Θα δούμε σίγουρα τις κλασικές ταινίες και φέτος, αλλά αυτές που ακολουθούν είναι οι λιγότερο γνωστές, που όμως διατηρούν το γλυκό πνεύμα των ημερών
Όλοι έχουμε δει και αγαπήσει το Μια Υπέροχη Ζωή του Φρανκ Κάπρα. Όλοι έχουμε μείνει Home Alone παρέα με τον Κέβιν ΜακΚάλιστερ στις δύο ταινίες του Κρις Κολόμπους. Ποιος δεν έχει δει έναν Nightmare Before Christmas και ποιος δεν έχει φωνάξει Yippe-ki-yae όταν ο Μπρους Γουίλις εκτοξεύει τον Χανς Γκρούμπερ του Άλαν Ρίκμαν από την οροφή του Nakatomi Plaza στο Die Hard του Τζον ΜακΤίρναν; Όλες οι παραπάνω είναι Χριστουγεννιάτικες ταινίες που γνωρίζουμε και έχουμε δει δεκάδες φορές. Αυτές και πολλές ακόμα περιμένουν την καθιερωμένη, ετήσια επανάληψή τους στο πλαίσιο των εορταστικών ημερών. Εμείς θα σας προτείνουμε μερικές λιγότερο γνωστές χριστουγεννιάτικες ταινίες που μπορεί να μην είναι τόσο διάσημες όσο οι προαναφερθείσες, αλλά αξίζουν σίγουρα τον χρόνο σας.
The Bishop’s Wife
Η ταινία του Henry Koster είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει μόλις έναν χρόνο μετά το It’s A Wonderful Life του Κάπρα και, λόγω παρόμοιου θέματος, επισκιάστηκε, είναι όμως μια καλή ταινία. Σε αυτήν, ένας άγγελος με τη μορφή του Κάρι Γκραντ κατεβαίνει στη Γη τα Χριστούγεννα για να βοηθήσει τον Ντέιβιντ Νίβεν και τη Λορέτα Γιανγκ να βρουν χρήματα για να φτιάξουν τη νέα εκκλησία που επιθυμούν. Αν και η στατικότητα της σκηνοθεσίας του Κόστερ είναι ενίοτε ενοχλητική, η ταινία είναι πολύ γλυκιά και το καστ δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Μια κλασική πρόταση από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ.
White Christmas
Μια ομάδα τραγουδιστών ενώνει τις δυνάμεις της με μια ομάδα χορευτριών, ώστε να ετοιμάσουν μια θεαματική παράσταση τα Χριστούγεννα για να μαζέψουν χρήματα ώστε να σώσουν οικονομικά ένα πανδοχείο. Το κλασικό μιούζικαλ του Μάικλ Κέρτιζ (Casablanca) αποτελεί remake μιας εξίσου καλής ταινίας του 1942 (Holiday Inn), κερδίζει όμως στα σημεία: στο υπέροχο technicolor που «φωνάζει» δεκαετία του 1950, στην αξέχαστη εκτέλεση του ομώνυμου τραγουδιού από τον Μπινγκ Κρόσμπι και στην αχαλίνωτη ανεμελιά της εποχής. Ένα γλύκισμα για τα μάτια και την ψυχή.
Black Christmas
Τα Χριστούγεννα φτάνουν, οι φοιτήτριες ενός καναδέζικου κολλεγίου εγκαταλείπουν προσωρινά τον χώρο για να περάσουν τις διακοπές με τους γονείς τους, κάποιες όμως μένουν πίσω και θα περάσουν τις γιορτινές μέρες στο κολέγιο. Μόνο που στις σκοτεινές γωνιές του κτιρίου, ένας δολοφόνος καραδοκεί. Το πρώτο slasher της ιστορίας του κινηματογράφου έχει χριστουγεννιάτικο άρωμα και φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή του Μπομπ Κλαρκ, ενός υποτιμημένου δημιουργού των ‘70s. Προσοχή: αναζητήστε την πρωτότυπη ταινία του 1974 και όχι κάποιο από τα remake του 2006 ή του 2019. Κι αν χτυπήσει το τηλέφωνο στη διάρκεια της προβολής και είναι άγνωστος αριθμός, μην το σηκώσετε!
Trading Places
Δύο εκκεντρικοί εκατομμυριούχοι αποφασίζουν να δώσουν την ευκαιρία σε έναν πάμφτωχο Αφρο-Αμερικανό που επιλέγουν τυχαία από τον δρόμο να ζήσει πλουσιοπάροχα τις μέρες των Χριστουγέννων. Όταν ο τελευταίος έχει τη μορφή του Έντι Μέρφι, στη μόλις δεύτερη ταινία που έκανε στην καριέρα του, ξέρεις ότι αυτό που θα ακολουθήσει είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία. Και η ταινία του Τζον Λάντις από το 1983 δεν απογοητεύει, προσφέροντας μια σειρά ασύλληπτων γκαγκ, λεκτικών και σωματικών, που κλιμακώνονται προκαλώντας ατελείωτο γέλιο. Ίσως η ωραιότερη Χριστουγεννιάτικη κωμωδία που γυρίστηκε ποτέ, αλλά και μια από τις ωραιότερες προσθήκες στη φιλμογραφία του διάσημου πρωταγωνιστή.
Joyeux Noel
Τα Χριστούγεννα του 1914, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί στρατιώτες που πολεμούσαν στο μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έκαναν ανακωχή προκειμένου να γιορτάσουν την ημέρα. Την αληθινή αυτή ιστορία μεταφέρει στον κινηματογράφο ο Christian Carion, ένας Γάλλος σκηνοθέτης με άγνωστη πλην ενδιαφέρουσα και καλόκαρδη φιλμογραφία, η γνωστότερη στιγμή της οποίας είναι αυτή εδώ η ταινία. Πρωταγωνιστεί ο Γερμανός ηθοποιός Daniel Bruhl (Goodbye Lenin), σε έναν από τους ωραιότερους ρόλους του. Μια γεμάτη συναίσθημα πρόταση αντιπολεμικού κινηματογράφου, ταιριαστή με το κλίμα των ημερών. Σε μια εποχή που οι πόλεμοι κάθε άλλο παρά παρελθόν αποτελούν, ίσως η προβολή της εν λόγω ταινίας να είναι απαραίτητη.
Wajib
Στην Παλαιστίνη, όταν μια γυναίκα παντρεύεται, οι άνδρες της οικογένειάς της επισκέπτονται τα συγγενικά σπίτια για να παραδώσουν αυτοπροσώπως την πρόσκληση. Αυτό είναι το Wajib, ένα οικογενειακό οδοιπορικό της αραβικής συνοικίας της Ναζαρέτ, όπου ένας γιος και ένας πατέρας αναμετρούνται με την παράδοση και το βάρος της οικογενειακής τους ιστορίας, γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι για να παραδώσουν το προσκλητήριο γάμου της κόρης/αδελφής τους. Η ταινία δεν είναι ξεκάθαρα χριστουγεννιάτικη, αλλά το εορταστικό στοιχείο συμπρωταγωνιστεί, αποτυπώνοντας τη λαογραφική αξία που έχουν αυτές οι εορταστικές μέρες, η κατάνυξη και οι στολισμοί για τους Παλαιστίνιους του ‘48.