Χθες γνωστοποιήθηκε η είδηση που επιβεβαιώνει πως η προσφυγή της Γεωργίας Μπίκα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έγινε δεκτή. Μια είδηση που στάθηκε αφορμή για να ανοίξει εκ νέου ο δημόσιος διάλογος γύρω από αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα.
Μήπως, τελικά, όσοι και όσες έσπευσαν να εικάσουν πως η Γεωργία ψεύδεται ή πως τα σκαρφίστηκε όλα για τη δημοσιότητα και το χρήμα, χρειάζεται να αναθεωρήσουν και να σκεφτούν δύο και τρεις φορές πριν αποφασίσουν να εκφραστούν έτσι;
Καλύτερα, όμως, να πάρουμε το κουβάρι από την αρχή.
Η Γεωργία Μπίκα είπε όχι στο διακανονισμό που της προτάθηκε – Μόνο το 8% των υποθέσεων που υποβάλλονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γίνεται δεκτό
Όπως είχε γνωστοποιηθεί, η Γεωργία Μπίκα επέλεξε να προχωρήσει σε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση του βιασμού της, λέγοντας πως «θα φτάσει μέχρι το Θεό για να βρει το δίκιο της».
Ως εκ τούτου, από εδώ και στο εξής, την υπόθεσή της αναλαμβάνουν και επισήμως τα ένδικα μέσα του εξωτερικού.
Σύμφωνα με πληροφορίες του CNN, η Γεωργία Μπίκα είχε κάνει την προσφυγή στις 22 Σεπτεμβρίου για την υπόθεση του βιασμού της και έγινε αποδεκτή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο πρότεινε στην ίδια, αλλά και την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσουν σε διακανονισμό και να αποζημιωθεί.
Αναφορικά με το ζήτημα αυτό, ο δικηγόρος της Γεωργίας δήλωσε: «Η Γεωργία Μπίκα δεν πρόκειται να δεχθεί τον διακανονισμό, διότι επιθυμεί να οδηγηθεί η υπόθεση σε δημόσια συνεδρίαση, για να υποστηρίξει ζωντανά τα όσα ακριβώς συνέβησαν, και μετά να αποφασίσει το δικαστήριο για το τελικό ποσό της αποζημίωσης».
Κατά τα λεγόμενα του δικηγόρου της, δεν τίθεται ζήτημα περί αποδοχής υψηλότερου ή χαμηλότερου ποσού αποζημίωσης, αλλά η ηθική δικαίωση της Γεωργίας Μπίκα.
Επιπροσθέτως, ο δικηγόρος της Γεωργίας, κ. Διαλυνάς, δήλωσε: «Από εκεί και πέρα, το επόμενο ραντεβού μας θα είναι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, και αξίζει να τονιστεί πως από τις 78.000 προσφυγές, μόνο το 8% αυτών γίνεται δεκτό. Μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του, όχι μόνο για τα στοιχεία που περιείχε η προσφυγή, αλλά και για την αστοχία και τις παραλείψεις των ελληνικών αρχών».
Πώς είχε κινηθεί η ελληνική δικαιοσύνη στην υπόθεση της Γεωργίας;
Ομολογουμένως, η εισαγγελέας Πρωτοδικών, κ. Κυριακή Κλιάμπα, έκρινε τη Γεωργία εξαιρετικά αυστηρά, δημιουργώντας πολλά ερωτηματικά.
Αρχικά, η Γεωργία κατήγγειλε το βιασμό της σε σουίτα γνωστού ξενοδοχείου της Θεσσαλονίκης το βράδυ της περασμένης Πρωτοχρονιάς, έπειτα από ένα σχετικό πάρτι που παρευρέθηκε.
Από την πλευρά της, η εισαγγελέας θεώρησε πως ήταν «νηφάλια με γνήσια βούληση να λάβει την απόφαση, προϊόν της ελεύθερης επιλογής της, να συνευρεθεί με τον κατηγορούμενο». Κατά συνέπεια, η εισαγγελική πρόταση ζήτησε η υπόθεση, για την οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για βιασμό σε βάρος 27χρονου, να μην παραπεμφθεί σε δίκη.
