Κάθε φορά που μια λογική φωνή έρχεται με ορθά επιχειρήματα να υποστηρίξει το δίκαιο, καλείται να αντιμετωπίσει μια σειρά από αλαζονικές, υποκριτικές και θρασύτατες αντιδράσεις.
Στο πλαίσιο της πρότασης δυσπιστίας που κατατέθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής αναφορικά με το έγκλημα στα Τέμπη, η οποία υπογράφηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αριστερά και την Πλεύση Ελευθερίας, διεξάγονται ομιλίες και αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολιτικών προσώπων. Στόχος αυτής της κοινής σύμπραξης είναι η απόδοση ευθυνών σε μέλη της τρέχουσας κυβέρνησης, ούτως ώστε να δικαιωθούν επιτέλους οι οικογένειες 57 ψυχών, οι 180 τραυματίες, αλλά και σύσσωμη η ελληνική κοινωνία που παρακολουθεί τις συνεχείς προσπάθειες συγκάλυψης.
Χθες, ο τέως υπουργός Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, προκειμένου να δώσει τις δικές του απαντήσεις σε όσα του καταλογίζει όχι μόνο η αντιπολίτευση, αλλά και σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων πολιτών. Διότι, εύλογα, ένας υπουργός Μεταφορών που ισχυριζόταν ότι επ’ ουδενί τίθεται ζήτημα ασφαλείας του σιδηροδρόμου, αμέλησε εγκληματικά την αναβάθμισή του και την επικείμενη ολοκλήρωση της σύμβασης 717, φέρει τεράστια ευθύνη. Μια ευθύνη, η οποία δεν αναλαμβάνεται αποκλειστικά και μόνο με μια εικονική παραίτηση λίγο πριν τις επόμενες εκλογές, με σκοπό να μπει εκ νέου στο ψηφοδέλτιο. Στην ίδια κλίμακα, αναδύθηκε και υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση το ανυπόστατο επιχείρημα του ανθρώπινου λάθους, δίχως το παραμικρό ίχνος αυτοκριτικής ή ανάληψης πολιτικών ευθυνών.
Ένα αφήγημα, το οποίο, δυστυχώς, αναπαράχθηκε με στόμφο και περίσσιο θράσος στη Βουλή, χθες.
Καραμανλής: «Σε όλη μου τη διαδρομή, άσκησα πάντα τα καθήκοντά μου με ευσυνειδησία, εντιμότητα και ηθική»
Κατά την ομιλία του, ο Κώστας Καραμανλής εξύμνησε τον εαυτό του αναφορικά με τα υπουργικά του καθήκοντα, ενώ παράλληλα «κούνησε το δάχτυλο» στην αντιπολίτευση, προβάλλοντας δικαιολογίες που υποτιμούν κατάφωρα τη συλλογική νοημοσύνη.
«Δεν κρύφτηκα ποτέ, δεν κρύβομαι ούτε τώρα πίσω από καμία βουλευτική ασυλία. Καμία βουλευτική ασυλία δεν έχω για τα Τέμπη. Το θέμα των Τεμπών υπάγεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος. Κι εκεί, η διαδικασία είναι συγκεκριμένη. Είτε είμαι βουλευτής σήμερα, είτε δεν ήμουν, τίποτα απολύτως δεν θα άλλαζε», δήλωσε και κατόπιν, κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι εξαπολύει ψεύδη, προκαλώντας την ταυτόχρονα να προσκομίσει ό,τι αποδείξεις διαθέτει για τον ίδιο.
«Σε όλη μου τη διαδρομή άσκησα πάντα τα καθήκοντά μου με ευσυνειδησία, εντιμότητα και ηθική. Δεν έχω να κρύψω κάτι, ούτε και να φοβηθώ. Στέκομαι εδώ και σας κοιτώ στα μάτια. Με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη αυτών που χάθηκαν και στις οικογένειές τους. Και χωρίς κραυγές. Όποιος έχει πραγματικές κατηγορίες για εμένα με αποδείξεις, ας σταματήσει να κραυγάζει και ας τις φέρει. Είμαι εδώ. Είμαστε όλοι εδώ».
Εν συνεχεία, απευθυνόμενος στα κόμματα της αντιπολίτευσης, πρόσθεσε: «Να συντάξουν συγκεκριμένο κατηγορητήριο και να γίνει στη Βουλή η συζήτηση και όχι στα λαϊκά δικαστήρια της τηλεόρασης και των social media. […] Οι ίδιοι που παριστάνουν τους δημοκράτες, πρώτα μου είπαν ότι δεν είχα δικαίωμα να κατέβω στο λαό, στους πολίτες. Μετά επιτέθηκαν στον τόπο μου, τις Σέρρες, μία ολόκληρη ιστορική περιφέρεια. Εκβίασαν ηθικά και κατηγόρησαν τους συμπολίτες μου. Έφτασε πρώην Πρωθυπουργός, να κατέβει υποψήφιος στις Σέρρες».
«Κι όταν οι πολίτες σε συνθήκες ακραίας πόλωσης με τίμησαν με την ψήφο τους, έριξαν λάσπη στο εκλογικό σώμα. Προφανώς, γιατί ο αρχηγός τους δεν εξελέγη και έφτασε ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει και την έδρα του στις Σέρρες. Στις εκλογές του 2023 μιλούσατε για “κάστρα”, σήμερα για “τζάκια”. Προφανώς, το αντιλαμβάνεστε ως το αντιπολιτευτικό σας παράσημο, ικανό να σας οδηγήσει στη νομή της εξουσίας. Στόχος σας δεν είμαι εγώ. Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι η κυβέρνηση και είναι η παράταξη της ΝΔ».
