Τα χρώματα του ουράνιου τόξου φέτος ντύθηκαν με συνθήματα για το pinkwashing της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, την δίκη δολοφονίας του Ζακ, καθώς και το κεντρικό μήνυμα του Athens Pride «Ένας νόμος δεν αρκεί», με χιλιάδες άτομα να διεκδικούν τα αυτονόητα.
Η γιγαντιαία πολύχρωμη σημαία κυμάτιζε στο ρυθμό της μουσικής, το glitter, τα μπαλόνια και τα διαθεματικά πλακάτ είχαν λάβει τη θέση τους στα χέρια αμέτρητων ανθρώπων που ήρθαν στην πλατεία Συντάγματος για να γιορτάσουν και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για όλα τα άτομα της κοινωνίας μας. Ο κόσμος στα περίπτερα χαμογελούσε κάτω από τον δυνατό ήλιο, οι Quilombo ήταν έτοιμοι να δώσουν τον παλμό στην πορεία με τα κρουστά τους και οι ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις ανέβαιναν μία μία στην κεντρική σκηνή για να περάσουν το δικό τους μήνυμα. Όλα ίδια έμοιαζαν κι όμως τίποτα δεν ήταν ίδιο στο φετινό Athens Pride.
Με το «Ένας νόμος δεν αρκεί» συγχρωτίστηκε ο Χάρης Δούκας, ο Δήμαρχος της Αθήνας, ο οποίος χαιρέτισε το Athens Pride από την κεντρική σκηνή στο Σύνταγμα και ήταν η μόνη πολιτική φιγούρα που πέρασε και χαιρέτισε τους ανθρώπους στα περίπτερα και συμμετείχε στην πορεία. Κι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, έδωσε το παρών. Η εκκωφαντική απουσία των προέδρων των υπόλοιπων κομμάτων από το φετινό Athens Pride ήταν αξιοσημείωτη και τα ερωτηματικά πολλά.
Ειδικά, για τον πρώτο ανοιχτά gay πρόεδρο κόμματος και μάλιστα αξιωματικής αντιπολίτευσης, Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος έχει δώσει πολύ μεγάλη σημασία σε αυτήν την πλευρά της εικόνας του ως πολιτικός, δεν ξέρουμε τι να σκεφτούμε. Ότι δεν τον ενδιαφέρει η συμμετοχή του στην πιο σημαντική ημέρα για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα; Καμία εξήγηση δεν έχει δοθεί, ούτε καν μία δημοσίευση δεν έχει γίνει –για το τυπικό– λόγω της ημέρας.
Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους πολιτικούς φυσικά. Πού ήταν και γιατί δεν συμμετείχαν στο Athens Pride φέτος;
Το μόνο μήνυμα που περνάει είναι ότι θα βλέπουμε απλά την άνοδο της ακροδεξιάς και δεν θα κάνουμε τίποτα για να υποστηρίξουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κι ας έχουμε δει τον τελευταίο καιρό, την τρανσφοβική επίθεση στη Θεσσαλονίκη, την δολοφονία της Άνας Ιβάνκοβα και άλλη μια καθυστέρηση της δίκης για την δολοφονίας της Zackie Oh.
Τουλάχιστον έγιναν πολιτικές τοποθετήσεις από τις ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις και τον κόσμο που συμμετείχε στην φετινή πορεία. Για παράδειγμα, η Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ εργασιακής υποστήριξης μίλησε για τις διακρίσεις στην εργασία, την κακομεταχείριση και τον εκφοβισμό που υπόκεινται ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα από την εργοδοσία ή από συναδέλφους. Αναφέρθηκε ακόμη και στην «καπιταλιστική ζούγκλα, την ανάπτυξη που είναι μόνο για τους πλούσιους και τον μισαλλόδοξο λόγο των παπάδων».
«Απέναντι στην αφόρητη ακρίβεια και τους εξωφρενικά χαμηλούς μισθούς έχουμε έναν πρωθυπουργό που ζητά συγνώμη από την ακροδεξιά μερίδα των ψηφοφόρων του. Κανένα δημοκρατικά κεκτημένο δικαίωμα δεν μας χαρίστηκε» σχολίασαν.
Στη συνέχεια, η Στέλλα Μπελιά από τις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο είπε: «Θέλουμε να πάμε εκεί που η ανθρώπινη ποικιλότητα δεν θα είναι πρόβλημα. Εκεί που θα περπατάμε όλα με ασφάλεια. Ελάτε στους δρόμους μαζί μας, να γίνετε πολλαπλασιαστές της φωνής μας. Η Ευρώπη αλλάζει. Δεν είναι πράξη πολιτική το “πάω στο σπίτι μου”. Καλώ όλα στους δρόμους, για όλες τις ετερότητες, όχι μόνο τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα».
Τα παιδιά από την queer ομάδα rugby των Κενταύρων δήλωσαν: «Είμαστε υπερήφανα που είμαστε σήμερα εδώ. Είμαστε τα ανώμαλα παιδιά της μέσης ελληνικής οικογενειας. Εόμαστε περήφανα η ντροπή του έθνους. Κάποτε ήμασταν τα χοντρά παιδάκια που αθλούνταν μεσα στις ντουλάπες τους, γιατί ο τοξικός προπονητής μας μάς καθιστούσε αόρατα. Σήμερα, γίναμε Κένταυροι. Αντιστεκόμαστε στην πατριαρχία και τη ρητορική μίσους. Η Ζάκι ζει τσάκιστε τους νάζι. Ελάτε να αθληθούμε μαζί.»
