Ο κ. Κακλαμάνης επισήμανε ότι ανακοινώθηκαν σχεδόν αμέσως στην Ολομέλεια όλες οι δικογραφίες που αφορούν την υπόθεση.
Δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση ή απόκρυψη στοιχείων σχετικά με την υπόθεση των Τεμπών από τη Βουλή, όπως ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, μιλώντας στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες κατά τη διάρκεια της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Ο κ. Κακλαμάνης επισήμανε ότι όλες οι δικογραφίες που αφορούν την υπόθεση και διαβιβάστηκαν από το υπουργείο Δικαιοσύνης στη Βουλή – συνολικά περίπου 25 – ανακοινώθηκαν σχεδόν αμέσως στην Ολομέλεια. Εξαίρεση αποτέλεσε μία δικογραφία που έφτασε στις 3 Αυγούστου, κατά την περίοδο που η Βουλή ήταν κλειστή λόγω θερινών διακοπών, η οποία όμως ανακοινώθηκε αμέσως μετά την επανέναρξη των εργασιών.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ανέφερε επίσης ότι, βάσει της δικογραφίας που αφορά τη σύμβαση 717, σχετική με την τηλεδιοίκηση και τη σηματοδότηση, συγκροτήθηκε στα τέλη του 2023 η Εξεταστική Επιτροπή για τη διερεύνηση της υπόθεσης των Τεμπών.
Ο 26χρονος σκηνοθέτης παρουσιάζει στη Στέγη το νέο του έργο «ΜΑΜΙ», μια διεθνή συμπαραγωγή με θέμα τη μητρότητα.
Η τρυφερή και ταυτοχρόνως σοφή ματιά του Μάριο Μπανούσι μάς συγκλόνισε στις δύο προηγούμενες δουλειές του “Goodbye, Lindita” και “Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia”, που περιόδευσαν ανά τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία αποκομίζοντας διθυραμβικές κριτικές και την αναγνώριση του κοινού για την ποιότητά τους.
Τώρα ο Μάριο Μπανούσι βρίσκεται, μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, στην τελική ευθεία προβών, προκειμένου να παραδώσει στο κοινό το νέο του έργο, με τίτλο ΜΑΜΙ και θέμα τη μητρότητα. Λίγες ημέρες πριν την παγκόσμια πρεμιέρα του στις 6 Φεβρουαρίου στη Στέγη, ο Μάριο μιλά με συγκινητική ειλικρίνεια και ευαισθησία για τη μαμά του, τον σεβασμό που οφείλουμε απέναντι σε κάθε μοναδικό σώμα, στην ανάγκη του να παρουσιάζει έργα οικουμενικά που απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους. Άλλωστε η ειλικρίνεια και η ευαισθησία είναι δύο βασικοί άξονες των παραστάσεών του, άξονες που στηρίζουν τόσο την αθωότητα όσο και τη σοφία που αυτές εμπεριέχουν.
Φωτογραφία: Ανδρεας Σιμόπουλος
H μητρική φιγούραυπάρχει υποβόσκουσασε όλα μου τα έργα. Σκέφτηκα λοιπόν ότι στην καινούργια παράσταση ή δεν θα ασχοληθώ καθόλου ή θα ασχοληθώ μόνο με αυτήν, ώστε να μην υπάρχει πια ως υπόνοια, αλλά ως το κεντρικό πρόσωπο. Μια μέρα πήρα την απόφαση να βουτήξω στα βαθιά, να μην αυτολογοκρίνομαι και να αφήσω το ένστικτό μου ελεύθερο για να μιλήσω για αυτό που όντως θέλω να μιλήσω.
Θέλω να μιλήσω για το πότε αρχίζουν να αλλάζουν οι ρόλοι. Δηλαδή, μέχρι πότε η μητέρα μπορεί να φροντίσει ένα παιδί και με ποιον τρόπο μπορεί να το κάνει αυτό; Με απασχολεί ότι κάποια στιγμή αυτή η σχέση, πρακτικά, σταματάει. Με ενδιαφέρει πολύ να μιλήσω για όταν έρχεται η ώρα να φροντίσεις εσύ τη μητέρα σου.
Έχω πολλές εικόνες από τον πατέρα μου που φρόντιζε τη μητέρα του. Έβλεπα πώς ο γιος της είχε πάρει τον ρόλο του γονιού και η μητέρα του είχε πάρει τον ρόλο του παιδιού. Ήταν ξεκάθαρο αυτό από τον τρόπο που την τάιζε, την άλλαζε, την έκανε μπάνιο, τη χάιδευε, της φερόταν και της μιλούσε. Θυμάμαι ότι μόλις φτάναμε σπίτι της, ο πατέρας μου φώναζε πριν καν μπούμε μέσα «Μάνα;» και αυτή έβγαινε στο μπαλκόνι και ήταν σαν να βλέπαμε ένα παιδάκι. Στο τέλος έπαθε άνοια και είχε πολλά προβλήματα με τη μνήμη της, όμως τον μπαμπά μου δεν τον ξέχασε ποτέ.
Η σχέση του μπαμπά μου με τη μητέρα του με συγκινούσε πολύ. Μου έχει μείνει αυτή η εικόνα ενός μεγαλόσωμου άνδρα που φροντίζει μια μικρόσωμη, ηλικιωμένη γυναίκα. Άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι πολύ για τη μαγεία και την ειρωνεία του να γίνεται ο γονιός παιδί και το παιδί γονιός.
Φωτογραφια: Ανδρέας Σιμόπουλος
Αν και πολλοί πια μοιάζει να προτιμούν να επικοινωνούνμέσω των κινητών και να αναβάλλουν διαρκώς μια συνάντηση, νιώθω παράλληλα ότι υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους η ανάγκη για «κοντινότητα». Απλώς, ο κάθε άνθρωπος έχει μια δική του κλειδαρότρυπα και για κάθε άνθρωπο χρειάζεται διαφορετικό κλειδί που θα τον κάνει να ανοίξει, και συναισθηματικά και σωματικά. Γι’ αυτό ακριβώς, χρειάζεται τεράστια ευαισθησία όταν προσεγγίζουμε ένα σώμα.
Όπως ένας καλός γιατρός χειρουργεί ένα σώμα με τεράστια προσοχή, έτσι αντίστοιχα πιστεύω ότι πρέπει κανείς με τεράστια ευαισθησία να χειρίζεται ένα σώμα και τις αντοχές του. Έχω ακούσει πολλά περιστατικά για τη βιαιότητα με την οποία σκηνοθέτες χειρίζονται τα σώματα και τις ψυχές των ηθοποιών. Είμαι ένας σκηνοθέτης που δουλεύει πολύ με το σώμα και με το γυμνό και ακριβώς γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμένα, ο ηθοποιός να αισθάνεται άνετα, να μου έχει εκφράσει ό,τι σκέφτεται και ό,τι νιώθει, να μην του έχω επιβάλει τίποτα, να έχουμε επικοινωνήσει. Δεν μου αρέσει η επιβολή.
Το υγρό στοιχείο υπάρχει στην παράσταση καθώς νιώθω ότι παραπέμπει σε πολλούς κόσμους. Πέρα απ’ τον προφανή κόσμο της μήτρας, που φυσικά είναι βασικό στοιχείο της παράστασης, εμπεριέχει και το στοιχείο του ερωτισμού με το ράντισμα της θάλασσας, των δακρύων, του θηλασμού, με την επιθυμία να μην αφυδατωθείς. Η θάλασσα, η μήτρα, το νερό που πίνεις, το γάλα που πίνεις, εμπεριέχουν τη ζωή.
Φωτογραφία: Stephie Grape
Ήθελα στη βάση του ΜΑΜΙ να είναι η ζωή γι’ αυτό και είχα σκοπό να επικεντρωθώ στη γέννα. Στις πρόβες όμως συνειδητοποίησα πολύ καθαρά ότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο, δεν υπάρχει ερχομός χωρίς αποχωρισμό.
Μου αρέσει πολύ να ανατρέχω στο παρελθόν μου ως παιδί, μιλώντας με τη μητέρα μου. Ναι μεν μιλάμε για μένα αλλά το παρακολουθώ ως τρίτος. Εκείνη ως ενήλικας θυμάται περισσότερο. Έχει ενδιαφέρον όταν εγώ της λέω πώς μπορεί να αισθανόμουν ότι με είχε πληγώσει πολύ για κάτι κι εκείνη μού μιλάει για το πώς αισθανόταν η ίδια. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές και με ειλικρίνεια για την εποχή που με πήγε στην Αλβανία για να με μεγαλώσει για λίγα χρόνια η γιαγιά μου, επειδή η ίδια δεν μπορούσε λόγω οικονομικής δυσκολίας. Νιώθω ότι πάντα βοηθάει η ειλικρίνεια, όσο κι αν πονάει μερικές φορές· βοηθάει και εκείνη και εμένα. Νομίζω ότι καθώς μεγαλώνουμε είναι πιο δύσκολο για τον γονιό να εκφραστεί. Δεν λέω ότι ισχύει πάντα αυτό, αλλά νομίζω ότι συμβαίνει αρκετά συχνά.
Μου έχει πει δικός μου άνθρωπος ότι δεν μπορούσε να έρθει στη Lindita γιατί δεν άντεχε το θέμα της απώλειας και του θανάτου. Προσπάθησα να τον μεταπείσω, αλλά τελικά όντως επέλεξε να μην έρθει. Από την άλλη ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που ήρθε η Μαρία Καρυστιανού να δει την παράσταση κι αφού τελείωσε δώσαμε μια αγκαλιά, είπαμε λίγα λόγια, κοιταχτήκαμε στα μάτια και με αυτόν τον τρόπο τα είπαμε όλα. Ο καθένας βάζει τα δικά του όρια, επιλέγει πού θα πάει και πόσο ανοιχτός θα είναι ωστόσο πιστεύω ότι αν κάτι έχει φτιαχτεί με ευαισθησία, μπορείς να το δεις από πολλές πλευρές και όχι μόνο από εκείνη που μπορεί να προκαλέσει πόνο.
Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος
Η σχέση μητέρας και παιδιού δεν αποτελείται μόνο από αγάπη αλλά εμπεριέχει και τον πόνο, τον θυμό, τη σύγκρουση. Καμία ανθρώπινη σχέση δεν έχει μόνο μια πλευρά. Το να προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τη σχέση μάνας-παιδιού μονοδιάστατα, ως δηλαδή μια σχέση αποκλειστικά φτιαγμένη από αγάπη, θεωρώ ότι προκαλεί προβλήματα στο σύστημα αυτής της σχέσης. Πιστεύω ότι μέσα και από τη ρήξη, ακόμη και τον πόνο, μπορεί μια σχέση να γίνει πιο δυνατή.
Tα ταξίδια με τις περιοδείες με βοήθησαν να καταλάβω ότι για εμένα είναι πολύ σημαντικό το οικουμενικό στο έργο μου κι ότι θέλω κάθε φορά αυτό που φτιάχνω να μπορεί να μιλήσει σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο στους θεατρόφιλους και τους καλλιτέχνες. Θέλω αυτό που δημιουργώ να μπορεί να επικοινωνήσει με όλους τους ανθρώπους, από όποιο κοινωνικό φάσμα κι αν προέρχονται. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να είναι μια παράσταση προσβάσιμη σε όλους. Τώρα με το ΜΑΜΙ στη Στέγη θα υπάρξουν παραστάσεις καθολικής προσβασιμότητας. Ανυπομονώ να μάθω πώς θα εκλάβει ένας τυφλός άνθρωπος το έργο, τι θα αισθανθεί ακούγοντας την περιγραφή. Θα είναι μια τρομερή εμπειρία να μοιραστούν μαζί μου το πώς βίωσαν την παράσταση. Έχω μεγάλη χαρά επειδή θα υπάρξουν οι σωστές συνθήκες ώστε να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να συμμετέχει ως κοινό στο ΜΑΜΙ.
Tα σώματα των ανθρώπων κουβαλάνε τόση κούραση, τόσο πόνο, τόση κριτική. Μου προκαλεί μεγάλη στεναχώρια αυτή η κριτική που υπαγορεύει πώς πρέπει να είναι τα σώματα, ποια διάσταση ή μορφή πρέπει να έχουν, ποια εικόνα πρέπει να παρουσιάζουν. Yπάρχει κάτι βαθιά συγκινητικό στο γεγονός ότι κάθε σώμα είναι διαφορετικό, ότι κάθε σώμα είναι μοναδικό, ακόμη και στο ότι κάθε σώμα φθείρεται με τον δικό του τρόπο. Γι’ αυτό αγαπώ όλα τα «είδη» των σωμάτων και θέλω στα έργα μου να εμπεριέχονται όλα· γιατί έτσι είναι η ζωή.
Μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες αναμένεται να γίνει γνωστό εάν η Σερβία θα οδηγηθεί σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Όπως μετέδωσε σήμερα η ΕΡΤ, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ανέφερε ότι το κόμμα του, το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS), δεν έχει προς το παρόν κάποιον υποψήφιο που θα μπορούσε να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η κυβερνητική κρίση στη Σερβία ξέσπασε μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Μίλος Βούτσεβιτς, υπό την πίεση των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά της διαφθοράς. Καθημερινά, πραγματοποιούνται αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη χώρα, με αφορμή τον θάνατο 15 ανθρώπων από την κατάρρευση του γείσου στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ την 1η Νοεμβρίου.
Ο Βούτσιτς ανέφερε ότι έχει στο μυαλό του τέσσερα άτομα που θα μπορούσαν να αναλάβουν την πρωθυπουργία, ωστόσο, όπως είπε, «τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού θα αποφασίσουν αν πρέπει να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση ή να γίνουν εκλογές».
Κατά τη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση του κυβερνητικού συμβουλίου, ο υπουργός Εσωτερικών και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ίβιτσα Ντάτσιτς, τάχθηκε κατά της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών. Παράλληλα, ο πρόεδρος της Σερβίας απέκλεισε το ενδεχόμενο σχηματισμού μεταβατικής κυβέρνησης ευρείας αποδοχής. Η αντιπολίτευση, η οποία ζητά μια τέτοια κυβέρνηση για να διασφαλιστούν δημοκρατικές και ελεύθερες εκλογές, δηλώνει ότι δεν θα συμμετάσχει σε εκλογές υπό άλλες συνθήκες.
Σημειώνεται ότι στο παρελθόν, ο Βούτσιτς έχει δεχθεί καταγγελίες για παρατυπίες κατά τη διάρκεια εκλογικών αναμετρήσεων.
Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις – Τα αιτήματα των Σέρβων φοιτητών
Παρά την παραίτηση του πρωθυπουργού, το κύμα διαδηλώσεων δεν δείχνει να υποχωρεί, σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Οι φοιτητές συνεχίζουν να καταλαμβάνουν πανεπιστημιακές σχολές και να διαδηλώνουν, επιμένοντας ότι τα αιτήματά τους δεν έχουν ικανοποιηθεί. Στη Σερβία, περισσότερα από 50 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα τελούν υπό κατάληψη, ενώ εκατοντάδες λύκεια, ιδιαίτερα στο Βελιγράδι, συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, χωρίς να έχουν σταματήσει τα μαθήματα.
Βασικό αίτημα των φοιτητών είναι η διαφάνεια στην έρευνα και η δημοσιοποίηση όλων των εγγράφων που σχετίζονται με την ανακαίνιση του σιδηροδρομικού σταθμού, όπου 15 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Επίσης, ζητούν την απόσυρση των κατηγοριών κατά των συλληφθέντων στις διαδηλώσεις, τον τερματισμό της καταστολής και την αύξηση των κυβερνητικών δαπανών για την εκπαίδευση.
Ελεύθεροι αποχώρησαν επίσης, μετά τις απολογίες τους, η μητέρα και ο γαμπρός του, σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος αφέθηκε ελεύθερος, με την προϋπόθεση της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.
Υπενθυμίζεται ότι ο ιδρυτής της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» και οι δύο συγγενείς του βρέθηκαν αντιμέτωποι με δύο σοβαρές κακουργηματικές κατηγορίες, όσον αφορά τη διαχείριση των χρημάτων που προσέφεραν πολίτες για τη λειτουργία της οργάνωσης.
Ο Πολυχρονόπουλος, που έχει βραβευτεί για τη δράση της συλλογικής κουζίνας, η οποία από το 2011 διανέμει γεύματα σε χιλιάδες ανθρώπους που έχουν ανάγκη, κλήθηκε μαζί με τη μητέρα και τον γαμπρό του να απολογηθεί για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και νομιμοποίηση παράνομων εσόδων.
Η μητέρα και ο γαμπρός του κατηγορούνται για διευκόλυνση των ενεργειών του, καθώς, σύμφωνα με τη δικογραφία, χρηματικά ποσά από δωρεές που φέρονται να έχουν χρησιμοποιηθεί για τυχερά παιχνίδια μεταφέρονταν μέσω των λογαριασμών τους στα χέρια του ιδρυτή της κοινωνικής κουζίνας.
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος αρνείται όλες τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας από την αρχή ότι το σύνολο των δωρεών χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για τους σκοπούς της κουζίνας και ότι δεν έχει διαπράξει καμία παράνομη ενέργεια σε βάρος του εγχειρήματος που δημιούργησε.
«Είναι ότι πιο ανήθικο έχω ακούσει μαζί με το άλλο το αλησμόνητο ότι όποιος μιλάει για τα μπάζα είναι για τα μπάζα», σχολίασε σε ανάρτησή του.
Ο Νίκος Πλακιάς, πατέρας και θείος θυμάτων της τραγωδίας στα Τέμπη, απάντησε στις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, ο οποίος έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι τα χώματα από το σημείο της τραγωδίας δεν εξαφανίστηκαν, αλλά… πήγαν λίγο πιο πέρα.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης υποστήριξε ότι «κανένα τμήμα από το υλικό από τα χώματα τα οποία πάρθηκαν από εκεί δεν εξαφανίστηκε, πήγε λίγο παραπέρα» και στη συνέχεια επανέλαβε τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι «έπρεπε να διανοιχθεί ένας δρόμος να πάνε τα βαριά μηχανήματα και το δεύτερο ότι όταν πήγαν οι βαριοί γερανοί και από κάτω περνάει ο κεντρικός αγωγός φυσικού αερίου για να μπορέσουν να πατήσουν σταθερά έπρεπε να δημιουργηθεί ένα σταθερό υπόβαθρο».
«Είναι ότι πιο ανήθικο έχω ακούσει μαζί με το άλλο το αλησμόνητο ότι όποιος μιλάει για τα μπάζα είναι για τα μπάζα», σχολίασε ο Νίκος Πλακιάς.
Στη συνέχεια, απευθυνόμενος στον υπουργό, διερωτήθηκε: «Αφού γνωρίζατε ότι ήταν λίγο παραπέρα γιατί δεν πήγατε στον ανακριτή να καταθέσετε εσείς ή όποιος σας στο μετέφερε αυτό το στοιχείο και αφήσατε τον ανακριτή να ψάχνει 14 μήνες να βρει που ήταν πεταμένα;». Ο ίδιος επισήμανε ότι ήταν οι ίδιοι οι γονείς θυμάτων που εντόπισαν τα χώματα και κατέθεσαν για ώρες.
Αναφερόμενος στη δήλωση του Γιώργου Φλωρίδη ότι ο Εφέτης «δέχτηκε και 300 αιτήματα από την πλευρά των συγγενών των θυμάτων» και πως αυτό έχει οδηγήσει σε καθυστερήσεις στην ανακριτική διαδικασία, ο κ. Πλακιάς αντέδρασε τονίζοντας:
«Δύο αιτήματα να γινόταν δεκτά: Η άρση τηλεφωνικού απορρήτου όλων των εμπλεκομένων εκείνων των ημερών. Και το αίτημα για εκταφή που θα μας έριχνε άπλετο φως στα αίτια θανάτου των νεκρών μιας και οι ιατροδικαστές δεν κάνανε σωστά την δουλειά τους. Αυτά μόνο να γινόταν από τα 200 αιτήματα δεν θα χρειαζόταν να γίνει κανένα άλλο δεκτό».
Παρακολουθώντας το πρωί την συνέντευξη του @georgefloridis για τα ΤΕΜΠΗ . Αναρωτήθηκα !!! αυτά που λέτε κύριε Υπουργέ τα σκεφτόσαστε και τα λέτε ή λέτε ότι σας έρθει εκείνη την ώρα ; Λέτε επακριβώς: Κανένα τμήμα από τα υλικά και τα χώματα τα οποία παρθήκαν από εκεί δεν… pic.twitter.com/FeVsfk975o
Η δήλωση του υπουργού προκάλεσε και την έντονη αντίδραση του Γιάννη Απατσίδη, δικηγόρου της Μαρίας Καρυστιανού, για το τμήμα της υπόθεσης που σχετίζεται με τις ιατροδικαστικές διαδικασίες.
«Ντροπή επεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και σε ήδη ασκηθείσες διώξεις για το μπάζωμα για να επηρεάσει τη δικαστική εξέλιξη», επεσήμανε σε ανάρτησή του ο Γιάννης Απατσίδης, σχολιάζοντας τη δήλωση του υπουργού.
Η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη για απόπειρα βιασμού σε δεύτερο βαθμό συνεχίζεται σήμερα στο Εφετείο με ιδιαίτερη ένταση. Πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί για την υπόθεση.
Ο συνήγορός του, Μιχάλης Δημητρακόπουλος, κατά την προσέλευσή του δήλωσε ότι σκοπεύει να υποβάλει αίτημα για αναπαράσταση της απόπειρας βιασμού, κάτι που τελικά έκανε, προκαλώντας αντιδράσεις και ένταση στη δικαστική αίθουσα.
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης του συζύγου της καταγγέλλουσας, ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος και η συνεργάτιδά του ξεκίνησαν την αναπαράσταση, γεγονός που οδήγησε τον σύζυγό της να σηκωθεί από τη θέση του και να τους πλησιάσει.
Σε εκείνο το σημείο, άρπαξε τη βοηθό του κ. Δημητρακόπουλου, την ταρακούνησε και φώναξε «Τώρα θα περάσουμε καλά», επαναλαμβάνοντας τη φράση που, σύμφωνα με την καταγγελία της συζύγου του, είχε πει ο Πέτρος Φιλιππίδης κατά την απόπειρα. Η ένταση κορυφώθηκε όταν οι συνήγοροι του κατηγορούμενου απείλησαν με μήνυση τον σύζυγο της καταγγέλλουσας, ο οποίος στη συνέχεια ζήτησε συγγνώμη για την αντίδρασή του. Η πρόεδρος αποχώρησε από την αίθουσα εν μέσω της αναταραχής.
Όπως κατήγγειλε ο πατέρας του Βασίλη Μάγγου σε ανοιχτή επιστολή προς τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης: «Αποβλήθηκε η υπεράσπισή μας από το δικαστήριο. Θα αποβάλλετε και την κοινωνία από τις αίθουσες των δικαστηρίων;»
Ο Γιάννης Μάγγος, πατέρας του Βασίλη Μάγγου, απηύθυνε ανοιχτή επιστολή προς τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης. Όπως κατήγγειλε, διατάχθηκε η αποβολή της υπεράσπισης της οικογένειας από τη δίκη με το ανυπόστατο επιχείρημα ότι ο ίδιος ο Βασίλης Μάγγος δεν είχε υποβάλει μήνυση πριν πεθάνει, παρόλο που το θύμα είχε καταγγείλει δημόσια τον βασανισμό του, με την πολιτεία να αδιαφορεί:
«Στη δίκη τώρα, εμείς οι γονείς του Βασίλειου Μάγγου βιώνουμε το ανορθόδοξο και τραγικό: είμαστε χωρίς νομική εκπροσώπηση».
Στη συνέχεια, ο Γιάννης Μάγγος αναφέρθηκε στις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης: σε προηγούμενη δίκη οι αστυνομικοί εμπόδισαν αυτόν και τη μητέρα του Βασίλη να εισέλθουν στο δικαστήριο, και έπειτα τον χτύπησαν.
Στη δίκη της 27/01 απαγόρευσαν σε πολίτες να μπουν στη δικαστική αίθουσα. Η αίθουσα είχε ήδη γεμίσει με αστυνομικούς – φίλους των δραστών οι οποίοι μάλιστα ειρωνεύονταν την οικογένεια. Ένας εκ των κατηγορουμένων αστυνομικών είπε στον πατέρα: «Εδώ μέσα έχουμε Δημοκρατία και Νέα Δημοκρατία».
Αναλυτικά η επιστολή
«Προς τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης
Ανοιχτή επιστολή Γιάννη Μάγγου
κ.κ. υπουργοί
Προχτές 27.1.2025 στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, συνεχίστηκε η δίκη για την υπόθεση του παιδιού μου Βασίλειου Μάγγου, ο οποίος κακοποιήθηκε και βασανίστηκε από αστυνομικούς, στις 14.6.2020.
Κύριε Χρυσοχοϊδη, σας υπενθυμίζω ότι στις 15.7.2020, δύο μέρες αφότου είχε πεθάνει το παιδί μας, δηλώσατε με έμφαση ότι δεν υπάρχει περίπτωση το περιστατικό αυτό να μείνει αδιερεύνητο.
Κύριοι υπουργοί, σας ενημερώνω συνοπτικά για τα βασικά σημεία της πορείας της υπόθεσης:
Την ίδια μέρα που τον χτύπησαν, από την καταγραφή στο Βιβλίο Συμβάντων προέκυψε η επίσημη ομολογία της αστυνομίας ότι ήταν στοχοποιημένος.
Ακολούθησε ΕΔΕ και στο πόρισμά της προτείνεται η παραπομπή τριών αστυνομικών με το ερώτημα επιβολής σ αυτούς της ποινής της “Αργίας με Απόλυση”. Αλήθεια, κ. Χρυσοχοΐδη, ποιο είναι το αποτέλεσμα της ΕΔΕ;
Εκδίδεται το Πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για την ΕΔΕ που είναι καταπέλτης κατά των αστυνομικών.
Ακολούθως δύο εισαγγελείς στο Βόλο παραδέχονται ότι οι κατηγορούμενοι κακοποίησαν πέραν των ορίων και μάλιστα με πρόθεση, τον Βασίλειο Μάγγο.
Κατόπιν μετά από προσφυγή μας στην εισαγγελία Εφετών Λάρισας, προέκυψε Διάταξη με κατηγορίες κατά έξι αστυνομικών: α) των βασανιστηρίων κατά συναυτουργία, β) της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία, γ) της έκθεσης κατά συναυτουργία και δ) της παράνομης κατακράτησης κατά συναυτουργία.
Η Διάταξη αποστέλλεται στον ανακριτή που αφού ολοκληρώνει τις ανακρίσεις, προτείνει κι αυτός την ενοχή τους και επιβάλλει περιοριστικούς όρους στους έξι κατηγορούμενους, ήτοι στέρηση εξόδου από τη χώρα και χρηματική εγγύηση.
Ακολουθεί η πρόταση της εισαγγελέως Πρωτοδικών προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, που καταλήγει στα ίδια συμπεράσματα με τους προηγούμενους και προτείνεται η παραπομπή τους με τις παραπάνω κατηγορίες στο Εφετείο Λάρισας.
Θεωρήσαμε αυτονόητο ότι το δικαστήριο θα περίμενε τώρα την έκδοση της Διάταξης του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών αφενός γιατί η διαδικασία θα απλοποιούνταν, αφετέρου γιατί θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις της δίκαιης δίκης.
Μάλιστα το αιτηθήκαμε γραπτώς. Τελικά εκδικάζεται το …μισό μέρος της κατηγορίας της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά τριών αστυνομικών. Διατάχθηκε επίσης και η αποβολή της υπεράσπισής μας, με επιχείρημα που δεν είναι ορθό. Ότι το παιδί μας δεν είχε υποβάλει μήνυση πριν πεθάνει. Απαιτήθηκε δηλαδή το αδύνατο.
Το παιδί μας παρόλα αυτά, στις 16 Ιουνίου 2020 είχε καταγγείλει δημόσια τον ξυλοδαρμό και βασανισμό του, όμως επί ένα μήνα η πολιτεία αδιαφόρησε. Και όταν πια πέθανε, κατόπιν ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός της αυτεπάγγελτης ποινικής δίωξης, (της συγκάλυψης όπως αποδείχτηκε) αφού πρώτα απορρίφθηκαν δύο μηνύσεις μας…
Στη δίκη τώρα, εμείς οι γονείς του Βασίλειου Μάγγου βιώνουμε το ανορθόδοξο και τραγικό: είμαστε χωρίς νομική εκπροσώπηση. Κύριοι υπουργοί, αν και υπάρχει και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, διαπιστώσαμε, ότι δυστυχώς η συγκάλυψη επιτελείται μέσα από νομικά τεχνάσματα.
Τέλος όσον αφορά τις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης θέλω να σας πληροφορήσω ότι σε προηγούμενη δικάσιμο, η αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας προσπάθησε να τρομοκρατήσει τη μητέρα του Βασίλειου, εμένα τον πατέρα του και τη δικηγόρο μας, εμποδίζοντάς μας την είσοδο στα δικαστήρια. Μάλιστα εμένα με χτύπησαν και με πέταξαν κάτω, εκεί δίπλα που δολοφονικά χτύπησαν το παιδί μας. Επισυνάπτω φωτογραφίες.
Στη δικάσιμο της 27.1.2025 η κοινωνία του Βόλου δεν είχε δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο και δεν εκπροσωπήθηκε.
Προφανώς η αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας “γέμισε” από πολύ νωρίς την αίθουσα με αστυνομικούς, (αντί να τους απασχολεί με κάτι ουσιώδες π.χ. την προστασία των πολιτών). Οι αστυνομικοί ειρωνεύτηκαν εμένα και την οικογένειά μου, δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας. Μάλιστα ένας από αυτούς που προχτές κατέθεσε ως μάρτυρας, όμως είναι και ένας από τους έξι κατηγορούμενους, είπε ειρωνικά και απειλητικά απευθυνόμενος σ εμένα: “εδώ μέσα έχουμε δημοκρατία και Νέα Δημοκρατία” ομολογώντας ο ίδιος ότι ενεργεί ως κομματικός σας υπάλληλος…
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο κ.κ. υπουργοί;
Ποιόν τιμούν αυτές οι εικόνες; Αυτή την αντιμετώπιση επιφυλάσσει η πολιτεία προς τους γονείς των θυμάτων αστυνομικής βίας;
Η δίκη διακόπηκε για τις 3.2.2025. Θα συνεχιστεί όμως η ίδια κατάσταση; Θα παραμείνουμε στην απόλυτη μοναξιά, στερημένοι ήδη από πολιτική αγωγή και χωρίς συμπαράσταση;
Στην προχθεσινή δικάσιμο, οι συγκεντρωμένοι και αδυνατούντες να μπουν μέσα πολίτες, με τη στάση τους έστειλαν ηχηρή απάντηση σ αυτές τις μεθοδεύσεις.
