Κάθε φθινόπωρο, η επιστροφή στα κλειστά θέατρα (και σινεμά) είναι ένα από τα λίγα πράγματα που κάνουν το back to reality υποφερτό.
Πάνω από 40 παραστάσεις της περσινής σεζόν επιστρέφουν φέτος στις αθηναϊκές σκηνές για όσους θεατές δεν πρόλαβαν. Το μοτίβο της επανάληψης που κυριαρχεί και φέτος έρχεται ως φυσική συνέχεια των απανωτών sold out που έζησαν την περασμένη χρονιά συγκεκριμένα θέατρα και θίασοι. Στο κοινό έχει γίνει πια συνήθεια να κλείνει εισιτήρια για κάποιες παραστάσεις, ακόμα και δύο μήνες νωρίτερα, προκειμένου να εξασφαλίσει μια καλή θέση.
Όσο για τα καινούρια ανεβάσματα, θα λέγαμε ότι επικρατούν οι μεταγραφές έργων του κλασικού ρεπερτορίου, ενώ δεν λείπουν και κάποια δοκιμασμένα σύγχρονα έργα, με «παραδοσιακή» δημοφιλία στην Ελλάδα.
Κάθε φθινόπωρο, η επιστροφή στα κλειστά θέατρα (και σινεμά) είναι ένα από τα λίγα πράγματα που κάνουν το back to reality, που ζούμε αυτές τις μέρες, υποφερτό. Ειδικά, αν λάβουμε υπόψη τις δύσκολες συνθήκες θέασης (προβλήματα στον ήχο, θόρυβοι από τη γύρω περιοχή, κοινό που τρώει μετά μανίας πατατάκια, άβολα καθίσματα) σε ορισμένα δημοτικά θέατρα, όπου περιόδευσαν και συνεχίζουν όλο τον Σεπτέμβριο, οι παραστάσεις του καλοκαιριού.
Δεν βλέπουμε την ώρα, λοιπόν, να κλειστούμε στη σκοτεινή, σιωπηλή θεατρική αίθουσα.
Η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει μερικές από τις επαναλήψεις και τις νέες παραστάσεις που ανυπομονούμε να δούμε το φθινόπωρο, κατά την πρώτη περίοδο της καινούριας θεατρικής σεζόν.
Ο κατάλογος, φυσικά, θα μεγαλώνει όσο περνάνε οι μέρες και νέες πρεμιέρες ανακοινώνονται.
The Doctor, Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου
Μια παράσταση που είδα πέρσι (κλείνοντας εισιτήριο πολύ νωρίτερα) με μια σαρωτική Στεφανία Γουλιώτη σε ένα από τα πιο σύγχρονα κείμενα που έχω δει να ανεβαίνουν στο θέατρο, τα τελευταία χρόνια.
Σ’ αυτό το πολυβραβευμένο θρίλερ ιδεών του Robert Icke, που έχει χαρακτηριστεί από τους κριτικούς ως «η μεγάλη ελπίδα του βρετανικού θεάτρου», με μια χειρουργικής ακρίβειας σκηνοθεσία από την Κατερίνα Ευαγγελάτου, οι αντικρουόμενες οπτικές για τον εαυτό μας, τον κόσμο, τον θεό, την επιστήμη δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Συνοπτικά, η υπόθεση είναι η εξής (για να σας πείσω να δείτε την παράσταση):
Όταν μία έφηβη μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Ινστιτούτο Elizabeth μετά από μια αυτοσχέδια έκτρωση, η Καθηγήτρια Ρουθ Γουλφ (Στεφανία Γουλιώτη) αρνείται την είσοδο ενός ιερέα (Νίκος Χατζόπουλος) στο θάλαμο του κοριτσιού, με την αιτιολογία ότι δεν διαθέτει πληροφορίες για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της ασθενούς. Μετά από αυτό το περιστατικό, ξεσπά ένα σκάνδαλο που θα σαρώσει τα πάντα.
Το “The Doctor” επιστρέφει στο Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου.
Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος, Θέατρο Θησείον
Το πιο όμορφο σώμα ή αλλώς η παράσταση που όλοι/ες θέλαμε να δούμε στην εκπνοή της περσινής σεζόν, αλλά λίγοι τα κατάφεραν. Οι τυχεροί θεατές μιλούν για ένα ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Αργύρη Ξάφη σε πολλαπλούς ρόλους, στο έργο του Καταλανού Josep Maria Miró, σε σκηνοθεσία της Ζωής Ξανθοπούλου.
Ο μονόλογος, με το ευρύ θέμα της διαφορετικότητας στο επίκεντρο, (ευτυχώς) επιστρέφει στη σκηνή του θεάτρου Θησείον και είναι από τις πρώτες παραστάσεις που προσωπικά θέλω να δω.
Από 1η Οκτωβρίου στο θέατρο Θησείον
Λεωφορείον ο Πόθος, Θέατρο Προσκήνιο
Η αιώνια θεατρική ηρωίδα του Τενεσί Ουίλιαμς, Μπλανς Ντιμπουά έρχεται ξανά στο «Προσκήνιο», σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά. Οι ηρωίδες και οι ήρωες αυτού του μνημειώδους έργου του 20ού αιώνα ακροβατούν σε εύθραυστες ψυχικές ισορροπίες και ρισκάρουν ξανά και ξανά τη συντριβή.
Τον εμβληματικό ρόλο της Μπλανς θα ερμηνεύσει η Αλεξία Καλτσίκη, την οποία, το καλοκαίρι, είδαμε ως Αγαύη στις Βάκχες του Εθνικού Θεάτρου, και τον ρόλο της αδερφής της, Στέλα, η Δήμητρα Βλαγκοπούλου, που ξεχώρισε και μέσα από την πολυβραβευμένη ερμηνεία της στην ταινία “Animal” της Σοφίας Εξάρχου.
Από τις 8 Νοεμβρίου στο Θέατρο Προσκήνιο
Η Ορέστεια του Στρίντμπεργκ, Θέατρο Άνεσις
Η Λένα Κιτσοπούλου, συγγραφέας, σκηνοθέτις, ηθοποιός ζωγράφος, τραγουδίστρια, που ποτέ δεν ξαποσταίνει, ετοιμάζει μια απόδραση στη λεωφόρο Κηφισίας μόνο για εμάς. Τι θα δούμε από 23 Οκτωβρίου στο θέατρο Άνεσις με δικά της λόγια:
«Μία ατελείωτη νύχτα μόνο με Στρίντμπεργκ, από το βράδυ μέχρι το ξημέρωμα και με ένα μόνο εισιτήριο, στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ, πάνω στη Λεωφόρο Κηφισιάς, με δεκάδες επιλογές γύρω γύρω για αποσυμπίεση από την πολύωρη παράσταση, η οποία θα σκάψει την ψυχή του Στρίντμπεργκ όσο καμία μέχρι σήμερα για να αναρωτηθεί αν τελικά ο έρωτας είναι αγάπη και αν η αγάπη έχει σχέση με την σχέση ως συμβίωση ή ως συγκατοίκηση ή ως γάμος.
Τέσσερεις ηθοποιοί με έναν μόνο μηνιάτικο μισθό θα ερμηνεύουν και θα κοπανιούνται όλη νύχτα μέσα σε τρία έργα εξίσου μεγάλα και τα τρία, εξίσου κουραστικά και τα τρία, εξίσου ανεπίκαιρα και τα τρία, ενώ οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν την λεωφόρο Κηφισιάς, αφού σίγουρα θα μπαινοβγαίνουν, γιατί ποιος αντέχει να βλέπει τρία έργα το ένα μετά το άλλο; ποιος αντέχει να ξημερώνει, να χαράζει και να βλέπει θέατρο;
Προτείνω το ξενοδοχείο Πρέζιντεντ που απ’ ότι θυμάμαι έχει ένα πολύ ωραίο ρουφ Γκάρντεν πάνω πάνω». Ανυπομονούμε.
Από 23 Οκτωβρίου στο θέατρο Άνεσις
Frankenstein & Eliza, Θέατρο Πορεία
Τεχνητή Νοημοσύνη και Frankenstein είναι αδιαμφισβήτητα ένας φανταστικός συνδυασμός. Ο Δημήτρης Τάρλοου αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει το έργο της Έρις Κύργια, Frankenstein & Eliza, που αντλεί την έμπνευσή του από το μυθιστόρημα της Mary Shelley και το AI.
Πού θα οδηγήσουν οι πειραματισμοί του εμβληματικού ήρωα με την τεχνητή νοημοσύνη; Τον ομώνυμο ρόλο κρατά ο Γιάννης Στάνκογλου και της Μέρι η Μαρία Πανουργιά. Άλλη μια παράσταση για την οποία έχουμε υψηλές προσδοκίες.
