Τι κι αν χρειαζόταν μια κεντρική μονάδα επεξεργασίας που ζύγιζε πέντε τόνους; Σχεδόν 60 χρόνια πριν, η τεχνολογία είχε ήδη επιστρατευτεί για να βρει ο άνθρωπος την αληθινή αγάπη. Απελπισία.
Από καταβολής κόσμου, ο άνθρωπος συναντούσε πολλά εμπόδια στην αναζήτηση της αγάπης και χρειαζόταν βοήθεια –λέγε με προξενιό. Αν νομίζετε ότι μόνο την τελευταία δεκαετία, η τεχνολογία είναι σύμμαχος –ή τροχοπέδη;– σε αυτήν την περιπέτεια, κάνετε λάθος.
Μπορεί σήμερα να χωράνε στην τσέπη μας όλες μας οι πιθανότητες για έρωτα, σεξ, σχέση, situationship που καθοδηγούνται από τον αλγόριθμο των dating apps, στα 60s όμως, τα όνειρα χιλιάδων ανθρώπων να βρουν το άλλο τους μισό βασίστηκαν σε μια υπολογιστική μηχανή που μετά βίας χωρούσε στο σαλόνι του σπιτιού τους.
Δεκαετίες πριν το Tinder, το Grindr, το OkCupid και το Bumble μπουν στη ζωή μας, ένα τεχνολογικό θαύμα ονόματι Operation Match είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του τη δεκαετία του 1960, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι πυρηνικές επιθυμίες των ανθρώπων, άλλωστε, παραμένουν διαχρονικά οι ίδιες.
Πολύ πριν οι προσωπικοί υπολογιστές, τα laptop και τα smartphones γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, υπήρχε ηλεκτρονική υπηρεσία γνωριμιών που λειτουργούσε με μια κεντρική μονάδα επεξεργασίας, βάρους πέντε τόνων.
Τα δεδομένα που μεταφέρονταν μέσω των περιστρεφόμενων μονάδων ταινίας του πρωτοποριακού -για τα δεδομένα των 60s- μηχανήματος ήταν ο αλγόριθμος της εποχής που κανόνιζε το επόμενο ραντεβού σου και μπορούσε να σου αλλάξει τη ζωή. Να ένα ακόμη κοινό που μοιραζόμαστε Millennials και Zoomers με τους Boomers, που ούτε καν είχαμε φανταστεί.
Η αρχή έγινε με τη δημιουργία ενός από τους πρώτους υπολογιστές μαζικής παραγωγής, του μοντέλου IBM 1401. Τις πέντε πρώτες βδομάδες από το λανσάρισμά του το 1959, περισσότερες από 5.000 επιχειρήσεις παρήγγειλαν το συγκεκριμένο υπολογιστικό μηχάνημα.
Όταν όμως μια ομάδα φοιτητών του Harvard, οι Jeff Tarr, Dave Crump και Douglas Ginsburg, σκέφτηκαν να προσθέσουν την υπηρεσία γνωριμιών στις λειτουργίες του το 1965, ο IBM 1401 έγινε ένας από τους πιο επιτυχημένους υπολογιστές στην ιστορία.
Μπορεί ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ronald Reagan να πρότεινε τον Ginsburg για το Ανώτατο Δικαστήριο, τίποτα όμως δεν μπόρεσε να επισκιάσει τη συμβολή του στην αναζήτηση του έρωτα με το Operation Match.
Στη δεκαετία του 1960, τα swipe left- swipe right δεν ήταν ούτε καν επιστημονική φαντασία. Το Operation Match λειτουργούσε με γραπτά ερωτηματολόγια. Στην αρχή, απευθυνόταν αποκλειστικά στους φοιτητές και τις φοιτήτριες του Harvard, οι οποίοι/ες απαντούσαν σε 75 ερωτήσεις για τον εαυτό τους και άλλες 75 για τον ιδανικό σύντροφο.
Για άλλη μια φορά, δεκαετίες προτού ο Mark Zuckerberg λανσάρει την αρχική εκδοχή του Facebook μόνο για τους φοιτητές του Harvard, το συγκεκριμένο Ivy League πανεπιστήμιο έγινε το φυτώριο τεχνολογικών εξελίξεων στις πρώιμες υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης.
Για τρία δολάρια (ποσό που αντιστοιχεί περίπου στα 22 δολάρια σήμερα), ο υπολογιστής αναλάμβανε την ανάλυση των ερωτηματολογίων των φοιτητών/τριών. Στη συνέχεια, οι απαντήσεις αντιγράφονταν σε διάτρητες καρτέλες και βάσει αυτών, το μηχάνημα σαν άλλος θεός Έρωτας ταίριαζε τον κάθε ενδιαφερόμενο με έξι άτομα, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. “It’s a match” λοιπόν, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα έβγαιναν σε χαρτί από έναν εκτυπωτή, περίπου στο μέγεθος του σαλονιού μας.
Οι εργαζόμενοι του Operation Match έπειτα, έστελναν τον μαγικό συνδυασμό των ονομάτων και των στοιχείων επικοινωνίας τους στους φοιτητές και τις φοιτήτριες μέσω ταχυδρομείου(!). Μέσα σε λίγους μήνες, αυτό το πρώτο “Tinder” στην ιστορία είχε γιγαντωθεί, αφού δεκάδες χιλιάδες φοιτητές είχαν εγγραφεί. Έτσι, το Operation Match ξεπέρασε τα σύνορα του Harvard και οι υπηρεσίες του έγιναν προσβάσιμες σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
«Κάθε εξάμηνο το επεκτείναμε, επειδή οι άνθρωποι ήθελαν να το δοκιμάσουν. Υπήρχε ζήτηση», θυμάται ο Jeff Tarr. Το Operation Match άνοιξε γραφεία σε αρκετά σημεία της χώρας και προσέλαβε περισσότερους εργαζόμενους. Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, είχαν εγγραφεί 100.000 άτομα που τη δεκαετία του 1960 ήθελαν τη βοήθεια μιας μηχανής στην αναζήτηση του έρωτα· ένα προξενιό βασισμένο στην υπολογιστική δύναμη του IBM 1401 ίσως είχε, αντικειμενικά, περισσότερες πιθανότητες να πετύχει.
Μπορεί να μην το περιμένετε, αλλά ο πόλεμος του Βιετνάμ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αρχή του τέλους για το Operation Match. Οι ιδρυτές του δεν άφησαν το πανεπιστήμιο για να επικεντρωθούν στην εταιρεία τους και λόγω του πολέμου. Αν δεν ήταν πια φοιτητές, θα επιστρατεύονταν και θα αναγκάζονταν να πολεμήσουν.
Μετά την αποφοίτησή τους, ο ενθουσιασμός για το εγχείρημα αυτό σιγά-σιγά έσβηνε. H μανία για το Operation Match –μιμητές του οποίου είχαν ήδη αρχίσει να ξεπηδούν με μικρότερη επιτυχία– κράτησε δύο χρόνια, αλλά σταδιακά το ενδιαφέρον μειωνόταν.
Έτσι, οι ιδρυτές της πούλησαν την επιχείρηση σε δύο κομμάτια για πολύ λίγα χρήματα και άλλαξαν πορεία στην καριέρα τους. Άλλωστε, ποιος μπορούσε τότε να φανταστεί ότι το ίντερνετ θα άλλαζε για πάντα την ερωτική μας ζωή και το 2024, το online dating θα είναι μια βιομηχανία που αξίζει πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια;