Μια κουβέντα για τα καταπιεσμένα καλοκαίρια, τη σεξουαλικοποίηση του εφηβικού σώματος, τα φετίχ και τον σχολιασμό του μεγέθους μας που «Φίλε δεν σε ρωτήσαμε».
Με την Αλεξία Κούβελα, συναντηθήκαμε αρχές Ιουλίου στο σπίτι της στα Εξάρχεια. Βρήκαμε το σημείο εκείνο που χτυπά κάθετα στα κεφάλια μας το κλιματιστικό κι έτσι, ατρόμητες, ξεκινήσαμε να μιλάμε για τα εφηβικά μας καλοκαίρια, για τότε που δέναμε τις πετσέτες πάνω απ’ το μαγιό μας γιατί η κοιλιά μας δεν ήταν επίπεδη κι αυτό ήταν η μεγαλύτερη ντροπή που μπορούσε να μας βρει για χρόνια.
«Δυστυχώς, υπάρχει μια στιγμή σε όλες τις ζωές των κοριτσιών, που ενώ απλά υπάρχουμε και απολαμβάνουμε τις ημέρες μας, ξαφνικά κάποιος θα μας πει για την κοιλιά μας ή θα ορίσει το πόσο πρέπει να φάμε. Με θυμάμαι σαν παιδί να ψηλώνω ραγδαία ανά τα χρόνια. Όσο λοιπόν ψήλωνα, δεν πάχαινα κι ας έτρωγα. Κάπου στα 14 και μπαίνοντας στην εφηβεία το σώμα μου άρχισε να αλλάζει λόγω των ορμονών, όπως συμβαίνει σε όλες μας. Η μητέρα μου, βάσει των όσων ήξερε κι εκείνη, πίστευε ότι το σώμα μου έπρεπε να είναι αλλιώς, πιο αδύνατο. Άκουγα σχόλια του τύπου: “Είσαι τόσο όμορφη, χάσε όμως λίγα κιλά, για να αρέσεις στα αγόρια”. Άρχισαν να με δωροδοκούν για να χάσω κιλά. Η γιαγιά μου ήθελε να μου κάνει δώρο κρυολιπόλυση. Τότε, της ζήτησα να μου δώσει τα χρήματα που σκεφτόταν για να γυμναστώ, λέγοντας στον γυμναστή ότι δεν με ενδιαφέρει να χάσω βάρος, αλλά να νιώθω πιο δυνατή και υγιής. Ακόμα και σήμερα, υπάρχει στην οικογένεια μου η κουβέντα για τα κιλά μου».
«Με ενοχλεί έντονα όταν με ρωτάνε πώς αντιμετωπίζω τα σχόλια για τα κιλά μου, γιατί δεν έχουμε ρωτήσει ποτέ τους ανθρώπους που κάνουν αυτά τα σχόλια, πώς τελικά αισθάνονται. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να μιλήσει για την υγεία μου. Μπορεί ένα κορίτσι 50 κιλά να έχει χοληστερίνη. Εγώ δεν έχω. Γενικά, δεν εγκρίνω τον σχολιασμό σώματος».
Η Αλεξία, μου διηγείται την προσωπική της διαδρομή, και διαπιστώνω πόσα κοινά έχουν τελικά οι κοριτσίστικες ιστορίες μέχρι να ενηλικιωθούν, δημιουργώντας μέσα μου ένα αίσθημα αναταραχής και δυσφορίας.
«Κάναμε glorify τις διατροφικές διαταραχές, ψάχναμε hashtag anorexia, για να βλέπουμε τα σώματα εκείνων των κοριτσιών. Νιώθω πραγματικά τυχερή που δεν μπόρεσα ποτέ να μου προκαλέσω εμετό, γιατί θα με είχε οδηγήσει σε άσχημα μονοπάτια».
Η Αλεξία, άνοιξε το 2022, το πρώτο και μοναδικό αποκλειστικά plus size πρακτορείο
«Στον χώρο μπήκα πριν εφτά χρόνια. Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι υπήρχε. Καλώς ή κακώς το GNTM, με τη δύναμη της τηλεόρασης, κατάφερε να διαδώσει τον όρο plus size στο ευρύ κοινό. H μετάδοση και η ανάπτυξη του χώρου είχε σαν αποτέλεσμα κάποιες εταιρείες να κάνουν επέκταση τα νούμερά τους, ενώ άλλες να δημιουργήσουν αποκλειστικά plus size νούμερα».
Σχολιάζουμε ότι έπρεπε να φτάσουμε στο 2020 για να ανοίξει στον δημόσιο διάλογο το ζήτημα της επίμονης εξωτερικής παρέμβασης στα σώματά μας, τη στιγμή που στην Αναγέννηση, το είχαν ήδη λύσει. «Εκεί βέβαια τα σώματα ήταν άμεσα συνδεδεμένα με το αν είσαι πλούσιος ή όχι. Η τροφαντή γυναίκα σήμαινε ότι ήταν εύπορη κι έτρωγε καλά, ενώ ήταν λευκή γιατί δεν δούλευε στα χωράφια. Εξού και γαλαζοαίματη, μιας και φαίνονταν οι φλέβες της. Το sex symbol της εποχής, ήταν εκείνο που έτρωγε καλά, κι άρα ζούσε καλά. Ας το δούμε όμως κι αλλιώς, στο σήμερα και στο εδώ και τώρα. Ζούμε στη Μεσόγειο, μια γεωγραφική περιοχή του κόσμου που η διατροφικές μας συνήθειες επηρεάζουν άμεσα το πώς κατανέμεται το λίπος στα σώματά μας. Η επιστήμη, έχει αποδείξει ότι οι γυναίκες τείνουμε να αποθηκεύουμε περισσότερο λίπος, επειδή ενδέχεται κάποια στιγμή να κυοφορήσουμε. Άρα, το φυσιολογικό είναι να υπάρχει λίπος σε κάποια σημεία του σώματος μας, το οποίο δεν σχετίζεται με το αισθητικό κομμάτι, αλλά με την υγεία μας».