Κύριοι υπουργοί, σας εξέθεσα την κατάσταση.
Αποβλήθηκε η υπεράσπισή μας από το δικαστήριο.
Θα αποβάλλετε και την κοινωνία από τις αίθουσες των δικαστηρίων;
Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αχιλλέας Ζήσης, αρχειοθέτησε τις νέες μηνύσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη, και του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη σχετικά με την υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων.
Στο πολυσέλιδο πόρισμά του, ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός επισημαίνει ότι η έρευνα που διεξήχθη δεν αποκάλυψε κάποια σχέση του καταμηνυόμενου προσώπου με τις καταγγελλόμενες πράξεις. Όπως αναφέρεται, η προπληρωμένη κάρτα που φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή των “μολυσμένων” μηνυμάτων ανήκε σε έναν υπάλληλο σούπερ μάρκετ και κρεοπώλη, ο οποίος δεν είχε καμία διασύνδεση ούτε με τις δύο εμπλεκόμενες εταιρείες ούτε με την ΕΥΠ. Σύμφωνα με την έρευνα, «τρίτος έκανε χρήση της κάρτας και δη την φόρτισε και έκανε τις δύο μεταφορές».
Ο μηνυόμενος κατέθεσε ότι είχε χάσει την προπληρωμένη κάρτα του προτού αυτή ενεργοποιηθεί με κωδικό PIN. Η κάρτα φαίνεται πως ενεργοποιήθηκε από άλλο άτομο, το οποίο χρησιμοποίησε προσωπικό PIN και πρόσθεσε το δικό του επώνυμο, πιθανώς για να τον εμπλέξει στην υπόθεση.
Επιπλέον, ο εισαγγελέας διαπιστώνει ότι οι διατάξεις του ποινικού κώδικα που επικαλούνται οι μηνυτές δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή, καθώς δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της κατασκοπίας ούτε η παραβίαση του απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών σε βαθμό κακουργήματος.
Ο εισαγγελικός λειτουργός τονίζει πως η απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων είναι η πρόκληση πραγματικού κινδύνου για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος ή για την εθνική ασφάλεια. Ωστόσο, όπως σημειώνει, από το πλούσιο αποδεικτικό υλικό της προκαταρκτικής εξέτασης δεν προέκυψε τέτοιος κίνδυνος, παρά τις αντίθετες απόψεις των μηνυτών.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η μελέτη του καθηγητή Καρώνη φαίνεται να συγκλίνει περισσότερο με τα συμπεράσματα των πραγματογνωμόνων των οικογενειών και όχι με εκείνα της Πυροσβεστικής.
Το πόρισμα του ΕΜΠ φαίνεται να ανατρέπει τα επίσημα πορίσματα για τα έλαια σιλικόνης, σύμφωνα με πληροφορίες της LIFO και της Βασιλικής Σιούτη, χωρίς όμως να προσδιορίζει το υλικό που προκάλεσε τη φωτιά.
Οι αρχικές εκτιμήσεις της πυροσβεστικής και των διορισμένων πραγματογνωμόνων, που απέδιδαν τη φωτιά στα έλαια σιλικόνης, αναμένεται να αμφισβητηθούν από την έρευνα του ΕΜΠ και του καθηγητή της Σχολής Χημικών Μηχανικών, Δημήτρη Καρώνη, η οποία πρόκειται να παραδοθεί στον εφέτη ανακριτή τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η μελέτη του καθηγητή Καρώνη φαίνεται να συγκλίνει περισσότερο με τα συμπεράσματα των πραγματογνωμόνων των οικογενειών και όχι με εκείνα της Πυροσβεστικής, που υποστήριζε ότι την ανάφλεξη προκάλεσαν τα έλαια σιλικόνης.
Η Επιτροπή Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών (ΕΔΑΠΟ) στο πόρισμά της προς τον ανακριτή ανέφερε πως «τα έλαια σιλικόνης των μετασχηματιστών απορρίπτονται κατηγορηματικά ως η πρωτογενής αιτία της αρχικής ανάφλεξης» και έκανε λόγο για «ανάφλεξη άγνωστης καύσιμης ύλης», η οποία τροφοδότησε το φαινόμενο διάρκειας 6-7 δευτερολέπτων που καταγράφηκε από τις κάμερες. Όσον αφορά την ταυτοποίηση της καύσιμης ύλης, οι πραγματογνώμονες της ΕΔΑΠΟ σημείωσαν ότι υπάρχουν ενδείξεις που αξιολογούνται. «Είναι βέβαιο, όμως, ότι κάποιες από τις ενδείξεις θα μπορούσαν να είχαν μετατραπεί σε αποδείξεις εάν είχε κινηθεί ταχύτερα η ανακριτική διαδικασία και αν είχαν γίνει πιο εύστοχες ανακριτικές πράξεις τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου 2023».
Λόγω των διαφωνιών σχετικά με την αιτία της φωτιάς, ο εφέτης ανακριτής είχε ζητήσει πριν από δέκα μήνες νέο επίσημο πόρισμα από τον καθηγητή Δημήτρη Καρώνη. Η υπό κατάθεση έκθεσή του φαίνεται να απορρίπτει και αυτή την εκδοχή των ελαίων σιλικόνης, την οποία είχαν υποστηρίξει οι πραγματογνώμονες των ελληνικών αρχών, ενδεχομένως οδηγώντας σε λανθασμένα συμπεράσματα. Ωστόσο, η έρευνα του καθηγητή Καρώνη δεν προσδιορίζει με ακρίβεια το υλικό που προκάλεσε τη φωτιά, σύμφωνα με πληροφορίες της LIFO, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο συνέχισης ή διακοπής της ανακριτικής διαδικασίας.
Θλίψη και ανησυχία έχει προκαλέσει στην Πάτρα ο θάνατος του 20χρονου φοιτητή του Πανεπιστημίου Πατρών από κεραυνοβόλο μηνιγγίτιδα, μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή της νόσου που εξελίσσεται ραγδαία.
Η μητέρα του περιέγραψε τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας του, από την πρώτη εμφάνιση συμπτωμάτων μέχρι την κατάληξή του μέσα σε λίγες ώρες: «Ήταν μοριακή μηνιγγίτιδα. Η εξέλιξή της ραγδαία. Τόσο γρήγορα». Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ρίου, η μόλυνση εξελίχθηκε ραγδαία και ο οργανισμός του δεν άντεξε.
Σύμφωνα με τον λοιμωξιολόγο Δημήτρη Χατζηγεωργίου, «δυστυχώς ο 20χρονος φοιτητής που έχασε τη ζωή του, εκδήλωσε μία μορφή μηνιγγίτιδας με τη μορφή κεραυνοβόλου λοίμωξης, η οποία εξελίσσεται ταχύτατα και οδηγεί σε σοκ και οργανική ανεπάρκεια. Αυτό συμβαίνει στο 10% των περιπτώσεων». Παρόμοια δήλωση έκανε και ο καθηγητής Νικόλαος Σύψας, ο οποίος εξήγησε ότι «η κεραυνοβόλος μηνιγγίτιδα είναι ουσιαστικά μία πολύ επικίνδυνη επιπλοκή της νόσου, που κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό εμφανίζεται τυχαία».
Η μετάδοση της μηνιγγίτιδας ευνοείται σε χώρους με υψηλό συνωστισμό, όπως φοιτητικές εστίες και αμφιθέατρα, μέσω σταγονιδίων. Ο ίδιος ο νεαρός φοιτητής, με καταγωγή από την Αθήνα, ανέφερε ότι δεν αισθανόταν καλά και είχε πυρετό, ενώ σύμφωνα με τη δίδυμη αδελφή του, η επιδερμίδα του άρχισε να αλλάζει χρώμα. Η ίδια τον μετέφερε στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί έκαναν ό,τι ήταν δυνατό, χωρίς όμως να καταφέρουν να τον σώσουν.
Για την προστασία της φοιτητικής κοινότητας, έχει ήδη ξεκινήσει η προληπτική χορήγηση χημειοπροστασίας σε συμφοιτητές του εκλιπόντος, καθώς και σε όλες τις πιθανές επαφές του. Μέχρι στιγμής έχουν χορηγηθεί 150 δόσεις, ενώ οι φοιτητές καλούνται να προσέλθουν στα γραφεία της Δημόσιας Υγείας στην Πάτρα για να λάβουν την αγωγή. Οι αρχές εμφανίζονται καθησυχαστικές, καθώς «δεν χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις σε όλους τους φοιτητές για να διαπιστωθεί αν κάποιος έχει μολυνθεί». Ωστόσο, όσοι εμφανίσουν συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο και φωτοφοβία, καλούνται να επισκεφθούν άμεσα γιατρό.
Ο ορότυπος του ιού που προκάλεσε τον θάνατο του φοιτητή δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, καθώς αναμένονται εργαστηριακές εξετάσεις. Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι την ίδια περίοδο είχε καταγραφεί έξαρση μηνιγγίτιδας Β μεταξύ των φοιτητών, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν μαζικοί εμβολιασμοί.
«Πιστεύουμε πως είναι απλώς κάποιο τεχνικό πρόβλημα και το επεισόδιο θα ανέβει ξανά χωρίς να λείπει κάποια σκηνή, πχ η συγκεκριμένη.», δήλωσαν με νόημα οι δημιουργοί της σειράς.
Οι δημιουργοί της σειράς «Αρχελάου 5» ενημέρωσαν τους ακολούθους τους πως ένα συγκεκριμένο επεισόδιο δεν εμφανίζονταν στο ERTFLIX. Στο επεισόδιο αυτό δύο από τους χαρακτήρες έκαναν εμμέσως αναφορά στο έγκλημα στα Τέμπη.
