Όταν ήμασταν πιτσιρίκια, επιθυμούσαμε διακαώς να μεγαλώσουμε.
Ανυπομονούσαμε να ανακαλύψουμε όλα εκείνα που μας έλεγαν πως «όταν θα κατανοήσουμε όταν μεγαλώσουμε». Τότε, η ενηλικίωση έμοιαζε συνυφασμένη με την ανεξαρτησία, σε μία εξιδανικευμένη μορφή. Όμως, στην πραγματικότητα, η προετοιμασία γι’ αυτή την ακραία στροφή της ενηλικίωσης, δεν είναι ποτέ επαρκής.
Η ελευθερία
Ενδεχομένως, μια ανάσα ελευθερίας να υπήρξε στα πρώτα στάδια της φοιτητικής ζωής. Ωστόσο, όταν οι υποχρεώσεις κρούουν τον κώδωνα, τότε η πραγματικότητα δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο: Εξεταστική, έξοδα, κοινωνική ζωή, ερωτική απογοητεύση, θολό εργασιακό τοπίο, ενασχόληση με το σπίτι. Κάπως έτσι, γίνεται σταδιακά αντιληπτό ότι η ελευθερία δεν συσχετίζεται με την ενηλικίωση, τουλάχιστον όχι χωρίς διεκδικήσεις και προσπάθεια.
Η υπευθυνότητα
Οι αρχικές μεταβάσεις από το στάδιο του εξαρτώμενου μέλους στην ανεξαρτητοποίηση του ενήλικα, συνοδεύονται από σωρεία ατυχών γεγονότων. Λάθη και ατυχίες, οι οποίες μεταφράζονται δυσμενώς οικονομικά (λ.χ. υπερβολική κατανάλωση ρεύματος) ή στη διάθεση (π.χ. λανθασμένη πλύση ρούχων, υπερβολικό αλάτι στο φαγητό). Δυστυχώς, τέτοιου είδους μικροπροβλήματα της καθημερινότητας τείνουν να διατρανώνονται εξαιτίας της άγνοιας και των μη ρεαλιστικών προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί τα προηγούμενα χρόνια.
Οι διακοπές
Η άκρως ανώμαλη ένταξη στην εργασιακή πραγματικότητα του ιδιωτικού τομέα έρχεται να αναστείλει με τον πιο βάναυσο τρόπο τις εκτενείς διακοπές των παιδικών χρόνων. Οι ημέρες αδειών περιορίζονται ασφυκτικά, με αποτέλεσμα η ξεκούραση να απομακρύνεται διαρκώς, αφού επ’ ουδενί οι συγκεκριμένες ημέρες ανάπαυλας εξισορροπούν την καθημερινή εξουθένωση της 8ωρης, ανεπαρκούς αμειβόμενης, εργασίας. Εν ευθέτω χρόνω, η ξεκούραση και η ηρεμία γίνονται τόσο ακριβοθώρητες αξίες, που υπερτερούν των υλικών αγαθών.
Τα Σαββατόβραδα παρτάρουμε. Τι, όχι;
Ναι, ίσως αυτό να ήταν μια πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων. Από τη στιγμή που το adult mood ολοκληρώνεται στο 100%, πιθανότατα τα Σαββατόβραδα σηματοδοτούν μικρές, πολύτιμες στιγμές γαλήνης (ή καθαριότητας) στο σπίτι.
Το φαγητό
Η αρχική φάση του φοιτητή είναι, σε μεγάλο βαθμό, συνδεδεμένη με το junk food. Εντούτοις, με την πάροδο του χρόνου, ακούγοντας το σώμα και τις ανάγκες του, επιλέγονται θρεπτικές διατροφικές επιλογές, οι οποίες είναι ευεργετικές για τον οργανισμό, ενώ παράλληλα ενσωματώνεται η άσκηση στον τρόπο ζωής, με γνώμονα τη θωράκιση του οργανισμού.
Η αυτοφροντίδα
Τέλος, ένα αξιοσημείωτο κεφάλαιο της ενηλικίωσης, είναι αυτό της αυτοφροντίδας. Η ανεξαρτητοποίηση συνεπάγεται αναγκαστική φροντίδα του εαυτού, μακριά από τους συγγενείς, αν και, ενίοτε, λόγω κόπωσης, θα ήταν ευχάριστο αν προερχόταν από κάποιο άλλο υποκείμενο η φροντίδα. Μάλιστα, με την πάροδο το χρόνου, αναπόδευκτα γίνεται το αντίστροφο, καθώς οι ενήλικες πια καλούνται να φροντίσουν γονείς και παππούδες, σε περιπτώσεις όπου εγκυμονούν προβλήματα υγείας.