Το να προχωρήσει κανείς στο βήμα του να γνωρίσει το/η σύντροφό του – πόσο μάλλον την οικογένεια εκείνου/ης – στους γονείς του, θεωρείται μάλλον σημαντικό ορόσημο σε μια σχέση.
Κι αυτό γιατί, τις περισσότερες φορές, η γνωριμία με τους γονείς δεν δηλώνει απλώς το «πόσο καλά πάει αυτή η σχέση», αλλά το επίπεδο της «δέσμευσης» με τον/την σύντροφο ή ακόμα και την επιθυμία των δύο συντρόφων να μεταβεί σε ένα επόμενο στάδιο. Όταν, όμως, έρχεται εκείνη η ώρα, δεν είναι πάντα όλα «ρόδινα». Υπάρχουν φορές όπου το άτομο που αναμένεται να κάνει τις «συστάσεις» μπορεί να αισθάνεται αμηχανία, ανησυχία ή ακόμη και ντροπή για αυτή τη συγκυρία.
Πώς, όμως, μπορούμε να διαχειριστούμε μία τέτοια κατάσταση;
Κατανόηση της πηγής της αμηχανίας
Πριν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τρόπους διαχείρισης, είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε – και στη συνέχεια να κατανοήσουμε – τους λόγους που «κρύβονται» πίσω από αυτά μας τα συναισθήματα. Γιατί μόνο με την αποδοχή αυτών των αιτιών μπορούμε πραγματικά να «αγκαλιάσουμε» και τα ανάλογα συναισθήματα που νιώθουμε – και άρα να υιοθετήσουμε μια πιο ενσυναίσθητη προσέγγιση προς τον εαυτό μας και τους άλλους.
Η αμηχανία ή η ντρόπή που αισθανόμαστε μπορεί πράγματι να προέρχεται από διάφορους παράγοντες, όπως είναι τα διαφορετικά «πιστεύω», οι αξίες ή οι πεποιθήσεις που μπορεί να «βλέπουμε» μεταξύ των δύο οικογενειών ή ακόμη και οι οικονομικές ανισότητες. Μπορεί, ακόμα, να πιστεύουμε (λανθασμένα ή μη) ότι υπάρχουν έντονες διαφορές κοινωνικών τάξεων. Και οι λόγοι δεν σταματούν εδώ…
Χρόνος & ανοιχτή επικοινωνία
Όσες φορές κι αν το έχουμε πει, μάλλον δεν θα βαρεθούμε ποτέ να το λέμε.
Το πρώτο βήμα για την επίλυση οποιουδήποτε συναισθηματικού διλήμματος ή διαφοράς είναι να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας να κατανοήσει εάν αυτή η συστολή που έχουμε απέναντι στη γνωριμία έχει τις ρίζες της σε έγκυρες ανησυχίες ή εάν επηρεάζεται από κοινωνικές πιέσεις ή προσωπικές ανασφάλειες. Μόλις το εντοπίσουμε αυτό, θα έχει έρθει η ώρα για μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση με τον/ην σύντροφό μας για ό,τι ακριβώς σκεφτόμαστε. Γιατί μόνο με αμοιβαία κατανόηση και ανάλογους συμβιβασμούς μπορούμε να βρούμε την καλύτερη λύση για να διαχειριστούμε μια τέτοια κατάσταση.
Κατασκευή Γεφυρών
Περνώντας στις πιο «πρακτικές» θα λέγαμε λύσεις, θα μπορούσαμε προτού έρθει η ώρα της εν λόγω συνάντησης να φροντίσουμε να «προετοιμάσουμε» το έδαφος κατάλληλα, χτίζοντας γέφυρες μεταξύ των δύο οικογενειών.
