“Πειθώ” με τη Dakota Johnson: Μια ταινία που προκάλεσε αντιδράσεις από το τρέιλερ
Η κλασική λογοτεχνία ήταν πάντοτε η «τέλεια λύση» όταν το Hollywood στέρευε από ιδέες. Από το μαγικό “Λογική και Ευαισθησία” της Emma Thompson το 1995 – σε σκηνοθεσία Ang Lee – και την εκπληκτική Εmma της Anya Taylor Joy το 2020, μέχρι τις μοντέρνες μεταφορές των μυθιστορημάτων της Austen – οι 90s classic ταινίες “Clueless” και “Ημερολόγιο της Bridget Jones” είναι για μένα οι δύο καλύτερες μοντέρνες μεταφορές της στο σινεμά – η Jane Austen αποδεικνύει συνεχώς πως ακόμα κι αν οι εποχές αλλάζουν, η κλασική λογοτεχνία θα “μας αφορά πάντα”.
Γι’ αυτό και δεν ξάφνιασε κανέναν η επιλογή του Netflix να μεταφέρει το “Persuasion” – το τελευταίο μυθιστόρημα της Jane Austen και για πολλούς η πιο άρτια δουλειά της – στην οθόνη. Με πρωταγωνίστρια τη Dakota Johnson στο ρόλο της Anne – μιας βαθιά πληγωμένης και πονεμένης γυναίκας – και τους Cosmo Travis και Henry Golding στους ρόλους των Frederick Wentworth και William Eliot – τους δύο άντρες που διεκδικούν την Anne – η ταινία θα μπορούσε να σταθεί ως μια αξιοπρεπής μεταφορά του πιο ολοκληρωμένου μυθιστορήματος της Austen.
Εντούτοις η ταινία, είναι για πολλούς – και για εμάς – μία από τις χειρότερες μεταφορές κλασικής λογοτεχνίας στην οθόνη και ίσως μία από τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς.
Ποια είναι η «πραγματική» ιστορία πίσω από την “Πειθώ” με τη Dakota Johnson
Η ιστορία μας ξεκινά το 1817, 7 χρόνια μετά το χωρισμό της Anne από τον Frederick Wentworth. Η Anne Elliot, ένα 19χρονο τότε κορίτσι, ερωτεύεται παράφορα τον αντιπλοίαρχο του Αγγλικού ναυτικού Frederick Wentworth, έναν φτωχό άντρα που δεν πληρούσε τα κριτήρια για να μπει σε μια αριστοκρατική οικογένεια όπως εκείνη των Elliots.
Μην έχοντας κάποια εξουσία απέναντι στην οικογένειά της, η Anne καταφέρνει να γίνει persuade – να πειστεί δηλαδή – πως ο Frederick Wentworth δεν είναι ο ιδανικός σύζυγος γι’ αυτήν. Μένουν μακριά 7 χρόνια μέχρι που η μοίρα τους φέρνει πάλι κοντά.
Η οικογένειά της – λόγω οικονομικής στενότητας εξαιτίας του σπάταλου και υπερφίαλου πατέρα της – αφήνουν το σπίτι τους στην πλούσια περιοχή όπου μένουν και μετακομίζουν σε μια πιο φτηνή περιοχή για να μειώσουν τα έξοδα τους.
Το σπίτι ενοικιάζεται από την αδερφή του Frederick Wentworth και έτσι η μοίρα φέρνει τους δύο ακόμη ερωτευμένους και πληγωμένους πρώην ξανά μαζί. Η εξέλιξη της σχέσης τους δεν είναι κυλά ομαλά, αφού κανένας από τους δύο δεν τολμά να παραδεχτεί τα συναισθήματα που ακόμη τρέφουν ο ένας για τον άλλον και οι δύο είναι έτοιμοι να παντρευτούν δύο άλλους ανθρώπους.
Η μεν Anne τον ξάδελφο της και καθ’ όλα γοητευτικό William Elliot – η ομορφιά του Henry Golding είναι ίσως ένας από τους μοναδικούς λόγους που θα μας έκαναν να ξαναβλέπαμε την ταινία – και ο Frederick Wentworth την κολλητή φίλη της Anne, Louisa Musgrove.
