Οι δυνάμεις καταστολής εξαπέλυσαν απρόκλητη και βίαιη επίθεση κατά των διαδηλωτών στην Κοζάνη, τη στιγμή που ο πρωθυπουργός πλησίαζε στο σημείο της κινητοποίησης.
Χωρίς προειδοποίηση, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν, κάνοντας εκτεταμένη χρήση χημικών και ρίχνοντας χειροβομβίδες κρότου-λάμψης μέσα στο πλήθος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αστυνομικές δυνάμεις συνέχισαν να απωθούν τους συγκεντρωμένους με βίαιο τρόπο, οδηγώντας τους σε μεγάλη απόσταση από τον χώρο της διαμαρτυρίας, χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος ή κάποιος άμεσος «κίνδυνος».
Εν τω μεταξύ, ένταση επικράτησε και στον Ατμοηλεκτρικό Σταθμό Καρδιάς Πτολεμαΐδας, λίγο πριν από την προγραμματισμένη επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στην περιοχή είχε συγκεντρωθεί το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Εργαζομένων στην Ενέργεια Δυτικής Μακεδονίας, μαζί με άλλα σωματεία, διαμαρτυρόμενοι για ζητήματα που αφορούν την περιοχή. Η κατάσταση κλιμακώθηκε όταν οι διαδηλωτές επιχείρησαν να σπάσουν τον αστυνομικό φραγμό και να κινηθούν προς το σημείο όπου θα βρισκόταν ο πρωθυπουργός. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ απάντησαν με χρήση χημικών και βίαιη απώθηση των συγκεντρωμένων.
«Πιστεύουμε ότι αυτός ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος που ξεκινά θα βλάψει τους πάντες», προειδοποίησε, κατά την παρουσίαση του σχεδίου δίκαιης αναπτυξιακής μετάβασης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας από την Κοζάνη, αναφέρθηκε στους νέους δασμούς που ανακοίνωσε ο Ντόναλντ Τραμπ.
Εξέφρασε την ελπίδα για αποκλιμάκωση της τάσης προς τον προστατευτισμό, ενώ δήλωσε με σιγουριά: «Η ελληνική οικονομία θα ανταπεξέλθει σε αυτές τις δύσκολες προκλήσεις». Παράλληλα, τόνισε τη σημασία της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα.
Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «ιστορική στροφή στον προστατευτισμό», χαρακτηρίζοντάς την ως «μια πολύ απότομη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα έχει λειτουργήσει εδώ και πολλές δεκαετίες. Και είναι επίσης και μια απόκλιση από τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιλαμβάνεται την οικονομική και κοινωνική πρόοδο από την ίδρυσή της».
Αθήνα: Προσδοκίες για αποφάσεις της ΕΕ σχετικά με τους δασμούς
Ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε ότι «η Ελλάδα θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι εκεί θα διαμορφωθούν οι αποφάσεις τις οποίες θα λάβουμε για τον τρόπο με τον οποίον θα αντιδράσουμε σε αυτήν την πρωτοφανή ιστορικά απόφαση».
Διαβεβαίωσε πως «η ελληνική οικονομία με σχέδιο, με υπευθυνότητα, θα μπορέσει να αντεπεξέλθει σε αυτές τις δύσκολες προκλήσεις», επισημαίνοντας τη ρευστότητα του διεθνούς οικονομικού και γεωπολιτικού περιβάλλοντος. Παράλληλα, επανέλαβε τη σημασία της πολιτικής σταθερότητας και της ικανότητας της κυβέρνησης να διατηρήσει μια σταθερή πορεία.
Ο υπουργός Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, μιλώντας στη Βουλή, εξέφρασε την πεποίθηση ότι «η ελληνική οικονομία με σχέδιο και υπευθυνότητα θα ανταπεξέλθει στις προκλήσεις». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, τόνισε επίσης ότι «η ελληνική κυβέρνηση θα συνδιαμορφώσει την ευρωπαϊκή αντίδραση», επισημαίνοντας πως «ως χώρα είμαστε υπέρ του ελεύθερου εμπορίου».
Τέλος, ο κ. Πιερρακάκης χαρακτήρισε τους δασμούς Τραμπ ως στροφή προς τον προστατευτισμό και ως μια σημαντική απόκλιση από την αντίληψη της ΕΕ για την οικονομική και κοινωνική πρόοδο.
Η Γενική Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για 16 άτομα που καλούσαν τους καταναλωτές να συμμετάσχουν σε εμπορικό μποϊκοτάζ στις 2 Απριλίου μέσω social media.
Η κίνηση αυτή ήρθε ως αντίδραση στη σύλληψη και προφυλάκιση του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου.
Μεταξύ των ατόμων που συνελήφθησαν είναι και ο γνωστός Τούρκος ηθοποιός Τζεμ Γιγίτ Ουζούμογλου, καθώς και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων, σύμφωνα με πληροφορίες του αντιπολιτευόμενου Halk TV. Από τα 16 εντάλματα έχουν εκτελεστεί 11, ενώ τα υπόλοιπα 5 άτομα παραμένουν καταζητούμενα. Παράλληλα, η κρατική τηλεόραση TRT προχώρησε σε ακύρωση των συμβολαίων τριών ηθοποιών που εξέφρασαν δημόσια τη στήριξή τους στο μποϊκοτάζ.
Όπως μετέδωσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Γενική Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης είχε ξεκινήσει αυτεπάγγελτη έρευνα την 1η Απριλίου, κατηγορώντας όσους προέτρεπαν στο μποϊκοτάζ για υποκίνηση μίσους και εχθρότητας μεταξύ των πολιτών.
Η πρωτοβουλία για μποϊκοτάζ σε προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που συνδέονται με την κυβέρνηση ξεκίνησε από φοιτητικές ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επηρεασμένη από σχετική έκκληση του προέδρου του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Οζγκιούρ Οζέλ. Στη συνέχεια, ο ίδιος ανακοίνωσε την υποστήριξή του στην πρωτοβουλία, δηλώνοντας ότι και το κόμμα του θα συμμετάσχει στο μποϊκοτάζ, γεγονός που οδήγησε στη διεξαγωγή έρευνας από τη Γενική Εισαγγελία.
Το 61,1% των συμμετεχόντων στην έρευνα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου δήλωσε «δυσαρεστημένο», ενώ το 43,3% δήλωσε δυσαρέσκεια σχετικά με τη θεσμοθέτηση των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων.
Σύμφωνα με έρευνα κοινής γνώμης που διεξάγεται ετησίως από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο σε συνεργασία με την εταιρεία GPO, οι πολίτες εμφανίζονται δυσαρεστημένοι από τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας στη χώρα.
Το 61,1% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν ότι είναι «δυσαρεστημένοι» όταν ρωτήθηκαν για το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών δημόσιας υγείας.
Παράλληλα, το 43,4% εξέφρασε δυσαρέσκεια – έναντι μόλις 27,3% που δήλωσε ικανοποιημένο – σχετικά με τη θεσμοθέτηση των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τις θέσεις που είχε προωθήσει ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Στην ερώτηση αν η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί τα τελευταία δύο με τρία χρόνια, το 54,7% απάντησε ότι έχει χειροτερεύσει.
Όταν ζητήθηκε από τους πολίτες να προσδιορίσουν τις βασικές αιτίες της δυσαρέσκειάς τους για τον τομέα της δημόσιας υγείας, οι απαντήσεις τους είχαν ως εξής:
Κακή οργάνωση: 73,5%
Ανεπαρκής αναλογία προσωπικού προς ασθενείς: 68,3%
Μη ικανοποιητικές κτιριακές εγκαταστάσεις: 53,5%
Ελλιπής εξοπλισμός: 51,1%
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 1.066 πολιτών, ανδρών και γυναικών άνω των 17 ετών, ενώ σε ξεχωριστή έρευνα μεταξύ ιατρών έλαβαν μέρος 760 επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων από όλη την Ελλάδα.
Από νωρίς το πρωί βρίσκεται σε εξέλιξη επιχείρηση έρευνας και διάσωσης. Μέχρι στιγμής, έχουν εντοπιστεί επτά νεκροί.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, το περιστατικό σημειώθηκε στη θαλάσσια περιοχή της Σκάλας Συκαμνιάς, στο βόρειο τμήμα του νησιού, όταν μια λέμβος που μετέφερε μετανάστες ανετράπη για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, ενώ οι επιβαίνοντες βρίσκονταν ακόμα πάνω σε αυτήν.
Μέχρι στιγμής, έχουν εντοπιστεί επτά νεκροί, όλοι αφγανικής καταγωγής. Παράλληλα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αγνοούνται ένα κορίτσι και ένα αγόρι, με τις έρευνες να συνεχίζονται. Το Λιμενικό Σώμα, το οποίο επιχειρεί στην περιοχή, έχει καταφέρει να διασώσει 23 άτομα.
Στο σημείο βρίσκονται και επιχειρούν τρία περιπολικά σκάφη του Λιμενικού, ένα παραπλέον πλοίο, καθώς και τρία οχήματα του Λιμενικού και της Ελληνικής Αστυνομίας. Επιπλέον, στην επιχείρηση συνδράμει από αέρος ένα ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας.
Η κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου, εξαιτίας ενός νέου κύκλου επιθετικών αμερικανικών δασμών, ενίσχυσε τις ανησυχίες για πιθανή οικονομική επιβράδυνση.
Οι ευρωπαϊκές μετοχές σημείωσαν πτώση στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο μηνών την Πέμπτη (3/4) κατά την έναρξη των συναλλαγών, με τη γερμανική αγορά να δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα λόγω της ευαισθησίας της στις εξελίξεις του παγκόσμιου εμπορίου.
Ο πανευρωπαϊκός δείκτης STOXX 600 υποχώρησε κατά 1,7% στις 10:12 ώρα Ελλάδας, ενώ οι γερμανικές μετοχές κατέγραψαν απώλειες 2,4%, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση μεταξύ των περιφερειακών χρηματιστηρίων.
Παράλληλα, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης της Wall Street υποχώρησαν κατά 3,1%, καθώς οι επενδυτές στράφηκαν από τα ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία προς πιο ασφαλείς επιλογές, όπως τα κρατικά ομόλογα και ο χρυσός, που θεωρούνται «ασφαλή καταφύγια».
Οι τραπεζικές μετοχές της ευρωζώνης, οι οποίες επηρεάζονται από τις οικονομικές προοπτικές, σημείωσαν μείωση 3,1%, καθώς αυξάνονται οι προσδοκίες των επενδυτών για μειώσεις επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρά το γεγονός ότι ο εμπορικός πόλεμος δημιουργεί πιέσεις στον πληθωρισμό.
Χρηματιστήριο Αθηνών: Πτώση 1,16% στον Γενικό Δείκτη
Οι ελληνικές μετοχές κινήθηκαν πτωτικά στην έναρξη της συνεδρίασης, αντανακλώντας το αρνητικό κλίμα που επικρατεί στις ευρωπαϊκές αγορές.
Στις 11:00, ο Γενικός Δείκτης Τιμών διαμορφωνόταν στις 1.689,13 μονάδες, παρουσιάζοντας πτώση 1,16%, με τη συνολική αξία των συναλλαγών να φτάνει τα 21,35 εκατ. ευρώ.
Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης σημείωσε απώλειες 1,46%, ενώ ο δείκτης μεσαίας κεφαλαιοποίησης μειώθηκε κατά 1,07%.
Μεταξύ των μετοχών υψηλής κεφαλαιοποίησης, μόνο η Coca Cola HBC παρουσίασε άνοδο (+2,05%), ενώ τις μεγαλύτερες απώλειες κατέγραψαν η Eurobank (-2,77%), η Πειραιώς (-2,51%), η Alpha Bank (-2,47%) και ο ΟΠΑΠ (-2,30%).
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν στις μετοχές της Ίλυδα (+2,86%) και της Alpha Αστικά Ακίνητα (+2,60%), ενώ τις μεγαλύτερες απώλειες κατέγραψαν οι μετοχές της Ακρίτας (-9,68%) και της Moda Bango (-4,75%).
Οι αγορές επηρεάζονται καθώς οι αμερικανικοί δασμοί αυξάνουν τον κίνδυνο ύφεσης
Η ανακοίνωση νέων δασμών από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ προκάλεσε σοκ στις αγορές την Πέμπτη, οδηγώντας σε πτώση το δολάριο και τις αμερικανικές μετοχές, καθώς οι φόβοι για έναν παρατεταμένο εμπορικό πόλεμο και πιθανή ύφεση εντάθηκαν.
Η επιβολή ενός βασικού δασμού 10% και πρόσθετων τελωνειακών επιβαρύνσεων για διάφορους εμπορικούς εταίρους αλλάζει ριζικά το διεθνές εμπόριο, ανατρέποντας δεκαετίες φιλελευθεροποίησης.
«Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο», σχολίασε ο Jay Hatfield, CEO της Infrastructure Capital Advisors. «Αρκεί για να σπρώξει τις ΗΠΑ σε ύφεση», πρόσθεσε, εκφράζοντας τις ανησυχίες που κυριαρχούν στις αγορές μετά την επιβεβαίωση των επιθετικών δασμών.
Το δολάριο σημείωσε σημαντική πτώση, με τον δείκτη του να αγγίζει χαμηλό εξαμήνου, ενώ οι απώλειες ήταν πιο έντονες απέναντι στα «ασφαλή καταφύγια» όπως το ιαπωνικό γεν και το ελβετικό φράγκο.
Οι αγορές αντέδρασαν αρνητικά, με τα μελλοντικά συμβόλαια του Nasdaq να υποχωρούν κατά 3,4%, ενώ η απότομη άνοδος στην αγορά ομολόγων έφτασε σε επίπεδα που είχαν να παρατηρηθούν για εννέα μήνες. Οι επενδυτές ανησυχούν ότι η μεγαλύτερη καταναλωτική οικονομία του κόσμου μπορεί να «κλειστεί» πίσω από ένα τείχος δασμών.
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης της Fed σημείωσαν άνοδο, καθώς η πιθανότητα μείωσης των επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ενισχύθηκε.
Οι νέοι δασμοί 10% πρόκειται να τεθούν σε ισχύ στις 5 Απριλίου, ενώ οι επιπλέον αυξήσεις των δασμών θα εφαρμοστούν στις 9 Απριλίου.
Παράλληλα, οι δασμοί 25% στις εισαγωγές οχημάτων τέθηκαν ήδη σε εφαρμογή τα μεσάνυχτα, ενώ τα νέα φορολογικά μέτρα περιλαμβάνουν 34% δασμό για τις εισαγωγές από την Κίνα, 46% από το Βιετνάμ, 24% από την Ιαπωνία και 20% από την Ευρώπη.
Οι επιπτώσεις έγιναν αισθητές και στην τεχνολογική αγορά, με τις μετοχές της Nvidia (NVDA.O) και της Apple (AAPL.O) να σημειώνουν απώλειες σχεδόν 6% και 7% αντίστοιχα, υπερβαίνοντας τις πτώσεις στις αγορές του Χονγκ Κονγκ και του Τόκιο, καθώς και τις πρώτες απώλειες στις ευρωπαϊκές αγορές.
Ανάμεσα στα αιτήματά τους είναι η άμεση αποκατάσταση ζημιών υποδομής, η στελέχωση των κενών οργανικών θέσεων και τα άμεσα μέτρα για την ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων επί των αμαξοστοιχιών.
Σε 24ωρη απεργία κατεβαίνουν και οι εργαζόμενοι της Hellenic Train (ΤΡΑΙΝΟΣΕ) στις 9 Απριλίου. Οι εργαζόμενοι θέτουν εννέα καίρια αιτήματα που συνδέονται με τις οικονομικές απολαβές τους αλλά και με κρίσιμα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων στον σιδηρόδρομο.
Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι στην Hellenic Train (ΤΡΑΙΝΟΣΕ) ζητούν:
1. Άμεσες προσλήψεις στις ειδικότητες αιχμής
2. Στελέχωση των κενών οργανικών θέσεων σε ομαδάρχες, τομεάρχες, κλειδούχους και επισκέπτες
3. Άμεσα μέτρα για την ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων επί των αμαξοστοιχιών καθώς και άμεσα μέτρα για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων στις εγκαταστάσεις συντήρησης και επισκευής τροχαίου υλικού
4. Αποδοχή και εφαρμογή από την διοίκηση, της πρότασης των σωματείων του σχεδίου Ε.Σ.Σ.Ε. με την οποία προβλέπονται ουσιαστικές αυξήσεις
5. Νέα οργανωτική δομή η οποία θα αναγνωρίζει το σύνολο των ειδικοτήτων της τεχνικής βάσης στην εταιρεία όπως ίσχυε στην πρώην ΕΕΣΣΤΥ
6. Επενδύσεις σε νέο σύγχρονο τροχαίο υλικό
7. Πιστή τήρηση και Εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας για τους όρους εργασίας και αμοιβής
8. Συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού
9. Άμεση Αποκατάσταση ζημιών υποδομής, αναβάθμιση υποδομής, επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου, σύνδεση με λιμάνια και βιομηχανικές περιοχές, άμεση τοποθέτηση και λειτουργία συστημάτων ασφαλείας αποτροπής ανθρωπίνων λαθών
Παίζει στις «Τρεις Αδερφές» του Εθνικού και θέλει πάντα να φεύγει λίγο πάνω από την αφόρητη πραγματικότητα.
Τον Αντώνη Γκρίτση τον είδα πρώτη φορά ως ηθοποιό στην παράσταση περφόρμανς «Ωδές στον πρίγκιπα» της ομάδας “Nova Melancholia” η οποία εκτυλισσόταν σε ένα υπόγειο ονόματι Μπαγκλαντές στην οδό Χαλκοκονδύλη, λίγα μέτρα από την πλατεία Ομονοίας, και που με αφετηρία το ποιητικό σύμπαν του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου ξεχυνόταν στους σκοτεινούς, βρώμικους και απολύτως αληθινούς δρόμους του κέντρου της πόλης. Θυμάμαι να σκέφτομαι «Ποιος είναι αυτός; Γιατί δεν τον έχω ξαναδεί;».
Από τότε τον είδα και τον απόλαυσα αρκετές φορές, μία από αυτές ήταν στον μονόλογο του Γιώργου Ιωάννου «Ο γείτονας μου ο Λαπαθιώτης» σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη, ερμηνεία για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας σε ανδρικό ρόλο στα Queer Theatre Awards 2017. Θα ήθελα όμως να τον έχω δει περισσότερες, θα ήθελα να αντικρίζω πιο συχνά τον άνθρωπο-ποίημα (όπως τον ονομάζω) σε μια σκηνή.
Τον άνθρωπο που σε ένα σεμινάριο performance της Βίκυς Κυριακουλάκου, στο οποίο συμμετείχαμε και οι δύο, τυλιγμένος σε ένα κόκκινο σεντόνι αυτοσχεδίασε μπροστά μας και μας έκανε να νιώσουμε ότι η ποίηση είναι ένα απτό όνειρο που χωρίς αυτό η ζωή είναι εντελώς στεγνή.
Αυτή είναι η ζωή του, μέχρι τώρα, όπως μου την αφηγήθηκε:
Φωτογραφία: Γιάννης Μποζιάρης
«Από μικρός, όταν άρχισα να βλέπω θέατρο, περισσότερο απ’ όλα με εντυπωσίαζαν οι ηθοποιοί. Κοιτούσα τα χέρια των ηθοποιών σε μια παράσταση κι έλεγα κοίτα πόσο λαμπεροί είναι, μου φαίνονταν σχεδόν άυλοι. Το θέατρο ήταν μαγεία για μένα τότε. Και έκλαιγα με το παραμικρό, είτε έβλεπα δράμα, είτε κωμωδία.
Ο πατέρας μου, ενώ δεν είχε κάποια ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία, κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει με φίλους του στο Άγιο Όρος. Πήγε περισσότερο από περιέργεια για το μέρος, γύρισε όμως μεταμορφωμένος, άρχισε να προσεύχεται καθημερινά και να πηγαίνουμε συστηματικά στην εκκλησία. Έτσι, ενώ πηγαίναμε σχολείο στο δημόσιο της γειτονιάς, θεώρησε ότι θα μας έκανε καλό να μπούμε σε ένα πιο αυστηρό πλαίσιο. Τότε λοιπόν γίναμε μαθητές της «Ελληνικής Παιδείας», ενός σχολείου που πρέσβευε σθεναρά το τρίπτυχο Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια. Για να μη τα ισοπεδώσω και όλα, το συγκεκριμένο σχολείο έδινε κάποιες βάσεις σε όσους μαθητές αγαπούσαν το διάβασμα, αλλά έκανε τα μαζεμένα παιδιά ακόμη πιο μαζεμένα, ενώ τα παιδιά που ήταν στα κάγκελα, τα εξωθούσε στα άκρα. Τότε δεν το είχα πάρει τόσο βαριά, όμως τώρα -και μετά από 14 χρόνια ψυχοθεραπείας- δεν θα το σύστηνα.
Παρότι οι γονείς μου ήταν συντηρητικοί άνθρωποι, δεν ήταν μονολιθικοί. Για παράδειγμα, σέβονταν ανθρώπους της Αριστεράς, όπως ο Φλωράκης και ο Κύρκος. Ακούγαμε και Θεοδωράκη και Χατζιδάκι και Γλυκερία και Λίτσα Διαμάντη. Όπως επίσης ακούγαμε τις Κυριακές στο ραδιόφωνο το Τέρας της Κυριακής του Γιώργου Μαρίνου, τον οποίο εκτιμούσαμε οικογενειακώς και θυμάμαι να σχολιάζουν θετικά την παρρησία του να δηλώσει ανοιχτά την ομοφυλοφιλία του. Με συγκινούσε πολύ ο Γιώργος Μαρίνος, προφανώς κάτι δικό μου είδα σε αυτόν.
Ξέρεις, όταν ανακαλώ πάλι εκείνα τα χρόνια, νομίζω ότι ήμασταν μια αρκετά τρελή, αλλά τελικά πολύ τυπική ελληνική οικογένεια. Σε άσχετες στιγμές, εκεί που ήμασταν μαζεμένοι, ο πατέρας μου μπορεί να κατέβαζε τα αποκριάτικα από το πατάρι και να επέστρεφε μασκαρεμένος. Ή τα καλοκαίρια να μας τη βαράει και να παίζουμε στα καλά καθούμενα στην αυλή όλοι μαζί νεροπόλεμο.
Φωτογραφία: Γιάννης Μποζιάρης
Από πολύ νωρίς ένιωσα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Ήμουν παιδάκι που του άρεσε να λέει τα ποιήματα στις γιορτές και νομίζω ότι πάντα ήθελα να ξεχωρίζω, να ανεβαίνω στη σκηνή σε όλες τις μαθητικές εκδηλώσεις, να ξεφεύγω, να υπάρχω, ίσως και να δραπετεύω ή και να επιβάλλομαι – γιατί στο σχολείο έτρωγα και πολύ δούλεμα – μέσα από μια άλλη πραγματικότητα.
Θυμάμαι κάποια στιγμή ήμασταν μόνοι εγώ κι ο πατέρας μου στο αυτοκίνητο, κάπου πηγαίναμε και με ρώτησε τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Όταν του είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, μου είπε ότι αυτό αποκλείεται και πρέπει να διαλέξω κάτι άλλο. Τότε του είπα: «Ωραία, θα γίνω παπάς». Με κοίταξε και είπε «Καλά, εντάξει, θα το συζητήσουμε, αργότερα». Εγώ ζούσα την εκκλησία σαν παπαδάκι και την αντιμετώπιζα πολύ θεατρικά, ένιωθα ότι η λειτουργία κάθε Κυριακή είναι κάπως σαν μια παράσταση.
Θεωρώ πως έτσι κι αλλιώς τα τελετουργικά έχουν κάποιο νόημα και σε κάποιο βαθμό βοηθούν στην ενηλικίωσή μας, στη συνειδητοποίηση του χρόνου, του πένθους, του κύκλου της ζωής. Αυτό το κατάλαβα πολύ νωρίς, γιατί όταν ήμουν στη Β’ Γυμνασίου ο πατέρας μου σκοτώθηκε, τον χτύπησε αυτοκίνητο. Επειδή συνέβη τόσο ξαφνικά και ήμασταν ο αδερφός μου και εγώ, μικροί, προσπάθησαν να μας προστατεύσουν και έτσι δεν είδαμε τον πατέρα μας νεκρό, η κηδεία έγινε με κλειστό φέρετρο, δεν ζήσαμε μια τυπική κηδεία. Δεν τον αποχαιρετήσαμε. Θεωρούσα ότι κάτι άλλο έχει γίνει και μου το κρύβουν, ότι έχουν σκηνοθετήσει έναν θάνατο. Πήγαινα στη μάνα μου και της έλεγα ότι έφυγε για να πάει να γίνει καλόγερος. Τα επόμενα πέντε χρόνια ακολούθησε μια σωρεία απωλειών στην οικογένεια, πήγαινα συνέχεια σε αυτές τις κηδείες πενθώντας τον πατέρα μου. Η εφηβεία μου συνδέθηκε με ένα συναίσθημα τόσο καταπιεσμένο και εκφράστηκε με μια εμμονή με τον θάνατο, που έφτανε μέχρι και σε μακάβριες σκέψεις.
Φωτογραφία: Γιάννης Μποζιάρης
Εκείνη την εποχή παράλληλα με το σχολείο, στο κατηχητικό της ενορίας είχαμε έναν φωτισμένο αρχιμανδρίτη, τον πατέρα Μάρκελλο, που αντί να μας διδάσκει το Ευαγγέλιο της Κυριακής, μας διάβαζε «Τα γράμματα σε έναν νέο ποιητή» του Ρίλκε και αποσπάσματα από τους Αδελφούς Καραμαζόφ του Ντοστογιέφσκι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μας είχε φέρει την Αρλέτα και τραγούδησε με την κιθάρα της το «Μπαρ το Ναυάγιο», μπροστά από το ιερό. Θέλω να πω, όλα αυτά τα πράγματα μού αποκάλυπταν και μια άλλη πραγματικότητα, ήταν πρωτοπορία πριν την πρωτοπορία και performance πριν την performance.