@jessica.stocker The first time my boyfriend met my parents was on Thanksgiving, and we were actually getting a Christmas tree. I’m from Oregon, so it was pouring down rain. My dad made my boyfriend sit in the back of the truck with the rain pouring down and then help them with the tree and of course Jacob isn’t a little bitch so of couse he did it! #j#jessicastockerf#fypシw#winterhouser#relationshipgoalss#summerhouseo#oregonr#rainja#jacobfowlero#boyfriendchecko#boyfriendchallengeo#boyfriendprank ♬ original sound – Jessica Stocker
Κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της δημιουργίας ενός περιβάλλοντος που θα μπορούν να «αλληλεπιδρούν» άμεσα ή έμμεσα πριν να γνωριστούν σε πιο προσωπικό επίπεδο (π.χ. τηλεφωνικές κλήσεις ή απρόσμενες συναντήσεις).
Ενσυναίσθηση & κατανόηση
Είτε μιλάμε για δύο οικογένειες διαφορετικών υποβάθρων ή τάξεων είτε όχι, η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και της κατανόησης μεταξύ τους είναι καθοριστική. Από τη μεριά μας, μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους γονείς μας να μάθουν περισσότερα για το οικογενειακό περιβάλλον του/ης συντρόφου μας, τις αξίες και τις πεποιθήσεις τους. Φυσικά, το ανάλογο χρειάζεται να συμβεί και από την άλλη μεριά.
Το να χτίσουμε ένα «έδαφος» ενσυναίσθησης σημαίνει πως βοηθάμε να εκτιμηθούν και από τις δύο πλευρές τα διαφορετικά υπόβαθρα που διαμορφώνουν κάθε οικογένεια και να αναγνωριστεί η ομορφιά σε αυτές τις διαφορές.
Όρια & προσδοκίες
Είναι πολύ βασικό να θέσουμε εξ αρχής σαφή όρια και προσδοκίες τόσο με τους γονείς μας, όσο και με την οικογένεια του/ης συντρόφου μας. Άλλη μία μέθοδος που βασίζεται που αλλού; Στην επικοινωνία! Πρόκειται για μία συνάντηση και μία αλληλεπίδραση ανάμεσα σε διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να υπάρξει σεβασμός απόψεων και αξιών, ανοιχτά μυαλά, ευγένεια και καλή διάθεση κι αυτό θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο εξ αρχής και στις δύο «μεριές».
Μόνο με αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές μπορεί να δημιουργηθεί ένα θετικό πλαίσιο που να συμβάλει στην καλή έκβαση αυτής της γνωριμίας.
Υπομονή & χρόνος
Όχι μόνο το να γνωριστούν, αλλά κυρίως το να βρουν κοινά σημεία οι δύο οικογένειες είναι μια διαδικασία που απαιτεί υπομονή, επιμονή και χρόνο. Και σίγουρα το πρώτο διάστημα θα υπάρχει και αμηχανία και καθόλου οικειότητα, ίσως ακόμη και ενοχλήσεις ή παρεξηγήσεις, πράγμα φυσιολογικό.
Πρέπει να θυμόμαστε πως καμία αλλαγή δε μπορεί να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη, γιατί κάθε σχέση χρειάζεται χρόνο για να αναπτυχθεί. Ας δώσουμε, λοιπόν, στους γονείς, τον/ην σύντροφό και την οικογένειά του/ης την ευκαιρία να προσαρμοστούν και να δημιουργήσουν τη σχέση τους σταδιακά. Αν ντρέπεσαι να γνωρίσεις τους γονείς σου στ@ σύντροφο και την οικογένεια τ@ να θυμάσαι ότι δεν είσαι ο/η μόνος/η. Και σίγουρα κάτι τέτοιο δε χρειάζεται να σε κάνει να ντρέπεσαι ή να ανησυχείς ακόμη περισσότερο.
Δεν πρόκειται και για το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου και σίγουρα μπορεί να προκύψουν ζητήματα αμηχανίας. Εφαρμόζοντας, όμως, έστω μερικές από τις πρακτικές που αναφέραμε ή ακόμη κι άλλες που θεωρείς σωστές, σε συνδυασμό με την ανάλογη προσπάθεια και κατανόηση από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, είναι πράγματι δυνατό να επιτευχθεί η πολυπόθητη, αρμονική γνωριμία, που τίποτα δε θα μπορέσει να την «χαλάσει».