Η αποκαθήλωση Κασσελάκη, οι «μνηστήρες» για την αρχηγία και ο οδικός χάρτης των ραγδαίων εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η σύγκρουση μέχρις εσχάτων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε στην υπερψήφιση της πρωτοφανούς στα χρονικά πρότασης μομφής κατά του προέδρου του κόμματος, Στέφανου Κασσελάκη με 163 ψήφους υπέρ, 120 κατά και τρία λευκά-άκυρα.
Μετά από μια περίοδο έντονων ζυμώσεων, τακτικισμών και εκατέρωθεν προκλήσεων ανάμεσα στον έκπτωτο πια πρόεδρο του κόμματος και μερικά από τα κορυφαία στελέχη, η αξιωματική αντιπολίτευση μπαίνει σε μια νέα φάση αναζήτησης ταυτότητας και σχεδιασμού της επόμενης μέρας.
Ούτε η ομάδα των 87 που έγιναν 100 και το στρατόπεδο του Παύλου Πολάκη δεν περίμεναν μια τόσο ραγδαία αλλαγή κλίματος, με δεκάδες μέλη να αποσύρουν την υποστήριξή τους στον Στέφανο Κασσελάκη, με αποτέλεσμα τα 163 «ναι» στην πρόταση μομφής.
Στην Πολιτική Γραμματεία που θα συνεδριάσει αύριο θα αποφασιστεί το περιεχόμενο της εισήγησης που θα γίνει στην επόμενη Κεντρική Επιτροπή στις 20 ή 21 Σεπτεμβρίου. Οι εκλογές για τον νέο αρχηγό δεν μπορεί να γίνουν νωρίτερα από τα μέσα Νοεμβρίου, καθώς θα προηγηθεί, βάσει καταστατικού, έκτακτο συνέδριο μάλλον στα μέσα Οκτωβρίου, όπου θα εκλεγούν νέοι σύνεδροι, θα οριστούν αντιπρόσωποι από τις οργανώσεις του κόμματος, θα επικυρωθούν οι υποψηφιότητες για την αρχηγία (απαιτούνται 30 υπογραφές μελών της ΚΕ) και θα καθοριστεί η ημερομηνία των εκλογών.
Στην περίπτωση που επιλεγεί να πραγματοποιηθεί πρώτα προγραμματικό συνέδριο και στη συνέχεια να γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού, δεν θα μάθουμε την νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πριν τον Δεκέμβριο – μπορεί και με το νέο έτος. Αυτό απεύχονται να συμβεί στην αξιωματική αντιπολίτευση, διότι το στοίχημα είναι να έχει εκλεγεί αρχηγός πριν τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή.
Ερωτηματικό η στάση Κασσελάκη
Τις επόμενες κινήσεις Κασσελάκη καλύπτει πέπλο μυστηρίου -αγαπημένη κλισέ έκφραση του πολιτικού ρεπορτάζ. Ο καταγγελτικός λόγος του μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, η αναφορά του ότι εξευτελίστηκαν τα μέλη της ΚΕ «φορώντας τους κουκούλα» και η δέσμευσή του να λογοδοτήσει στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ θα έλεγε κανείς ότι ανοίγουν τον δρόμο, για να είναι εκ νέου υποψήφιος,
Όμως, πρόσωπα που επικοινωνούν με το περιβάλλον του βλέπουν στον ορίζοντα και την πιθανότητα να αποσύρει εαυτόν από τη διαδικασία επανεκλογής. Επίσης, ήδη από χθες συζητιέται έντονα και το σενάριο δημιουργίας νέου κόμματος από τον Στέφανο Κασσελάκη, ενδεχόμενο που υπάρχει στο τραπέζι.
Σιγήν ιχθύος από τον Τσίπρα
Από την άλλη, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν αναμένεται να κάνει κάποια παρέμβαση, τουλάχιστον φανερά, υιοθετώντας και πάλι τη στάση παρατηρητή που κράτησε ένα χρόνο νωρίτερα.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, είμαστε σίγουροι για δύο υποψηφιότητες, αυτή του Παύλου Πολάκη, ο οποίος ανακοίνωσε τις προθέσεις του στην ομιλία του στην ΚΕ και του Απόστολου Γκλέτσου, ο οποίος γνωστοποίησε την υποψηφιότητά του, μέσω ανάρτησης στο Facebook.
Επίσης, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φαραντούρης είχε δηλώσει ότι θα σκεφτόταν σοβαρά το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την αρχηγία, ενώ και ο Σωκράτης Φάμελλος φαίνεται να ζυγίζει τις επόμενες κινήσεις του.
Η επόμενη μέρα για ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ
Όπως και να έχει, η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να βαθαίνει και αναμένονται πολλά επεισόδια ακόμα στο σίριαλ της διαδοχής Κασσελάκη. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πού θα βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη μετά-Κασσελάκη εποχή, αλλά σίγουρα το 18% των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών, αλλά και το 15% των ευρωεκλογών μοιάζουν πια μακρινά.
Αν και είναι πολύ νωρίς, αυτή τη στιγμή, ο Παύλος Πολάκης διαφαίνεται ως φαβορί για την ηγεσία. Αν αυτές οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, όλοι συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί σε περαιτέρω συρρίκνωση, καθώς δεν βλέπουμε πώς η επιλογή Πολάκη μπορεί να εκφράσει τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Εννοείται ότι καταλυτικό ρόλο για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ θα παίξουν οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και ο νέος αρχηγός της παράταξης.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσοι θα αποφασίσουν για τη νέα ηγεσία σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να βάλουν στην άκρη μικροκομματικά συμφέροντα και προσωπικές συμπάθειες και να δουν τη μεγάλη εικόνα: την ανασυγκρότηση ολόκληρου του προοδευτικού χώρου και την ύπαρξη πειστικής εναλλακτικής για τους ψηφοφόρους.