Εκείνη την περίοδο άρχισα να παίρνω το λεωφορείο από το Μενίδι και να κατεβαίνω στο κέντρο. Να περπατάω και να μαθαίνω την Αθήνα από τους εκδοτικούς οίκους, τα θέατρα, διάβαζα ό,τι βιβλίο έπεφτε στα χέρια μου, και πιο δύσκολα και πιο της ηλικίας μου. Το διάβασμα ήταν άλλος ένας τρόπος διαφυγής. Στον στρατό ξανά ένιωσα πολύ έντονα ότι θέλω να ξεφύγω μακριά από αυτό το πλαίσιο. Και πάντα η διέξοδος ήταν η λογοτεχνία, η τέχνη, η διασκέδαση, που ικανοποιούσαν την ανάγκη και την επιθυμία να βγαίνω λίγο πάνω από μια αφόρητη πραγματικότητα.
Και η αγάπη μου για την Αλίκη Βουγιουκλάκη τότε χρονολογείται. Ένα χρόνο πριν πεθάνει ο πατέρας μου, είχε πεθάνει η Καρέζη, στα γενέθλιά μου. Με είχε σοκάρει αυτό. Εκείνο τον χειμώνα είχε προβάλει η τηλεόραση την παράσταση της Αλίκης «Η κυρία δεν με μέλλει» και συνειδητοποίησα ότι μπορώ να δω την Αλίκη στο θέατρο, πραγματικά. Από παιδί είχα τρέλα με την Αλίκη. Το είπα στον πατέρα μου και εκείνος μου είπε «Θα σου βγάλω εισιτήριο να πας στο θέατρο, αλλά να διαλέξεις κανένα σοβαρό έργο, όχι τη Βουγιουκλάκη». Πράγματι, εκείνη τη χρονιά, Σάββατο του Λαζάρου και Κυριακή των Βαΐων είδα «Το ημερολόγιο της Άννας Φράνγκ» και τον «Γλάρο» του Τσέχωφ με την Κάτια Δανδουλάκη. Λίγες μέρες μετά, Πέμπτη του Πάσχα, ο πατέρας μου σκοτώθηκε. Την επόμενη χρονιά, Σάββατο του Λαζάρου ήταν πάλι, έβγαλα εισιτήριο και είδα πρώτη φορά την Αλίκη στο θέατρο, στο «Ωραία μου κυρία». Ναι, ίσως όντως η αγάπη μου για την Αλίκη να συνδέεται με αυτήν τη μεταβατική περίοδο, αλλά και με μια είδους απελευθέρωση. Πήγα στην παράσταση για να ξεμπερδέψω από ένα απωθημένο, μα παραδόθηκα αμαχητί. Παραδόθηκα στην ενέργειά της, στο πώς κατόρθωνε να είναι ταυτοχρόνως μέσα και έξω σε αυτό που έκανε. Έβλεπα την ίδια στιγμή την ηθοποιό μέσα στον ρόλο και το είδωλο που με κοίταξε και μου χαμογέλασε. Με συγκλόνισε η ευφυΐα της που της επέτρεπε να παίζει και παράλληλα να έχει ανοιχτούς τους αισθητήρες της προς τον κόσμο. Αυτό που κατά τη γνώμη των περισσότερων τη στιγμάτισε, εμένα με παρηγόρησε και με συγκλόνισε.
Τελειώνοντας το πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα τη Φιλοσοφική στο Ρέθυμνο, αποφάσισα και έδωσα στο Εθνικό, πέρασα στην πρώτη και κόπηκα στη δεύτερη φάση. Ήθελα πολύ να περάσω στη σχολή του Εθνικού, αλλά μπήκα τελικά στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, που δεν ήθελα καθόλου. Βρέθηκα στη σχολή σε μια εντελώς μεταβατική περίοδο, ήμασταν το τελευταίο έτος που πήραν ο Κουγιουμτζής και ο Λαζάνης, ο Κουγιουμτζής αρρώστησε και πέθανε στο πρώτο έτος, ήρθε ο Χρονόπουλος και μέσα στην αναμπουμπούλα της διαδοχής πήγαμε «υπέρ πίστεως και πατρίδος». Φανταζόμουν εντελώς διαφορετικά τη δραματική σχολή. Πολύ σύντομα και απότομα προσγειώθηκα και συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι ούτε θα γίνω, όπως πίστευα, ο μεγαλύτερος ηθοποιός του κόσμου. Ήταν κάπως άχαρα αυτά τα τρία χρόνια και βγήκα με μεγάλη αβεβαιότητα και αίσθημα ανεπάρκειας στο επάγγελμα. Πέρα από τις όποιες προσωπικές μου ονειροφαντασίες, μου έλειψε πολύ και η μέθοδος και η οργάνωση. Για να μην γίνομαι άδικος όλο και κάτι θα πήρα κι εξάλλου, δεν ξέρω αν αλλού, ακόμα και στο Εθνικό, θα ήταν καλύτερα. Λίγα χρόνια μετά τη σχολή γνώρισα τη Μάγια Λυμπεροπούλου και κατάλαβα πέντε πράγματα.
Το θέατρο στην Ελλάδα μαθαίνεται στην πράξη, αν είσαι τυχερός και σου δοθεί η ευκαιρία να δουλέψεις. Το να είσαι τυχερός είναι πολύ σημαντικό σε αυτή τη δουλειά. Όπως και το να έχεις την πολυτέλεια να επιμένεις, ακόμα και αν δεν είσαι τόσο τυχερός. Η επαγγελματική όμως προοπτική και η ανασφάλεια πάντα λιγάκι μας απογοητεύει. Προσωπικά, από τα χρόνια της σχολής, αλλά και έπειτα από είκοσι χρόνια στη δουλειά, νιώθω ακόμα λιγάκι ανένταχτος και ακατάτακτος. Αυτό συμβαίνει και από μια δική μου κοινωνική αδεξιότητα αλλά ίσως και εξαιτίας μιας προσωπικής επιλογής και ανάγκης να πατάω πάντα με το ένα πόδι εκτός του καλλιτεχνικού στερεώματος, για να κρατάω μια εσωτερική ισορροπία.
Έχουν αλλάξει πάρα πολύ κι οι ίδιες οι συνθήκες και κάπως το θέατρο που αγάπησα και φαντάστηκα ότι θα κάνω μπορεί και να μην υπάρχει πια. Οι ρυθμοί στο ελληνικό θέατρο είναι τέτοιοι που δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ ακόμα και ως θεατής να τους παρακολουθήσω. Αγοράζουμε εισιτήρια για παραστάσεις, λες και αγοράζουμε κονσέρβες. Και δεν είμαι από τους ηθοποιούς που δεν βλέπουν θέατρο. Ίσως μάλιστα να μ’ αρέσει περισσότερο να βλέπω απ’ το να παίζω. Δεν θα μπορούσα να παίζω τρεις μεγάλους ρόλους μέσα σε μια σεζόν, γιατί δεν ξέρω αν θα είχα τις αντοχές να τους υποστηρίξω, ούτε τη δυνατότητα να προσφέρω κάτι διαφορετικό σε κάθε μία από τις ερμηνείες. Από την άλλη, δεν είμαι κι από τους ηθοποιούς που τους προτείνουν συνεχώς να παίζουν ή που θα λείψουν και σε κανένα αν δεν παίξουν. Αν βάλουμε στο παιχνίδι και την τηλεόραση, εκεί πια μιλάμε για ένα πεδίο που ακόμα κι όταν ελάχιστα το έζησα, ποτέ δεν κατάλαβα πώς ακριβώς λειτουργεί.
Φωτογραφία: Γιάννης Μποζιάρης
Δεν καταλαβαίνω καθόλου τους ανθρώπους στην τηλεόραση, έχω την εντύπωση ότι το τελευταίο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα τα πει ο ηθοποιός, δεν το έχω κυνηγήσει και ιδιαίτερα, κάπως με αγριεύει, από την άλλη πραγματικά ακόμα και σήμερα που γίνονται τόσες σειρές απορώ γιατί δεν έχω μάθει ούτε έχω περάσει από μισό casting. Και το πιο τρομακτικό είναι ότι πλέον το να κάνεις τηλεόραση είναι προϋπόθεση για να υπάρχεις στο θέατρο. Από την άλλη, υπάρχουν πάντα περιπτώσεις πολλών μοναδικών και πραγματικά σπουδαίων και σπάνιων ηθοποιών που δεν έγιναν ποτέ διάσημοι. Κάποιοι δυστυχώς ποτέ δεν θα τους μάθουμε. Και είναι οι περισσότεροι. Εγώ τους αναζητώ, τους θαυμάζω και αυτό με παρηγορεί. Πολλές φορές πετύχαινα στο ίδιο λεωφορείο τη Σοφία Μιχοπούλου. Μου φαινόταν απίστευτο ότι καθόταν δίπλα μας στο λεωφορείο η Σοφία Μιχοπούλου και ο κόσμος μπορεί να μην ήξερε καν ποια είναι.
H performance ήταν ένα κομμάτι που δεν καταλάβαινα. Συμμετείχα κάποια στιγμή σε μια παράσταση performance που με θύμωσε και με οδήγησε σε τρελό αδιέξοδο και αγανάκτηση. Ως ηθοποιός θα έλεγα ότι είμαι και λίγο του «παλιού» θεάτρου και αυτή η απλότητα της performance μού είναι δύσκολη. Όταν ανακοινώθηκαν τα πρώτα σεμινάρια στο BIOS είπα να πιάσω το θέμα από την αρχή, να το γνωρίσω λίγο καλύτερα, χωρίς να υπάρχει η δέσμευση μιας παράστασης. Εκεί παρακολούθησα τα σεμινάρια του Βασίλη Νούλα σχετικά με την performance, αλλά και της Αγγελικής Παπαθεμελή, της οποίας το σεμινάριο είχε να κάνει με ένα πιο αφηγηματικό δρόμο θεάτρου. Τελικά, αυτή ήταν μια πολύ καλή και ολοκληρωμένη εμπειρία συνδυαστικά, ο Βασίλης με απενοχοποίησε σε σχέση με την performance και η Αγγελική μού έδωσε κάποια πολύ χρήσιμα υποκριτικά εργαλεία. Και οι δυο με βοήθησαν πολύ σε μια περίοδο που αισθανόμουν ότι είχα κάπως τελματώσει.
Θεωρώ ότι η παράσταση «Ωδές στον πρίγκιπα» των Nova Melancholia, που βασιζόταν στην ομώνυμη ποιητική συλλογή του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου, ήταν ό,τι καλύτερο έχω κάνει στην πορεία μου. Ήταν τότε τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης και το ελληνικό θέατρο βρισκόταν σε ένα αδιέξοδο, όπως και η κοινωνία. Ο υπόγειος χώρος του Μπαγκλαντές, στην Ομόνοια, παραμένει στη μνήμη μου ως ένα ασφαλές λίκνο, ένα προσωπικό καταφύγιο από την αγριότητα εκείνης της εποχής. Είναι μια παράσταση που νοσταλγώ και ο δικός μου ρόλος εκεί είναι, νομίζω, ό,τι πιο ολοκληρωμένο έχω κάνει υποκριτικά. Σε αυτή την παράσταση ένιωσα, για πρώτη φορά, ότι κάτι αντιπροσωπεύω, ότι κάπου ανήκω.
Φωτογραφία: Γιάννης Μποζιάρης
Λίγο αργότερα ο Γιάννης Σκουρλέτης, που είχε δει τις «Ωδές», με κάλεσε και μου πρότεινε να κάνουμε τον μονόλογο που βασιζόταν σε κείμενα του Γιώργου Ιωάννου και του Λαπαθιώτη. Ξεκινήσαμε για τρεις παραστάσεις. Πήγαν πολύ καλά παρά τη ζέστη και το λιοπύρι του καλοκαιριού στην οδό Αθηνάς, επιστρέψαμε τον Οκτώβριο, παίξαμε όλο τον χειμώνα, πήρα και το βραβείο ερμηνείας στα Queer Awards, συνεχίσαμε και την επόμενη χρονιά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, πήγαμε περιοδεία εκτός Αθηνών ανά την επικράτεια, κι έτσι έγινε κι αυτή μια πολύ ξεχωριστή και αγαπημένη μου παράσταση. Χαίρομαι πάρα πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω στο θέατρο αυτούς τους ποιητές, όπως και τον Εγγονόπουλο στο Μπολιβάρ. Θα ήθελα να μου παρουσιαστούν οι ευκαιρίες να ασχοληθώ και με άλλους ποιητές.
Μ’ αρέσει πολύ αυτή η σχέση με την ποίηση, γράφω κι εγώ λίγο, δεν ξέρω και τι είναι ακριβώς αυτά που γράφω, παλιότερα έγραφα περισσότερο. Τελευταία το ‘ριξα και στη μετάφραση και μεταφράζω άλλους ποιητές. Πρόσφατα ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών μεταφράζοντας τις Τραχίνιες του Σοφοκλή. Θα ήθελα πολύ να δω μια παράσταση αρχαίου δράματος σε δική μου μετάφραση.
Φέτος είμαι ο Φεραπόντ στην παράσταση «Τρεις Αδερφές» του Τσέχωφ που σκηνοθετεί στο Εθνικό η Μαρία Μαγκανάρη. Χαίρομαι τόσο που η Μαρία με διάλεξε και μου έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστούμε και να παίζω δίπλα σε υπέροχους συναδέλφους που τόσο θαυμάζω. Οι Τρεις Αδελφές για μένα είναι μια πολύ ευτυχής συγκυρία. Από την πρώτη μέρα και μέχρι σήμερα έχει κυλήσει υπέροχα όλο αυτό το διάστημα. Συνήθως στις πρόβες δεν περνάω καλά, αλλά αυτή τη φορά έζησα μια ακόμα εξαίρεση, όπως τότε στο Μπαγκλαντες με τους Nova Melancholia. Και πιστεύω ότι όλο ξεκινάει πρωτίστως από τη Μαρία. Η Μαρία ως σκηνοθέτρια στηρίζεται στον ηθοποιό, στην παράστασή μας νομίζω θα δεις ηθοποιούς να παίζουν, όχι να εκτελούν το όραμα ενός σκηνοθέτη. Εμπιστεύεται τον ηθοποιό, όχι για να της βγάλει το φίδι από την τρύπα, αλλά ξέροντας τι θέλει, καθοδηγώντας τον με τον πιο όμορφο και μαλακό τρόπο και δημιουργώντας πολύ ωραία ατμόσφαιρα στην πρόβα. Από την πρώτη μέρα είχε κάτι πολύ ανθρώπινο και ζεστό, μας εμπιστεύτηκε, μας εξηγούσε τι ήθελε και γιατί, χωρίς καμία πόζα, ισότιμα, με έγνοια και προστασία. Αυτό είναι σπάνιο να το βρεις σε έναν σκηνοθέτη. Νομίζω δεν έχω δει άλλη φορά να λάμπουν μάτια σκηνοθέτη τόσο κοιτάζοντας τους ηθοποιούς, ακόμη κι αν δεν κάνουν ακριβώς αυτό που είχε ζητήσει. Κι αυτό δεν νομίζω ότι συμβαίνει μόνο γιατί είναι και η ίδια ηθοποιός, αλλά μάλλον από μια βαθιά γενναιοδωρία.
Φωτογραφία: Γιάννης Μποζιάρης
Ο Φεραπόντ είναι ένας εξαιρετικά συγκινητικός χαρακτήρας. Είναι ένας κουφός γεράκος που αισθάνεσαι ότι δεν συνδέεται ακριβώς με όλο το γύρω του σύστημα αλλά τελικά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του. Εκεί φαίνεται εντελώς το μεγαλείο του Τσέχωφ, στον τρόπο που διαγράφει ακόμα και τον πιο αφανή ήρωα, ώστε να πιαστείς και να τον κάνεις κάτι μέσα σε μια παράσταση συνόλου. Και διαπιστώνεις επίσης πόσο μοντέρνος συγγραφέας είναι. Πώς αφομοιώνει μέσα στο έργο του όλο το γνωστό θέατρο μέχρι τότε από τον Σαίξπηρ, τον Γκολντόνι και τους τύπους της Κομμέντια Ντελ’ Άρτε, αλλά και πώς προοιωνίζει όλο το θέατρο που έρχεται πολλά χρόνια ύστερα από αυτόν. Ας πούμε, για μένα ο Φεραπόντ είναι ένας προάγγελος από τον κόσμο του Μπέκετ και το Θέατρο του Παραλόγου. Με γοητεύει που είναι ένας υπέργηρος άνθρωπος, που έχει σπάσει το φράγμα και του χρόνου και του τόπου. Αυτή η αναζήτηση σε σχέση με το γήρας είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ προσωπικά και υπαρξιακά. Κι ο Φεραπόντ είναι ένας άδολος άνθρωπος.
Δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να είναι ο Φεραπόντ σήμερα, ίσως κάποιος αλαφροΐσκιωτος ή ένας άστεγος. Δεν ζητάει απολύτως τίποτα, δεν διεκδικεί καμία ανταπόδοση. Αυτό με συναρπάζει. Μου θυμίζει κάπως ένα σπουργίτι, αν του δώσεις να φάει, θα φάει, αν δεν του δώσεις, δεν θα σου ζητήσει τίποτα, αλλά θα βρει έναν τρόπο να υπάρχει, για όσο μπορεί να υπάρχει. Είναι ένας περιφερειακός, δορυφορικός ρόλος που θα τον παρατηρήσουν όσοι θέλουν, οι περισσότεροι ίσως τον αγνοήσουν, αλλά, όπως και να έχει, αυτός θα συνεχίσει να υπάρχει. Αυτό κάπως με καλύπτει κι εμένα. Κατά κάποιο τρόπο αισθάνομαι ότι είμαι κάπως, υπάρχω και θα συνεχίσω να υπάρχω, σαν τον Φεραπόντ στο ελληνικό θέατρο. Και μακάρι να φτάσω στα χρόνια του.
Info: Τρεις Αδερφές, του Άντονι Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη. Κτίριο Τσίλλερ – Πλάγια Σκηνή, Εθνικό Θέατρο (Αγ. Κωνσταντίνου 22).
Σημαντικές εξελίξεις καταγράφονται στην υπόθεση του θανάτου του Βασίλη Καλογήρου στον Τύρναβο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει αίτημα για τη μεταβίβαση της δικογραφίας στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Αθήνας.
Το αίτημα αυτό υπέβαλε ο εισαγγελέας Λάρισας, ο οποίος μέχρι πρόσφατα επόπτευε την έρευνα της Ασφάλειας Λάρισας για την υπόθεση. Την τελική απόφαση για τη διαβίβαση της υπόθεσης θα λάβει ο εισαγγελέας Εφετών, Δημήτρης Γκίζης.
Πηγές αναφέρουν ότι το αίτημα αυτό δεν συνδέεται με τα έως τώρα ευρήματα των Αρχών σχετικά με τον θάνατο του 39χρονου, ο οποίος εντοπίστηκε νεκρός τον Φεβρουάριο, έπειτα από αρκετές ημέρες εξαφάνισης.
Από την πρώτη στιγμή του εντοπισμού της σορού του, η οικογένειά του υποστήριξε ότι πρόκειται για εγκληματική ενέργεια.
Ειδικότερα, η μητέρα του Βασίλη Καλογήρου, λίγες ώρες μετά τον θάνατό του, έκανε ανάρτηση αφήνοντας σαφείς υπόνοιες για δολοφονία.
«Στην υγειά σας! Είμαι ο Βασίλης που ψάχνατε. Εγώ με τη χάρη του Θεού βρήκα τον Παράδεισο και βλέπω τον Χριστό που τόσο αγαπώ. Εσείς που με πετάξατε στα βουνά με τα άγρια ζώα καθώς και το κακόψυχο αφεντικό σας, άραγε τι τέλος θα έχετε;», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Τις ίδιες κατηγορίες αντιμετωπίζει και ο τότε διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφορών, ο οποίος πρόκειται να απολογηθεί την Παρασκευή 4 Απριλίου.
Στον εφέτη ανακριτή παρουσιάστηκε σήμερα η τότε διευθύντρια της Διεύθυνσης Σιδηροδρομικών Μεταφορών του Υπουργείου Μεταφορών, η οποία κατηγορείται για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Η ίδια αντιμετωπίζει κατηγορίες για το κακούργημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών, καθώς και για τα πλημμελήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, της βαριάς σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή και της απλής σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή.
Σύμφωνα με το larissanet.gr, τις ίδιες κατηγορίες αντιμετωπίζει και ο τότε διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφορών, ο οποίος πρόκειται να απολογηθεί την Παρασκευή 4 Απριλίου.
Οι δύο τους είναι οι τελευταίοι από τους συνολικά 36 κατηγορούμενους που δεν έχουν ακόμη απολογηθεί, ενώ μένει να φανεί αν ο αριθμός των κατηγορουμένων θα αυξηθεί μετά τις καταθέσεις τους.
Συνολικά, οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση ανέρχονται στους 43, καθώς επτά ακόμη άτομα διώκονται για ενέργειες που ακολούθησαν τη σύγκρουση, όπως παρεμβάσεις στον τόπο του δυστυχήματος και στη διαδικασία της έρευνας για τη φωτιά.
Αφού ολοκληρωθούν οι απολογίες αυτή την εβδομάδα, η ανακριτική διαδικασία θα συνεχιστεί με την κατάθεση μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένων επιβατών του Intercity και υπαλλήλων της εταιρείας φύλαξης Interstar, σχετικά με τα βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Παράλληλα, βρίσκονται σε εξέλιξη αιτήματα από συγγενείς θυμάτων, όπως η εκταφή σορού ενός θύματος, ενώ εκκρεμεί η προσκόμιση κρίσιμων πορισμάτων. Μεταξύ αυτών είναι η ανάλυση του καθηγητή του ΕΜΠ για την πυρόσφαιρα και τη φωτιά, η πραγματογνωμοσύνη του μεταλλουργού-μεταλλειολόγου καθηγητή του ΕΜΠ, καθώς και η έκθεση του ειδικού κλιμακίου της Πυροσβεστικής μετά τις πρόσφατες έρευνες στα συντρίμμια των αμαξοστοιχιών, τα οποία φυλάσσονται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Κουλούρι.
Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η αύξηση σε τριετή βάση (2022-2024), αγγίζοντας το 110%, καθώς οι καταγγελίες ανήλθαν από 151 το 2022 σε 318 το 2024.
Σημαντική άνοδο της τάξης του 39% καταγράφουν οι αναφορές για περιστατικά βίας και παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Επιθεώρησης Εργασίας.
Η πλειονότητα των αναφορών (88%) αφορά περιστατικά λεκτικής και σωματικής βίας, καθώς και ηθικής ή ψυχολογικής παρενόχλησης, ενώ το 12% σχετίζεται με σεξουαλική παρενόχληση. Παρόλο που τέτοιες υποθέσεις συχνά δεν καταγγέλλονται λόγω της δυσκολίας απόδειξής τους, το 2024 σημειώθηκε υπερτριπλασιασμός, με τις σχετικές καταγγελίες να αυξάνονται από 12 το 2023 σε 38.
Η Γεωργία Βαζάκη, προϊσταμένη του αρμόδιου τμήματος της Επιθεώρησης Εργασίας, τόνισε: «Πρωταρχικό μέλημα είναι να καταστεί σαφές, στο σύνολο του κόσμου της εργασίας, ότι η ορατότητα ως προς τις ανεπίτρεπτες βίαιες και παρενοχλητικές συμπεριφορές αυξάνεται σταθερά, με την αξιοποίηση του ισχύοντος προστατευτικού πλαισίου, αλλά και μέσω δράσεων ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης από όλους τους συναρμόδιους φορείς, προς τους οποίους και απαιτείται να αυξηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών».
Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων σεξουαλικής παρενόχλησης είναι γυναίκες (34 στις 38 καταγγελίες), ενώ τρεις άνδρες και ένα διεμφυλικό άτομο υπέβαλαν επίσης καταγγελίες. Σε όλες τις υποθέσεις, ο φερόμενος ως δράστης ήταν άνδρας. Οι άνδρες θύματα συνήθως δεν καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά λόγω κοινωνικών στερεοτύπων, φόβου αντιποίνων και έλλειψης υποστήριξης.
Όσον αφορά τις καταγγελίες συνολικά, ο τομέας του χονδρικού και λιανικού εμπορίου είχε το μεγαλύτερο ποσοστό (28%), ακολουθούμενος από τους κλάδους ξενοδοχείων και εστίασης (26%). Άλλες καταγγελίες προήλθαν από τομείς όπως η υγεία, η βιομηχανία τροφίμων, οι υπηρεσίες φύλαξης και ο καθαρισμός.
Το 66% των θυμάτων βίας και παρενόχλησης ήταν γυναίκες και το 34% άνδρες, ενώ το 70% των καταγγελλομένων δραστών ήταν άνδρες. Η ανισορροπία αυτή υποδηλώνει τη συνέχιση παραδοσιακών αντιλήψεων περί ανδρικής υπεροχής σε ορισμένους εργασιακούς χώρους.
Από τις 318 καταγγελίες του 2024:
99 επιλύθηκαν με μέτρα συμμόρφωσης.
21 ματαιώθηκαν για διάφορους λόγους, όπως η μη παράσταση των καταγγελλόντων.
124 οδηγήθηκαν σε σύσταση προσφυγής στα δικαστήρια λόγω αντικρουόμενων ισχυρισμών και ανεπαρκών αποδεικτικών στοιχείων.
Σε 31 περιπτώσεις επιβλήθηκαν κυρώσεις ύψους 57.600 ευρώ.
Ο 26χρονος κατηγορείται για 11 εγκλήματα στη Νέα Υόρκη, μεταξύ των οποίων η δολοφονία πρώτου βαθμού και η δολοφονία ως έγκλημα τρομοκρατίας.
Οι αμερικανικές εισαγγελικές αρχές σκοπεύουν να επιδιώξουν τη θανατική ποινή για τον Λουίτζι Μαντζιόνε, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία του CEO της UnitedHealthcare, Μπράιαν Τόμσον, τον περασμένο Δεκέμβριο.
Η γενική εισαγγελέας Παμ Μπόντι δήλωσε την Τρίτη ότι έδωσε εντολή στους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς να επιδιώξουν την ανώτατη ποινή για την «προμελετημένη, εν ψυχρώ δολοφονία».
Ο Τόμσον έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς στις 4 Δεκεμβρίου έξω από ένα ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη. Η αστυνομία συνέλαβε τον Μαντζιόνε, 26 ετών, στην Πενσυλβάνια έπειτα από ένα εκτεταμένο ανθρωποκυνηγητό σε όλη τη χώρα.
Ο κατηγορούμενος έχει δηλώσει αθώος για τις κατηγορίες που του έχουν απαγγελθεί σε πολιτειακό επίπεδο, ενώ δεν έχει ακόμη υποβάλει δήλωση σχετικά με τις ξεχωριστές ομοσπονδιακές κατηγορίες. Επί του παρόντος, κρατείται σε ομοσπονδιακή φυλακή στη Νέα Υόρκη εν αναμονή της δίκης του.
Η Μπόντι περιέγραψε τη δολοφονία του Τόμσον «ως πράξη πολιτικής βίας» και τόνισε ότι «μπορεί να ενέχει σοβαρό κίνδυνο θανάτου σε επιπλέον άτομα».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το κίνητρο του Μαντζιόνε συνδέεται με την οργή του απέναντι στις αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης.
Ο 26χρονος κατηγορείται για 11 εγκλήματα στη Νέα Υόρκη, μεταξύ των οποίων η δολοφονία πρώτου βαθμού και η δολοφονία ως έγκλημα τρομοκρατίας.
Εάν κριθεί ένοχος για όλες τις κατηγορίες, θα του επιβληθεί ισόβια κάθειρξη χωρίς τη δυνατότητα αποφυλάκισης.
Επιπλέον, οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς έχουν απαγγείλει κατηγορίες εναντίον του για τη χρήση πυροβόλου όπλου στη διάπραξη φόνου και τη διακρατική καταδίωξη που οδήγησε σε θάνατο, καθιστώντας τον επιλέξιμο για τη θανατική ποινή.
Ο Μαντζιόνε δεν έχει ακόμη καταθέσει ένσταση για τις ομοσπονδιακές κατηγορίες.
Οι εισαγγελικές αρχές ανέφεραν ότι οι πολιτειακές και ομοσπονδιακές διαδικασίες θα προχωρήσουν παράλληλα.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε σήμερα στη Βουλή τον 12ετή Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ).
Αναφέρθηκε σε ένα συνολικό σχέδιο που φέρνει σημαντικές αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ανακοίνωσε ότι το υπουργείο Άμυνας θα διαθέτει 25 δισ. ευρώ, ένα σημαντικό ποσό που θα επιτρέψει την υλοποίηση κρίσιμων αμυντικών επιλογών.
Ο Κ. Μητσοτάκης τόνισε τη νέα προσέγγιση στην έγκριση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, δίνοντας έμφαση στη χρήση drones και στις νέες τεχνολογίες. Υπογράμμισε τη συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ έκανε αναφορά στο Ισραήλ σχετικά με την προμήθεια συστημάτων για την “Ασπίδα του Αχιλλέα”. Το νέο αυτό αντιεροπορικό σύστημα θα λειτουργεί σε πέντε επίπεδα: Αντί-drone, αντιπυραυλικό, αντιαεροπορικό, αντιπλοϊκό (“anti-ship”) και ανθυποβρυχιακό.
Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη
Ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι η «Ασπίδα του Αχιλλέα» θα ενσωματώνει τις ήδη υπάρχουσες δυνατότητες αεράμυνας με νέες τεχνολογίες. Χαρακτήρισε το αντιαεροπορικό σύστημα ως τη μεγαλύτερη επένδυση στο πλαίσιο του ΜΠΑΕ και υπογράμμισε τη σημασία της εγχώριας προστιθέμενης αξίας.
«Υπάρχουν σήμερα ελληνικές εταιρείες που μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο. Δεν αναφέρομαι μόνο στις κρατικές ΕΑΒ και ΕΑΣ, αλλά και σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα που βλέπουν το κενό στην αγορά για λύσεις, που δεν θα καλύπτουν μόνο τις ανάγκες της πατρίδας αλλά και θα εξαχθούν σε ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης.
Αναφέρθηκε στο παραγωγικό κενό της Ευρώπης στον τομέα της άμυνας, ειδικά στην αντιπυραυλική προστασία. Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει το σύστημα Patriot, αλλά η απόκτηση νέων μονάδων θα απαιτούσε τέσσερα έως πέντε χρόνια λόγω της έλλειψης παραγωγικής δυνατότητας. «Το Ισραήλ μπορεί πιο γρήγορα να μας παρέχει δυνατότητες», υπογράμμισε, αναφερόμενος στην «Ασπίδα του Αχιλλέα».
Ο πρωθυπουργός συνεχάρη το ΥΠΕΘΑ για τις πρωτοβουλίες του μέσω του ΕΛΚΑΚ, οι οποίες έχουν ήδη οδηγήσει στη δημιουργία ενός οικοσυστήματος νεοφυών επιχειρήσεων στον τομέα της άμυνας. Ως παράδειγμα ελληνικής καινοτομίας, ανέφερε το antidrone σύστημα Κένταυρος, το οποίο έχει ήδη εγκατασταθεί σε πολεμικά πλοία της χώρας.
Η παραγωγή, στην οποία πρωταγωνιστούν η Έμα Στόουν και ο Τζέσι Πλέμονς, είχε ζητήσει τη χρήση του αρχαιολογικού χώρου για συνολικά τέσσερις ημέρες.
Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) αποφάσισε ομόφωνα να απορρίψει το αίτημα του σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου για γυρίσματα της νέας του ταινίας στον χώρο της Ακρόπολης, κατά τη συνεδρίασή του την Τρίτη 1 Απριλίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εταιρεία παραγωγής «Either Or Productions», που βρίσκεται πίσω από τη νέα ταινία του Λάνθιμου με τίτλο «Bugonia», υπέβαλε αίτημα στο ΚΑΣ για τη χορήγηση άδειας κινηματογράφησης στις 10 Απριλίου.
Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε κυρίως λόγω του ότι θα απαιτούσε την αποκλειστική δέσμευση μέρους της Ακρόπολης από τις 6 το πρωί έως τις 12 το μεσημέρι, καθώς και εξαιτίας του περιεχομένου των σκηνών, που περιλάμβαναν εικόνες απόλυτης καταστροφής και διάσπαρτα πτώματα στον Ιερό Βράχο. Αυτοί οι παράγοντες φαίνεται πως έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του ΚΑΣ.
Προκειμένου να βρεθεί εναλλακτική τοποθεσία, ένα μέλος του Συμβουλίου πρότεινε ως εναλλακτική τον λόφο του Φιλοπάππου. Παρ’ όλα αυτά, οι εκπρόσωποι της παραγωγής δεν έδειξαν ενδιαφέρον για αυτή τη λύση.
Η πλοκή της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου
Η ταινία «Bugonia», η οποία αναμένεται να προβληθεί στις αίθουσες τον Νοέμβριο του 2025, αποτελεί ριμέικ της νοτιοκορεάτικης παραγωγής του 2003 «Save the Green Planet», που σκηνοθέτησε ο Τζανγκ Τζουν-Χουάν.
Το φιλμ είναι μια μαύρη κωμωδία επιστημονικής φαντασίας με ιδιαίτερα εκκεντρικά στοιχεία, συνδυάζοντας χαρακτηριστικά από το ρομαντικό και το αστυνομικό είδος. Στην εκδοχή του Λάνθιμου, πρωταγωνιστούν η Έμα Στόουν και ο Τζέσι Πλέμονς, με τους οποίους έχει συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν. Η ιστορία ακολουθεί δύο νέους που είναι παθιασμένοι με θεωρίες συνωμοσίας και απαγάγουν τη διευθύνουσα σύμβουλο μιας μεγάλης εταιρείας, πεπεισμένοι πως είναι εξωγήινη με αποστολή να καταστρέψει τη Γη.