Έρχεται όμως η στιγμή που ο Frederick Wentworth αποφασίζει με ένα γράμμα του πει στην Anne, πως η αγάπη του γι’ αυτή ήταν ό,τι πιο αληθινό και έντονο έχει ζήσει στη ζωή του και πως δεν αντέχει να την ακούσει να λέει πως μόνο οι γυναίκες μπορούν να μείνουν πιστές σε μια αγάπη ακόμα και όταν όλα δείχνουν να έχουν χαθεί.
Η ιστορία, αν και ίσως χιλιοειπωμένη για πολλούς βασίζεται σε μια οικουμενική αλήθεια
Πως ο ανυπέρβλητος έρωτας και η ουσιαστική αγάπη δεν χάνονται στα χρόνια, δεν αλλάζουν και μπορούν να περιμένουν και να ανθίζουν.
Για πολλούς, το μυθιστόρημα αυτό είναι το πιο ώριμο της Jane Austen. Ναι, είναι μια ρομαντική ιστορία, ειπωμένη όμως από την πιο άρτια γραμμένη πρωταγωνίστριά της. Μια ώριμη, βαθιά πληγωμένη και καταρρακωμένη γυναίκα, που συνειδητοποιεί πως άφησε την οικογένειά της να την «πείσει» για ένα λάθος, ένα λάθος που της στερεί τον άντρα που λάτρεψε όσο τίποτα. Τον άντρα που ήταν το πιο ταιριαστό για εκείνη ταίρι από οποιονδήποτε άλλον άντρα στην γη.
Η ιστορία VS τι μας είπε η “Πειθώ” του Netflix με τη Dakota Johnson
Αντ’ αυτού το Netflix μας είπε πως η Anne είναι μεν, πληγωμένη αλλά όχι όσο η Austen την φαντάστηκε. Μάλιστα,πίνει κάθε νύχτα κρασί κάνοντας αφρόλουτρο – όπως και σε κάθε Χολιγουντιανό rom-com που σέβεται τον εαυτό του – και χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως “I’m single and thriving” –
«Είμαι μόνη μου και περνώ τέλεια», μια ατάκα που κανείς ποτέ δεν διάβασε σε μυθιστόρημα του 19ου αιώνα.
Ναι, τα κλασικά μυθιστορήματα δεν είναι μουσειακό υλικό. Μπορούν να υπάρξουν στο σήμερα και μπορούν να πουν μια ιστορία του 19ου με σημερινή γλώσσα και έκφραση. Όχι όμως κατακρεουργώντας τα. Ούτε δημιουργώντας μια ηρωίδα που ελάχιστα θυμίζει της ηρωίδα που χιλιάδες γενιές γυναικών ταυτίστηκαν μαζί της στα τόσα χρόνια.
Όχι κάνοντάς την να θυμίζει κάτι από “Fleabag” – το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου και ο τρόπος αφήγησης και διαλόγου της με την κάμερα θυμίζουν υπερβολικά το “Fleabag”και το “Office” ενίοτε– όχι αφαιρώντας τον αβάσταχτο πόνο που η Austen φαντάστηκε την Anne να βιώνει για 7 ολόκληρα χρόνια.
Κάθε κλασικό μυθιστόρημα που έχει καταφέρει να διατηρηθεί επίκαιρο και σημερινό χιλιάδες χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, είναι γιατί αποδεικνύει πως ο πόνος, ο έρωτας και οι χαρακτήρες των ανθρώπων θα μένουν πάντα οι ίδιες όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Μια καλή ταινία εποχής, λοιπόν, μπορεί να γνωρίσει στις καινούργιες γενιές τον κόσμο της κλασικής λογοτεχνίας και να της πει πως μπορεί να παραμείνει για πάντα επίκαιρη και σημερινή. Πως ακόμα κι αν γράφτηκε χιλιάδες χρόνια πριν, μπορεί να μιλήσει για πράγματα και καταστάσεις που μοιάζουν σα να γράφτηκαν σήμερα.
Δυστυχώς, η “Πειθώ” του Netflix με τη Dakota Johnson δεν είναι μια τέτοια περίπτωση.