Musical, σαπουνόπερα, δράμα, κωμωδία που βγάζουν νόημα και ένα καταπληκτικό cast που πήρε σύσσωμο το βραβείο ερμηνείας από τους κριτικούς στις Κάννες
Προτιμώ να βλέπω τις ταινίες χωρίς να έχω δει trailer, ενίοτε και χωρίς να ξέρω περί τίνος πρόκειται. Ήξερα ότι η Emilia Perez είναι η ιστορία μίας trans γυναίκας, αλλά μέχρι εκεί. Και αυτή η περιγραφή δεν αρκεί σίγουρα για να περιγράψει αυτό το δίωρο οπτικοακουστικό υπερθέαμα που λέγεται Emilia Perez, και που δικαίως κατέκτησε το βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ των Καννών.
Τραγούδι, χορογραφίες, δράμα, κωμωδία, μεξικάνικα καρτέλ ναρκωτικών, έρωτες, πένθος. Η Rita (Zoe Saldana) είναι δικηγόρος στο Μεξικό, που κουράστηκε να «ξεπλένει» γυναικοκτονία και τους θύτες τους. Τη στιγμή που παλεύει με τους δικούς της δαίμονες, εμφανίζεται ο Manitas, ένας επικίνδυνος ηγέτης καρτέλ ναρκωτικών, που είναι παντρεμένος με την Jessi (Selena Gomez), έχει δύο γιους, πάρα πολλά λεφτά και μία μόνο επιθυμία. Να γίνει η Emilia Perez (Karla Sofia Gascón). Η Rita πληρώνεται για να εκπληρώσει όλα τα βήματα της διαδικασίας και σκηνοθετεί τον θάνατο του Manitas. Fast forward 4 χρόνια μετά, η Emilia Perez έχει μία νέα ζωή, αλλά χρειάζεται ξανά τη βοήθεια της Rita, που πλέον ζει στο Λονδίνο.
Και musical, και σαπουνόπερα και κωμωδία στην Emilia Perez
Διανύουμε μία εποχή όπου βλέπουμε το σινεμά να αλλάζει ή να συνδυάζει πολλά είδη που κάπως καταφέρνουν και λειτουργούν. Όχι σε κάθε περίπτωση (σε εσένα μιλάω, Joker 2) αλλά σίγουρα λειτούργησε απόλυτα στην Emilia Perez. Ο σκηνοθέτης Jacques Audiard ξεκίνησε να γράφει μία όπερα, αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι αυτό πρέπει να το δούμε στη μεγάλη οθόνη. Εξ ου και οι αμέτρητες σκηνές musical σε μουσική των Camille και Clement Ducol, σεταρισμένες με χορογραφίες του Damien Jalet.
Αν δεν σου αρέσουν οι μουσικοί διάλογοι, λογικά θα νιώσεις άβολα στην αρχή (όπως εγώ) και θα προσπαθήσεις να καταλάβεις γιατί μία δικηγόρος χορεύει με άλλους περαστικούς στον δρόμο, λες και είναι ο Βαγγέλης Σειληνός σε ταινία του Δαλιανίδη. Πολύ γρήγορα όμως νιώθεις ότι είναι απαραίτητο κομμάτι της ταινίας, σου προκαλεί τεράστια συγκίνηση και περνά σκληρά μηνύματα, που όμως «ντύνονται» με ανάλαφρη μουσική. Τα κωμικά στοιχεία υπάρχουν παντού μέσα στην ταινία και σου κλείνουν το μάτι, τη στιγμή που μπορεί να βλέπεις μία απαγωγή από εμπόρους ναρκωτικών ή δίκη για γυναικοκτονία. Ένα τρομερό rollercoaster συναισθημάτων που, προσωπικά μιλώντας, είναι αυτό που θα πρέπει να σου αφήνει μία κινηματογραφική εμπειρία.
Το φαινόμενο Karla Sofia Gascón
Η Karla Sofia Gascón έγινε η πρώτη trans γυναίκα που κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στις Κάννες (παρόλο που μισεί τα musical), αν και το μοιράστηκε με τις 3 συμπρωταγωνίστριές της. Μιλάμε για μία τεράστια απόσταση που διανύθηκε, αν σκεφτείς ότι μέχρι το 2018 έπαιζε σε μεξικάνικες σαπουνόπερες ως άνδρας ηθοποιός. Η φυλομετάβαση πραγματοποιήθηκε με την απόλυτη στήριξη της συζύγου και της έφηβης κόρης τους και αυτός ο ρόλος πιθανώς να της δώσει υποψηφιότητα για Όσκαρ. Άλλη μία πρωτιά για trans γυναίκα.
Το συγκλονιστικό στοιχείο αυτής της ταινίας είναι ότι η Gascón υποδύεται την Emilia, αλλά και τον Manitas. Δεν ξέρω πώς έγινε εφικτό, αλλά αν δεις την ταινία χωρίς να έχεις αυτή την πληροφορία, ίσως και να μην εκτιμήσεις το πολυδιάστατο ταλέντο της. «Η Emilia είναι πολύ πιο θηλυκή από εμένα και ο Manitas πολύ πιο macho από ό,τι εγώ υπήρξα», δήλωσε η ηθοποιός στη Vogue, ενώ η απόφαση να παίξει και τους δύο ρόλους ήταν εντελώς δική της. «Είναι σαν να έχεις την Πεντάμορφη και το Τέρας κλειδωμένους σε ένα σώμα. Όλοι έχουμε τα σκοτάδια μας και κάθε φύλο έχει διαφορετικούς περιορισμούς. Οι γυναίκες είναι πνευματικά πιο ελεύθερες».
Η ταινία θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι στοχοποιεί το Μεξικό και τα στερεότυπα που το ακολουθούν γύρω από τα ναρκωτικά, τα καρτέλ και την επικινδυνότητα του να ζει κάποιος εκεί, καθώς και για την πορεία της ζωής μίας γυναίκας που είναι trans. Νομίζω όμως ότι ο σκοπός της Emilia Perez δεν είναι αυτός, αλλά το να περιγραφεί το ταξίδι της φυλομετάβασης, μέσα από μία σουρεάλ ιστορία που όμως θίγει σοβαρά κοινωνικά θέματα. Η Zoe Saldana και η ερμηνεία της είναι μία ακόμα αποκάλυψη της ταινίας και η σκηνή μεταξύ της Emilia και του γιου της είναι μάλλον η πιο δυνατή στιγμή της ταινίας, γιατί ανταποκρίνεται απόλυτα στο αληθινό βίωμα της Gascón.