Μία ώρα μετά την ανάρτηση των δημιουργών το επεισόδιο εμφανίστηκε ξανά. Ο διάλογος εμφανίζεται στο προτελευταίο επεισόδιο της σειράς, όπου σε μία σκηνή οι ηθοποιοί Νατάσα Εξηνταβελώνη και Χάρης Χιώτης, λένε τα εξής:
«- Να σου πω, κάτι πρέπει να τους κάνουμε, κάτι πολύ σημαντικό.
– Το βρήκα, αγάπη μου το βρήκα ε; Τι μυαλό έχει το αγόρι σου; Θα τους αναγκάσουμε να πάνε με το τρένο Θεσσαλονίκη.
– Ε όχι ρε Ορφέα, δεν θα γίνουμε τώρα και φονιάδες».
Οι δημιουργοί της σειράς σε ανάρτησή τους παράθεσαν την συγκεκριμένη σκηνή και έγραψαν στην ανάρτησή τους πως « Αγαπητ@ φιλ@, χθες 27/1 έπαιξε στην ΕΡΤ το προτελευταίο επεισόδιο της σειράς μας «Αρχελάου 5». Στο επεισόδιο αυτό έπαιξε η παρακάτω σκηνή. Το επεισόδιο προβλήθηκε κανονικά και μετά ανέβηκε στο ERTFLIX. Φίλοι που είδαν το επεισόδιο στο ERTFLIX, μας ενημέρωσαν πως ξαφνικά σήμερα εξαφανίστηκε. Ως δημιουργοί της σειράς, πιστεύουμε πως είναι απλώς κάποιο τεχνικό πρόβλημακαι το επεισόδιο θα ανέβει ξανά χωρίς να λείπει κάποια σκηνή, πχ η συγκεκριμένη. Είμαστε σίγουροι πως η κρατική τηλεόραση που πληρώνει ο ελληνικός λαός, δεν έχει καμία διάθεση να προχωρήσει σε κάποια λογοκρισία. Αναμένουμε».
Την ανάρτηση υπογράφουν οι Παναγιώτης Μαρκεζίνης, Θάνος Νασόπουλος και Μαργαρίτα Γερογιάννη.
Ο ηθοποιός Jesse Eisenberg κερδίζει το στοίχημα του σεναρίου και της σκηνοθεσίας μιας ταινίας-πορτραίτου του πόνου σε όλες τις κλίμακες, από τα προσωπικά δράματα μέχρι την τραγωδία του Ολοκαυτώματος. Ο σαρωτικός Kieran Culkin θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β΄Ανδρικού Ρόλου.
Βγαίνοντας από το σινεμά, τα αυτοκίνητα στην Κηφισίας, οι δυσδιάκριτες ομιλίες των περαστικών, ακόμα και ο ήχος του αέρα, όλα έγιναν πιο έντονα, σαν κάτι να αποκρυσταλλώθηκε. Ή μάλλον εγώ τους έδωσα τη σημασία που δεν τους έδινα πριν, γιατί ήμουν εντελώς μες στο κεφάλι μου, όπως ο David της ταινίας του Jesse Eisenberg, «Αληθινός Πόνος», που τον υποδύεται ο ίδιος.
Η χαμηλόφωνη δραμεντί που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Αμερικανός ηθοποιός, πολωνο-εβραϊκής καταγωγής, είναι μια -παραδόξως κωμική- σπουδή πάνω στην ανθρώπινη οδύνη, τη δυσφορία, την ενόχληση· ένα πορτραίτο του πόνου σε όλες τις κλίμακες, από τα προσωπικά μικρά και μεγάλα δράματα, πιεστικά για τον καθένα από εμάς στον δικό του μικρόκοσμο, μέχρι την απόλυτη τραγωδία του Ολοκαυτώματος.
Αν η γιαγιά σου έχει επιβιώσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Πολωνίας, εσύ έχεις δικαίωμα να είσαι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και να χαραμίζεις τη ζωή σου (σύμφωνα πάντα με τα κοινωνικά πρότυπα), ζώντας μέχρι τα 30+ στο υπόγειο της μητέρας σου, όπως ο παράξενα γοητευτικός, αλλά αλλοπρόσαλλος ξάδερφος του David, Benji, τον οποίο υποδύεται αριστοτεχνικά ο Kieran Culkin του “Succession”; Ο ηθοποιός, αν και πρωταγωνιστής της ταινίας μαζί με τον Eisenberg, είναι ένα από τα φαβορί για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.
Από την άλλη, ο ενοχικός και αμήχανος χαρακτήρας που ενσαρκώνει σαν δεύτερη φύση του, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας, Jesse Eisenberg είναι θεωρητικά επιτυχημένος στη δουλειά του, πατέρας ενός μικρού αγοριού κι έχει έναν ευτυχισμένο γάμο.
Οι δύο φαινομενικά αταίριαστοι ξάδερφοι, που υπονοείται ότι έχουν μεγαλώσει σαν αδέρφια, επανενώνονται μετά από καιρό, για να κάνουν ένα οργανωμένο ταξίδι στην Πολωνία με γκρουπ και να επισκεφθούν το σπίτι και το στρατόπεδο συγκέντρωσης, απ’ το οποίο επέζησε η προσφάτως θανούσα γιαγιά τους, πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ.
Τα προσωπικά τους βάσανα και αδιέξοδα, καθώς και η γεμάτη αναταράξεις σχέση τους φωτίζονται διαφορετικά, όταν επισκέπτονται για πρώτη φορά την Πολωνία, την πατρίδα ενός τεράστιου συλλογικού τραύματος της ανθρωπότητας. Οι χαρακτήρες του Eisenberg και του Culkin κάνουν ένα κυριολεκτικό ταξίδι επιστροφής στον πυρήνα του πόνου και του διαγενεακού τραύματος, ως δύο weird, ταλαιπωρημένοι Αμερικάνοι της ηλικίας τους, που θέλουν να τιμήσουν τη μνήμη της γιαγιάς τους.
Μια ταινία στο βάθος της οποίας βλέπουμε το Ολοκαύτωμα μπορεί να είναι και κωμωδία; Σίγουρα ναι, απαντάει ο δημιουργός της Jesse Eisenberg, στη δεύτερη μεγάλου μήκους του, μετά το “When You Finish Saving the World” (2022) που πέρασε στα ψιλά.
Το “A Real Pain” είναι ανακουφιστικά αστείο, σε πολλές στιγμές. Το κωμικό του πράγματος έγκειται στους εκ διαμέτρου αντίθετους χαρακτήρες του πρωταγωνιστικού διδύμου: ο κρατημένος και αγέλαστος David (Eisenberg) παλεύει να βγάλει τον εαυτό του προς τα έξω, ενώ ο ασταθής και κυκλοθυμικός Benji (Culkin) είναι -στην επιφάνεια- πιο εξωστρεφής απ’ όσο αντέχουν οι περισσότεροι.
Ο Benji, βέβαια, στην πραγματικότητα δεν αποκαλύπτει τίποτα για τον εαυτό του σε αντίθεση με τον εσωστρεφή David που σε έναν οδυνηρά απολαυστικό, γρήγορο μονόλογο λέει τα πάντα για τη ζωή του σε ένα λεπτό, όταν τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ σχολιάζουν το πόσο ισορροπημένος φαίνεται ο ίδιος σε σχέση με τον προβληματικό ξάδερφό του. Ο αγχώδης και self-conscious David, παρά το ότι έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, ζηλεύει κρυφά τον σαρωτικό Benji.
Ο κοινωνικά αποτυχημένος ξάδερφος, χωρίς κανένα πλάνο για τη ζωή του, θρηνεί απενοχοποιημένα για τη γιαγιά του, τον «αγαπημένο του άνθρωπο στον κόσμο». Δεν φοβάται να είναι ο εκρηκτικός εαυτός του, ενοχλεί, αλλά στο τέλος γίνεται αξιαγάπητος –σε αντίθεση με τον David που περνάει ως αξιόπιστος, αλλά άχρωμος και άοσμος, και ζητάει συνεχώς συγγνώμη. Οι δύο ηθοποιοί παίζουν τον τύπο του χαρακτήρα που τους έχει καθιερώσει και σε υποκριτικό επίπεδο, όλα μοιάζουν απολύτως φυσικά.
Το σενάριο είναι εντέχνως κρυπτικό. Δεν μαθαίνουμε γιατί ο Benji βρίσκεται καθηλωμένος σ’ αυτό το limbo του ενήλικα-εφήβου, ούτε πώς και αν θα συνεχίσει τη ζωή του. Την απάντηση δεν την έχει βρει ούτε ο ίδιος, και όπως όλα δείχνουν δεν θα αφήσει τον David να τον βοηθήσει. Ο ρυθμός που ακολουθεί το φιλμ, το timing και το delivery των αστείων λειτουργούν εξαιρετικά, όπως και η εναλλαγή βάρους και ελαφράδας. Δεν υπάρχει τίποτα διδακτικό στην ιστορία, ούτε καμία προσπάθεια για εύκολο εντυπωσιασμό.
Οι δύο χαρακτήρες είναι λες και υπήρχαν πριν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, μετά το ιδιότυπο road trip, του οποίου -παρεμπιπτόντως- γίναμε μάρτυρες. Η διάρκεια των 90 λεπτών, που τελευταία την έχουμε ξεχάσει με τις περισσότερες ταινίες να διαρκούν κατά μέσο όρο δύο ώρες, μοιάζει ιδανική.
Με την επιστροφή των δύο πρωταγωνιστών σε αμερικανικό έδαφος, όλα φωτίζονται αλλιώς. Κυρίως, επειδή η αλληλοσυμπληρούμενη, «εφηβική» δυάδα σπάει και η πραγματικότητα δεν συγχωρεί χαρακτήρες, όπως του Culkin, που δεν την εμπεριέχουν. Όσο βλέπουμε τον David να γυρίζει στη γυναίκα του και το παιδί του στη Νέα Υόρκη, ανακουφισμένος από την «κανονικότητα» της επιλογής του, αναρωτιόμαστε:
Και ο Benji; Ο χαρακτήρας που αρνείται να μπει στην «ενήλικη ζωή», δεν μπορεί να πάει παρακάτω και σωματοποιεί τη διαγενεακή κληρονομιά του Αληθινού Πόνου; Δικαιούμαστε να μην θέλουμε να ζήσουμε, όταν χιλιάδες μικρά θαύματα έσωσαν τους προγόνους μας; Ο Jesse Eisenberg, με αυτό το χαμηλών τόνων διαμαντάκι, μοιάζει να απαντάει «ναι», τίποτα το ανθρώπινο δεν μπορεί να μας είναι ξένο.
Πώς σχετίζεται το καθεστώς της μετα-αλήθειας με το τέλος του fact-checking στο Facebook και την κυριαρχία των “broligarchs” υποστηρικτών του Trump, με προεξάρχοντα τον Elon Musk;
Η μετα-αλήθεια (post-truth) είχε ανακηρυχτεί ως λέξη της χρονιάς το 2016 από το λεξικό Oxford. Αιτίες αυτού του γεγονότος αποτέλεσαν το Brexit και η πρώτη εκλογή του Donald Trump που εκτόξευσαν τις αναζητήσεις του εν λόγω λήμματος κατά 2.000% σε σχέση με το 2015.
Τα αναρίθμητα fake news που είχαν ως στόχο τη χειραγώγηση των εκάστοτε εκλογικών σωμάτων, λειτούργησαν καταλυτικά ώστε να θολώσουν για εκατομμύρια ανθρώπους τα όρια της αλήθειας και εν τέλει να επιβληθεί μία νέα υποκειμενική αλήθεια, αυτή που εξυπηρετούσε τους δημιουργούς αυτών των μηνυμάτων.
Τι είναι μετα-αλήθεια και γιατί είναι πρόβλημα
Πρόκειται για έναν όρο που περιγράφει μία κατάσταση κατά την οποία τα δεδομένα και η κεκτημένη γνώση χάνουν την ερμηνευτική αξία τους ως εργαλεία κατανόησης της πραγματικότητας και του κόσμου μας και υποκαθίστανται από τις προσωπικές αντιλήψεις και την κυριαρχία των συναισθημάτων. Αν και ως όρος έκανε την εμφάνισή του κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια τις επιδράσεις που έχουν τα social media.
Η μετα-αλήθεια δεν είναι μονάχα ένα δομικό πρόβλημα για τις κοινωνίες, καθώς θέτει υπό αμφισβήτηση τους ειδικούς και τους πυλώνες της γνώσης πάνω στους οποίους έχει βασιστεί η ανάπτυξή της. Σταδιακά οδηγεί σε ακραία πόλωση με συνέπεια να δημιουργούνται εχθρικές συνθήκες και αρνητικά συναισθήματα ανάμεσα στους πολίτες. Κατά μία έννοια δημιουργείται ένα κλίμα εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται, λοιπόν, τόσο για το τέλος της εγκυρότητας της γνώσης όσο και της πολιτικής των συναινέσεων.
Χαμένοι είναι οι πολλοί και οι ίδιες οι Δημοκρατίες. Η μετα-αλήθεια εξυπηρετεί κάποιες εξαιρετικά κλειστές και αμφιλεγόμενες ελίτ που καταφέρνουν να επιβάλλονται και να χειραγωγούν τόσο τη δημόσια σφαίρα, όσο και τους ίδιους τους θεσμούς, αυξάνοντας τη συγκέντρωση ισχύος που κατέχουν.
To fact-checking και το τέλος του
Το fact-checking είναι η διαδικασία ελέγχου εγκυρότητας μίας πληροφορίας. Για τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων και τα ΜΜΕ αποτελεί κοινή πρακτική, ενώ τα τελευταία χρόνια υιοθετήθηκε και από αρκετές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Ο λόγος είναι πως τα social media αποτελούν δυναμικά περιβάλλοντα, στα οποία οι χρήστες λειτουργούν ως παραγωγοί, αλλά και ως καταναλωτές περιεχομένου. Αυτό από μόνο του δημιουργεί δύο βασικά προβλήματα σχετικά με την εγκυρότητα των όσων διακινούνται εντός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Το πρώτο είναι ο βαθμός της ακραίας υποκειμενικότητας μίας ανάρτησης. Οι χρήστες, δρώντας ως «δημιουργοί περιεχομένου», αφηγούνται καταστάσεις όπως οι ίδιοι τις βίωσαν, ξεσπούν, γκρινιάζουν και γενικά τις περισσότερες φορές επενδύουν συναισθηματικά κατά τη διαδικασία δημιουργίας μίας ανάρτησης, χωρίς να σκέφτονται αν αυτή εξυπηρετεί τα κριτήρια της αλήθειας. Με απλά λόγια, εκφράζονται όπως νιώθουν τη δεδομένη στιγμή.
Το δεύτερο είναι πως δεν δεσμεύονται από κάποια επαγγελματική ηθική, όπως οι δημοσιογράφοι. Αυτό σημαίνει πως δεν έχουν καμία υποχρέωση να αναμεταδίδουν γεγονότα, και όχι σχόλια. Έτσι, δεν επιδιώκεται η αναμετάδοση γεγονότων που συνιστούν ειδήσεις, αλλά η εκπλήρωση άλλων στόχων όπως ο εντυπωσιασμός, η άσκηση κριτικής, η πολιτική έκφραση, ο αθλητικός σχολιασμός, το φλερτ, οι νέες γνωριμίες, η προσωπική προβολή και η απλή επικοινωνία με άλλα άτομα.
Τα δύο παραπάνω στοιχεία μάς κάνουν ξεκάθαρο πως ό,τι γράφεται στα social media είναι αρκετά πιθανό να μην ισχύει για πολλούς λόγους. Ωστόσο, μέσα από αυτά οι άνθρωποι διαμορφώνουν στάσεις απέναντι σε πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις και προϊόντα. Τα social media, λοιπόν, είναι πανίσχυρα εργαλεία κινητοποίησης, ειδικά αν σκεφτούμε τα δεδομένα που συλλέγουν. Μέσα από αυτά, πολλά brands βγάζουν χρήματα, ενώ κόμματα και υποψήφιοι έχουν χάσει την ευκαιρία εκλογής τους.
Η ραγδαία αύξηση των fake news, αλλά και οι ρυθμίσεις των κρατών για τη συνέχιση της λειτουργίας τους οδήγησαν στην ανάγκη εγκαθίδρυσης προγραμμάτων fact-checking.
Το fact-checking ως πρακτική δεν αποτελεί πανάκεια. Είναι αργό, απαιτεί μεγάλο όγκο εργατοωρών όταν διενεργείται αποκλειστικά από ανθρώπους, χρειάζεται πολλούς και εξειδικευμένους συνεργάτες που το καθιστούν ιδιαίτερα κοστοβόρο και έχουν υπάρξει περιπτώσεις λαθών. Παρά τα όποια προβλήματά του, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως παρέχει αρκετά οφέλη, καθώς μέσω αυτού προκύπτουν αναλύσεις βασιζόμενες σε στοιχεία (hard data) που εξηγούν αν μία πληροφορία ή είδηση ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή όχι.
Ως πρακτική έχει δεχτεί αρκετή κριτική, τόσο λόγω ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και του τρόπου που διενεργείται από διάφορους οργανισμούς, όσο και για το γεγονός πως πολλές φορές δεν υπάρχει απλή επισήμανση του περιεχομένου ως αναληθούς, αλλά αφαιρείται και έτσι περιορίζεται ηελευθερία λόγου.
Η Meta τον Ιανουάριο του 2025 αποφάσισε να τερματίσει σταδιακά το πρόγραμμα fact-checking και να το αντικαταστήσει από την πρακτική “community notes” στην οποία βασίζεται το X (πρώην Twitter), δηλαδή να αποφασίζουν οι ίδιοι οι χρήστες αν κάτι είναι έγκυρο ή όχι. Βέβαια, από το X αποχωρούν μαζικά χρήστες λόγω της ακροδεξιάς στροφής του, εδώ και αρκετό καιρό. Η εν λόγω απόφαση της Meta υποστηρίχθηκε δημοσίως από τον Mark Zuckerberg με δύο επιχειρήματα: α) τη βελτιστοποίηση της πλατφόρμας και β) την αύξηση της ελευθερίας του λόγου.
Στην πράξη, η Meta, αντί να βελτιώσει το μοναδικό εργαλείο που διέθετε απέναντι στη μετα-αλήθεια, αποφάσισε να παραδοθεί σε αυτή και να επιτρέπει ξανά τη ρητορική μίσους. Πρόκειται για μία κίνηση που δείχνει υποστήριξη στη νέα κυβέρνηση του Donald Trump και στο νέο μπλοκ των “broligarchs“.
Ο Elon Musk και οι “broligarchs“
Ο όρος “broligarchs” χρησιμοποιείται για να περιγράψει τους δισεκατομμυριούχους ιδιοκτήτες εταιρειών υψηλής τεχνολογίας. Πρόκειται για έναν νεολογισμό που συνδυάζει τη πρακτική του ακραίου συγκεντρωτισμού πλούτου και ισχύος (oligarchy), αλλά και το γεγονός πως μιλάμε για μία πολύ κλειστή «λυκοσυμμαχία» αντρών (bros), που μοιράζονται άλλο ένα κοινό: τη λατρεία της αρρενωπότητας.
Πρόκειται για μία φουτουριστική δυστοπική απεικόνιση που έχει περιγράψει με διάφορους τρόπους αρκετά χρόνια πριν ο δημιουργός του cyberpunk genre, William Gibson, μέσα από τις υπερδιογκωμένες και πανίσχυρες τεχνολογικές εταιρείες που δεν υπόκεινται σε καμία κυβερνητική ρύθμιση, αλλά αντιθέτως συχνά οι ίδιες υποκαθιστούν τα κράτη και διαμορφώνουν τους κανόνες αυτών των εφιαλτικών κόσμων σε βάρος των μαζών.
Οι πολιτισμικές αναφορές του cyberpunk δεν εξαντλούνται μόνο σε αυτή τη νεοσύστατη ομάδα που έδωσε το παρών, κατά την ορκωμοσία του Donald Trump, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο οδηγείται η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η ίδια η αισθητική. Υπερνίκηση του θανάτου -για τους πλούσιους-, εμφυτεύματα, biohacking, uploading της συνείδησης και υπερτροφικά αρρενωπά και θηλυκά χαρακτηριστικά που ενισχύονται από πλήθοςπλαστικών επεμβάσεων.
