Thirst tweets, χυδαία σχόλια και παρενόχληση αποτελούν καθημερινότητα για γυναίκες και άντρες celebrities. Αντί, όμως, να ξεμπροστιάζουμε κάθε υποτιμητικό σχόλιο, αρχίσαμε να ρωτάμε ηθοποιούς αν θέλουν να γίνουν ο daddy μας, και αυτό δεν είναι καθόλου εντάξει.
Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία της πολυαναμενόμενης ταινίας του Ridley Scott, ο Μονομάχος 2, όλοι και όλες μιλούν για ένα πράγμα, και αυτό δεν είναι η υπόθεση, η σκηνοθεσία, οι ιστορικές ανακρίβειες, ή οι υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών. Όλοι/-ες μιλούν για το γυμνασμένο κορμί του Paul Mescal.
Ο 28χρονος Ιρλανδός ηθοποιός που αποτελεί το νέο ανερχόμενο ταλέντο του Hollywood και αναδείχθηκε μετά τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην σειρά Normal People, συχνά γίνεται αποδέκτης θαυμασμού γυναικών και ανδρών. Οι γραμμές, όμως, ανάμεσα στον υγιή θαυμασμό ενός ταλαντούχου και ελκυστικού άνδρα και στη σεξουαλικοποίηση που μετατρέπει τον άνθρωπο σε αντικείμενο του πόθου είναι εξαιρετικά λεπτές.
«Το δέρμα του Paul Mescal με αποσπά από το να μπορώ να παρακολουθήσω την ταινία» διαβάζω σε tweets, όμως αν κάτι με προβλημάτισε περισσότερο είναι το άρθρο της Vogue με τίτλο «Γιατί δεν μπορούμε να απομακρύνουμε το βλέμμα μας από τα γυμνά πόδια του άνδρα (Paul Mescal)». Η φετιχοποίηση μελών του σώματος δεν είναι μόνο κάτι που κάνουν ανώνυμα περίεργοι χρήστες των κοινωνικών δικτύων. Είναι κανονικοποιημένη σε κάθε έκφανση της σημερινής ζωής.
Ο Mescal έχει μιλήσει για το πώς ο ίδιος βιώνει το θαυμασμό του κοινού για το κορμί του, λέγοντας μάλιστα πως δεν ήθελε να γίνει σύμβολο του σεξ για τον ρόλο του ως πολεμιστή. Μοιράστηκε, ακόμα, ένα άσχημο περιστατικό με θαυμάστρια, η οποία του ακούμπησε τα οπίσθια κατά τη διάρκεια φωτογραφιών έξω από το θέατρο στο οποίο εργαζόταν, με αρκετούς/-ές (ακόμα και δημοσιογράφους) να περιγράφουν την αντίδρασή του υπερβολική. Πότε έγινε τόσο φυσιολογική η παρενόχληση;
Γυναίκες celebrities και φετιχοποίηση: Μια ιστορία αιώνων
Δεν χρειάζεται να έχεις κάνει διατριβή πάνω στο ζήτημα, για να γνωρίζεις πως ανέκαθεν οι γυναίκες στη μεγάλη οθόνη αντιμετωπίζονταν σαν αντικείμενα ικανοποίησης του ανδρικού πόθου και του male gaze. Λίγα μόνο λεπτά παρακολούθησης των εμπορικότερων ταινιών –συνήθως γραμμένων από άντρες για άντρες – σε βομβαρδίζουν αμέσως με περιττές γυμνές σκηνές που δεν εξυπηρετούν την υπόθεση, σεξουαλικά υπονοούμενα σε απλές καθημερινές συζητήσεις, ενώ ακόμα και η κίνηση της κάμερας πάνω στο γυναικείο σώμα περνάει το δικό της μήνυμα.
H Scarlett Johansson σε συνέντευξη της, παραδέχτηκε πως παρόλο που το σεξ δεν ήταν ιδιαίτερο κομμάτι της προσωπικότητάς της στο ξεκίνημα της καριέρας της, οι ρόλοι που έπαιρνε είχαν έντονο το σεξουαλικό στοιχείο. Ως εκ τούτου, φοβόταν πως η καριέρα της ήταν καταδικασμένη.
Η 40χρονη ηθοποιός αναγνωρίζει ότι σήμερα, τα πράγματα έχουν βελτιωθεί, και οι νέες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη δύναμη και περισσότερες ευκαιρίες στον χώρο του θεάματος, ώστε να μπορούν οι ίδιες να επιλέξουν την κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν.
Αυτό είναι αλήθεια. Παρά το γεγονός πως ακόμα έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να εξαλείψουμε κάθε είδους έμφυλη ανισότητα, η αυξημένη ευαισθητοποίηση μάς έχει δώσει το εφόδιο ώστε να να αναγνωρίζουμε και να εντοπίζουμε προβληματικές συμπεριφορές, αλλά και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τις σταματήσουμε.
Όπως και έγινε, όταν το SNL παρουσίασε ένα άκρως προβληματικό σκετσάκι με την Sydney Sweeney, που συχνά μιλάει κατά της υπερβολικής σεξουαλικοποίησης του σώματός της. Για τους περισσότερους/-ες, το σκετς δεν είχε καμία κωμική αξία παρά μόνο στόχευε στο να βάλει στην ηθοποιό του Euphoria την στολή των Hooters (Hooters: προβληματική αλυσίδα εστιατορίων, γνωστή για την υπερσεξουαλικοποίηση των γυναικών σερβιτόρων τους).
Η κατακραυγή ώθησε την Chloe Fineman στο να αναλάβει την ευθύνη για το προβληματικό σκετς και να απολογηθεί. Όταν ο αποδέκτης του σεξισμού στο Hollywood, όμως, είναι άνδρας, δεν είμαστε και τόσο αυστηροί/-ές.
Όχι, ο Pedro Pascal δεν είναι ο daddy μας
Οι αντιδράσεις του Pedro Pascal στις ερωτήσεις των συνεντευξιαστών, αν μη τι άλλο, καθιστούν ξεκάθαρη την έννοια των ορίων, και την σημαντικότητα του να μην παραβιάζονται.
Ο 49χρονος Χιλιανός-Αμερικανός ηθοποιός βρίσκεται στον χώρο του θεάματος εδώ και δεκαετίες, όμως μόλις τα τελευταία χρόνια έχει δεχτεί την μεγαλύτερη αναγνώριση της καριέρας του. Εκτός από την επιτυχία των ρόλων του στις σειρές The Mandalorian και The Last of Us, o Pascal, έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον για έναν ακόμη λόγο: για το πόσο μη προβληματικός είναι.
Προερχόμενος από μια χώρα που ακόμα και σήμερα απαιτεί από τους άντρες να ταιριάξουν στο «μάτσο» πρότυπο, εκείνος δεν φοβάται να δείξει πως ένας άνδρας δεν χρειάζεται να πάει πακέτο με την τοξική αρρενωπότητα.
Έχει εκφράσει την στήριξή του στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, έχει υπερασπιστεί τα γυναικεία δικαιώματα, ενώ ακόμα και οι ενδυματολογικές του επιλογές επικροτούνται ως προς το δεν είναι προσκολλημένες στα στερεότυπα.
Έτσι, κέρδισε τον τίτλο του “daddy του διαδικτύου” (daddy: slang με προέλευση από την queer κοινότητα, που σήμερα χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν σεξουαλικά ελκυστικό άνδρα) και έγινε αγαπημένος του κοινού.
Παρά το γεγονός ότι στην αρχή ο ίδιος φαινόταν να απολαμβάνει τον τίτλο, πολύ γρήγορα τα πράγματα βγήκαν εκτός ελέγχου. Κάθε συνέντευξη του ηθοποιού περιστρεφόταν γύρω από τον όρο, τα σεξουαλικά υπονοούμενα δεν είχαν σταματημό, ενώ κοινό και δημοσιογράφοι έφτασαν να υποτιμούν έναν ταλαντούχο ηθοποιό.
Μέχρι που μια δημοσιογράφος στο κόκκινο χαλί, ζήτησε από τον Pedro να διαβάσει δυνατά «διψασμένα» tweets, και εκείνος απάντησε «όχι».
Μπράβο, Pedro!
O Jacob Elordi θεωρεί πως έχει παραπάνω γυμνές σκηνές από ότι χρειάζεται
Για την αντικειμενοποίηση των ανδρών στο χώρο του θεάματος έχει μιλήσει και ο πρωταγωνιστής της τριλογίας Kissing Booth και του Euphoria, Jacob Elordi.
«Δεν νομίζω ότι είναι πραγματικά μια συζήτηση που κάνουν οι άνθρωποι σε σχέση με τους άνδρες» είπε, ενώ θυμήθηκε φορές πως κατά την διάρκεια γυρισμάτων, έβγαλε την μπλούζα του και άκουσε επιφωνήματα για το σώμα του, με τον ίδιο να αναρωτιέται αν τέτοια σχόλια θα ήταν οκ να γίνουν με αποδέκτριες γυναίκες.
Καλεσμένος στην εκπομπή της Ellen DeGeneres, ο 27χρονος παραδέχτηκε πως αισθανόταν άβολα με τις γυμνές σκηνές στο Euphoria, ενώ αναρωτήθηκε για ποιο λόγο κατά το παρελθόν και για τις ανάγκες ταινιών, χρειάστηκε να «πάει χωρίς μπλούζα στα μαγαζιά» με την Ellen να δικαιολογεί την σεξουαλικοποίηση, σχολιάζοντας «επειδή είσαι έτσι».
Richard Madden, Kit Harrington, Scott Patterson και Henry Cavill είναι ακόμα μερικοί αστέρες που έχουν τοποθετηθεί δημόσια κατά της αντικειμενοποίησης στην οποία έχουν υποβληθεί ως άνδρες ηθοποιοί.
Οι ελληνικές περιπτώσεις: Γιώργος Καράβας, Γιάννης Σπαλιάρας, Σάκης Ρουβάς
Το μοντέλο και παρουσιαστής, Γιώργος Καράβας, από την στιγμή που εμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς μας δείκτες μέσα από το GNTM, σχολιάζεται για την εμφάνισή του, συχνά με υποτιμητικό τρόπο. Πριν μερικούς μήνες, μάλιστα, ορισμένα μέλη των πάνελ ψυχαγωγικών εκπομπών, αναφερόμενα στον ρόλο του ως κριτής στο My style rocks, είπαν με λίγα λόγια πως δεν έχει νόημα να κάνει αυτή τη δουλειά, αν δεν βγαίνει γυμνός.
Παράλληλα, πολλοί άνδρες τραγουδιστές στη χώρα μας έχουν αντιμετωπίσει παρενόχληση πάνω στην σκηνή. Πρόσφατα, μια θαυμάστρια του Χρήστου Μάστορα ανέβηκε στην σκηνή όπου εμφανιζόταν ο τραγουδιστής και τον αγκάλιασε επιθετικά και χωρίς την συναίνεσή του.
Αν κάτι προβληματίζει περισσότερο, όμως, είναι η δικαιολόγηση τέτοιων συμβάντων. Πριν κάποια χρόνια, θαυμάστρια είχε φιλήσει τον Σάκη Ρουβά πάνω στην σκηνή, και το πάνελ της εκπομπής του Γιώργου Λιάγκα και της Φαίης Σκορδά, βρήκε το περιστατικό αστείο, με τον Γ. Λιάγκα να λέει χαρακτηριστικά “σούπερσταρ είναι, δεν έγινε και κάτι”.
Υποτίμηση και αντικειμενοποίηση έχει υποστεί και ο Γιάννης Σπαλιάρας, το γνωστό μοντέλο που μετά την ατυχή του δήλωση για τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων του, είδε όλη την προσοχή να πέφτει πάνω στην σεξουαλικότητά του. «Θέλω να με θυμούνται για τη δουλειά και όχι για τις σχέσεις μου», δήλωσε.
Καταληκτικά, το να θαυμάζεις ένα δημόσιο πρόσωπο και να ελκύεσαι από αυτό δεν είναι κακό. Όμως το να θεωρείς ότι εκείνο έχει την παραμικρή υποχρέωση να σου ικανοποιήσει τις φαντασιώσεις σου, ακόμα και απλώς αναγνωρίζοντας την ύπαρξή τους, είναι τραγικό και απαράδεκτο. Είναι αστείο να εξηγούμε τα αυτονόητα.