Τα γυρίσματα της ταινίας έχουν ήδη πραγματοποιηθεί σε Αγγλία και Νέα Υόρκη, ενώ η Αθήνα και η Ακρόπολη είχαν επιλεγεί ως οι ιδανικές τοποθεσίες για το φινάλε της. Μετά, όμως, την απόφαση του ΚΑΣ, ο Γιώργος Λάνθιμος και οι συνεργάτες του, συμπεριλαμβανομένου του σεναριογράφου του «Succession» Γουίλ Τρέισι, θα πρέπει να προσαρμόσουν τα σχέδιά τους.
Ταινίες που έχουν γυριστεί στην Ακρόπολη
Η Ακρόπολη της Αθήνας, ως διαχρονικό σύμβολο του κλασικού πολιτισμού, έχει χρησιμοποιηθεί ως σκηνικό σε πολλές ταινίες, από κλασικά αριστουργήματα μέχρι σύγχρονες παραγωγές. Παρόλα αυτά, η χρήση του αρχαιολογικού χώρου απαιτεί ειδική άδεια από το ΚΑΣ, το οποίο δίνει τέτοιες εγκρίσεις εξαιρετικά σπάνια, λόγω της σημασίας του μνημείου.
Ακολουθούν τέσσερις ταινίες που κατάφεραν να πραγματοποιήσουν γυρίσματα στην Ακρόπολη:
Το 1957, η Σοφία Λόρεν πρωταγωνίστησε στην ταινία Boy on a Dolphin (Το Παιδί και το Δελφίνι), σε σκηνοθεσία του Γιαν Νεγκουλέσκου. Η ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Ντιβάιν, διαδραματίζεται στην Ελλάδα και η Ακρόπολη αποτελεί βασικό στοιχείο της αφήγησης, αναδεικνύοντας τη χώρα στη διεθνή κινηματογραφική σκηνή.
Η ταινία New York Stories (Ιστορίες της Νέας Υόρκης, 1989) είναι μια αμερικανική ανθολογία που σκηνοθέτησαν τρεις μεγάλοι δημιουργοί: Μάρτιν Σκορσέζε, Φράνσις Φορντ Κόπολα και Γουόλτερ Χιλ. Στην ιστορία του Κόπολα, έγιναν γυρίσματα στην Ακρόπολη.
Το 2009, η Νία Βαρντάλος γύρισε την ταινία Έρωτας Αλά Ελληνικά (My Life in Ruins), η οποία περιλάμβανε σκηνές στον αρχαιολογικό χώρο.
Στην ταινία The Two Faces of January (Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου, 2014), ο Χοσεΐν Αμινί σκηνοθέτησε τη διασκευή του μυθιστορήματος της Πατρίσια Χάισμιθ. Η υπόθεση διαδραματίζεται στην Ελλάδα του 1962, όπου ένα παντρεμένο ζευγάρι γνωρίζει έναν νεαρό Αμερικανό στην Ακρόπολη, οδηγώντας σε μια ιστορία γεμάτη μυστήριο και ανατροπές.
Ο Kilmer είχε δώσει μάχη με τον καρκίνο του λάρυγγα για αρκετά χρόνια, γεγονός που τον άφησε χωρίς φωνή.
Ο ηθοποιός Val Kilmer έφυγε από τη ζωή την Τρίτη στο Λος Άντζελες, σε ηλικία 65 ετών. Η κόρη του, Mercedes, δήλωσε στους New York Times πως η αιτία θανάτου του ήταν η πνευμονία.
Γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1959 στο Λος Άντζελες. Από μικρός έδειξε ενδιαφέρον για την υποκριτική και έγινε ο νεότερος φοιτητής που έγινε δεκτός στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Τζούλιαρντ. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο και αργότερα έγινε γνωστός για τις εμφανίσεις του σε ταινίες όπως Top Gun, Batman Forever, The Doors και Tombstone.
Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο Jim Morrison στην ταινία The Doors του Όλιβερ Στόουν. Για την προετοιμασία του, απομνημόνευσε όλους τους στίχους των τραγουδιών του Morrison και φόρεσε ρούχα παρόμοια με τα δικά του για σχεδόν ένα χρόνο. Μετά το Batman Forever, συμμετείχε σε ταινίες όπως το The Island of Dr. Moreau, όπου αντιμετώπισε δυσκολίες με τους συμπρωταγωνιστές και τον σκηνοθέτη.
Το 2021 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Val, το οποίο περιελάμβανε αρχειακό υλικό που είχε τραβήξει ο ίδιος, προσφέροντας μια βαθύτερη ματιά στη ζωή και την καριέρα του. Το 2022 έκανε την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στο Top Gun: Maverick, αν και δεν μπορούσε πλέον να μιλήσει.
Εκτός από την υποκριτική, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, την ποίηση και τη θεατρική εκπαίδευση. Έζησε για χρόνια σε ένα ράντσο στο Νέο Μεξικό, όπου ασχολήθηκε με την εκτροφή βίσωνα. Ήταν ένας από τους πιο καλοπληρωμένους ηθοποιούς της δεκαετίας του ’90, με τις ταινίες του να έχουν αποφέρει πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο box office.
«Αν υπάρχει βραβείο για τον πιο αφανή ηγέτη της γενιάς του, ο Val Kilmer θα πρέπει να το πάρει», είχε γράψει ο κριτικός Ρότζερ Ίμπερτ.
Όπως έγραψε στην τελευταία ανάρτησή του: «Πετάξατε τα οστά των παιδιών μου 13 χιλιόμετρα μακριά για να κρατήσετε εσείς την ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΣ»
Με μια νέα ανάρτηση, ο Νίκος Πλακιάς, που έχασε τις δίδυμες κόρες του και την ανιψιά του στην τραγωδία των Τεμπών, επισημαίνει ξανά πόσο η λέξη «συγκάλυψη» τρομάζει την κυβέρνηση.
Ο ίδιος δηλώνει: «Πετάξατε τα οστά των παιδιών μου 13 χιλιόμετρα μακριά για να κρατήσετε εσείς την ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΣ», ενώ παράλληλα υπογραμμίζει ότι με αυτή την πράξη εξαφάνισαν και «όλα τα στοιχεία του εγκλήματος».
Επιπλέον, ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει τον αγώνα για δικαίωση, δηλώνοντας: «Εγώ με αυτήν την αλήθεια θα πάω μέχρι ΤΕΛΟΥΣ !!! Μέχρι να πληρώσει και ο τελευταίος υπεύθυνος. Από τον Πρωθυπουργό που δεν απαντά ακόμη αν ήταν ενήμερος . Μέχρι όλους τους υπουργούς υφυπουργούς και υψηλόβαθμα στελέχη που συμμετείχαν σε αυτήν την ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ!!!».
Ολόκληρη η ανάρτηση του Νίκου Πλακιά
«Η λέξη ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ συνεχίζει να τρομάζει την κυβέρνηση. Ψάχνουν τρόπους απαξίωσης αυτής . Από την αρχή λέω ότι η πολιτική και η επικοινωνιακή συγκάλυψη που έγινε στα ΤΕΜΠΗ είναι αδιαμφισβήτητη. Δεν έγινε πολιτική συγκάλυψη ενόψει των εθνικών εκλογών του Μαΐου 2023 ; Δεν ήθελαν να καλύψουν την γύμνια του επιτελικού κράτους που μας έλεγαν ; Η κυβέρνηση των άριστων δεν έλεγαν ; Το κράτος της ανάπτυξης και της προόδου δεν έλεγαν . Ολο αυτό το αφήγημα κατέρρευσε σε ένα βράδυ . Τα συντρίμμια και όλο το σκηνικό σας χαλούσαν την ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΣ !!! Και κάνατε το αδιανόητο!!! Πετάξατε τα οστά των παιδιών μου 13 χιλιόμετρα μακριά για να κρατήσετε εσείς την ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΣ . Βεβηλώσατε τους νεκρούς !!! Πετάξατε όλα τα στοιχεία του εγκλήματος !!! Αν όλα αυτά δεν είναι συγκάλυψη τότε τι είναι ; Ολα αυτά είναι αρκετά για να οδηγηθούν όλοι οι πολιτικοί εμπλεκόμενοι εκείνο το βράδυ στην δικαιοσύνη. Οι μαρτυρίες από τις συζητήσεις που γίνονταν εκείνες τις ημέρες και τι έλεγαν τα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης υπάρχουν σε μαρτυρίες . Η διαταγή από το Μαξίμου ήταν μια : Μαζέψτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε για να μην φαίνεται αυτή η εικόνα ενόψει εκλογών . Εγώ με αυτήν την αλήθεια θα πάω μέχρι ΤΕΛΟΥΣ !!! Μέχρι να πληρώσει και ο τελευταίος υπεύθυνος. Από τον Πρωθυπουργό που δεν απαντά ακόμη αν ήταν ενήμερος . Μέχρι όλους τους υπουργούς υφυπουργούς και υψηλόβαθμα στελέχη που συμμετείχαν σε αυτήν την ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ!!!»