Μάλιστα, έκρινε ότι από τα στοιχεία της δικογραφίας «προκύπτει μετά βεβαιότητας, δίχως ψήγμα αμφιβολίας, ότι ουδεμία αξιόποινη πράξη, πολλώ δε μάλλον αυτή του βιασμού, τελέστηκε» σε βάρος της 24χρονης, η οποία έχει υποδείξει – εκτός του 27χρονου – δύο ακόμα άνδρες ως δράστες.
Ακόμη, καταλόγισε στη Γεωργία «ασύστολα ψεύδη, μυθοπλασία, διαστρέβλωση γεγονότων» και «ενορχηστρωμένη προσπάθεια απόδοσης ευθυνών». Συγχρόνως, χαρακτήρισε την καταγγελία της «προσχηματική» και «με δόλο», επικεντρώνοντας σε αντιφάσεις των καταθέσεων της 24χρονης, όπως για παράδειγμα ως προς το πού και με ποιον βρισκόταν για το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς πριν μεταβεί στο επίμαχο πάρτι του ξενοδοχείου.
Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να αναφερθεί ότι εδώ και περίπου τρία χρόνια, για την ελληνική νομοθεσία το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός και δεν απαιτείται η απόδειξη της χρήσης ή απειλής βίας για να αποδειχθεί η εγκληματική πράξη. Η αλλαγή του νομικού ορισμού με βάση τη μη συναίνεση και όχι μόνο τη βία ή την αντίσταση, φιλοδοξούσε – μεταξύ άλλων – να βάλει τέλος στον στιγματισμό και τη διαπόμπευση, οι οποίοι λειτουργούν ως ανασταλτικοί παράγοντες στις καταγγελίες από τα θύματα.
Αν μη τι άλλο, αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός πως η εισαγγελική πρόταση της υπόθεσης προκάλεσε μαζικές πορείες διαμαρτυρίας, που έκαναν λόγο για ενδεχόμενο συγκάλυψης. Αντίστοιχα, καταιγισμός υπέρ της Γεωργίας προκλήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με συνθήματα, όπως:
«Είμαστε με τη Γεωργία».
«Εγώ, αδερφή μου, σε πιστεύω».
Γεωργία και κάθε Γεωργία, είμαστε μαζί σου μέχρι τέλους
Βεβαίως, εκκρεμεί η τελική απόφαση του Ευρωπαϊκου Δικαστηρίου, ώστε να αποδοθούν κι επίσημα ευθύνες. Εντούτοις, εμείς από μεριάς μας οφείλουμε να στεκόμαστε δίπλα σε κάθε γυναίκα, θηλυκότητα ή άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου που βιώνει και καταγγέλλει τη βία σε κάθε της μορφή. Διότι, χρειάζεται πάντοτε να έχουμε κατά νου ότι η βία δε γνωρίζει φύλο, χρώμα, όρια, σύνορα.
Μπορεί να συμβεί σε κάθε συμπολίτη μας εκεί έξω. Εντούτοις, δεν πρέπει να συμβαίνει. Δεν έχει χώρο σε ένα κράτος δικαίου, σε μία σύγχρονη κοινωνία, σ’ έναν κόσμο που αναπτύσσεται και εξελίσσεται. Ειδικά δε, αν χρειαστεί να μιλήσουμε για περιπτώσεις συγκάλυψης ή ενορχηστρωμένης ευνοϊκής μεταχείρισης από την πλευρά της ελληνικής δικαιοσύνης.
Σ’ έναν κόσμο που φοβόμαστε να πούμε ανοιχτά: «Με χτύπησε», «με παρενόχλησε», «με κακοποίησε», «με βίασε» – επειδή υπάρχει περίπτωση να μας κατακρεουργήσουν, ενώ προσπαθούμε να αποβάλλουμε το δηλητήριο που μας κατασπαράζει την ψυχή – θα είμαστε δίπλα σε κάθε Γεωργία.
Μέχρι να δημιουργηθεί μια κοινωνία, στην οποία το θύμα και ο θύτης θα κρίνονται αξιοκρατικά από τις αρχές. Μέχρι να πάψουμε να εθελοτυφλούμε, να αποσιωπούμε, να συγκαλύπτουμε και να αποκρύπτουμε.
Μέχρι κάθε Γεωργία να κυκλοφορεί ελεύθερη εκεί έξω.