Καίρια και επίκαιρη η τοποθέτηση της Πρωτοβουλίας για τη δικαίωση της του Ζακ/Zackie Oh: «Η κυβέρνηση συνεχίζει να καλύπτει δολοφόνους. Ειμαστε αισιόδοξα οτι μπορούμε να ανατρέψουμε την βάρβαρη κυβέρνηση του “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια”. Οργανώθηκαμε μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες για την δικαίωση της Zackie. Βρεθήκαμε στις πορείες για τα Τέμπη και την Παλαιστίνη. Βρεθήκαμε σε απεργίες και κινητοποιήσεις. Σας καλούμε στην επόμενη δικάσιμο για τη δικαίωση της Zackie στις 10 Ιουλίου. Στην Ομόνοια δεν εγινε ληστεία…»
Η Άννα Κουρουπού από το Red Umbrella, έπειτα, τόνισε ότι η εργασία στο σεξ ειναι εργασία. «Η μορφή της πορείας σήμερα εχει αλλάξει. Ο νόμος όμως για το trafficking παραμένει ανεφάρμοστος. Για να δουλέψω χρειαζομαι 2 άδειες. Η 1η άδεια χρειάζεται 13 δικαιολογητικά. Σε κανένα άλλο επάγγελμα δεν υπάρχει η αξίωση για να δουλέψω να παραμείνω άνεργη. Επιπλεον προβλήματα εντοπίζονται στη στέγαση της επιχείρησης. Όλοι οι οίκοι ανοχής στη χώρα είναι παράνομοι. Όλες οι κυβερνήσεις μας άκουσαν, μιλήσαμε και αδιαφόρησαν. Στο Rua καθιερώσαμε τον όρο σεξεργασια, στην κορυφή των διεκδικήσεων παραμένει η αλλαγή του νόμου».
Οι φανταστικές Zoe Pre και Athinoid ανέβηκαν στο stage του Athens Pride με την παλαιστινιακή κεφίγια και συγκεκριμένα, η Athinoid είπε: «Για ολα τα άτομα που δεν είναι εδώ και για όσα δεν νιώθουν ασφαλή, είμαστε εδώ για να γίνουμε η πιο δυνατή φωνή» και η Zoe Pre πρόσθεσε: «Είναι μεγάλη μου χαρά που έχω την τιμή να συμπαρουσιάζω την μεγαλύτερη γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Η πορεία ξεκίνησε και μεταξύ άλλων ξεχώρισε το πανό της κιουρί@ που έγραφε «Από την Ελλάδα μέχρι την Παλαιστίνη, queer απελευθέρωση κι αγώνας για ειρήνη».
Σημαντική ήταν η παρέμβαση που έκανε στο αθηναϊκό Pride η τρασφεμινιστική συλλογικότητα Καμία Ανοχή με το πανό “Queers for Palestine, against genocide” και άλλα συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης, γιατί όντως δεν μπορεί να υπάρξει περηφάνια την ώρα που συντελείται γενοκτονία δίπλα μας. Τα πλακάτ που είχαν φτιάξει έμειναν σε ορατά σημεία γύρω από το Σύνταγμα για να μας θυμίζουν πως “no pride in apartheid”.
Πλάι τους βρέθηκε και ο Ahmed Eldin, δημοσιογράφος και ηθοποιός που έχει κάνει και το ντοκιμαντέρ στο BBC, Queer Egypt Under Attack. Ο Ahmed σημείωσε, καταδικάζοντας μεταξύ άλλων το pinkwashing των χορηγών εταιρειών του Athens Pride: «Στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα όχι μόνο στο Pride αλλά και σε όλο τον κόσμο ότι δεν μπορείς να έχεις queer ελευθερία, χωρίς την ελευθερία για τον Παλαιστινιακό λαό».
«Κοινός αγώνας απέναντι σε ομοφοβία, σεξισμό και ρατσισμό» υποστήριζε και η Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό, ενώ οι “Queer anarchists against borders and militarism” αγωνίστηκαν εμφατικά με το εξής μήνυμα:
«Δεν θέλουμε τις διαφημίσεις σας, τα τανκς και τους νόμους. Θέλουμε queer απελευθέρωση».
Από τις Koukles, τη Ρία, την Εκάτη και τη Μάνια και τον λονδρέζο performer, Aaron, ο οποίος δήλωσε: «Σε έναν κόσμο που μπορείς να είσαι οτιδήποτε, να είσαι η ευγένεια», μέχρι τους Athenian Centaurs και τα Πατίνια, όλα τα άτομα συμμετείχαν για άλλη μια χρονιά στο Athens Pride, υπήρχε όμως πολύ έντονη η αίσθηση ότι αυτό δεν είναι το Pride που θέλουμε και που έχουμε ανάγκη.
Σαν να ακουγόταν καθόλη την διάρκεια της ημέρας ένα “Error 404: Pride not found” και να ζητούσε να επαναπροσδιορίσουμε το τι σημαίνει Athens Pride και pride γενικότερα, πέρα από τα ουράνια τόξα και τα glitter.