Τι μάθαμε για τον Elon Musk από το documentary Return to Space και τι σχέση έχει με την εξαγορά του Twitter;
Η αγορά του Twitter από τον Elon Musk για 44 δισεκατομμύρια προκάλεσε την αντίδραση και την ενόχληση πολλών χρηστών, εφόσον πίστεψαν ότι η αγορά αυτή θα σημάνει το τέλος της ελευθερίας έκφρασης και την δυνατότητα ιδιωτικότητας – μέσω της απόκρυψης ταυτότητας – που επέτρεπε μέχρι σήμερα το Τwitter.
Ωστόσο η αγορά αυτή, δεν ήταν κάτι που προξένησε μεγάλη έκπληξη, αφού αυτό συζητείτο για αρκετό καιρό από τον διάσημο επιχειρηματία. Ταυτόχρονα, όμως, μετά και από την προβολή του λεπτομερούς και πολύ περιγραφικού ντοκιμαντέρ “Return to Space”, το οποίο ανέβηκε στο Netflix το περασμένο Σάββατο, είδαμε μια μικρογραφία, του πως ο δισεκατομμυριούχος Elon Musk μπορεί να κυριαρχήσει των πάντων, με την δύναμη του χρήματος.
Αν η αγορά του Twitter φάνηκε σε πολλούς μια αυταρχική και ανεξέλεγκτη πράξη χειραγώγησης, μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ μπορεί κανείς να καταλάβει πως η αγορά του twitter και τα 44 εκατομμύρια ήταν για αυτόν μια απλή καθημερινή πράξη και πως – μάλλον – τα χειρότερα έπονται.
Περί τίνος πρόκειται το “Return to Space”
Το Return to Space είναι ένα αμερικάνικο ντοκιμαντέρ το οποίο σκηνοθετήθηκε από τους Jimmy Chin και Elizabeth Chai Vasarhelyi. Πρόκειται για την 20ετή προσπάθεια αποστολής του Elon Musk και των μηχανικών της SpaceX να στείλουν αστροναύτες της NASA πίσω στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και να διευρύνουν τους ορίζοντες για νέα διαστημικά ταξίδια.
Το ντοκιμαντέρ δεν εστιάζει τόσο στην φιγούρα του Musk, αλλά στους διαπλανητικούς στόχους που επιθυμεί να πετύχει. Από την αρχή, τον βλέπουμε να βρίσκεται στον χώρο όπου στεγάζονται οι πύραυλοι, ενώ εκεί βρίσκονται και διάφοροι επιστήμονες, αστροναύτες και ειδικοί, που παραθέτουν εμβόλιμα διαπιστώσεις και πορίσματα από τις μελέτες τους.
Ο επιχειρηματίας – που έχει εκφράσει πολλάκις την επιθυμία του να βρει τρόπο μετοικίσεις του κόσμου στον Άρη – κατακλύζεται από συναισθήματα απορίας και φόβου με την διαπίστωση ότι δεν μπορούμε να μείνουμε για πάντα στη Γη, αφού αναμένεται να έρθει κάτι ισχυρότερο από αυτήν που θα την καταστρέψει, είτε αυτό είναι ονομάζεται κλιματική αλλαγή, είτε ένας μετεωρίτης, είτε ο πολυσυζητημένος, πλέον, Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ενώ πιστεύει ότι η NASA δεν κινήθηκε όσο γρήγορα θα έπρεπε για να φτάσει στον Άρη.
Έτσι, βάζοντας μπροστά το Εγώ του, ο Musk, προβάλλει τις φιλοδοξίες του για την εξάπλωση του ιδιωτικού τομέα στο διάστημα, καταφέρνοντας να συνεργαστεί με την NASA.
Το διαφημιστικό μέρος και τα μηνύματα που πρέπει να σκεφτούμε
Μεγάλο μέρος του ντοκιμαντέρ εστιάζει την προσοχή του στην διαφήμιση της αεροδιαστημικής επιχείρησης του Musk, SpaceX, και στις σπουδαίες επιτυχίες των τελευταίων δύο δεκαετιών από την δημιουργία της.
Ωστόσο, μετά από την προβολή του ντοκιμαντέρ προέκυψε ένα κράμα από κριτικές. Για παράδειγμα το IndieWire, αποκαλεί το ντοκιμαντέρ ως «ένα εξωφρενικό διαφημιστικό σποτ 2 ωρών για τον Elon Musk” και επισημαίνει πως «χρονίζει την απίθανη άνοδο της εταιρείας, αλλά αποφεύγει να μιλήσει για τις αδυναμίες της».
Ενώ, την ίδια στιγμή η κριτική από τον Joe Morgenstern της Wall Street Journal αν και σημειώνει επίσης τον μεγάλο όγκο του προωθητικού περιεχομένου τονίζει ότι η ταινία αποτελεί ένα σπουδαίο επίτευγμα της SpaceX και παράλληλα κάνει μια αναδρομή σε δραματικές αφηγήσεις εκρήξεων που προκαλούν συναισθήματα, και κατακλύζουν δραματικά τον τηλεθεατή.
Εν τέλει, το “Return To Space”, είτε θεωρείται σωστό, είτε λάθος, πρέπει να παρακολουθηθεί από τον καθένα, για να εξάγει, έκαστος, τα δικά του συμπεράσματα και να προβληματιστεί ο ίδιος με αυτά που θα δει. Αυτό που πρέπει, όμως άπαντες να διερωτηθούμε είναι πως και σε πιο βαθμό ο ιδιωτικός τομέας, και πιο συγκεκριμένα ο διάσημος επιχειρηματίας Elon Musk, έχει την δυνατότητα να εξαπλωθεί σε παγκόσμιου χαρακτήρα θέματα, που έχουν να κάνουν με την ζωή στην Γη και στο διάστημα.
Η αγορά του Twitter, αποτελεί απλώς την αγορά μιας πλατφόρμας εκφοράς λόγου, η ζωή, ωστόσο, στο διάστημα, αποτελεί το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Πόσο ελεύθερο ή έστω δημοκρατικό θα είναι ένα μέλλον το οποίο θα οικοδομηθεί από έναν ιδιώτη και όχι από τις διεθνής αρχές, όλων των κρατών. Αφού ο Musk μπορεί να ελέγξει την διαστημική ευζωία, είναι καιρός να αντιληφθούμε πως έχει πετύχει τον επίγειο έλεγχο και εξαπλώνεται αλλού.