«Εμείς δεν παίξαμε πολιτικό θέατρο, όπως έκαναν άλλοι στην τραγωδία στο Μάτι. […] Ακούω τόσες προσωπικές αναφορές που γίνονται σε εμένα. Όμως, αναρωτιέμαι. Νομίζετε δεν πονάω κι εγώ όπως κάθε Έλληνας; Φαντάζεστε ότι δεν ανατριχιάζω όταν αναλογίζομαι το δράμα που πέρασαν τόσες οικογένειες; Ότι έχει περάσει έστω και μία μέρα, που να μην έχω σκεφτεί αυτή την τραγωδία; Ότι δεν θα έδινα τα πάντα, για να ζουν ακόμα αυτοί οι 57 άνθρωποι; Μιλάω μέσα από την ψυχή μου ως άνθρωπος και ως πατέρας τριών παιδιών».
«50 χρόνια μετά την ίδρυση της παράταξής μας, που ισχυροποίησε την δημοκρατία, που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εγγυάται διαχρονικά τη σταθερότητα, δεν θα παραδώσουμε την χώρα μας στους θυρωρούς των συμφερόντων. Η αντιπολίτευση με κατηγορεί γιατί η σύμβαση ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβριο του 2023, κι όχι νωρίτερα. Ταυτοχρόνως, η αντιπολίτευση υιοθετεί και το σκεπτικό της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Η οποία τι λέει; Ότι η σύμβαση θα έπρεπε να είχε ακυρωθεί και να ξαναγίνει από την αρχή. Κάτι που αν το έκανα, δεν θα είχαμε, όχι μόνο ολοκληρωμένο έργο, αλλά ούτε καν σύμβαση. Ούτε το Φεβρουάριο του ‘23, ούτε τον Σεπτέμβριο του ’23. Αποφασίστε: Για τι πράγμα φταίω; Που ολοκληρώθηκε ή που δεν ολοκληρώθηκε η σύμβαση; Και για τα δυο δεν μπορεί να φταίω».
«Αν κάποιοι καθυστέρησαν, είναι όσοι είχαν την ευθύνη το 2016, το 2017, το 2018. Γιατί αν μπορούσε και αν έπρεπε να διακοπεί η σύμβαση, ήταν έως τότε. Όμως ούτε την τελείωσαν, ούτε τη σταμάτησαν. Κι επιπλέον, ενέπλεξαν το ελληνικό δημόσιο ως υπαίτιο των καθυστερήσεων και προχώρησαν και σε συμπληρωματική σύμβαση, εγκεκριμένη από το Ελεγκτικό Συνέδριο. […] Πρώτα απ’ όλα, ήταν πολλά τα μοιραία λάθη, όχι ένα δυστυχώς. Και αυτό δεν είναι θεωρία, αλλά πέραν των άλλων βασίζεται και σε ομολογία. Δεν είναι θεωρία, ότι τη μοιραία νύχτα υπήρξε συσσώρευση λαθών. Επτά φορές παραβιάστηκε ο Γενικός Κανονισμός Κυκλοφορίας. Αυτός που οι ειδικοί στην εξεταστική επιτροπή χαρακτήρισαν ως το “Ευαγγέλιο” για το σιδηρόδρομο. Η κατ’ εξακολούθηση παραβίαση του κανονισμού, μετά βεβαιότητας, προκάλεσε την τραγωδία».
Το θέατρο του παραλόγου στη Βουλή
Εν αντιθέσει με τις αλλεπάλληλες απόπειρες για συγκάλυψη, παραπλάνηση του ελληνικού λαού και αποποίηση ευθυνών, ας συμφωνήσουμε σε κάτι που είναι, μάλλον, γενική αλήθεια: Η κυβέρνηση φέρει πολύ μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης από αυτό που έχει αναλάβει μέχρι στιγμής για τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη. Αντί, λοιπόν, να προβεί σε παραδοχή των λανθασμένων χειρισμών του και σε ειλικρινή απολογία, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Κώστας Καραμανλής επέλεξε να πορευτεί ξανά με πλαστές επικλήσεις στο συναίσθημα, μερικώς ακριβή επιχειρήματα και μύδρους ενάντια σε όσες φωνές απαιτούν τη λογοδοσία των υπευθύνων για 57 θανάτους.
Ποσώς ενδιαφέρει τις οικογένειες των θυμάτων αν οι υπεύθυνοι κοιμούνται ήσυχα τα βράδια. Εφόσον έσφαλαν, το να μην διακατέχονται από γαλήνη, είναι το λιγότερο. Διότι, την ίδια στιγμή, σε 57 σπίτια, μερικά κρεβάτια έμειναν άδεια. Μια πληγή που θα παραμείνει ανοιχτή, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ανεξάρτητα από αμελητέες μεταβάσεις σε υπουργικές ή βουλευτικές καρέκλες. Συνεπώς, ήρθε η στιγμή να σοβαρευτούμε επιτέλους, να σκύψει νωχελικά το κεφάλι η κυβέρνηση σε όσα άτομα έβλαψε άμεσα ή έμμεσα, να απολογηθεί και είτε να αλλάξει ρότα, είτε να πορευτεί με ενσυναίσθηση, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι σε θέση να προσφέρει σε τούτο τον τόπο και να προκηρύξει εκ νέου εκλογές.
Όπως θα έπραττε κάθε άλλο ευνομούμενο κράτος δικαίου, δηλαδή.