Κυρίαρχο ρόλο μέσα σε αυτή την ομάδα παίζει ο Elon Musk, ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου που είναι ένα υβρίδιο μίας σύγχρονης εκδοχής του Henry Ford και κάποιου ήρωα της Ayn Rand. Για την ιστορία, η στροφή του Elon Musk στον ναζισμό δεν είναι κάτι νέο για την αμερικανική κουλτούρα. Ο Henry Ford είχε υπάρξει ενθουσιώδης υποστηρικτής του Adolf Hitler, ενώ η Ayn Rand οραματιζόταν έναν κόσμο στον οποίο οι πλούσιοι θα είχαν κάθε ελευθερία από τους νόμους και θα βασίζονταν μονάχα στον αυτοπεριορισμό που τους προσέφερε η προσωπική τους ηθική.
SpaceX boss Elon Musk “made an awkward gesture in a moment of enthusiasm” rather than a “Nazi salute” when he excitedly raised a hand during the Inauguration Day parade. Mr Musk retweeted the quote from the Anti Defamation League – a non government organisation which seeks to combat anti-Semitism – thanking them for their assessment of the situation. #musk#elon#elonmusk#salute#spacex
Το “Sieg Heil“, με το οποίο επέλεξε ο Elon Musk να χαιρετήσει τους υποστηρικτές του στις 20 Ιανουαρίου 2025, δεν ήταν μονάχα μία κίνηση βγαλμένη από τα επικοινωνιακά τελετουργικά του φασισμού και ένα πονηρό κλείσιμο του ματιού στα ακροδεξιά κόμματα που υποστηρίζει, όπως το AfD, για τη σύνθεση μίας «Μαύρης Διεθνούς», αλλά και μία επίδειξη πως δεν υπάρχουν πλέον όρια για τους υπερπλούσιους.
Αυτό που πρέπει να μας ανησυχεί είναι πως η διεθνής κατακραυγή δεν ήταν σύσσωμη. Αντιθέτως, υπήρξαν πολλοί που προσπάθησαν να πείσουν πως αυτό που βλέπουμε και ερμηνεύουμε ως ναζιστικό χαιρετισμό ήταν κάτι άλλο: μία κίνηση ενός ατόμου με σύνδρομο Άσπεργκερ, ενός εσωστρεφούς ανθρώπου, ενός πανίσχυρου επιχειρηματία που είναι ιδιόρρυθμος, κλπ.
Αυτή η στιγμή είναι η απόδειξη πως πλέον το καθεστώς της μετα-αλήθειας είναι πιο ισχυρό από ποτέ και δεν αμφισβητεί μόνο τα δεδομένα στον ψηφιακό κόσμο, αλλά σταδιακά επιβάλλεται και στις ίδιες τις αισθήσεις μας.
Η Νορβηγική πρόταση για Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας το 2024 παρουσιάζεται σε Αθήνα, Βόλο και Θεσσαλονίκη, με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Νορβηγίας.
Τα «Τραγούδια της Γης» αποτελεί ντοκιμαντέρ της πολυβραβευμένης δημιουργού Μαργκρέθ Ολίν σε παραγωγή του σπουδαίου σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς και της εμβληματικής ηθοποιού Λιβ Ούλμαν.
Πολύ παραπάνω από ένα απλό περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ, τα «Τραγούδια της Γης» της Μαργκρέθ Ολίν είναι ένα ονειρικό ταξίδι στα εκπληκτικής ομορφιάς τοπία της Νορβηγίας και ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για τη συμβιωτική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Νορβηγική πρόταση για Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας το 2024, με executive producers τους Λιβ Ούλμαν και Βιμ Βέντερς και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου στην εκτέλεση του καθηλωτικού soundtrack, τα «Τραγούδια της Γης» είναι μια συγκινητικά προσωπική ταινία και ταυτόχρονα μια κινηματογραφική εμπειρία θέασης που πρέπει να βιωθεί στη μεγάλη οθόνη.
Το ντοκιμαντέρ έκανε πρεμιέρα στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας στο Nordic Docs (2023) και το Βραβείο Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής σε Ντοκιμαντέρ στο International Sound & Film Music Festival (2024).
Σύνοψη
Βαθιά στην καρδιά της νορβηγικής εξοχής, στη γραφική κοιλάδα του Ολντεντάλεν (Oldedalen), οι κύκλοι χρόνου, ζωής και φύσης μπλέκονται αξεδιάλυτα. Κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους, η σκηνοθέτρια ακολουθεί τον 85χρονο πατέρα της καθώς εκείνος διασχίζει, ίσως για τελευταία φορά, τα μονοπάτια που χαράχτηκαν από γενιές και γενιές των προγόνων του. Ένα ταξίδι οικογενειακής μνήμης και παράλληλα μια ωδή στην μεγαλειώδη ομορφιά της φύσης που πρέπει να προστατευτεί με κάθε τρόπο.
Σημείωμα σκηνοθέτιδας
«Στην ταινία μου, το Ολντεντάλεν είναι ο πατέρας μου και ο πατέρας μου είναι το Ολντεντάλεν. Η ήρεμη άνοιξη είναι η παιδική του ηλικία, η γλύκα του καλοκαιριού η νιότη του, οι θύελλες του φθινοπώρου η ώριμη ζωή του και η σιγαλιά του χειμώνα τα γεράματά του. Ήθελα να πω μια ιστορία ελπίδας. Στο τέλος, ο πατέρας μου φυτεύει έναν σπόρο δίπλα στο δέντρο που ο παππούς του φύτεψε πριν από 130 χρόνια. Η ζωή συνεχίζεται.»
Η πρεμιέρα του ντοκιμαντέρστην Αθήναθα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου στις 20.00 στον κινηματογράφο Δαναό. Μετά την προβολή στις 30/1 θα ακολουθήσει συζήτηση με εκπροσώπους της Paths of Greece.
Τις επόμενες ημέρες, οι προβολές του ντοκιμαντέρ θα πλαισιωθούν από θεματικές συζητήσεις με καλεσμένους εκπροσώπους περιβαλλοντικών φορέων και επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Μέσα από το δίκτυο του CineDoc, η ταινία παρουσιάστηκε στις 18/1 στον Βόλο, ενώ θα προβληθεί επίσης στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 29/1 στις 19.00 στην αίθουσα «Σταύρος Τορνές». Προπώληση: https://www.filmfestival.gr/el/cinemas-gr/program
Λίγα λόγια για τους Φορείς που συμμετέχουν στις προβολές
Paths of Greece
Η Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας – Paths of Greece εντοπίζει, καθαρίζει, σηματοδοτεί και προβάλλει μονοπάτια σε Ελλάδα και εξωτερικό, προστατεύοντας το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και ενδυναμώνοντας τις τοπικές κοινωνίες. Αποτελούμενη από ανθρώπους με εξειδικευμένες γνώσεις και διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες ανάδειξης και προβολής πεζοπορικών και ποδηλατικών διαδρομών. Κυρίαρχο ρόλο έχει η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, στις οποίες προσφέρει την απαραίτητη τεχνογνωσία για βιώσιμη διαχείριση.
Η PoG έχει ισχυρή διεθνή παρουσία, ως μέλος του Δ.Σ. του World Trails Network και με έργα όπως τα Sifnos Trails, Tinos Trails και τα Kythera Trails. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε χώρες όπως Κίνα, Ιαπωνία και Σαουδική Αραβία. Στόχος της είναι κάθε πεζοπορικός προορισμός να παραμένει «ζωντανό έργο» με μακροπρόθεσμο όφελος για την τοπική κοινωνία και τον τουρισμό.
Trekking Hellas
Η Trekking Hellas, κορυφαίος πάροχος υπαίθριων δραστηριοτήτων στην Ελλάδα από το 1986, εμπνέει ανθρώπους να ανακαλύψουν τη μοναδικότητα της φύσης μέσα από δραστηριότητες όπως πεζοπορία, rafting και kayak. Με σεβασμό στο περιβάλλον και έμφαση στη βιωσιμότητα, η δράση μας εναρμονίζεται με τις αξίες του ντοκιμαντέρ Songs of Earth. Όπως το ντοκιμαντέρ εξυμνεί τη σχέση ανθρώπου και φύσης, έτσι και η Trekking Hellas δημιουργεί εμπειρίες που συνδέουν τους ανθρώπους με τη γη και προάγουν την προστασία της φυσικής κληρονομιάς.
Έδρα UNESCO για την Κλιματική Διπλωματία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Η Έδρα UNESCO για την Κλιματική Διπλωματία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών έχει ως στόχο την προώθηση της διεπιστημονικής έρευνας, της κατάρτισης, της εκπαίδευση για όλους και της ανάπτυξης πολιτικών για την αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Το CineDoc προβάλλει και διανέμει επιλεκτικά, βραβευμένα ελληνικά και ξένα ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο του Cinedoc Festival. Οι προβολές πραγματοποιούνται σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, τον κινηματογράφο ΔΑΝΑΟ, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το CineDoc Volos και τον Δήμο Βόλου, τον Χώρο Πολιτισμού «Σημείο» στο Ρέθυμνο, το Cyclades Preservation Fund (CPF) και το Thalassa Foundation. Οι προβολές έχουν στόχο να ενθαρρύνουν τον διάλογο και να εμπνεύσουν συλλογικές δράσεις γύρω από θεματικές όπως το περιβάλλον, η ισότητα των φύλων, η συμπεριληπτικότητα, η εκπαίδευση, η ιστορία κ.ά.
Επιπλέον, συνεργάζεται σταθερά με πολιτιστικά ιδρύματα, πανεπιστήμια, φορείς και οργανισμούς (ενδεικτικά: Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, SAE Athens, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Μέγαρο Μουσικής, Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς κ.ά.), ενώ συμμετέχει σε συνέδρια, φεστιβάλ και πολιτιστικές εκδηλώσεις, στο πλαίσιο των οποίων διοργανώνει ειδικές προβολές (ενδεικτικά: Irida Visions, The Future of Retail, Ocean Film Festival, Piraeus Port Film Festival, Athens Pride – Αθήνα, Europride – Θεσσαλονίκη, Come as You Are Festival – Λάρισα, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λεμεσού – Κύπρος κ.ά.).
