστόσο, αυτή η πράξη δικαιολογείται καθ’ όλη την ιστορία του βιβλίου, αφού ο Chase είχε αποπειραθεί να τη βιάσει. Λόγω των απρόσμενων και συνεχών εξελίξεων, το δημοφιλές μυθιστόρημα της Delia Owens μας κρατά διαρκώς σε εγρήγορση και θέλουμε αγωνιωδώς να το απολαύσουμε μέχρι το τέλος!

Το φινάλε του βιβλίου “Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες” και μια αληθινή δολοφονία

Το φινάλε του βιβλίου είναι απόλυτα ανατρεπτικό, αφού γίνεται λόγος για μια πραγματική δολοφονία, στην οποία η ίδια η συγγραφέας, Delia Owens, είχε εμπλακεί πριν από πολλά χρόνια, όταν ακόμη έμενε στη Ζάμπια. Από τότε μέχρι τώρα πολλά διάσημα sites του εξωτερικού προσπάθησαν να ανακυκλώσουν την πραγματική ιστορία, όπως το New Yorker το 2010 και το 2019, από τη Laura Miller του Slate αλλά ακόμη η αλήθεια δεν έχει αποκαλυφθεί. Συγκεκριμένα, αναφέρουν: «H Delia Owens, ο πρώην σύζυγός της, Mark, και ο θετός της γιος, Christopher, καταζητούνται ακόμη για να καταθέσουν σχετικά με τη δολοφονία ενός φερόμενου ως λαθροθήρα». 

Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν σταμάτησε το βιβλίο από το να αναδειχθεί το μυθιστόρημα της «δεκαετίας», όπως πολλοί το παρουσιάζουν, με περισσότερα από 15 εκατομμύρια αντίτυπα μέχρι σήμερα και όντας το βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις για το 2019. Επιπλέον, η λέξη «crawdad» μπήκε σε μία από τις 10 κορυφαίες λέξεις του λεξικού «Merriam-Webster» για εκείνη τη χρονιά, αφού οι αναζητήσεις για τον όρο αυξήθηκαν κατά 1.200%!

Να σημειωθεί ότι, δεν έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία σε αυτή την υπόθεση, ούτε κατά των Owens. Μέσω των δικηγόρων τους, ο Mark και ο Chris έχουν αρνηθεί οποιαδήποτε παρανομία ή ανάμειξη στη δολοφονία. Η Delia αρνήθηκε με τη σειρά της την εμπλοκή της και δήλωσε ότι ποτέ της δεν κατηγορήθηκε για κάποιο αδίκημα. Ωστόσο, οι τρόποι με τους οποίους το βιβλίο απηχεί λεπτομέρειες από την υπόθεση είναι ανησυχητικοί.

Το ρεπορτάζ του Jeffrey Goldberg

Η ιστορία αυτή αναφέρθηκε εκτενώς από τον Goldberg στο άρθρο του στο New Yorker, με τίτλο «The Hunted». Η σύντομη εκδοχή: Το 1995, η εκπομπή Turning Point του ABC έστειλε ένα τηλεοπτικό συνεργείο να γυρίσει ένα βίντεο για το έργο των Owens, που θα μεταδιδόταν τον Μάρτιο του 1996 με τίτλο «Deadly Game: The Mark and Delia Owens Story». Όπως γράφει ο Goldberg, ξεκινά με μια δήλωση αποποίησης ευθύνης: «Το ακόλουθο πρόγραμμα περιέχει ορισμένες σκηνές βίας που μπορεί να αναστατώσουν τους θεατές».  Το θύμα δεν ταυτοποίηθηκε, ούτε βρέθηκε ποτέ το πτώμα του, ενώ τα πλάνα της εκπομπής του ABC είναι πλέον δύσκολο να εντοπιστούν.

Ο τρόπος που απεικονιζόταν ο Mark στο αφιέρωμα του ABC γεννούσε ερωτηματικά σχετικά με τις πρακτικές του

Σε διάφορα σημεία, σύμφωνα με τον Goldberg, ο Mark φαίνεται να κρατάει ένα πιστόλι, μια κυνηγετική καραμπίνα και ένα αυτόματο τουφέκι AR-15. Τον βλέπουμε να λέει στους ανιχνευτές του ότι όταν εντοπίζουν έναν οπλισμένο λαθροθήρα, «δεν περιμένετε να σας πυροβολήσει. Τον πυροβολείτε πρώτα, σωστά; Αυτό σημαίνει ότι […] τον σκοτώνεις πριν σε σκοτώσει αυτός».

Όπως ανέφερε ο Goldberg το 2010, μετά την προβολή της εκπομπής, ο Mark ισχυρίστηκε σε επιστολή που έστειλε στον Γενικό Εισαγγελέα της Ζάμπια, ότι το αυτόματο τουφέκι AR-15 που εικονίζεται να κρατά, ήταν ψεύτικο και χρησιμοποιήθηκε απλώς για εκφοβισμό. Όμως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Goldberg, ο Chris Everson, εικονολήπτης του ABC που βιντεοσκόπησε τον πυροβολισμό, ισχυρίστηκε ότι ο φερόμενος λαθροκυνηγός πυροβολήθηκε στην πραγματικότητα από τον Christopher Owens (γιο του Mark και θετό γιο της Delia). 

Το 2010, όταν ο Goldberg ρώτησε τη Delia για την πιθανή εμπλοκή του θετού γιου της, εκείνη απάντησε: « […] Απλά αφήστε τον ήσυχο. Αν έχετε κάτι να τον ρωτήσετε, ρωτήστε μας». Επιπλέον, κατά το ρεπορτάζ του Goldberg, η πρεσβεία των ΗΠΑ είχε συμβουλεύσει τους Owens να μην επιστρέψουν στη Ζάμπια μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση.

Μια υπόθεση δίχως τέλος

Το άρθρο του 2019 στο Slate περιγράφει πώς το «Εκεί που τραγουδούν οι καραβίδες» μεταφέρει με ανατριχιαστικό τρόπο την εμπειρία [της συγγραφέως] στη Ζάμπια […] Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά τη δολοφονία, οι προσπάθειες για διερεύνησης της υπόθεσης έχουν σταματήσει από την έλλειψη συνθήκης έκδοσης μεταξύ της Ζάμπια και των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και από την προφανή άρνηση του ABC να συνεργαστεί. Όμως ο Mark, η Delia και ο Christopher εξακολουθούν να καταζητούνται για ανάκριση σχετικά με τη δολοφονία.

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα