Κρίστα Παπίστα

Τον Σεπτέμβριο του 2023, στο πρώτο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ που οργανώθηκε, η Krista Papista χάρισε στο κοινό -που γέμισε, χωρίς υπερβολή, ασφυκτικά την αποθήκη 7Γ στο ΠΛΥΦΑ- μια βραδιά που ακόμη τη θυμάται. Ο κόσμος είχε κυριολεκτικά στριμωχτεί στο κτίριο μέχρι την είσοδό του, έκανε πολλή ζέστη αλλά κανείς δεν έφευγε. Όλοι είχαν προσηλωθεί στην Krista Papista -και στους μουσικούς της- και την περφόρμανς της πάνω στη σκηνή. Ενέργεια, ρυθμός, ιεροτελεστία. Φέτος, η Krista Papista, επιστρέφει στο stage του Αγοραφοβικού, τη δεύτερή του μέρα.

Credit:@_karaolis_

Το κοινό ήταν καταπληκτικό. Έκαναν περφόρμ μαζί μου. Τραγούδησαν μαζί μου, έβγαζαν τον πόνο τους, τον πόθο και την αγάπη τους. Αυτό με συγκινεί και με κάνει πολύ χαρούμενη. Το να δημιουργώ για τους fans ένα safe space όπου μπορούν να εκφραστούν ή έστω απλώς να έρχονται να με βλέπουν, είναι το καθήκον μου ως artist. Την αγάπη που νιώθω από τον κόσμο στην Αθήνα, δεν τη παίρνω ως δεδομένη. Γι’ αυτά ζούμε.

Το vibe του κοινού παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη δική μου εμπειρία, στον τρόπο που διαμορφώνεται η νύχτα στην ανάμνησή μου. Όταν έχουμε σύνδεση και γίνεται πανηγύρι, τότε είναι όλα τα λεφτά. Αν δεν γουστάρουν είναι οκ, δεν νιώθω άβολα. Όμως η αλήθεια είναι πώς όταν συγχρονίζονται οι ενέργειές μας, τότε η βραδιά παίρνει χαρακτήρα ιεροτελεστίας και γίνεται μαγική.

Credit: Krista Papista

Υπάρχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά στο κοινό των live ανάλογα με τη χώρα; Είναι άλλο το βρετανικό, το γερμανικό, το ελληνικό κοινό και εάν ποιες οι διαφορές; Ή τελικά αυτό είναι ένα στερεότυπο;

Εννοείται ότι υπάρχουν διαφορές, το αγαπημένο μου κοινό είναι το αθηναϊκό.

Πρόκειται για ένα σύμπαν που έχει αφετηρία είτε τη μουσική, είτε κάποιο concept, είτε μια περφόρμανς και που συνεχώς διαμορφώνεται. Για παράδειγμα, τα live μου τα καλλιέργησα παίζοντας συνέχεια· είναι ένα συστηματικό παιχνίδι, μια συστηματική μεταμόρφωση. Ξεκίνησα από έφηβη να στήνω πανκ μπάντες, μετά έμαθα προγράμματα μουσικής παραγωγής, μετά πήγα σε καλλιτεχνική σχολή, γύριζα μόνη μου τα βίντεό μου, τώρα κάποιες φορές συνεργάζομαι με άλλους καλλιτέχνες για τις φωτογραφίσεις ή τα βίντεο. Γενικά, πάντα ζωγράφιζα, ή έγραφα, ή έφτιαχνα μουσική. Η μορφή με την οποία εμφανίζεται η δουλειά μου εξαρτάται από την ευκαιρία που μου δίνεται.

Credit: @tosmaragdi

Το κορμί μου το αγαπώ και το χρησιμοποιώ όπως το χρειάζομαι.

Σίγουρα δεν ασχολούμαι με σεξιστικά σχόλια, είναι καθαρά θέμα αυτού που τα κάνει.

Συνέχεια προσπαθώ να εξελίξω τις δεξιότητές μου, το περφόρμανς, την παραγωγή, όλα. Πάντα βρίσκω πράγματα που με ενδιαφέρουν.

Είχα κάνει μια εμφάνιση στο Βερολίνο και κάπως τυχαία γνώρισα την Kiki που ήταν στο κοινό. Πάνω στη κουβέντα που είπε ότι οι “Chicks on Speed” ήταν το συγκρότημά της -ήταν μια μπάντα που άκουγα πολύ στο γυμνάσιο- οπότε την κάλεσα να περάσει από το στούντιο να δοκιμάσουμε κάτι. Κάπως έτσι κάναμε το κομμάτι “Sonnenallee”. Σίγουρα υπάρχουν Έλληνες που θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους, ψήνομαι να κάνω συνεργασία με ράπερς. Get in touch!

Tι είναι πολιτικό και τι όχι εξαρτάται από πώς επεξεργάζεσαι ένα τραγούδι ή μια περφόρμανς. Κάποια τραγούδια που έχω γράψει είναι καθαρά πολιτικά. Το τραγούδι “Livia, Elena, Maricar, Mary Rose, Sierra, Arian, Asmitta” είναι αφιερωμένο στις γυναίκες και τις δύο κόρες τους που δολοφονήθηκαν από έναν στρατιωτικό στην Κύπρο. Το έγραψα για να δείξω τη διαφθορά της κυπριακής κοινωνίας, τον ρατσισμό και την απανθρωπιά με την οποία αντιμετωπίζουν τις μετανάστριες.

Info: Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο ΠΛΥΦΑ, 20-21 Σεπτεμβρίου. Το πλήρες lineup του ΑΦΦ24: Κ. Βήτα, Regressverbot, Λένα Πλάτωνος, Echo Tides, Lost Bodies, Penny+Sci-Fi River, Eddie Dark, Dolly Vara, Krista Papista, Vassilina, Kristof, Larry Gus, Dramachine, Ολίνα, Expe, Evripidis and His Tragedies, Victory Collapse, Molyneaux+Agatha, Α. Επίθετη, DJ Pitsouni, Tropical Geometry, Stelios Lalousis, Sam Albatros και Metaman

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα