Τα κινούμενα σχέδια της Disney αποτέλεσαν θεμελιώδη πηγή έμπνευσης της παιδικής μας ηλικίας.
Παραβλέποντας τις σοβαρότατες αστοχίες στις εργασιακές συνθήκες και την καλλιέργεια στρεβλών, ενίοτε πατριαρχικών προτύπων, τα κινούμενα σχέδια της Disney είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την παιδική ηλικία της Gen Z και των Millennials, αφού αποτέλεσαν πηγή άντλησης πάσης φύσεως συναισθημάτων. Εκτός αυτού, ως παιδιά, εν αγνοία μας ήρθαμε για πρώτη φορά σε επαφή με την ποπ κουλτούρα.
Ιδού ορισμένες αναφορές της ποπ κουλτούρας που εντοπίσαμε μεταγενέστερα σε ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney.
Λίλο και Στιτς (2002)
Στη συγκεκριμένη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, παρακολουθούμε την αγνή φιλία που αναπτύσσεται ανάμεσα στη Λίλο, ένα κοριτσάκι από τη Χαβάη και τον Στιτς (aka 626), ένα πείραμα σε μορφή χαριτωμένου πλάσματος. O Στιτς αισθάνεται χαμένος ανάμεσα στους ανθρώπους, λόγω της μοναδικότητάς του, ένα συναίσθημα που απεικονίζεται πολύ εύστοχα, με μια σκηνή-αναφορά στο «Ασχημόπαπο», του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Στην εν λόγω σκηνή, ο Στιτς ανακαλύπτει το αγαπημένο παιδικό παραμύθι και διαβάζοντάς το, ταυτίζεται με το «ασχημόπαπο», το οποίο δηλώνει εξίσου χαμένο και χωρίς οικογένεια. Έπειτα, ξυπνάει τη Λίλο και της δείχνει το παραμύθι, προσπαθώντας να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του.
Ηρακλής: Πέρα από τον μύθο (1997)
Μεγαλώνοντας, είναι κοινή παραδοχή ότι ο Άδης και το περουκίνι-φωτιά, ξεχωρίζουν και προκαλούν απλόχερα ευφορία. Στην ταινία, παρουσιάζονται οι περιπέτειες του μυθολογικού ήρωα, Ηρακλή, πριν ανακαλύψει την πραγματική του ταυτότητα και μετατραπεί στον δημοφιλή μυθολογικό ήρωα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ποπ κουλτούρα είναι εμφανής κατά τη διάρκεια της προπόνησης του Ηρακλή, η οποία λειτουργεί ως reference στην προπόνηση ενός άλλου νεαρού αγωνιστή.
Ο λόγος για το «Karate Kid» (1984) και την προπόνηση του Ντάνιελ από τον μέντορά του, Μιγιάγκι!
Toy Story (1995)
Μια κάπως αμφιλεγόμενη αναφορά από την ποπ κουλτούρα εντοπίζεται στο Toy Story της Disney. Ενδεχομένως, επικρατεί η εντύπωση πως τα κινούμενα σχέδια δεν εμπεριέχουν αναφορές από θρίλερ ή ιστορίες τρόμου, ακριβώς επειδή, ως επί το πλείστον, απευθύνονται σε παιδιά. Εντούτοις, το Toy Story ήρθε να αποτινάξει αυτή τη θεωρία, ενσωματώνοντας μια τρομακτική αναφορά από την ταινία «The Exorcist» του 1973, με τον Woody να περιστρέφει το κεφάλι του, ακριβώς όπως το πασίγνωστο κοριτσάκι της ταινίας.
Μουλάν (1998)
Η ταινία αυτή υπήρξε ωδή στη γυναικεία χειραφέτηση και στον φεμινισμό, προτού οι έννοιες αυτές αναγνωριστούν επισήμως από μεγάλο τμήμα της διεθνούς κοινωνίας. Ανεξάρτητα αν πρόκειται για μυθοπλασία, η περιπέτεια της Μουλάν αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κάτι ακατόρθωτο για ένα άτομο, ανεξαρτήτως φύλου, αν πορεύεται με γενναιότητα, ευστροφία και ενσυναίσθηση. Όσον αφορά στη σύνδεση με την ποπ κουλτούρα, σε μία σκηνή, ο απολαυστικός Μουσού, ο μίνι δράκος και φίλος της Μουλάν, την βοηθάει να κατατροπώσει τον αρχηγό των Ούννων και να φέρει την πολυπόθητη νίκη, επαναλαμβάνοντας την εξής ατάκα από το Rambo III:
– Who are you?
– Your worst nightmare!
Αλαντίν (1992)
Εκτός από τον σπαρταριστό σαρκασμό του Τζαφάρ και την εκπληκτική μουσική επιμέλεια της ταινίας, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη λεπτομέρεια για να εντοπιστεί μια, κάπως, παράδοξη αναφορά στον…Arnold Schwarzenegger. Ειδικότερα, σε μία σκηνή, το τζίνι ενσαρκώνει εμφανισιακά διάφορες γνωστές προσωπικότητες, δίχως να αμελεί τον γνωστό εξολοθρευτή.