Τι καινούργιο μπορεί να φέρει η υπόθεση της Ζιζέλ Πελικό στην ιστορία των κακοποιήσεων; Τι μπορεί να μας μάθει για τη νοσηρή «χημική υποταγή» της ναρκωμένης γυναίκας;
Η Ζιζέλ Πελικό ναρκωνόταν συστηματικά εν αγνοία της για μια δεκαετία από τον σύζυγό της στο σπίτι τους στη Μαζάν, σε ένα ήσυχο χωριό στη νότια Γαλλία. Ο Ντομινίκ Πελικό προσέγγιζε άνδρες στο διαδίκτυο -συνήθως σε ιστοσελίδα για ανταλλαγή συντρόφων- για να την κακοποιήσουν σεξουαλικά, δίχως χρηματικό αντάλλαγμα, ενόσω εκείνη δεν είχε τις αισθήσεις της κι ενώ εκείνος βιντεοσκοπούσε τον βιασμό.
Ένας άντρας που υποβάλει τη γυναίκα του σε χημική υποταγή, έπειτα από αρκετές δεκαετίες κοινής ζωής, τρία παιδιά, επτά εγγόνια, την αντιμετωπίζει ως αντικείμενο απόλαυσης με την ψυχαναλυτική έννοια του όρους.
Η διαστροφή και ο διαστροφικός είναι μια «κλινική πραγματικότητα» που βρίσκεται στην κοινωνία μας. Είναι εξαιρετικά πιθανή η διακίνηση φαντασιώσεων νεκροφιλίας, καθώς για χρόνια δρούσε ο ίδιος -και οι άλλοι που κατέγραφε με κάμερα- πάνω στο αναίσθητο σώμα της Ζιζέλ Πελικό, μιας γυναίκας που έδειχνε σαν να είναι νεκρή, καθώς είχε απώλεια συνείδησης.
Όπως προκύπτει από την ομολογία του, ο Ντομινίκ Πελικό δεν ελέγχει τις παρορμήσεις του και δεν έχει ούτε συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση του Άλλου, ούτε ενοχές. Έχει φαντασιώσεις ανταλλαγής συντρόφων που λαμβάνουν τη μορφή εμμονής, μετά την άρνηση της συζύγου του να συμμετάσχει σε βραδιές swinging.
Τότε, εκείνος μοιάζει, κάποια στιγμή, να αποφασίσει να περάσει στην πράξη, χωρίς τη συναίνεσή της. Η ηδονοβλεπτική του εμμονή και το πορνογραφικό υλικό που συλλέγει ωστόσο θα οδηγήσει στη σύλληψη του. Δηλώνει απερίφραστα πως θα συνέχιζε αυτή τη δραστηριότητα, αν δεν είχε συλληφθεί -δήλωση που επιβεβαιώνει την ανυπαρξία ενσυναίσθησης και ορίων.
Οι Γάλλοι εμπειρογνώμονες κάνουν λόγο για άτομο χειριστικό, που έχει βιώσει στο παρελθόν κακοποίηση, επιβεβαιώνοντας τη θεωρία που θέλει την πλειονότητα των ατόμων που έχουν διαπράξει σεξουαλικά εγκλήματα να έχουν μεγαλώσει σε τραυματικό περιβάλλον.
Νέα εποχή του #Metoo στη Γαλλία
Η γαλλική κοινωνία παρακολουθεί συγκλονισμένη τη δίκη, ο Ντομινίκ Πελικό γίνεται το «τέρας της Αβινιόν», ενώ η Ζιζέλ Πελικό η «γυναίκα σύμβολο κατά της σεξουαλικής βίας και της χημικής υποταγής». Διαδηλώσεις συμπαράστασης στα θύματα βιασμού πραγματοποιούνται αδιάκοπα σε όλη τη χώρα και μια αναπάντεχη ανατροπή –όχι μόνο η σύλληψη του δράστη αλλά και η απόφαση του θύματος για δημόσια δίκη- κάνει την «ντροπή να αλλάξει στρατόπεδο» (φράση δανεική από σύνθημα).
Ανοίγει ο δρόμος για μια νέα εποχή του #Metoo στη Γαλλία. Η δίκη με τους όρους τη μη ανωνυμίας της Ζιζέλ –διάσημη πια για το καρέ της κούρεμα και τα στρογγυλά της γυαλιά- κάνει τα θύματα να φωνάζουν:
«Δεν ντρέπομαι πια, ο βιαστής θα πρέπει να ντρέπεται».
Το χρονικό της πιο νοσηρής υπόθεσης στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας
Η Ζιζέλ Πελικό θυμάται τον άντρα της να τη φιλάει και να της λέει:
«Θα έπρεπε να είσαι ευτυχισμένη. Μετά από πενήντα χρόνια γάμου δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί άνδρες που αγαπούν τόσο πολύ τις γυναίκες τους». Ήταν το 2013. Ένα πρωί, η Ζιζέλ παρατηρεί μικρούς λεκέδες σε ένα ρούχο. Την ενοχλούν αλλά δεν μπορεί να καταλάβει από πού προέρχονται.
Ελλείψει εξήγησης, στρέφεται προς τον Ντομινίκ και αστειεύεται: «Μήπως κατά τύχη με νάρκωσες;». Εκείνος αρχίζει να κλαίει: «Αντιλαμβάνεσαι τι είπες μόλις τώρα, είναι αηδιαστικό!». Εκείνη νιώθει άβολα και του ζητάει συγγνώμη.
Η Ζιζέλ Πελικό αντιλαμβάνεται πως έχει κενά μνήμης και παράξενες συμπεριφορές. Επισκέπτεται έναν νευρολόγο, ο οποίος υποψιάζεται αμνησιακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Το 2017, νιώθει πως αρχίζει να τρελαίνεται και κλείνει ραντεβού για αξονική τομογραφία. Φοβάται για όγκο στον εγκέφαλο. Η αξονική δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Τα παιδιά της φοβούνται πως είναι πιθανόν να έχει τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Τον Σεπτέμβριο του 2020 ο Ντομινίκ ξεσπά σε κλάματα και της λέει: «Έκανα κάτι ανόητο. Με έπιασαν στο εμπορικό κέντρο Carpentras, έβγαλα δύο φωτογραφίες κάτω από τη φούστα μιας γυναίκας».
Η Ζιζέλ του λέει: «Θα πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη από αυτή τη γυναίκα. Και να παρακολουθήσεις τον εαυτό σου, γιατί νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα». Και προσθέτει: «Αλλά δεν θα υπάρξει δεύτερη φορά. Την επόμενη φορά, θα φύγω».
Ο σύζυγός της γνέφει: «Μην ανησυχείς, πήρα το μάθημά μου!» Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς τον συνοδεύει στο τμήμα. Την ρωτούν: «Πώς θα περιγράφατε τον σύζυγό σας; Εκείνη απαντά: «Είναι ένας ευγενικός, στοργικός άνθρωπος. Είναι σπουδαίος άνθρωπος». Ο αστυνόμος Perret συνεχίζει:
«Σχετικά με τη σύλληψή του στις 12 Σεπτεμβρίου 2020, τι σας είπε;» Η Ζιζέλ γνωρίζει τις κατηγορίες εναντίον του συζύγου της κι εξηγεί. Ακολουθούν ερωτήσεις σχετικά με τον αριθμό των τηλεφώνων που διαθέτουν, τη χρήση των κοινωνικών δικτύων, τις ηλεκτρονικές συσκευές και το περιεχόμενό τους.
Τη ρωτούν αν καλούν κόσμο σπίτι και πώς θα περιέγραφε τη σεξουαλικότητά της. «Φυσιολογική», απαντάει. Η αστυνομία επιμένει να μάθει αν το ζευγάρι συνηθίζει την ανταλλαγή συντρόφων. Η Ζιζέλ Πελικόδεν κατανοεί το νόημα των ερωτήσεων. Ωστόσο, απαντά πως δεν μπορεί να ανεχτεί παρά μόνο τα χέρια του συζύγου της, πάνω στο σώμα της.
Ο ανακριτής της λέει πως θα ανοίξει έναν φάκελο, για να της δείξει μια φωτογραφία που μπορεί να τη σοκάρει. Της δείχνει το υπνοδωμάτιο του σπιτιού της και την ίδια κοιμισμένη, με άγνωστους άνδρες. Του ζητά να σταματήσει. Δεν αντέχει να δει το βίντεο που προτείνουν να της δείξουν.
Ένας ψυχολόγος μπαίνει στο γραφείο. Εκείνη θέλει να γυρίσει σπίτι της. Ο Ντομινίκ Πελικό, 71 ετών, είναι υπό κράτηση για «βιασμό σε βαθμό κακουργήματος» και «χορήγηση επιβλαβών ουσιών».
Η συνομήλική και επί χρόνια κακοποιημένη Ζιζέλ Πελικό γίνεται το σύμβολο των θυμάτων βιασμού στη Γαλλία, μετά την αποποίηση του δικαιώματος ανωνυμίας της.
Συνήθως οι δίκες βιασμού στη Γαλλία διεξάγονται ιδιωτικά. Η 71χρονη Ζιζέλ Πελικό αποφάσισε, ωστόσο, η δίκη του συζύγου της και των υπόλοιπων βιαστών της να διεξαχθεί δημόσια, για να αφυπνιστεί η γαλλική κοινωνία ενάντια στη σεξουαλική βία. Και τα κατάφερε.
Όλοι πλέον φωνάζουν στα γαλλικά βουλεβάρτα «Θύματα, σας πιστεύουμε». Αυτό θα είναι και το αποτύπωμα της Ζιζέλ Πελικό.