Πρόσφατα ήρθε στα χέρια μου ένα άρθρο με τίτλο: «Ο καλύτερος φίλος του συζύγου μου απατά τη γυναίκα του. Ο σύζυγός μου δεν είναι εντάξει με αυτό, αλλά πιστεύει ότι δεν είναι δουλειά του να πάρει θέση. Εγώ, όμως, δε μπορώ να μη το πω!».
Το άρθρο, στην ουσία, πραγματευόταν τις ανησυχίες, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μιας γυναίκας σχετικά με το πώς θα πρέπει να χειριστεί την εν λόγω κατάσταση, τόσο για τον άνδρα της όσο και για την ίδια.
«Είμαι πολύ κοντά με τη σύζυγο του, τη σέβομαι και πραγματικά πιστεύω ότι θα ήθελε να μάθει την αλήθεια – ή έστω να βρει όλα εκείνα τα στοιχεία που της είναι απαραίτητα για να στηρίξει τις υποψίες της. Πώς να το χειριστώ;», αναρωτιόταν.
Καθώς το διάβασμά μου συνεχιζόταν έφτασα πια στο κομμάτι των «συμβουλών».
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να μιλήσετε στον σύζυγό σας, λέγοντάς του τη γνώμη σας. Προτείνετέ του να μιλήσει ο ίδιος στον φίλο του και να του πει να ξεκαθαρίσει τη θέση του, αποκαλύπτοντας την αλήθεια στη γυναίκα του – κάτι που θα ήταν και το ιδανικότερο σενάριο, μιας και οι καλύτεροι μας φίλοι είναι εκείνοι που μπορούν πραγματικά να μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε τα λάθη μας και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι».
«Αν ο σύζυγός σας εξακολουθεί να μην αναλαμβάνει δράση, τότε μάλλον έχει έρθει η ώρα να μιλήσετε στην απατημένη σύζυγο. Έτσι, για αρχή, καλέστε τη σε μια συνάντηση. Καλό θα ήταν να επιλέξετε ένα δημόσιο αλλά ήσυχο μέρος, αφενός για να δημιουργηθεί ένα κλίμα άνεσης και οικειότητας και αφετέρου για να είστε σίγουρη ότι δε θα σας ακούσει κάποιος εμπλεκόμενος. Στη συνέχεια, πείτε της τι γνωρίζετε και πώς το μάθατε. Φροντίστε να είστε λεπτομερής, να απαντήσετε σε οποιαδήποτε ερώτηση μπορεί να σας κάνει και να δώσετε ειλικρινείς συμβουλές εάν το ζητήσει. Τέλος, παρακαλέστε την να διατηρήσει την ανωνυμία σας και να μην πει στον άντρα της πως ξέρει αυτά που ξέρει».
Αναφορικά με την αντίδρασή της, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα να ξεσπάσει, από θυμό ή άρνηση. Εάν γίνει αυτό, απομακρυνθείτε αμέσως από την κατάσταση, αλλά ενημερώστε την ότι είστε εκεί για αυτήν εάν και όταν σας χρειαστεί».
Τελειώνοντας την ανάγνωση του άρθρου, η αλήθεια είναι πως είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό για το πως γίνεται να δίνει κάποιος έτσι αυθαίρετα τόσο συγκεκριμένες συμβουλές, χωρίς να έχει λάβει υπόψη του όλες τις παραμέτρους. Σε τι «φάση» βρίσκεται το ζευγάρι όσον αφορά την κοινή του πορεία; Τι ψυχολογικό αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει μια τέτοια αποκάλυψη για την απατημένη σύζυγο και κατά πόσο θα ήθελε όντως να το ξέρει; Θα είναι για καλό μια τέτοια αποκάλυψη; Είναι καλό για εμένα το να ανακατευτώ στα προσωπικά των άλλων;
Έπειτα, όμως, μου γεννήθηκαν ακόμη περισσότερες και πιο γενικές απορίες: «Τι μπορώ να κάνω όταν κολλητοί μου φίλοι φέρονται άσχημα στους συντρόφους τους, στους φίλους τους, στους γονείς τους;», «Τι κάνω όταν τους βλέπω να κάνουν πράγματα που αν τα έκαναν άλλοι θα τους έβριζα;», «Ποιο είναι το όριο ανάμεσα σ’ αυτά που μπορώ να πω και σε αυτά που μάλλον δεν είναι «δουλειά μου» να πω;», «Μπορώ να εμπλακώ στη σχέση ενός άλλου ανθρώπου ακόμη κι αν αυτός είναι κολλητός μου;», «Μήπως πρέπει να σταματήσω να του μιλάω;».
Οι απαντήσεις ήρθαν μαζί με τη συνειδητοποίηση του πόσο δύσκολο είναι στ’ αλήθεια να διατηρήσουμε μια φιλία με κάποιον που συνεχώς συμπεριφέρεται άσχημα στις – κάθε είδους – σχέσεις του. Όσοι το έχουμε βιώσει, το ξέρουμε καλά άλλωστε.
Σίγουρα, ο καθένας από εμάς όταν θεωρεί έναν άνθρωπο αληθινό του φίλο (δίνοντας όντως αξία σε αυτή την έννοια), θέλει να είναι εκεί για εκείνον, υποστηρίζοντάς τον με κάθε τρόπο. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, είναι εξίσου σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη την επίδραση που μπορεί να έχει η χ συμπεριφορά του στους άλλους, καθώς και στις δικές μας αξίες και όρια.
Εάν η συμπεριφορά του βλάπτει τους άλλους, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι μια ειλικρινή συζήτηση μαζί του, ώστε να του εξηγήσουμε το πώς οι πράξεις του επηρεάζουν τους γύρω του (κάτι που όντως μπορεί να μην αντιλαμβάνεται). Μπορούμε, ακόμη, να του εκφράσουμε τις ανησυχίες μας, ενθαρρύνοντας τον να κάνει αλλαγές στη συμπεριφορά του.
Αν, όμως, κάτι τέτοιο δεν αποδώσει – διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ότι οι πράξεις του «συγκρούονται» με τις αξίες μας – είναι αποκλειστικά δική μας η απόφαση αν θέλουμε να διατηρήσουμε ή να απομακρυνθούμε από τη φιλία μας με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, με ό,τι «ρίσκο» κι αν μπορεί να επιφέρει οποιαδήποτε από τις δύο επιλογές.