Τα δύο σενάρια που φαίνεται να επικρατούν στις δημοσκοπήσεις είναι τα εξής: Απόλυτη ή μη απόλυτη πλειοψηφία για την Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν. Πώς θα μοιάζει η επόμενη μέρα των εκλογών; Θα αντιμετωπίσει η χώρα θεσμικό αδιέξοδο;
Στον πρώτο εκλογικό γύρο που διεξήχθη την Κυριακή 30 Ιουνίου, η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (Rassemblement National, RN) της Μαρίν Λεπέν κέρδισε ποσοστό 33,2% και αναδείχθηκε πρώτο κόμμα. Το ποσοστό αυτό ήταν διπλάσιο από εκείνο που κέρδισε το κόμμα στις προηγούμενες εκλογές του 2022. Υπάρχουν επομένως οι βλέψεις για αυτοδυναμία στη Βουλή.
Η γαλλική βουλή αποτελείται από 577 έδρες. Την περασμένη Κυριακή εξελέγησαν 76 βουλευτές, συμπεριλαμβανομένων των 39 που εκπροσωπούν το ακροδεξιό RN και τους συμμάχους του – αφήνοντας 501 έδρες για τον δεύτερο γύρο. Σημαντική εξέλιξη μέσα στην εβδομάδα ήταν η απόφαση των παρατάξεων του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και της αριστεράς, καθώς απέσυραν υποψηφίους τους που δεν είχαν πολλές πιθανότητες από την αναμέτρηση. Έτσι, στην πλειοψηφία των εκλογικών περιφερειών θα αναμετρηθούν σήμερα δύο υποψήφιοι, και στις περισσότερες περιπτώσεις ο ένας εκ των δύο θα είναι ακροδεξιός. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η απόφαση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των πιθανοτήτων της Λεπέν για αυτοδυναμία. Συνολικά, αποσύρθηκαν 218 συνολικά υποψήφιοι: 131 από το αριστερό μέτωπο, 83 από την πλευρά Μακρόν και 4 από μικρότερα κόμματα.
(REUTERS)
Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις
Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos για τη Le Monde έδειξε πως η Εθνική Συσπείρωση και οι σύμμαχοί της θα μπορούσαν μετά τον δεύτερο γύρο να έχουν από 175 ως 205 έδρες. Για απόλυτη αυτοδυναμία χρειάζεται 289. Οι προβλέψεις για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο των κομμάτων της αριστεράς και τους άλλους αριστερούς υποψήφιους κυμαίνονται ανάμεσα στις 145 και τις 175 έδρες, ενώ η παράταξη του Μακρόν, η οποία το 2022 είχε 245 έδρες, εκτιμάται πως θα κυμανθεί ανάμεσα στις 118 και τις 148 έδρες.
Η ψηφοφορία αυτής της Κυριακής λήγει στις 6 μ.μ. ώρα Γαλλίας σε μικρές πόλεις και χωριά, και στις 8 μ.μ. σε μεγάλες πόλεις. Στις 8 μ.μ., οι δημοσκόποι θα ανακοινώσουν αρχικές προβλέψεις σε εθνικό επίπεδο με βάση τα πρώτα αποτελέσματα από εκλογικά τμήματα που έκλεισαν νωρίτερα μέσα στην ημέρα. Αυτά είναι συνήθως αξιόπιστα.
Τι γίνεται εάν δεν υπάρχει αυτοδυναμία στις εκλογές;
Εάν κάποια παράταξη έχει αυτοδυναμία, κερδίζοντας τουλάχιστον 289 από τις 577 έδρες, ο διορισμός του πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρη υπόθεση. Δεδομένων των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου των εκλογών, μια τέτοια πλειοψηφία θα μπορούσε να προκύψει μόνο από την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση και τους συμμάχους της ή από την αριστερά.
Στην περίπτωση που ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός προέρχονται από διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, η εξουσία διορισμού του πρωθυπουργού εξακολουθεί να ανήκει στον πρόεδρο, αλλά δεν μπορεί να παρακάμψει τη γνώμη της πλειοψηφίας στη Συνέλευση. Μια κυβέρνηση που αντιτίθεται στην πλειοψηφία θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία για πρόταση μομφής. Επομένως, πρέπει να επιλέξει υποψήφιο από την πλειοψηφία. Έχει, λοιπόν συμβεί στο παρελθόν, πρόεδροι της Γαλλίας να διορίσουν πρωθυπουργούς που ήταν πολιτικά αντίθετοι μαζί τους: ο Φρανσουά Μιτεράν το 1986 και το 1993 και ο Ζακ Σιράκ το 1997.
(ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI)
Η Εθνική Συσπείρωση έχει δηλώσει πως ο υποψήφιος που θα πρότειναν για πρωθυπουργό είναι ο Τζόρνταν Μπαρντέλα. Εάν το κόμμα κερδίσει αυτοδυναμία, ο πρωθυπουργός του Μακρόν, Γκάμπριελ Ατάλ, θα παραιτηθεί αμέσως. Ο Μακρόν θα όριζε έναν νέο πρωθυπουργό ο οποίος στη συνέχεια θα είχε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Ο Μακρόν θα είχε το δικαίωμα να ασκήσει βέτο σε μια υποψηφιότητα, εάν έκρινε το άτομο ακατάλληλο για τον ρόλο.
Όμως, εάν δεν κερδίσει την αυτοδυναμία, η Εθνική Συσπείρωση φαίνεται πως δεν θα ακολουθήσει τα ίδια βήματα. Ο Μπαρντέλα έχει πει ότι δεν θα ηγηθεί μιας ασταθούς κυβέρνησης μειοψηφίας, κι έτσι η Μαρίν Λεπέν κρατά ανοιχτή την πιθανότητα επιλογής άλλων βουλευτών.
Υπάρχει ο κίνδυνος πολιτικής παράλυσης;
Υπάρχει ακόμα και η πιθανότητα να μην κερδίσει καμία παράταξη αρκετές έδρες για να κυβερνήσει μόνη της, να καταλήξει σε συμφωνία συνασπισμού ή να παρέχει τη διαβεβαίωση ότι μπορεί να διευθύνει μια βιώσιμη κυβέρνηση μειοψηφίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, η Γαλλία θα κινδύνευε με πολιτική παράλυση, με την υιοθέτηση ελάχιστης ή καθόλου νομοθεσίας και μια υπηρεσιακή κυβέρνηση να διευθύνει μόνο βασικές καθημερινές υποθέσεις.
Αναμένονται λοιπόν τα αποτελέσματα των σημερινών καλπών. Και παρόλο που προς το παρόν δεν μπορούν παρά μόνο προβλέψεις γίνονται, υπάρχει κάτι που είναι σίγουρο: η κυβέρνηση που θα διαμορφωθεί θα παραμείνει στην εξουσία για τουλάχιστον ένα χρόνο, αφού βάσει του γαλλικού Συντάγματος δεν είναι δυνατή η διεξαγωγή περαιτέρω εκλογικών αναμετρήσεων στο διάστημα αυτό. Ελλείψει μιας σαφούς, σταθερής πλειοψηφίας, η κυβέρνηση θα ζούσε υπό την απειλή μιας πρότασης μομφής στην Εθνική Συνέλευση.