Το CineDoc διευρύνει συνεχώς το δίκτυό του μέσα από τη διοργάνωση προβολών ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο του CineDoc Island, τόσο στα νησιά (Κυκλάδες, Σποράδες, Ιόνιο και Δωδεκάνησα), όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς και κινηματογραφικές λέσχες.Οι προβολές πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.cinedoc.gr | [email protected]
Μια τεράστια ροή ανθρώπων κατευθύνθηκε τη Δευτέρα (27/01) προς το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, όπου σχεδόν τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί μετά από 15 μήνες πολέμου.
Η μετακίνηση αυτή έγινε δυνατή μετά τον συμβιβασμό μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς για την απελευθέρωση έξι ομήρων, ο οποίος επέτρεψε την επιστροφή των εκτοπισμένων.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Χαμάς, 300.000 εκτοπισμένοι επέστρεψαν στο βόρειο τμήμα της Γάζας, επωφελούμενοι από την εκεχειρία που τέθηκε σε ισχύ στις 19 Ιανουαρίου.
The Flag of Palestine is Raised above the people returning home to Northern Gaza after 15+ months! pic.twitter.com/inLghaC33G
Νωρίς το πρωί, μόλις άνοιξε ο διάδρομος προς το βορρά, πλήθος ανδρών, γυναικών και παιδιών, φορτωμένων με αποσκευές ή σπρώχνοντας καρότσια, άρχισε να κινείται κατά μήκος του παράκτιου δρόμου, ανάμεσα στη Μεσόγειο και τα ερείπια των κατεστραμμένων κτιρίων.
«Είναι καταπληκτική η αίσθηση να επιστρέφεις σπίτι σου, (…) στους αγαπημένους σου και για να δεις το σπίτι σου, αν εξακολουθεί να υπάρχει σπίτι», δήλωσε ο Ιμπραχίμ Αμπού Χασέρα, ένας εκτοπισμένος.
Σχεδόν το σύνολο των 2,4 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας είχε εκτοπιστεί λόγω του πολέμου.
Η Λαμίς αλ Ιουάντι, μια 22χρονη γυναίκα, δήλωσε αμέσως μετά την επιστροφή της στην πόλη της Γάζας ότι ζει την πιο ωραία ημέρα της ζωής της: «Θα ξαναφτιάξουμε τα σπίτια μας, ακόμη κι αν το κάνουμε με λάσπη και άμμο».
Μεγάλες ουρές αυτοκινήτων, γεμάτων αποσκευές, κατευθύνονταν επίσης προς το βορρά, ακολουθώντας έναν άλλο οδικό άξονα πιο ανατολικά.
Από το Σάββατο, πολλοί είχαν ήδη ξεκινήσει την επιστροφή τους, όμως εμποδίστηκαν από τον ισραηλινό στρατό στη Νουσεϊράτ, ο οποίος δεν τους επέτρεψε να διασχίσουν τον διάδρομο Νετζαρίμ, που ενώνει την ανατολική και τη δυτική πλευρά της Γάζας νότια της πόλης.
Το Ισραήλ κατηγόρησε τη Χαμάς ότι “παραβίασε” τη συμφωνία εκεχειρίας, αναφέροντας ότι δεν απελευθερώθηκε η Ισραηλινή όμηρος Αρμπέλ Γεχούντ και ότι δεν είχε παραδοθεί κατάλογος με τους ζωντανούς και τους νεκρούς μεταξύ των 87 ομήρων, από τους οποίους οι 34 έχουν κηρυχθεί νεκροί από τον στρατό.
Την Κυριακή το βράδυ επήλθε λύση, με τη Χαμάς να δεσμεύεται να απελευθερώσει τρεις ομήρους την Πέμπτη, μεταξύ των οποίων την 29χρονη Γεχούντ και την 20χρονη Αγκάμ Μπεργκέρ, που είχε απαχθεί κατά τη στρατιωτική της θητεία κοντά στη Γάζα.
Άλλοι τρεις όμηροι θα αφεθούν ελεύθεροι το Σάββατο, όπως προβλέπει η συμφωνία, με αντάλλαγμα Παλαιστίνιους κρατούμενους.
Επιπλέον, το Ισραήλ ανακοίνωσε πως έλαβε από τη Χαμάς έναν κατάλογο με την κατάσταση των ομήρων. Το βράδυ της Κυριακής, ο Ισλαμικός Τζιχάντ, οργάνωση που πρόσκειται στη Χαμάς, δημοσίευσε βίντεο διάρκειας ενός λεπτού, όπου η Γεχούντ, εμφανώς καταβεβλημένη, απευθύνεται στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ζητώντας να κάνει τα πάντα για την απελευθέρωση των ομήρων.
Παρά τη χαρά της επιστροφής, οι εκτοπισμένοι στο βόρειο τμήμα της Γάζας βρέθηκαν αντιμέτωποι με εικόνες απόλυτης καταστροφής.
Η κυβέρνηση της Χαμάς ανέφερε ότι απαιτούνται 135.000 σκηνές και τροχόσπιτα στην πόλη της Γάζας και στο βόρειο τμήμα του θύλακα, όπου περισσότερο από το 90% των κτιρίων έχει καταστραφεί.
Ο πόλεμος έχει προκαλέσει επίσης εκτεταμένες ζημιές σε «δημόσιες υποδομές, συστήματα επεξεργασίας υδάτων και παροχής πόσιμου νερού, καθώς και στη διαχείριση απορριμμάτων», δήλωσε ο Αχίμ Στάινερ, επικεφαλής του Προγράμματος του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη (UNDP).
Υπενθυμίζεται πως ο 34χρονος συνελήφθη τη Δευτέρα (27/01) στο Περιστέρι, έπειτα από καταγγελίες και βίντεο που είχαν δημοσιευτεί τις τελευταίες εβδομάδες.
Η δίκη του 34χρονου κατηγορούμενου ενώπιον του Αυτόφωρου Μονομελούς Δικαστηρίου αναβλήθηκε για τις 30 Ιανουαρίου, ενώ το δικαστήριο αποφάσισε να παραμείνει κρατούμενος έως τότε.
Νωρίτερα, ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη για πλημμελήματα που αφορούν την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας κατά συρροή, κατά εξακολούθηση και άπαξ, καθώς και για βία κατά υπαλλήλων, αφού αντιστάθηκε στη σύλληψή του.
Η σύλληψή του έγινε έπειτα από παγίδα που έστησαν οι αστυνομικοί, χρησιμοποιώντας γυναίκες του σώματος ως δόλωμα. Αναμένοντας ότι ο δράστης θα επαναλάβει τις επιθέσεις του, κατάφεραν να τον ακινητοποιήσουν.
Βίντεο από τη στιγμή της σύλληψης στο Περιστέρι
Στα πλάνα, πίσω από τους αστυνομικούς, διακρίνεται μια συνάδελφός τους ντυμένη με πολιτικά.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, οι αστυνομικοί εντόπισαν έναν ύποπτο λίγο μετά τις 05:00 τα ξημερώματα στην οδό Αροάνιας. Ο άνδρας άρχισε να ακολουθεί μια γυναίκα που περπατούσε στον δρόμο – η οποία ήταν στην πραγματικότητα αστυνομικός.
Μόλις ο ύποπτος κατέβασε το παντελόνι του, τρεις αστυνομικοί επενέβησαν και του πέρασαν χειροπέδες. Στην Ασφάλεια, όπου οδηγήθηκε, αποκαλύφθηκε πως πρόκειται για Αιγύπτιο υπήκοο, ο οποίος ζει νόμιμα στην Ελλάδα και μέχρι πρόσφατα εργαζόταν σε κατάστημα επίπλων στο κέντρο της Αθήνας.
Ο συλληφθείς αρνήθηκε τις κατηγορίες και ισχυρίστηκε ότι η γυναίκα του και το παιδί τους βρίσκονται στην Αίγυπτο.
Ταυτοποιήθηκε για 9 επιθέσεις
Μέχρι στιγμής, ο 34χρονος έχει ταυτοποιηθεί για εννέα περιστατικά επιθέσεων σε γυναίκες στο Περιστέρι και την Πετρούπολη.
Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ:
«Από την Υποδιεύθυνση Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Δυτικής Αττικής συγκροτήθηκαν ειδικές ομάδες αστυνομικών που περιπολούσαν σε εικοσιτετράωρη βάση με σκοπό τον εντοπισμό του δράστη άσεμνων πράξεων σε βάρος γυναικών που είχαν καταγραφεί στις περιοχές αρμοδιότητας τους.
Οι ομάδες των αστυνομικών κινούνταν σε σημεία που είχαν χαρτογραφήσει και αναζητούσαν υπόπτους που προσομοίαζαν στα χαρακτηριστικά που είχαν περιγράψει οι παθούσες.
Οι ομάδες που δρούσαν με μυστική κάλυψη περιλάμβαναν μια γυναίκα αστυνομικό που είχε επιφορτιστεί το ρόλο της προσέλκυσης του δράστη, σύμφωνα με τη φύση του αδικήματος.
Πρώτες πρωινές ώρες χθες (27-1-2025) εντοπίστηκε ύποπτος 34χρονος δράστης και τέθηκε αρχικά σε διακριτική επιτήρηση από την επιχειρησιακή ομάδα.
Ενώ κινούνταν με τα πόδια ο 34χρονος και προπορεύονταν η γυναίκα αστυνομικός, ο 34χρονος την προσέγγισε και σε κοντινή απόσταση προέβη σε ανάρμοστη ενέργεια.
Άμεσα ακινητοποιήθηκε και οδηγήθηκε στην έδρα της ανωτέρω Υποδιεύθυνσης, όπου ταυτοποιήθηκε η εμπλοκή του σε -9- περιπτώσεις προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας που τελέστηκαν από τέλη Ιουνίου μέχρι πρόσφατα σε βάρος νεαρών γυναικών.
Κατασχέθηκε ρουχισμός που φορούσε ο 34χρονος κατά την τέλεση των πράξεων.
Ο 34χρονος, με τη σχηματισθείσα δικογραφία για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ΄εξακολούθηση, οδηγήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών».