Συμφωνούμε ότι και οι δύο έχουμε παρατηρήσει τη σύνδεση θετικών χαρακτηριστικών με άτομα που είναι όμορφα, σύμφωνα με τα στερεότυπα της εποχής
«Αν δεις ένας άνθρωπο με περισσότερα κιλά, αυτόματα κάνεις αρνητικές συνδέσεις, που το πιθανότερο είναι να μην ισχύουν. Όπως επίσης και το κομμάτι του έρωτα. Έχει παγιωθεί ότι δεν μπορεί σε έναν άντρα να αρέσει μια γυναίκα μεγαλύτερου μεγέθους, χωρίς να είναι φετίχ. Δηλαδή, πολλοί θεωρούν ότι μόνο έτσι μπορεί να αρέσει μια γυναίκα περισσότερων κιλών. Η σεξουαλική απελευθέρωση σε σχέση με τα κιλά είναι κεντρικό ζήτημα και μεγάλο ρόλο έχει παίξει η βιομηχανία του πορνό, η οποία ακόμη προμοτάρει πολύ συγκεκριμένα σώματα».
«Τολμώ να πω, όμως, επειδή παρακολουθώ ταινίες πορνό, ότι παρατηρώ μια αλλαγή σε πιο υγιή σώματα ή τουλάχιστον όχι τόσο αψεγάδιαστα όπως ήταν στα 90s. Δυστυχώς, παρουσιάζεται ακόμα έντονα το εφηβικό σώμα, που σεξουαλικοποιείται σχεδόν άρρωστα. Έτσι, βέβαια, ξεκινάει και η βιομηχανία της μόδας. Όσα μοντέλα έκαναν καριέρα και μεγάλες πασαρέλες τη δεκαετία του ’90, ήταν έφηβες. Εκθειάζουμε, δηλαδή, μια σιλουέτα που δεν είναι παρά το στάδιο της ζωής μιας γυναίκας κι όχι ο τελικός της προορισμός».
Η Αλεξία, καταλήγει πώς ακόμη και σήμερα, ό,τι κάνει μια γυναίκα θεωρείται κυρίως λάθος
«Έχεις πιο πολλά κιλά; Είσαι χοντρή! Είσαι πολύ αδύνατη; Δεν έχεις κρέας πάνω σου και δεν είσαι αληθινή γυναίκα. Προσωπικά, δεν έχω βρει ψεύτικη γυναίκα, ποιες είναι τέλος πάντων; Ακούω συχνά σχόλια του στιλ: “Είσαι τέλεια όπως είσαι, μείνε έτσι”. “Εμένα μου αρέσουν οι παχουλές”. Φίλε, δεν το κάνω για εσένα. Ποιος σε ρώτησε να μου πεις το τι σου αρέσει και τι όχι; Θεωρείς κομπλιμέντο αυτό το πράγμα; Αν πω σε κάποιον ότι είμαι plus size μοντέλο, σχεδόν χαϊδευτικά και καθησυχαστικά θα μου πει “Όχι ρε συ, δεν είναι plus size μοντέλο”, λες και το μόνο θετικό που θα μπορούσε να μου πει είναι ότι είμαι αδύνατη ή ότι δεν με θεωρεί χοντρή».
Μου λέει για ένα τραγούδι της Jax, μια γυναίκας που παλεύει χρόνια με την εικόνα της. Σιγοτραγουδάει τους στίχους: «I know Victoria’s secret, and, girl, you wouldn’t believe…
She’s an old man who lives in Ohio» και μου λέει να ψάξω να το ακούσω.
«Νιώθω πολύ όμορφη με την κοιλιά μου, τα μπράτσα μου, τον ποπό μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι υπέρ της αλλαγής και του να είναι ο κάθε άνθρωπος υγιής και χαρούμενος. Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι προμοτάρουμε την παχυσαρκία, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει. Μέσω της δικής μου πλατφόρμας προσπαθώ να προωθώ ότι είναι οκ να είσαι στα κιλά που είσαι τώρα κι αν δεν σου αρέσει κάποια στιγμή, εννοείται να το αλλάξεις. Βλέπω influencers και αντίστοιχες δικές μου συναδέλφους, οι οποίες κάνουν διαφημίσεις για γρήγορη απώλεια βάρους. Προσωπικά, δεν θα το έκανα. Δεν με βρίσκει σύμφωνη η προώθηση του ότι έρχεται το καλοκαίρι και πρέπει να χάσω κιλά. Όλο τον υπόλοιπο καιρό συζητάμε κάτι άλλο, πώς γίνεται ξαφνικά να μετατοπίζουμε την κουβέντα με αυτόν τον τρόπο ξαφνικά;».
Της ζητάω να πούμε κάτι αντί του «Καλό καλοκαίρι»
«Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην απολαμβάνουμε τον εαυτό μας. Αν θες να αλλάξεις το σώμα σου, να το κάνεις. Αν δεν θες, να μην τον κάνεις. Είναι κρίμα άνθρωποι με περισσότερα κιλά να στερούνται τη ζωή επειδή ντρέπονται για το τι θα πουν οι άλλοι. Ακούς τον καθέναν και χάνεις τη χαρά σου. Το πέρασα και το ξέρω. Η αλλαγή έρχεται αν το αποφασίσεις, οι ανασφάλειες δουλεύονται και, γενικά, περάστε καλά».