Από 21 Νοεμβρίου στο θέατρο Πορεία.
Μεμοράντουμ, Θέατρο Μπέλλος
Μια από τις πολλά υποσχόμενες θεατρικές ομάδες που ήδη έχουν κερδίσει επάξια τη θέση τους στον θεατρικό χάρτη είναι, αναμφισβήτητα, η ομάδα The Young Quill. Από τον Νοέμβριο, η ταλαντούχα ομάδα θα παρουσιάσει το «Μεμοράντουμ» του Βάτσλαβ Χάβελ, σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου. Η νεαρή σκηνοθέτις αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες φωνές του θεάτρου.
Το περιβάλλον είναι το υπερρεαλιστικό -καφκικό- σύμπαν μιας δημόσιας υπηρεσίας. Η αδηφαγία, η αισχροκέρδεια και ο ωχαδερφισμός είναι οι ύψιστες αξίες που διατρέχουν τους εργαζομένους. Μια νέα, τεχνητή γλώσσα επιβάλλεται.
Από 14 Νοεμβρίου στο Θέατρο Μπέλλος.
Ο θεός της Σφαγής, θέατρο Πορεία
Πολύ πιο εύκολα απ΄ότι μπορούμε να παραδεχθούμε, μια ήρεμη, πολιτισμένη διαφωνία μπορεί να οδηγηθεί στη βαρβαρότητα. Έτσι συμβαίνει και στο έργο της Γιασμίνα Ρεζά, «Ο θεός της Σφαγής», ένα από τα κορυφαία δείγματα της σύγχρονης δραματουργίας, υπερεπιτυχημένο και στα ανεβάσματά του στην Ελλάδα.
Ο Μάνος Βαβαδάκης, σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς με πολλά και εξαιρετικά δείγματα γραφής στο ενεργητικό του, συνεργάζεται ξανά με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, την παράσταση του οποίου θα παρουσιάσει και το θέατρο Πορεία, για περιορισμένο αριθμό ημερών.
Ο Μάνος Βαβαδάκης γράφει στο σκηνοθετικό του σημείωμα: «Πόσο ικανοί είμαστε να αντισταθούμε στα αρχέγονα ένστικτα, στο βίωμα της δικής μας παιδικής ζωής, στη βία που μας ασκεί η διαρκής υπεράσπιση της δημόσιας εικόνας μας; Η κοινωνία του πολιτισμού, εμποτισμένη πλέον από το πνεύμα του νεοφιλελευθερισμού, συνεχίζει την αέναη πάλη με τη χαλιναγώγηση των ταμπού. Κι ο θεός, το τοτέμ του ασυνειδήτου μας, συνεχίζει να μας κυβερνά, όσο κι αν τον αποκηρύσσουμε».
Από 23 έως 27 Οκτωβρίου στο θέατρο Πορεία
Περιμένοντας τον Γκοντό, Θέατρο Πόρτα
Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ δεν χρειάζεται συστάσεις. Το ίδιο ισχύει και για ένα από τους σημαντικότερους θεατρικούς σκηνοθέτες, τον Θωμά Μοσχόπουλο που φέτος αναμετριέται με το «αίνιγμα» του Ιρλανδού νομπελίστα.
Τραγικότητα, υπαρξιακά αδιέξοδα και τρόμος, άρρηκτα δεμένα με το χιούμορ και τον παραλογισμό της ζωής. Ανυπομονούμε να δούμε την ανάγνωση του Θ. Μοσχόπουλου πάνω στον Μπέκετ, μετά και το εξαιρετικό ανέβασμα του Θεόδωρου Τερζόπουλου στη Στέγη, την περασμένη σεζόν.
Από 15 Νοεμβρίου στο Θέατρο Πόρτα
…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, Σύγχρονο Θέατρο
«Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος», έλεγε ο Χρόνης Μίσσιος, ο οποίος στα 16 του χρόνια, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Θα περάσει μια ολόκληρη εικοσαετία σε φυλακές και εξορίες, πριν απελευθερωθεί το 1973.
Στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου, θα ζωντανέψουν για τρίτη χρονιά οι αυτοβιογραφικές σκηνές της αγωνιώδους μαρτυρίας του Χρόνη Μίσσιου. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη είναι, κατά κοινή ομολογία, συγκλονιστική. Έχω βάλει στόχο φέτος να καταφέρω να τη δω.
Από 30 Σεπτεμβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο.