“Rendezvous With Marlene”: Στις 3 Φεβρουαρίου στο Παλλάς, η σπουδαία Ute Lemper ζωντανεύει τον κόσμο της αιώνιας ντίβας και ερμηνεύει τα εμβληματικότερα τραγούδια της. Μια καρτ-ποστάλ, μια συγγνώμη κι ένα τηλεφώνημα απ΄όπου άρχισαν όλα.

Τι κοινό έχουν ο Elvis Costello, ο Nick Cave, ο Tom Waits, ο Philip Glass και ο Scott Walker; Και οι πέντε αυτοί σπουδαίοι καλλιτέχνες έχουν συνθέσει τραγούδια για την Ute Lemper, μία από τις μεγαλύτερες show women του πλανήτη.

Η Γερμανίδα performer που ενσαρκώνει απόλυτα το πρότυπο της πολυσχιδούς καλλιτέχνιδας -τραγουδίστρια, χορεύτρια, ηθοποιός, μουσικός, ζωγράφος και μοντέλο- έρχεται στην Ελλάδα για μία και μοναδική παράσταση.

Η Lemper είναι παγκοσμίως γνωστή για τις εμβληματικές της ερμηνείες στα τραγούδια των Bertolt Brecht και Kurt Weill, ενώ αποτελεί μία από τις ελάχιστες performer που καταφέρνουν με εξαιρετική επιδεξιότητα να μεταφέρουν τόσο την πολιτική διάσταση, όσο και την αισθητική του βερολινέζικου καμπαρέ.

H χαρισματική storyteller επιστρέφει στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου, για να παρουσιάσει στις 21.00 στο Θέατρο Παλλάς ένα μουσικοθεατρικό show – φόρο τιμής στη σπουδαία Γερμανίδα ντίβα, Μαρλέν Ντίτριχ.

Η μοναδική παράσταση «Ραντεβού με την Μαρλέν Ντίτριχ» (Rendezvous with Marlene) βασίζεται στο τρίωρο τηλεφώνημα, που αντάλλαξε το 1988 η μεγαλύτερη σταρ του πλανήτη με την Ute Lemper, όταν η τελευταία βρισκόταν στην αρχή της λαμπερής πορείας της και είχε κάνει μία από τις πρώτες της μεγάλες επιτυχίες.

Η Lemper είχε λάβει το γαλλικό βραβείο Molière καλύτερης ηθοποιού, στο Παρίσι, για την ερμηνεία της στο “Cabaret”. Ο ρόλος της Sally Bowles ήταν ένας από εκείνους που θα έχριζαν τη Γερμανίδα performer άξια διάδοχο των μεγαλύτερων σταρ των μιούζικαλ.

Στο πέρασμα του χρόνου, οι σπουδαίες ερμηνείες της σε μιούζικαλ του Broadway και του West End, όπως το “Cats”, το “Chicago” (για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Laurence Olivier) και πολλά άλλα, θα επικύρωναν εμφατικά αυτόν τον τίτλο.

Μια καρτ-ποστάλ, μια συγγνώμη κι ένα τηλεφώνημα

Flashback στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Μετά τη βράβευσή της για το Cabaret, η Ute Lemper αισθάνεται την ανάγκη να στείλει μια καρτ-ποστάλ στη διαχρονική ντίβα Μαρλέν Ντίτριχ, για να της ζητήσει συγγνώμη που τα μέσα ενημέρωσης την συνέκριναν μαζί της.

Η Ντίτριχ, όπως κάνουν συνήθως οι σπουδαίοι καλλιτέχνες, φάνηκε εξαιρετικά γενναιόδωρη με τη νεαρή συνάδελφό της. Τηλεφώνησε στην Ute Lemper στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της στο Παρίσι και οι δύο σταρ συνομίλησαν επί τρεις ώρες για όλα. Και τι δεν θα δίναμε να ακούσουμε ένα απόσπασμα απ’ αυτήν την κουβέντα;

Στο Παλλάς, στη μία και μοναδική παράσταση που θα δοθεί στις 3 Φεβρουαρίου, θα ζωντανέψει επί σκηνής ο κόσμος αυτού του τηλεφωνήματος ανάμεσα σε δύο εμβληματικές γυναίκες.

Η Ute Lemper, η ιδανική σύγχρονη ερμηνεύτρια του μπρεχτικού σύμπαντος, τραγουδά τα ωραιότερα τραγούδια της Marlene Dietrich και μεταφέρει στο κοινό μερικές από τις πιο μαγικές στιγμές της ζωής της, την αγάπη της για τον ποιητή Rilke, τη γερμανική της καταγωγή και την περίπλοκη σχέση με τη χώρα της και τόσα άλλα ακριβά που θα ακουστούν για πρώτη φορά.

Φυσικά, όλους εμάς που λατρεύουμε το Βερολινέζικο καμπαρέ, η Ute Lemper θα μας κάνει κοινωνούς μερικών από τα πιο μύχια μυστικά αυτού του γοητευτικού κόσμου.

«Ραντεβού με την Μαρλέν Ντίτριχ»

Μοναδικό κράμα τραγουδίστριας, χορεύτριας, ηθοποιού και performer, η Γερμανίδα ντίβα διαθέτει στόφα αληθινής σταρ, που σπανίως συναντά κανείς σήμερα. Η Ute Lemper είναι αγαπημένη του ελληνικού κοινού, το οποίο σπεύδει να παρακολουθήσει κάθε της εμφάνιση στη χώρα μας.

Αυτή τη φορά, δίνει «Ραντεβού με την Μαρλέν Ντίτριχ», 37 χρόνια μετά από εκείνο το τηλεφώνημα. Η Ute Lemper δεν είναι πια στην αρχή της λαμπρής της πορείας, αλλά έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη καλλιτέχνιδα με διεθνή αναγνώριση. Το 2025, μπορεί να κοιτάξει τη Marlene Dietrich στα μάτια, χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά που κατά καιρούς έχουν αλλοιώσει τον μύθο της.

Ποιος θέλει να χάσει αυτή τη μοναδική συνομιλία μεταξύ της Ute και της Marlene; Στις 3 Φεβρουαρίου, οι ζωές των δύο σταρ τέμνονται στιγμιαία και αποκαλύπτουν μυστικά η μία στην άλλη. Μια φευγαλέα, αλλά ακριβή «συνάντηση» στον χρόνο, για δύο performer με ξεχωριστή καλλιτεχνική ταυτότητα, που έχουν διαγράψει ακτινοβόλα πορεία κι έχουν αφήσει παντοτινό στίγμα στον κόσμο του θεάματος. Η συνέχεια επί σκηνής.


H παράσταση της Ute Lemper «Ραντεβού με την Μαρλέν Ντίτριχ», μια συμπαραγωγή των Θεατρικών Σκηνών και του Πολιτιστικού Οργανισμού «Λυκόφως» έρχεται στο Παλλάς στις 3 Φεβρουαρίου στις 21.00.

Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της αδικοχαμένης Μάρθης, σχολίασε μέσω ανάρτησής της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Alpha το απόγευμα της Τετάρτης (29/1), η οποία πραγματοποιήθηκε στον απόηχο των μαζικών κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα για τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.

“Τι να περιμένω να ακούσω από κάποιον που έχει ξεστομίσει τόσα ψέματα; και ηγείται ενός επιτελείου που για δυο χρόνια συγκαλύπτει την αλήθεια και επιτίθεται σε ανθρώπους που έθαψαν τα παιδιά τους” ανέφερε αρχικά, προσθέτοντας πως,

“Όμως και πάλι, αυτό που είδα εχθές ξεπέρασε τη φαντασία μου. Αυτός ο άνθρωπος, αντί να σεβαστεί την κοινωνία και με θάρρος και υπευθυνότητα, που αρμόζει στον θεσμό που λέγεται Πρωθυπουργός, να μιλήσει ειλικρινά, παρουσίασε τον εαυτό του ως δήθεν παραπλανημένο… Ακολουθώντας δηλαδή τη γνωστή παρελκυστική τακτική του προσπάθησε να προστατεύσει την προσωπική του εικόνα, φυλάσσοντας τα νώτα του και μεταθέτοντας τις ευθύνες δεξιά και αριστερά”.

Χθες ακούσαμε ξανά ψέματα για ευθύνες που δήθεν δεν ανήκουν στον ίδιο αλλά σε άλλους. Όμως, «το ψέμα έχει κοντά πόδια». Και ήδη σήμερα, με την ανακοίνωσή της, η Hellenic Train κάνει λόγο για 13 βαγόνια, εκθέτοντας τον Υπουργό Δικαιοσύνης που δύο μέρες πριν διαβεβαίωνε ότι «13ο βαγόνι δεν υπήρξε ποτέ»”, τόνισε, καταλήγοντας:

“Ο Πρωθυπουργός που χθες εμφανίστηκε να είναι δήθεν ο πρώτος που πονάει περισσότερο μετά από εμάς ήταν ακόμα πιο απογοητευτικός και πιο ένοχος. Η επιτομή της αναξιοπιστίας.

Όμως η κοινωνία, οι ίδιοι οι πολίτες, τον βλέπουν πλέον με ξεκάθαρη μάτια και θωρούν την ένοχη σκιά του…Όλοι μαζί! Μέχρι τέλους!”.

“Χθες ήταν η συνέντευξη του Πρωθυπουργού για το έγκλημα στα Τέμπη…

Δεν είχα καμία αγωνία.

Τι να περιμένω να ακούσω από κάποιον που έχει ξεστομίσει τόσα ψέματα; και ηγείται ενός επιτελείου που για δυο χρόνια συγκαλύπτει την αλήθεια και επιτίθεται σε ανθρώπους που έθαψαν τα παιδιά τους.

Όμως και πάλι, αυτό που είδα εχθές ξεπέρασε τη φαντασία μου.

Αυτός ο άνθρωπος, αντί να σεβαστεί την κοινωνία και με θάρρος και υπευθυνότητα, που αρμόζει στον θεσμό που λέγεται Πρωθυπουργός, να μιλήσει ειλικρινά, παρουσίασε τον εαυτό του ως δήθεν παραπλανημένο… Ακολουθώντας δηλαδή τη γνωστή παρελκυστική τακτική του προσπάθησε να προστατεύσει την προσωπική του εικόνα, φυλάσσοντας τα νώτα του και μεταθέτοντας τις ευθύνες δεξιά και αριστερά.

Παρασύρθηκε δήθεν από την Πυροσβεστική και τη Hellenic Train ενώ ο ΙΔΙΟΣ, το πρώτο 24ωρο, αλλά και έπειτα πάλι από 3 εβδομάδες έδινε συνεντεύξεις, με σιγουριά και στόμφο, διαβεβαιώνοντας προσωπικά όλους τους Έλληνες ότι τίποτα παράνομο δεν υπήρξε και κατηγορούσε τους συγγενείς για θεωρίες συνωμοσίας περί δήθεν μπαζώματος και έκρηξης.

Και πάλι, έπειτα από δύο μήνες και εν όψει της προεκλογικής περιόδου, μας κατηγόρησε ότι εργαλειοποιούσαμε τον πόνο μας φωνάζοντας για τα παιδιά μας.

Χθες ακούσαμε ξανά ψέματα για ευθύνες που δήθεν δεν ανήκουν στον ίδιο αλλά σε άλλους. Όμως, «το ψέμα έχει κοντά πόδια». Και ήδη σήμερα, με την ανακοίνωσή της, η Hellenic Train κάνει λόγο για 13 βαγόνια, εκθέτοντας τον Υπουργό Δικαιοσύνης που δύο μέρες πριν διαβεβαίωνε ότι «13ο βαγόνι δεν υπήρξε ποτέ». (https://hellenictrain.gr/news/anakoinosi-30012025)

Ο Πρωθυπουργός που χθες εμφανίστηκε να είναι δήθεν ο πρώτος που πονάει περισσότερο μετά από εμάς ήταν ακόμα πιο απογοητευτικός και πιο ένοχος.

Η επιτομή της αναξιοπιστίας.

Όμως η κοινωνία, οι ίδιοι οι πολίτες, τον βλέπουν πλέον με ξεκάθαρη μάτια και θωρούν την ένοχη σκιά του…

Όλοι μαζί! Μέχρι τέλους!”

Η συμμετοχή των αγροτών με τα γεωργικά τους μηχανήματα ήταν εντυπωσιακή στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης (30/01) στο κέντρο των Τρικάλων.

Οι αγρότες, που είχαν παρατάξει τα τρακτέρ τους στον κόμβο Μεγαλοχωρίου έξω από την πόλη, κινήθηκαν οργανωμένα προς το κέντρο, σύμφωνα με την ΕΡΤ, προκειμένου να προβάλουν τα αιτήματά τους και να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για τα σοβαρά προβλήματα που, όπως αναφέρουν, δυσκολεύουν την επιβίωσή τους.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ/EUROKINISSI

Οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους από την προηγούμενη εβδομάδα, διεκδικώντας λύσεις για μια σειρά από προβλήματα, όπως το κόστος παραγωγής, η ενέργεια, το πετρέλαιο, οι σπόροι και τα λιπάσματα, η αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, οι εισαγωγές και οι ελληνοποιήσεις αμνοεριφίων, κ.ά.

Αμέσως μετά, οι αγρότες προχώρησαν σε συμβολικό αποκλεισμό του κόμβου Μεγαλοχωρίου για μία ώρα.

Αύριο, ένα αντίστοιχο συλλαλητήριο με τρακτέρ θα πραγματοποιηθεί στην πόλη της Λάρισας με με ζητούμενο την στήριξη της κυβέρνησης στον πρωτογενή τομέα.

Στις 23:21 το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του 2023, ο χρόνος θα σταματούσε για 57 οικογένειες. Την ίδια ώρα, ολόκληρη η Ελλάδα θα πλημμύριζε από σοκ, αγανάκτηση και οργή. Το δυστύχημα στα Τέμπη θα άφηνε έκτοτε ανεξίτηλο το στίγμα της στην ελληνική κοινωνία.

Από τις πρώτες ώρες εκείνης της ημέρας μέχρι σήμερα, κάθε μικρή ή μεγάλη αποκάλυψη, κάθε δήλωση γονέα ή επιζώντα, κάθε προσπάθεια κουκουλώματος κάνει τα Τέμπη και πάλι επίκαιρα και πάλι αβάσταχτα. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν περάσει μόνο λίγες ώρες από τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε κάθε πλευρά της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.

Με βάση αυτά, τις νέες αποκαλύψεις για τις συνθήκες του δυστυχήματος αλλά και ενόψει της δεύτερης «μαύρης» επετείου, μαζέψαμε μερικές σκληρές αλήθειες, όσον αφορά το έγκλημα των Τεμπών.

Δεν είναι απλώς ένα δυστύχημα

Η λέξη «δυστύχημα» εμπεριέχει μέσα της, στον ίδιο τον πυρήνα της ως δεύτερο συνθετικό, τη λέξη «τύχη». Υπονοεί δηλαδή ότι κατά κάποιον τρόπο, η μοίρα έπαιξε ρόλο τέτοιο, ώστε να χάσουν τόσοι άνθρωποι τη ζωή τους. Η πρώτη εικόνα που παίρναμε ήταν τέτοια: Mία τραγωδία, ένα δυστύχημα.

Σύντομα, όμως, όταν αποκαλύφθηκαν οι συνθήκες υπό τις οποίες λειτουργούσαν τα τρένα στην Ελλάδα εν έτει 2023, φάνηκε ότι καμία τύχη δεν στράβωσε. Κανένας και καμία από τους 57 ανθρώπους δεν χάθηκε, επειδή ήταν της μοίρας του ή επειδή ήταν άτυχος.

Αντιθέτως, ένα δυστύχημα όπως αυτό των Τεμπών ήταν σχεδόν φυσικό επακόλουθο της πλήρους κρατικής αδιαφορίας και των άθλιων συνθηκών ασφάλειας των τρένων, για τις οποίες είχαν προειδοποιήσει ξανά και ξανά οι εργαζόμενοι. Για την ακρίβεια, το παράξενο είναι που δεν είχε συμβεί νωρίτερα.

Τα Τέμπη, λοιπόν, όχι, δεν ήταν ένα δυστύχημα. Ήταν ένα έγκλημα που αναζητά δικαίωση.

Γίνεται ξεκάθαρη προσπάθεια συγκάλυψης

Το είδαμε σε διάφορες φάσεις της διετούς προσπάθειας που κάνει το ελληνικό κράτος για πλήρη διαλεύκανση (κάπου εδώ γελάμε). Από την (τουλάχιστον) ύποπτη καταστροφή στοιχείων με το αναίτια γρήγορο μπάζωμα, στην επανεκλογή του Κώστα Καραμανλή και τα show του προέδρου της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την διερεύνηση της τραγωδίας στα Τέμπη, Δημήτριου Μαρκόπουλου, στις τραγελαφικές συνεδριάσεις της επιτροπής.

Συνεχίστηκε με το ζήτημα των εύφλεκτων υλικών στους συρμούς. Σύμφωνα με συμπληρωματική έκθεση που κατατέθηκε στον ανακριτή, ο ειδικός πραγματογνώμονας Βασίλης Κοκοτσάκης συμπεραίνει -μεταξύ άλλων- ότι ο θάνατος 30 επιβατών προκλήθηκε από εύφλεκτα υγρά και συγκεκριμένα «χημικούς διαλύτες – υδρογονάνθρακες». Αν αυτά τα υλικά δεν υπήρχαν στο τραίνο, 30 από τα θύματα θα είχαν σωθεί. Αναλυτικά η έκθεση αναφέρει:

«Ο θάνατός τους δεν προήλθε από τη φυσιολογική καύση οχημάτων (τραίνων) μετά τη σύγκρουση, ούτε όμως από αυτή καθαυτή την πυρόσφαιρα, αλλά από το είδος της καύσης που προκλήθηκε από συγκεκριμένα μεταφερόμενα υλικά. Δηλαδή χημικούς διαλύτες – υδρογονάνθρακες. Μόνο αυτά τα υλικά θα μπορούσαν λόγο της φυσιολογίας και των συστατικών τους να προκαλέσουν τέτοια φαινόμενα, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία, ότι αν στο χώρο δεν υπήρχαν τα εύφλεκτα υγρά που διέρρευσαν και ανεφλέγησαν, οι επιβάτες αυτοί θα είχαν διασωθεί».

Γενικότερα, όλοι οι πραγματογνώμονες των οικογενειών των θυμάτων αποκλίνουν από το πόρισμα της Πυροσβεστικής σχετικά με τα αίτια πρόκλησης της φωτιάς. Λόγω της διχογνωμίας αυτής, ο ανακριτής έχει ζητήσει εδώ και μερικούς μήνες μια νέα έκθεση από τον καθηγητή της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, Δημήτρη Καρώνη, η οποία αναμένεται εντός των ημερών.

Η προσπάθεια συγκάλυψης, επίσης, έγκειται και στην άμεση και έμμεση κριτική στις ίδιες τις οικογένειες των θυμάτων που παλεύουν για δικαίωση, στη συρραφή και απόκρυψη ηχητικών ντοκουμέντων, τις καθυστερήσεις στη Δικαιοσύνη. 

Ο υπουργός Μεταφορών δεν παραπέμφθηκε, κρίσιμοι μάρτυρες δεν κλήθηκαν ποτέ στην Εξεταστική Επιτροπή. Δύο χρόνια υπόθεση και ακόμα είμαστε σε κατάσταση προκαταρκτικών διαδικασιών, χωρίς ο Εισαγγελέας να κλείσει τον χώρο, προκειμένου να αποφευχθούν μπαζώματα κτλ. Ποιος μπορεί να πειστεί στα σοβαρά ότι οι υπεύθυνοι θέλουν πράγματι την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης;

Πολλοί επέλεξαν να κρυφτούν

Τραγουδιστές, influencers, αθλητές, ηθοποιοί, κωμικοί, ακόμα και δημοσιογράφοι. Πολλοί από αυτούς επέλεξαν από την πρώτη στιγμή να σιωπήσουν, πιθανόν για να μη διαρρήξουν σχέσεις και να θέσουν σε ρίσκο προνόμια.

Αυτή τους η στάση σε ένα ζήτημα τόσο σημαντικό, δεν εκλαμβάνεται ως ουδετερότητα αλλά ως πολύ συγκεκριμένη θέση. Θέση απέναντι στα θύματα και τις οικογένειές τους.

Έκτοτε τίποτα δεν διορθώθηκε

Σε ένα κρεσέντο χυδαιότητας που προωθήθηκε από συγκεκριμένους μηχανισμούς των media, κάποιοι δημοσιογράφοι μιλούσαν για (ανθρωπο)θυσίες νέων ανθρώπων, προκειμένου δυστυχώς (sic) να βελτιωθούν οι υποδομές στην Ελλάδα.

Από τα Τέμπη και μετά, υπάρχουν δεκάδες περιστατικά που απέδειξαν την απόλυτη ανικανότητα και αδιαφορία του κράτους να κρατήσει ασφαλείς τους πολίτες του. Πολλές φορές, τα συμβάντα αφορούσαν ξανά και τα ίδια τα τρένα.

Ενδεικτικά μόνο, έξω από τη Θεσσαλονίκη παραλίγο να επαναληφθεί παρόμοιο περιστατικό, όταν ένα Intercity παραλίγο να συγκρουστεί με εμπορική αμαξοστοιχία που μετέφερε εκρηκτικά

Tραγωδίες έχουν αποφευχθεί στο παρά πέντε και στον ΗΣΑΠ και στον Προαστιακό, ενώ ζωντανές θα είναι οι μνήμες των περισσότερων από το περπάτημα επιβατών στα τούνελ του χιλιοτραγουδισμένου Μετρό Θεσσαλονίκης.

Τα Τέμπη δεν ξεχάστηκαν ποτέ

Ήδη από τις πρώτες ημέρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δεξιά και αριστερά, διατυπωνόταν από φανατικούς φίλους και απογοητευμένους εχθρούς της παρούσας κυβέρνησης η πρόβλεψη πως η οργή που διακατείχε τον ελληνικό λαό με τον καιρό θα ξεθυμάνει, πως τα Τέμπη αναγκαστικά κάποια στιγμή θα ξεχαστούν.

Οι εκλογές του 2023 με τη συντριπτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και, κυρίως, με την ντροπιαστική για το εκλογικό σώμα επανεκλογή του Κώστα Καραμανλή έμοιαζαν να δικαιώνουν τις απαισιόδοξες αυτές προβλέψεις. Τα πράγματα, όμως, είναι τελείως διαφορετικά κι ας μην ήταν τα Τέμπη βασικό κριτήριο για την ψήφο των Ελλήνων πολιτών.

Δύο χρόνια μετά, μία τεράστια συναυλία στο Καλλιμάρμαρο και η μεγαλύτερη σε όγκο διαδήλωση που έχουμε δει εδώ και χρόνια, διαψεύδουν όσους πόνταραν στην κακή μνήμη της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό βέβαια συνέβη κυρίως λόγω του υπεράνθρωπου αγώνα των συγγενών, οι οποίοι μοιάζουν αποφασισμένοι να δικαιωθούν.

Αν τα Τέμπη δεν ξεχάστηκαν τώρα, δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Θα παραμείνουν ένα θλιβερό παράδειγμα της πλήρους αδιαφορίας του κρατικού μηχανισμού για την ασφάλειά μας. Αλλά και ένα θλιβερό παράδειγμα μίας εκκωφαντικής προσπάθειας συγκάλυψης η οποία, στο τέλος, θα μείνει παντοτινό στίγμα σε όσους την επιδιώκουν.

Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η έκθεση της ιατροδικαστή, διευθύντριας ΕΣΥ του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικών Επιστημών του ΠΑΓΝΗ, κατέδειξε ότι ο 3χρονος Άγγελος φέρει εκτεταμένα τραύματα σε όλο του το σώμα. Ωστόσο, η εξέταση της κεφαλής δεν κατέστη δυνατή λόγω του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για την παροχέτευση του αιματώματος, ενώ το πίσω μέρος του σώματός του επίσης δεν εξετάστηκε.

Το πόρισμα αναφέρει χαρακτηριστικά: “Το παιδί διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στα ΤΕΠ του ΠΑΓΝΗ στις 9:26 στις 26.01.2025. Ο ανωτέρω ανήλικος κατά την άφιξή του ήταν σε κωματώδη κατάσταση με κλίμακα Γλασκώβης GC 3/15, σε στάση απεγκεφαλισμού, μυδρίαση και χωρίς αντίδραση σε φωτεινά ερεθίσματα, αιμοδυναμικά ασταθές, ταχυπνοϊκό και με εμφανείς μώλωπες και άλλες κακώσεις διαφόρων ηλικιών σε όλο του το σώμα”.

Σε άλλο σημείο της έκθεσης, η ιατροδικαστής υπογραμμίζει ότι “κρίνεται ιατρικά αδύνατη η εκ νέου νευροχειρουργική αντιμετώπιση”, ενώ καταγράφονται αναλυτικά τα τραύματα στα άνω άκρα του παιδιού: “Η εξέταση των άνω άκρων (η οποία δεν εδύνατο να είναι πλήρης) αποκαλύπτει διαφόρων ηλικιών (μικρούς και μεγαλύτερους) μώλωπες, (εντοπισμένους στην έξω κυρίως επιφάνεια αμφοτέρων των βραχιόνων και αντιβραχίων). Παρατηρείται ακόμη μεταξύ άλλων: κυκλοτερής παλαιότερη αλλοίωση – εσχάρα στην παλαιμιαία επιφάνεια, πιθανόν τσιγάρο) αλλά και υπονύχιο αιμάτωμα μεγάλου δακτύλου δεξιάς άκρας χειρός, πιο πρόσφατη εκδορά ραχιαίας επιφάνειας αριστεράς άκρας χειρός και επίσης πιο πρόσφατη εκδορά ραχιαίας επιφάνειας παράμεσου δακτύλου αριστεράς άκρας χειρός κ.ά”.

Το συμπέρασμα του πορίσματος είναι εξίσου αποκαλυπτικό: “Οι επιφανειακές κακώσεις σώματος είναι διαφόρων ηλικιών, παλαιότερες και πιο πρόσφατες, ενώ οι κακώσεις των εσωτερικών οργάνων (ήπατος κλπ) αλλά και οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις τοποθετούνται χρονικά στην τελευταία ημέρα του συμβάντος τραυματισμού του ανωτέρου. Το περιστατικό είναι ιδιαίτερες ιατρικής βαρύτητας ως προς την έκβαση αυτού η οποία βιβλιογραφικά δεν έχει σχεδόν καθόλου πιθανότητες επιβίωσης. Η συνολική εικόνα είναι συμβατή με σωματική κακοποίηση ανηλίκου”.

Η υγεία του αγοριού παραμένει κρίσιμη, χωρίς ενδείξεις βελτίωσης ή επιδείνωσης. Σύμφωνα με τον διοικητή του ΠΑΓΝΗ, Γιώργο Χαλκιαδάκη, η λειτουργία του κυκλοφορικού, του αναπνευστικού και του ουροποιητικού συστήματος είναι ικανοποιητική, ωστόσο «αυτό που δεν δουλεύει καλά είναι ο εγκέφαλος, διότι παρουσιάζει μία αυξημένη ενδοκράνια πίεση, η οποία, παρ’ όλες τις προσπάθειες να ελαττωθεί με φαρμακευτική αγωγή, δεν έχει επιτευχθεί προς το παρόν».

Ο ίδιος ανέφερε ότι η γιαγιά του παιδιού, μητέρα της 26χρονης μητέρας του, βρίσκεται από την πρώτη ημέρα στο νοσοκομείο και ενημερώνεται συνεχώς για την πορεία του. Η ίδια, μαζί με μία από τις κόρες της, έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την επιμέλειά του.

Ο κ. Χαλκιαδάκης, με πολυετή εμπειρία στο ΠΑΓΝΗ, δήλωσε ότι δεν έχει ξαναδεί τόσο ακραία περίπτωση κακοποίησης σε παιδί: «Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου, μετά από 35 χρόνια στο ΠΑΓΝΗ, που βλέπω μια τόσο μεγάλου βαθμού κάκωση σε ένα παιδάκι τριών χρόνων».

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, από την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, θα ενεργοποιηθούν τα προβλεπόμενα ιατρικά πρωτόκολλα για τέτοιες περιπτώσεις. «Υπάρχουν ορισμένα πρωτόκολλα, τα οποία πρέπει να ακολουθηθούν και ύστερα, έχοντας τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων, θα μπορούμε κάλλιστα να δούμε ποιο είναι το επόμενο βήμα», εξήγησε.

Ωστόσο, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ενός θαύματος: «Dum spiro spero. Όσο ζω ελπίζω. Στην ιατρική υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις, οπότε μακάρι να είναι η εξαίρεση στο παιδάκι».

Η 26χρονη μητέρα και ο 44χρονος σύντροφός της κρίθηκαν προσωρινά κρατούμενοι για απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος του παιδιού, μετά την απολογία τους την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου.

Με ειδικό σχέδιο της αστυνομίας, οι δύο κατηγορούμενοι φυγαδεύτηκαν από το Δικαστικό Μέγαρο Ηρακλείου, καθώς συγκεντρωμένο πλήθος είχε συγκεντρωθεί διαμαρτυρόμενο για την υπόθεση. Όταν οι παρευρισκόμενοι αντιλήφθηκαν την αποχώρησή τους, ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες και φωνές. Σε διάφορες στιγμές της ημέρας, υπήρξαν επίσης επεισόδια, με τον κόσμο να εκφράζει την οργή του για τη βάναυση κακοποίηση του παιδιού, φωνάζοντας παράλληλα το όνομά του.

Πλέον, ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν ισχυρίζεται ότι όσοι μιλούν για μπαζωμα είναι για μπάζα. Ισχυρίστηκε τα εξής: «Όσο μπορώ και παρακολουθώ τα δημοσιεύματα, δεν υπάρχει κάποιος που να ισχυρίστηκε ότι υλικό αφαιρέθηκε, εξαφανίστηκε ή πετάχθηκε στη θάλασσα. Όλοι λένε ότι πήγε κάπου. Μπορεί να βρέθηκε αλλού, μπορεί να μην φυλάχθηκε σωστά. Και το θέμα αυτό είναι αντικείμενο της δικαστικής έρευνας. Δεν υπήρξε ποτέ διατύπωση περί εξαφάνισης υλικού».

Ο κ. Φλωρίδης άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία παράνομο φορτίο. Όπως τόνισε: «το τι μετέφερε το τρενό είναι ένα από τα βασικά πράγματα που διερευνά η ανάκριση. Οταν κλείσει η διερεύνηση, τότε πιθανότατα να υπήρξε μία εικόνα για αν υπήρξε παράνομο φορτίο και τι είδους φορτίου ήταν αυτό. Ο Πρωθυπουργός είπε χθες ότι θέλει να δίνεται απάντηση σε κάθε ερώτημα».

Για το σχόλιο του Πρωθυπουργού για την εξεταστική επιτροπή ο Υπουργός είχε μία αμήχανη απάντηση: «Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής έκανε μία διερεύνηση. Οταν η επιτροπή τελείωσε το έργο της, συνεδρίασε η Ολομέλεια. Συζητήθηκαν τα πορίσματα και ετέθη το εξής ερώτημα: Υπάρχει κάποιο κόμμα που μπορεί να υπογράψει κείμενο το οποίο λέει ότι έχουν προκύψει ευθύνες πολιτικών προσώπων. Αυτό το δικαίωμα δεν ασκήθηκε από κανένα κόμμα. Δεν ξέρω γιατί είπε αυτά που είπε ο Πρωθυπουργός, δεν μπορώ να τον ερμηνεύσω. Απλά ακολουθώ το Σύνταγμα. Μπορεί να υπάρχουν ενστάσεις ότι εξεταστική επιτροπή δεν κάλεσε αυτούς που έπρεπε να καλέσει. Όμως όταν το υλικό της εξεταστικής επιτροπής συμπληρωθεί, μπορεί να περιέλεθει στα χέρια των βουλευτών που μπορούν με τη σειρά τους να φτιάξουν ένα κείμενο για να στοιχειοθετηθεί η πρόταση για προανακριτική επιτροπή. Ας παραδεχτούμε ότι η εξεταστική δεν πήγε καλά. Όμως τα στοιχεία υπάρχουν».

Τόνισε δε επίσης ότι “ο Πρωθυπουργός είπε κάτι που ίσως να μην το κατάλαβε τόσο καλά ο κόσμος. Μέχρι το 2019 που ήρθε η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση τα ποινικά αδικήματα των υπουργών παραγράφονταν σε δύο χρόνια. Αν η κυβέρνηση δεν άλλαζε εκείνη τη διάταξη, τώρα τα εν λόγω πιθανά αδικήματα θα είχαν ήδη παραγραφεί. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα εμποδίσει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής αλλά θα διευκολύνει κιόλας.

Υπήρξε μία συκοφαντική επίθεση στον κ. Τασούλα ότι έκρυψε δικογραφίες. Ο κ. Κακλαμάνης ανακοίνωσε στην ολομέλεια όλες τις υποθέσεις που έχουν έρθει στη Βουλή και είπε ότι κανένα κόμμα δεν έδωσε σημασία σ’ αυτές τις δικογραφίες”.

Ο Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε, χτες, Τετάρτη (29/1), εκτελεστικό διάταγμα για την ίδρυση ενός νέου κέντρου κράτησης στο Γκουαντάναμο, το οποίο, όπως δήλωσε, θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει έως 30.000 μετανάστες που θα απελαύνονται από τις ΗΠΑ.

Ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος ανακοίνωσε την απόφαση αυτή την Τετάρτη, εξηγώντας ότι θα δώσει εντολή στο Πεντάγωνο και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας να δημιουργήσουν ένα κέντρο για να «κρατήσουν τους χειρότερους εγκληματίες, παράνομους αλλοδαπούς που απειλούν τον αμερικανικό λαό». Όπως ανέφερε, «Κάποιοι από αυτούς είναι τόσο επικίνδυνοι που δεν εμπιστευόμαστε καν τις χώρες προέλευσής τους να τους κρατήσουν». Πρόσθεσε επίσης: «Έτσι, θα τους στείλουμε στο Γκουαντάναμο. Αυτό θα διπλασιάσει άμεσα τη χωρητικότητά μας.»

Η αμερικανική ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο, στην νοτιοανατολική Κούβα, ήδη διαθέτει μια εγκατάσταση για την κράτηση μεταναστών που εντοπίζονται στη θάλασσα. Η εγκατάσταση αυτή είναι διαχωρισμένη από τη φυλακή υψίστης ασφαλείας, όπου κρατούνται ύποπτοι για τρομοκρατία, που δημιουργήθηκε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου από την Αλ Κάιντα.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη μυστική εγκατάσταση κράτησης μεταναστών δεν εμφανίζεται σε δημόσιες κυβερνητικές αναφορές και μόλις πρόσφατα ήρθαν στο φως ανησυχητικές λεπτομέρειες για τις συνθήκες κράτησης.

Ο Τραμπ ανακοίνωσε το διάταγμα του, υπογράφοντας τον Νόμο Laken Riley, που αφορά τη σύλληψη και κράτηση μεταναστών κατηγορούμενων για κλοπές και συναφή αδικήματα, λαμβάνοντας το όνομά του από τη 22χρονη φοιτήτρια νοσηλευτικής από την Τζόρτζια, η οποία δολοφονήθηκε το 2023 από έναν μετανάστη χωρίς έγγραφα από τη Βενεζουέλα.

Αργότερα την ίδια ημέρα, ο Τραμπ υπέγραψε το εκτελεστικό διάταγμα για το Γκουαντάναμο, δηλώνοντας: «Δίνω εντολή στον Υπουργό Άμυνας και στον Υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την επέκταση του Κέντρου Μεταναστευτικών Επιχειρήσεων στη Ναυτική Βάση του Γκουαντάναμο ώστε να φτάσει στη μέγιστη χωρητικότητά του, προκειμένου να παρέχει επιπλέον χώρο κράτησης για εγκληματίες παράνομους αλλοδαπούς υψηλής προτεραιότητας που βρίσκονται παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες.»

Το διάταγμα προσθέτει: «Αυτή η απόφαση λαμβάνεται για να σταματήσει η εισβολή στα σύνορα, να διαλυθούν τα εγκληματικά καρτέλ και να αποκατασταθεί η εθνική κυριαρχία.»

Η απόφαση αυτή προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις από κυβερνητικούς αξιωματούχους της Κούβας. Ο υπουργός Εξωτερικών, Μπρούνο Ροδρίγκες Παρίγια, χαρακτήρισε την απόφαση «περιφρόνηση προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το διεθνές δίκαιο». Σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter), καταδίκασε «την απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να φυλακίσει μετανάστες στη Ναυτική Βάση του Γκουαντάναμο, σε μια περιοχή όπου έχουν δημιουργήσει κέντρα βασανιστηρίων και αόριστης κράτησης».

Με την ίδια ένταση, ο πρόεδρος της Κούβας, Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, χαρακτήρισε το σχέδιο του Τραμπ “πράξη βαρβαρότητας”.

Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε επίσης την απόφαση, σημειώνοντας ότι το Γκουαντάναμο «υπήρξε χώρος βασανιστηρίων, αόριστης κράτησης χωρίς κατηγορίες ή δίκη και άλλων παράνομων πρακτικών», και τονίζοντας ότι ο Τραμπ «θα έπρεπε να χρησιμοποιεί την εξουσία του για να κλείσει τη φυλακή, όχι να τη μετατρέψει σε offshore κέντρο κράτησης μεταναστών.»

Σύμφωνα με ενημέρωση του Πενταγώνου από τις 6 Ιανουαρίου, στο Γκουαντάναμο παραμένουν 15 κρατούμενοι, ο χαμηλότερος αριθμός από την ίδρυση της φυλακής πριν από 22 χρόνια. Στις τελευταίες εβδομάδες της προεδρίας του, ο Τζο Μπάιντεν είχε επιταχύνει τις μεταφορές κρατουμένων σε τρίτες χώρες.

Ο νέος νόμος εισάγει αυστηρότερα μέτρα για διάφορα αδικήματα, μεταξύ των οποίων και η ποινικοποίηση του λεγόμενου doxing – δηλαδή της δημοσιοποίησης προσωπικών πληροφοριών κάποιου στο Διαδίκτυο με σκοπό την παρενόχληση ή την πρόκληση σωματικής ή ψυχολογικής βίας. Παράλληλα, προβλέπει αυστηρότερες ποινές για την παρενόχληση στον χώρο εργασίας, την ηλεκτρονική κατασκοπεία, την εξύβριση και τις απειλές μέσω Διαδικτύου, καθώς και τη διανομή άσεμνων εικόνων, ιδίως όταν οι αποδέκτες είναι ανήλικοι. Σημαντικές είναι επίσης οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, καθώς πλέον η συμμετοχή σε συμπλοκή μεταξύ οπαδών αποτελεί αυτοτελές αδίκημα, ακόμα και αν δεν προκληθούν σοβαρές σωματικές βλάβες.

Μέσα σε αυτό το κλίμα αυστηρότερων ρυθμίσεων και ενίσχυσης της λογοδοσίας, η ευθύνη για τις καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης δεν αποδίδεται πλέον αποκλειστικά στο δικαστικό σύστημα, αλλά και στους ίδιους τους δικαστές. Αν και αρχικά η συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα ήταν περιορισμένη, πλέον υπάρχει σαφής και σταθερή κριτική. Οι καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων θεωρούνται μία από τις σημαντικότερες αδυναμίες του ελληνικού δικαστικού συστήματος, με σοβαρές επιπτώσεις στο κράτος δικαίου, στους πολίτες και στην οικονομία.

Ανταποκρινόμενος σε αυτή την πραγματικότητα, ο Άρειος Πάγος έχει υιοθετήσει αυστηρότερη στάση απέναντι στους δικαστές που δεν εκπληρώνουν επαρκώς τα καθήκοντά τους. Τα τελευταία τρία χρόνια, 35 δικαστές έχουν απολυθεί λόγω ανεπάρκειας, ενώ αναμένονται και νέες απομακρύνσεις για όσους καθυστερούν σημαντικά στην έκδοση αποφάσεων. Παράλληλα, έχουν εντατικοποιηθεί οι πειθαρχικοί έλεγχοι και οι κυρώσεις, καθώς στο παρελθόν η συναδελφική αλληλεγγύη απέτρεπε την επιβολή ποινών, με αποτέλεσμα οι πολίτες να υφίστανται σοβαρές ταλαιπωρίες και, σε πολλές περιπτώσεις, ανεπανόρθωτες ζημιές.

TAGS:#Doxing

Εκτεταμένες επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης βρίσκονται σε εξέλιξη στον ποταμό Ποτόμακ, με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των τοπικών και εθνικών αρχών, στην προσπάθεια εντοπισμού επιζώντων μετά τη σύγκρουση επιβατικού αεροσκάφους με 64 επιβαίνοντες και στρατιωτικού ελικοπτέρου κοντά στο αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν στην Ουάσινγκτον.

Οι διασώστες δίνουν μάχη με τον χρόνο σε συνθήκες ακραίου ψύχους. Εκπρόσωπος της ένωσης πυροσβεστών ανέφερε ότι δεκάδες πυροσβέστες πραγματοποιούν καταδύσεις στα παγωμένα νερά, ενώ οι εικόνες από το σημείο αποτυπώνουν το αεροσκάφος διαλυμένο μέσα στο ποτάμι.

Σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, η θερμοκρασία του νερού είναι περίπου 1,5 βαθμούς Κελσίου, αυξάνοντας τον κίνδυνο υποθερμίας. Η έκθεση σε τόσο κρύο νερό μπορεί να προκαλέσει άμεσες αντιδράσεις, όπως ανεξέλεγκτους σπασμούς και υπεραερισμό. Το CNN μετέδωσε ότι σε νερό με αυτή τη θερμοκρασία, ο χρόνος επιβίωσης εκτιμάται μεταξύ 30 και 90 λεπτών, γεγονός που δυσκολεύει σημαντικά τις προσπάθειες διάσωσης.

Το CBS ανέφερε ότι τουλάχιστον 19 σοροί έχουν ανασυρθεί από τον ποταμό.

Στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν, οι αξιωματούχοι απέφυγαν να ανακοινώσουν επίσημα θανάτους, αλλά εμφανίστηκαν απαισιόδοξοι για τις πιθανότητες εύρεσης επιζώντων, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.

Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής και των Υπηρεσιών Έκτακτης Ανάγκης της Ουάσινγκτον, Τζον Ντόνελι, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ανέφερε ότι τα σωστικά σκάφη εντόπισαν γρήγορα ένα από τα αεροσκάφη στον ποταμό.

Όταν ρωτήθηκε για την ύπαρξη επιζώντων, απάντησε πως δεν υπάρχει ακόμα σαφής εικόνα, αλλά οι έρευνες συνεχίζονται. «Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν επιζώντες», τόνισε.

Ο Ντόνελι πρόσθεσε ότι, εκτός από την αναζήτηση επιζώντων, οι διασώστες θα συνεργαστούν με το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών (NTSB) για να διατηρηθούν κρίσιμα στοιχεία της έρευνας. «Το πρωί θα επανεκτιμήσουμε την κατάσταση της επιχείρησης διάσωσης, όταν θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Τζον “Τζακ” Πότερ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metropolitan Washington Airports Authority, δήλωσε ότι αρκετά μέλη οικογενειών των επιβατών περίμεναν στο αεροδρόμιο όταν σημειώθηκε η συντριβή. Οι οικογένειες έχουν συγκεντρωθεί σε ειδικό σαλόνι της American Airlines.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας (FAA), το αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν έχει κλείσει, με τις πτήσεις να εκτρέπονται προς το Διεθνές Αεροδρόμιο Βαλτιμόρης-Ουάσινγκτον.

Κάμερα ζωντανής μετάδοσης στο Kennedy Center στην Ουάσινγκτον κατέγραψε τη στιγμή της σύγκρουσης. Το βίντεο, το οποίο επαληθεύτηκε από το CBS News, δείχνει μια έκρηξη στην περιοχή του ποταμού Ποτόμακ στις 8:47 μ.μ. (τοπική ώρα).

Γύρω στις 21:00 τοπική ώρα (4:00 ώρα Ελλάδας) την Τετάρτη (29/01), ένα αεροσκάφος της PSA Airlines, που εκτελούσε την πτήση American Airlines 5432, συγκρούστηκε με στρατιωτικό ελικόπτερο του αμερικανικού στρατού ενώ προσέγγιζε το αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν, σύμφωνα με την FAA.

Το επιβατικό αεροσκάφος, ένα Bombardier CRJ700, είχε αναχωρήσει από τη Γουίτσιτα του Κάνσας και μετέφερε 60 επιβάτες και 4 μέλη πληρώματος, σύμφωνα με ανακοίνωση της American Airlines.

Το Πεντάγωνο επιβεβαίωσε ότι το ελικόπτερο που ενεπλάκη στη σύγκρουση ήταν ένα Sikorsky H-60, το οποίο είχε απογειωθεί από τη βάση Φορτ Μπελβουάρ στη Βιρτζίνια.

Η δήμαρχος της Ουάσινγκτον, Μιούριελ Μπάουζερ, ανέφερε ότι στο στρατιωτικό ελικόπτερο επέβαιναν τρεις Αμερικανοί στρατιώτες.

Σύμφωνα με το αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν, την ώρα του δυστυχήματος οι καιρικές συνθήκες ήταν φυσιολογικές, με καθαρό ουρανό, ορατότητα 10 μιλίων και ανέμους από τα βορειοδυτικά, με ριπές έως 42 χλμ/ώρα.

Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν ότι το επιβατικό αεροσκάφος έχει κοπεί στα δύο μέσα στον ποταμό Ποτόμακ, ενώ το στρατιωτικό ελικόπτερο έχει βρεθεί αναποδογυρισμένο στο νερό.

Ο αεροπορικός σύμβουλος Τζέφρι Τόμας χαρακτήρισε το συμβάν «αινιγματικό», επισημαίνοντας ότι το σύστημα αερομεταφορών των ΗΠΑ θεωρείται το ασφαλέστερο στον κόσμο.

«Τέτοια περιστατικά δεν συμβαίνουν πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε στο BBC, σημειώνοντας ότι οι συγκρούσεις στον αέρα ανήκουν στο παρελθόν. Ο ίδιος εξήγησε ότι η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει πλέον στα αεροσκάφη να επικοινωνούν μεταξύ τους και να προειδοποιούν τους πιλότους για επικείμενες συγκρούσεις.

Πρόκειται για το Traffic Collision Avoidance System (TCAS), ένα σύστημα που, σύμφωνα με τον Τόμας, έχει σώσει δεκάδες χιλιάδες ζωές τα τελευταία χρόνια. Το TCAS είναι εγκατεστημένο σε όλα τα εμπορικά και στα περισσότερα στρατιωτικά αεροσκάφη.

«Τεχνικά, αυτή η σύγκρουση δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει συμβεί. Είναι αινιγματικό και τραγικό», υπογράμμισε.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξή του έκανε πλήρη ανατροπή όσον αφορά τα εύφλεκτα υλικά, τα οποία δύο χρόνια νωρίτερα διαβεβαίωνε ότι δεν υπήρχαν, δηλώνοντας: «γι’ αυτό με είχαν διαβεβαιώσει οι εμπλεκόμενοι: η Hellenic Train, με απάντηση σε ερώτηση που είχε γίνει στην Βουλή, η Πυροσβεστική, ο ΟΣΕ».

Όσον αφορά την απόδοση ευθυνών, τόνισε: «η Hellenic Train, η οποία έχει την ευθύνη, θα πρέπει να λογοδοτήσει και να λογοδοτήσει και ποινικά -προφανώς αυτή δεν είναι δική μου δουλειά-, αλλά να λογοδοτήσει και πολιτικά. Διότι η Hellenic Train ήταν αυτή η οποία διαβεβαίωνε όχι εμένα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Και θυμίζω ότι αυτή η δήλωση έγινε δύο εβδομάδες μετά το ατύχημα. Άμα με ρωτάτε, λοιπόν, αν έχω μετανιώσει ή αν έκανα λάθος, σας το λέω ευθέως: προφανώς με αυτά τα οποία γνωρίζω σήμερα, δεν θα έλεγα τότε αυτό το οποίο είπα».

Με γνώμονα την πλήρη διαλεύκανση της τραγωδίας στα Τέμπη, η Hellenic Train επαναλαμβάνει τη σταθερή της δέσμευση για συνεργασία, από την πρώτη στιγμή, παρέχοντας όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, με απόλυτη διαφάνεια και υπευθυνότητα σε κάθε αρμόδια αρχή.

Με σεβασμό στο αίτημα των οικογενειών των θυμάτων και της κοινωνίας για την αλήθεια, η εταιρεία συνεχίζει να συμβάλλει ενεργά στη διερεύνηση της υπόθεσης.

Η εταιρεία έχει ήδη παραδώσει όλα τα απαιτούμενα δεδομένα στις αρμόδιες αρχές και έχει απαντήσει σε κάθε σχετικό ερώτημα. Το θέμα του φορτίου της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας 63503 έχει ήδη διευκρινιστεί, στο πλαίσιο της Ερώτησης 2506/03.03.2023, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων.

Τι μετέφερε η αμαξοστοιχία;

Η σύνθεσή της περιλάμβανε 13 βαγόνια, εκ των οποίων:

Τα τρία πρώτα, που εκτροχιάστηκαν, μετέφεραν πλατιά προϊόντα ελασματοποίησης από σίδηρο (λαμαρίνες).

Τα υπόλοιπα δέκα περιείχαν εμπορευματοκιβώτια με:

  • Παρασκευάσματα διατροφής (4ο – 7ο βαγόνι)
  • Μπύρες (8ο – 9ο βαγόνι)
  • Σύρματα από σίδηρο (10ο – 11ο βαγόνι)
  • Κενά εμπορευματοκιβώτια (12ο – 13ο βαγόνι)

Σύμφωνα με τα τηρούμενα αρχεία της εταιρείας μας και κατά δήλωση του πελάτη/διαμεταφορέα, το περιεχόμενο των σφραγισμένων εμπορευματοκιβωτίων, όπως προβλέπεται από τους εθνικούς και διεθνείς κανονισμούς για τη σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευμάτων, έχει αποτυπωθεί λεπτομερώς στο φύλλο σύνθεσης και έχει τεθεί στη διάθεση των αρχών.

Η Hellenic Train θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τις αρμόδιες αρχές, με διαφάνεια και υπευθυνότητα.

Σε συνέντευξή του στον Αντώνη Σρόιτερ (Alpha), ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε απολογητικός, ενώ αποστασιοποιήθηκε από κυβερνητικά στελέχη των οποίων οι δηλώσεις είχαν προκαλέσει αντιδράσεις μεταξύ των συγγενών των θυμάτων και της κοινής γνώμης. «Η κ. Καρυστιανού έχασε το παιδί της. Βάζω τίτλους τέλους σε αυτό» είπε, προσθέτοντας πως «καλά θα κάνουν να βάλουν όλοι». Δεν παραδέχτηκε ότι έσφαλε προκαταβάλλοντας το πόρισμα μόλις δύο εβδομάδες μετά την τραγωδία, αλλά απέδωσε την τότε τοποθέτησή του στις πληροφορίες που είχε από τη Hellenic Train, την Πυροσβεστική και τον ΟΣΕ. Όταν ο δημοσιογράφος επισήμανε ότι τον παραπλάνησαν, ο πρωθυπουργός απάντησε: «Μου είπαν αυτά τα οποία ήξεραν και οι ίδιοι».

Αλλάζοντας στάση όσον αφορά το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ο κ. Μητσοτάκης αναγνώρισε εμμέσως κυβερνητικά λάθη στη διαχείριση του θέματος, λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες διαδηλώσεις – στις οποίες, όπως είπε, συμμετείχαν και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας – αλλά και την επικείμενη πραγματογνωμοσύνη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Πλέον, αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα σχετικά με το φορτίο και υπογραμμίζει την ευθύνη της Hellenic Train. Ανέφερε ότι είχε βασιστεί στις διαβεβαιώσεις της Πυροσβεστικής και της εταιρείας ότι δεν υπήρχαν επικίνδυνα υλικά, δηλώνοντας πως «αυτό το οποίο μπορεί να φάνταζε τότε απίθανο σενάριο, μπορεί τελικά να είναι πιθανό». Τόνισε πως «εάν αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι υπήρξε επικίνδυνο φορτίο, θα λογοδοτήσει η Hellenic Train, όχι μόνο ποινικά αλλά και πολιτικά», ενώ σημείωσε ότι η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως την εταιρεία.

Απαντώντας στις υποψίες για την απόρριψη κρίσιμου υλικού, άφησε αιχμές κατά της Αστυνομίας, υποστηρίζοντας ότι δεν αναζήτησε εγκαίρως το οπτικό υλικό από τις κάμερες φόρτωσης, με αποτέλεσμα αυτό να διαγραφεί. Όσον αφορά τις κατηγορίες για μπάζωμα στο σημείο του δυστυχήματος, δήλωσε πως «όλα έγιναν για καλό σκοπό», δηλαδή για να καταστεί δυνατή η ανάσυρση των σωρών, αν και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπήρξαν επιχειρησιακά λάθη. Ανέφερε επίσης ότι η τελική κρίση ανήκει στον εφέτη ανακριτή και, αν προκύψουν στοιχεία, θα διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα από τις αρμόδιες αρχές.

Σε μια προσπάθεια να αποκρούσει τις κατηγορίες περί συγκάλυψης, ο πρωθυπουργός εξέφρασε έντονη δυσαρέσκεια, λέγοντας: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή για έναν πρωθυπουργό και έναν πατέρα από το να ισχυρίζεται κάποιος ότι εγώ εκείνη τη στιγμή, το επαναλαμβάνω, μέσα στον πόνο, στη θλίψη, στην οργή, το μέλημά μου ήταν να συγκαλύψω τι ακριβώς;». Παράλληλα, πήρε αποστάσεις από κυβερνητικά στελέχη που επιτέθηκαν στη Μαρία Καρυστιανού, μητέρα θύματος, τονίζοντας πως «ένας γονιός μπορεί να λέει και να εκφράζεται με όποιο τρόπο θέλει» και πως «δεν πρόκειται να κατηγορήσω οποιονδήποτε γονιό. Δεν θα με ακούσετε να λέω κακή κουβέντα».

Η αλλαγή στάσης της κυβέρνησης είναι εμφανής, καθώς πλέον δηλώνει ανοιχτή στη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής κάτι που είχε απορρίψει τον Νοέμβριο του 2023. Ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε πως «η κυβερνητική πλειοψηφία δεν θα σταθεί εμπόδιο στην περαιτέρω διερεύνηση ενός τέτοιου ενδεχομένου», ενώ χαρακτήρισε αποτυχία την προηγούμενη Εξεταστική Επιτροπή, λέγοντας: «Δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απαντώντας σε ερώτηση του Αλέξανδρου Καζαμία, υποστήριξε ότι «εφόσον πέσει η Δικαιοσύνη στο οποιοδήποτε όνομα, δεν πρόκειται, ούτε η κυβερνητική πλειοψηφία ούτε η Νέα Δημοκρατία να μη διευκολύνει τη Δικαιοσύνη».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης προκάλεσε νέες αντιδράσεις δηλώνοντας ότι «το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας δεν έχει καμία σχέση με τα Τέμπη, αλλά με τη διερεύνηση μιας Σύμβασης».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απέρριψε τις κατηγορίες περί απόκρυψης δικογραφιών, λέγοντας ότι «όλες οι μηνύσεις είναι στη διάθεσή σας, αναλυτικά». Ο νέος πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, δήλωσε επίσης πως δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση στη διαχείριση των δικογραφιών.

Ο πρωθυπουργός αναμένεται να έρθει σε αντιπαράθεση με την αντιπολίτευση κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η οποία πιθανώς θα πραγματοποιηθεί στις 15 Φεβρουαρίου, μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Μετά τη δεύτερη ψηφοφορία για τον Πρόεδρο, το υπουργικό συμβούλιο θα συνεδριάσει, όπου ο πρωθυπουργός αναμένεται να επιχειρήσει μια νέα πολιτική αντεπίθεση.

Τι αναζητάς όταν ταξιδεύεις; Μια παύση από την ρουτίνα ή μια αποστασιοποίηση από όσα σε ταλανίζουν; Την ανακάλυψη νέων τόπων και ανθρώπων ή μήπως μια συνάντηση με τον εαυτό σου και τους οικείους σου, με όρους κίνησης και περιπλάνησης;

Τον Αύγουστο του 2013, η Anna Pollock ανέλυε στον Guardian τους λόγους για τους οποίους ο μαζικός τουρισμός δεν είναι πια βιώσιμος καθώς καταστρέφει το περιβάλλον και τις πολιτισμικές μας ταυτότητες. Τον Ιανουάριου του 2020, η ίδια βρετανική εφημερίδα αποφάνθηκε πως το Instagram «τρέχει» πλέον την τουριστική βιομηχανία, που κινεί τον κόσμο με αποτέλεσμα οι προσωπικές ανάγκες να «χάνονται» μέσα στις μαζικές τάσεις.  

Από το 2013, μεσολάβησε μια δεκαετία που άλλαξε όλα όσα γνωρίζαμε γύρω από το δικαίωμα της περιπλάνησης μας στον κόσμο. Η υγειονομική κρίση και το αποτύπωμά της πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή στην μεταπανδημική πραγματικότητα και τον υπερτουρισμό κατέστησε αρκετούς τόπους εχθρικούς προς τους τουρίστες, ενώ παράλληλα μας έφερε αντιμέτωπους εκ νέου με τις σημασίες της ταξιδιωτικής εμπειρίας.  

Τα ταξιδιωτικά ήθη έχουν αλλάξει. Έχει μεταβληθεί δηλαδή ο τρόπος που υλοποιούμε την κάθε εξόρμηση , όπως και το ίδιο το ταξιδιωτικό όνειρο. Για καιρό δεν είχαμε την ευκαιρία επιλογής και ακολουθούσαμε είτε τα απανωτά κλικ σε μνημεία είτε το κλασικό τρίπτυχο «ήλιος, θάλασσα, αμμουδιά». Το ταξίδι, ωστόσο, είναι πολλά περισσότερο από αυτό.

Το The thing about Greece μια πλατφόρμα που εστιάζει στην ανάδειξη μοναδικών πτυχών της Ελλάδας, με έμφαση στη φύση και στον πολιτισμό λειτούργησε για εμάς ως μια ευκαιρία να προσεγγίσουμε, με έναν νέο τρόπο, την ψυχολογική πραγματικότητα του ταξιδεύειν και να διαπιστώσουμε τις πολλαπλές σημασίες του ταξιδιού για τον ανθρώπινο ψυχισμό.  

Συμμετείχαμε σε ένα «κυνήγι μανιταριών» στην ‘Ηπειρο, μια πολυεπίπεδη εμπειρία που δεν ήταν απλά μια παρένθεση ξεκούρασης, αλλά ένα πεδίο για εκμάθηση και εξερεύνηση, μια ευκαιρία για το χτίσιμο μιας κοινότητας ανθρώπων σε ένα καταφύγιο με θέα τις πλαγιές της Τύμφης.

Φιλοξενηθήκαμε σε ένα αγροτόσπιτο στον Γυφτόκαμπο στo ανατολικό Ζαγόρι, σε ένα ησυχαστήριο στη μέση του πουθενά, με οικοδεσπότη τον Άκη, που συγκεντρώνει στο πρόσωπο του σχεδόν όλες τις διαστάσεις ενός εναλλακτικού τρόπου ύπαρξης, μυώντας μας αυτόματα και δίχως προσπάθεια στο δικό του σύμπαν που συνομιλεί ευθέως με την πραγματική φύση μας, απαλλαγμένη από τα βαρίδια της πόλης.

Μαζευτήκαμε μπροστά από τη φωτιά σε έναν χώρο ζεστό και αποκοιμηθήκαμε με τη μυρωδιά του τζακιού. Το επόμενο πρωί, μετά από μια μοναδική εμπειρία γιόγκα στον κήπο, ξεκίνησε το μάθημα για τα μανιτάρια, λίγες ώρες πριν από την εξόρμηση στο δάσος.

Το ταξίδι προσεγγίζεται πολυεπίπεδα από την ομάδα του The thing about Greece, με αποτέλεσμα η πεζοπορία να συνδυάζεται με μια μοναδική μύηση στον κόσμο των αμανιτών και των λακτάριους. Αφού συλλέξαμε τα απολύτως ασφαλή για κατανάλωση μανιτάρια, καθοδηγούμενοι από τον Δάσκαλό μας, τον Τάκη, επισκεφτήκαμε τις στάνες των Σαρακατσαναίων, των νομάδων κτηνοτρόφων της Ηπείρου που μετακινούνταν  από τα όρη μέχρι τις πεδιάδες, αναπτύσσοντας τον δικό τους πολιτισμό.

Μπήκαμε στα καλύβια και φανταστήκαμε πώς θα ήταν η ζωή σε ένα νομαδικό χωριό. Κι έπειτα, επιστρέψαμε στο Free Inn Zagori όπου μας περίμενε ένα vegan γεύμα με κυρίαρχο υλικό… τα μανιτάρια

 Η ομάδα του The Thing about Greece είχε προβλέψει μια σειρά από παιχνίδια, γύρω από το αναμμένο τζάκι που μας έφεραν όλους πιο κοντά κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Το επόμενο πρωί φύγαμε για το  Ηλιοχώρι και κάναμε πεζοπορία μέχρι να φτάσουμε στον καταρράκτη Μπάλτα ντι Στρίγκα, που σημαίνει «οβίρα της κραυγής».

Στον δρόμο της επιστροφής συναντούσαμε διαρκώς  παραδοσιακούς οικισμούς, ποτάμια, γεφύρια και δασικές εκτάσεις και ήδη βιώναμε τις πρώτες ψυχολογικές μεταβολές εξαιτίας της κίνησής μας στον χώρο και των συναντήσεών μας με τους ανθρώπους, κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης.

Η ομάδα του The Thing about Greece (TTAG) πιστεύει στην αξία των εμπειριών και στη δημιουργία μιας κοινότητας, χωρίς αποκλεισμούς και φιλικής προς το περιβάλλον. Σκαρφαλώνει βουνά, σερφάρει σε κύματα, οδηγεί σανίδες και ποδήλατα και κυρίως εκπληρώνει ταξιδιωτικές φαντασιώσεις, που δεν υπηρετούν τη βιομηχανία του μαζικού τουρισμού.

Η TTAG ιδρύθηκε το 2014 από τον Θεμιστοκλή Λαμπρίδη, σκηνοθέτη, φωτογράφο και κινηματογραφιστή, ο οποίος εργάστηκε για περισσότερα από 8 χρόνια στον τομέα του τουρισμού περιπέτειας στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστρία. Αφού αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, έκανε  το ντεμπούτο του σε μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ.

Το “The Thing About Greece: A Snowboard Documentary” ανέδειξε τις δυνατότητες της Ελλάδας για χειμερινό τουρισμό και την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξής του. Η ταινία, αφού παίχτηκε σε κινηματογράφους στην Ελλάδα και σε τηλεοπτικά κανάλια σε όλη την Ευρώπη, βοήθησε να πυροδοτηθεί μια νέα τάση στον χειμερινό τουρισμό στο εσωτερικό της χώρας και άναψε τη φλόγα που οδήγησε στη δημιουργία του Οργανισμού Τουρισμού Περιπέτειας και Δημιουργίας που είναι σήμερα.

O Θεμιστοκλής Λαμπρίδης μαζί με τον Ανδρέα Μητσιούλη και τον Γιάννη Σπυρούδη «τρέχουν» σήμερα  το The Thing about Greece, οργανώνοντας εναλλακτικές εξορμήσεις που συνδυάζουν την πεζοπορία με τη γιόγκα, το υπαίθριο πάρτι  με τη γευσιγνωσία, τη διάσχιση ποταμών με το ορειβατικό σκι και το σερφ αποδεικνύοντας στην πράξη πως τα τοπία δεν είναι αποκομμένα από την ανθρώπινη μνήμη, τα συναισθήματα, το ανθρώπινο σώμα.

Οι τρεις φίλοι εμπνέονται από όλα όσα οι ίδιοι κάνουν ήδη ή όσα επιθυμούν να ζήσουν. Εμβληματική εκδρομή που απηχεί τον ψυχισμό των διοργανωτών και ιδίως του Ανδρέα Μητσιούλη –γνωστού για το πάθος του και τις επιδόσεις του στο snowboard- είναι το Igloo Camp, εκδρομή που κάνουν κάθε χρόνο και προβλέπει μια τριήμερη παραμονή στο χιόνι.

Στις περισσότερες εξορμήσεις, ο κινητικός διαλογισμός και η Vinyasa krama, που διδάσκει ο Γιάννης Σπυρούδης, είναι αναπόσπαστο μέρος της ταξιδιωτικής εμπειρίας που ενσωματώνεται αναπόδραστα στις αναμνήσεις μας. Με έναν τέτοιο τρόπο, βιώνουμε κάθε εξόρμηση με αυτή την ομάδα που μας κάνει να ζούμε τις ψυχικές μετατοπίσεις που μπορεί να μας προσφέρει ένα ταξίδι.

Ξεκινάμε ως μονάδες ή δυάδες και επιστρέφουμε ως μια μεγάλη παρέα και αναπόδραστα βιώνουμε στο πετσί μας τα λόγια της Όλγκα Τοκάρτσουκ στους «Πλάνητες»: «Η περιπλάνηση είναι θεμελιώδης συνιστώσα της ανθρώπινης ύπαρξης και δεν φέρει τίποτα από το φετιχοποιημένο, πλέον, ταξίδι που ορίζεται και καθορίζεται από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και την τουριστική βιομηχανία, που μέχρι πρότινος ενθάρρυνε τον μαζικό τουρισμό», όπως γράφει  η νομπελίστρια συγγραφέας στο λογοτεχνικό εγχειρίδιο πρακτικής τοπογραφικής ψυχανάλυσης.

Δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση ή απόκρυψη στοιχείων σχετικά με την υπόθεση των Τεμπών από τη Βουλή, όπως ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, μιλώντας στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες κατά τη διάρκεια της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας.

Ο κ. Κακλαμάνης επισήμανε ότι όλες οι δικογραφίες που αφορούν την υπόθεση και διαβιβάστηκαν από το υπουργείο Δικαιοσύνης στη Βουλή – συνολικά περίπου 25 – ανακοινώθηκαν σχεδόν αμέσως στην Ολομέλεια. Εξαίρεση αποτέλεσε μία δικογραφία που έφτασε στις 3 Αυγούστου, κατά την περίοδο που η Βουλή ήταν κλειστή λόγω θερινών διακοπών, η οποία όμως ανακοινώθηκε αμέσως μετά την επανέναρξη των εργασιών.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ανέφερε επίσης ότι, βάσει της δικογραφίας που αφορά τη σύμβαση 717, σχετική με την τηλεδιοίκηση και τη σηματοδότηση, συγκροτήθηκε στα τέλη του 2023 η Εξεταστική Επιτροπή για τη διερεύνηση της υπόθεσης των Τεμπών.

banousi

Η τρυφερή και ταυτοχρόνως σοφή ματιά του Μάριο Μπανούσι μάς συγκλόνισε στις δύο προηγούμενες δουλειές του “Goodbye, Lindita” και “Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia”, που περιόδευσαν ανά τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία αποκομίζοντας διθυραμβικές κριτικές και την αναγνώριση του κοινού για την ποιότητά τους.

Τώρα ο Μάριο Μπανούσι βρίσκεται, μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, στην τελική ευθεία προβών, προκειμένου να παραδώσει στο κοινό το νέο του έργο, με τίτλο ΜΑΜΙ και θέμα τη μητρότητα. Λίγες ημέρες πριν την παγκόσμια πρεμιέρα του στις 6 Φεβρουαρίου στη Στέγη, ο Μάριο μιλά με συγκινητική ειλικρίνεια και ευαισθησία για τη μαμά του, τον σεβασμό που οφείλουμε απέναντι σε κάθε μοναδικό σώμα, στην ανάγκη του να παρουσιάζει έργα οικουμενικά που απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους. Άλλωστε η ειλικρίνεια και η ευαισθησία είναι δύο βασικοί άξονες των παραστάσεών του, άξονες που στηρίζουν τόσο την αθωότητα όσο και τη σοφία που αυτές εμπεριέχουν.

Φωτογραφία: Ανδρεας Σιμόπουλος

H μητρική φιγούρα υπάρχει υποβόσκουσα σε όλα μου τα έργα. Σκέφτηκα λοιπόν ότι στην καινούργια παράσταση ή δεν θα ασχοληθώ καθόλου ή θα ασχοληθώ μόνο με αυτήν, ώστε να μην υπάρχει πια ως υπόνοια, αλλά ως το κεντρικό πρόσωπο. Μια μέρα πήρα την απόφαση να βουτήξω στα βαθιά, να μην αυτολογοκρίνομαι και να αφήσω το ένστικτό μου ελεύθερο για να μιλήσω για αυτό που όντως θέλω να μιλήσω.

Θέλω να μιλήσω για το πότε αρχίζουν να αλλάζουν οι ρόλοι. Δηλαδή, μέχρι πότε η μητέρα μπορεί να φροντίσει ένα παιδί και με ποιον τρόπο μπορεί να το κάνει αυτό; Με απασχολεί ότι κάποια στιγμή αυτή η σχέση, πρακτικά, σταματάει. Με ενδιαφέρει πολύ να μιλήσω για όταν έρχεται η ώρα να φροντίσεις εσύ τη μητέρα σου.

Έχω πολλές εικόνες από τον πατέρα μου που φρόντιζε τη μητέρα του. Έβλεπα πώς ο γιος της είχε πάρει τον ρόλο του γονιού και η μητέρα του είχε πάρει τον ρόλο του παιδιού. Ήταν ξεκάθαρο αυτό από τον τρόπο που την τάιζε, την άλλαζε, την έκανε μπάνιο, τη χάιδευε, της φερόταν και της μιλούσε. Θυμάμαι ότι μόλις φτάναμε σπίτι της, ο πατέρας μου φώναζε πριν καν μπούμε μέσα «Μάνα;» και αυτή έβγαινε στο μπαλκόνι και ήταν σαν να βλέπαμε ένα παιδάκι. Στο τέλος έπαθε άνοια και είχε πολλά προβλήματα με τη μνήμη της, όμως τον μπαμπά μου δεν τον ξέχασε ποτέ.

Η σχέση του μπαμπά μου με τη μητέρα του με συγκινούσε πολύ. Μου έχει μείνει αυτή η εικόνα ενός μεγαλόσωμου άνδρα που φροντίζει μια μικρόσωμη, ηλικιωμένη γυναίκα. Άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι πολύ για τη μαγεία και την ειρωνεία του να γίνεται ο γονιός παιδί και το παιδί γονιός.

Φωτογραφια: Ανδρέας Σιμόπουλος

Αν και πολλοί πια μοιάζει να προτιμούν να επικοινωνούν μέσω των κινητών και να αναβάλλουν διαρκώς μια συνάντηση, νιώθω παράλληλα ότι υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους η ανάγκη για «κοντινότητα». Απλώς, ο κάθε άνθρωπος έχει μια δική του κλειδαρότρυπα και για κάθε άνθρωπο χρειάζεται διαφορετικό κλειδί που θα τον κάνει να ανοίξει, και συναισθηματικά και σωματικά. Γι’ αυτό ακριβώς, χρειάζεται τεράστια ευαισθησία όταν προσεγγίζουμε ένα σώμα.

Όπως ένας καλός γιατρός χειρουργεί ένα σώμα με τεράστια προσοχή, έτσι αντίστοιχα πιστεύω ότι πρέπει κανείς με τεράστια ευαισθησία να χειρίζεται ένα σώμα και τις αντοχές του. Έχω ακούσει πολλά περιστατικά για τη βιαιότητα με την οποία σκηνοθέτες χειρίζονται τα σώματα και τις ψυχές των ηθοποιών. Είμαι ένας σκηνοθέτης που δουλεύει πολύ με το σώμα και με το γυμνό και ακριβώς γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμένα, ο ηθοποιός να αισθάνεται άνετα, να μου έχει εκφράσει ό,τι σκέφτεται και ό,τι νιώθει, να μην του έχω επιβάλει τίποτα, να έχουμε επικοινωνήσει. Δεν μου αρέσει η επιβολή.

Το υγρό στοιχείο υπάρχει στην παράσταση καθώς νιώθω ότι παραπέμπει σε πολλούς κόσμους. Πέρα απ’ τον προφανή κόσμο της μήτρας, που φυσικά είναι βασικό στοιχείο της παράστασης, εμπεριέχει και το στοιχείο του ερωτισμού με το ράντισμα της θάλασσας, των δακρύων, του θηλασμού, με την επιθυμία να μην αφυδατωθείς. Η θάλασσα, η μήτρα, το νερό που πίνεις, το γάλα που πίνεις, εμπεριέχουν τη ζωή.

Φωτογραφία: Stephie Grape

Ήθελα στη βάση του ΜΑΜΙ να είναι η ζωή γι’ αυτό και είχα σκοπό να επικεντρωθώ στη γέννα. Στις πρόβες όμως συνειδητοποίησα πολύ καθαρά ότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο, δεν υπάρχει ερχομός χωρίς αποχωρισμό.

Μου αρέσει πολύ να ανατρέχω στο παρελθόν μου ως παιδί, μιλώντας με τη μητέρα μου. Ναι μεν μιλάμε για μένα αλλά το παρακολουθώ ως τρίτος. Εκείνη ως ενήλικας θυμάται περισσότερο. Έχει ενδιαφέρον όταν εγώ της λέω πώς μπορεί να αισθανόμουν ότι με είχε πληγώσει πολύ για κάτι κι εκείνη μού μιλάει για το πώς αισθανόταν η ίδια. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές και με ειλικρίνεια για την εποχή που με πήγε στην Αλβανία για να με μεγαλώσει για λίγα χρόνια η γιαγιά μου, επειδή η ίδια δεν μπορούσε λόγω οικονομικής δυσκολίας. Νιώθω ότι πάντα βοηθάει η ειλικρίνεια, όσο κι αν πονάει μερικές φορές· βοηθάει και εκείνη και εμένα. Νομίζω ότι καθώς μεγαλώνουμε είναι πιο δύσκολο για τον γονιό να εκφραστεί. Δεν λέω ότι ισχύει πάντα αυτό, αλλά νομίζω ότι συμβαίνει αρκετά συχνά.

Μου έχει πει δικός μου άνθρωπος ότι δεν μπορούσε να έρθει στη Lindita γιατί δεν άντεχε το θέμα της απώλειας και του θανάτου. Προσπάθησα να τον μεταπείσω, αλλά τελικά όντως επέλεξε να μην έρθει. Από την άλλη ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που ήρθε η Μαρία Καρυστιανού να δει την παράσταση κι αφού τελείωσε δώσαμε μια αγκαλιά, είπαμε λίγα λόγια, κοιταχτήκαμε στα μάτια και με αυτόν τον τρόπο τα είπαμε όλα. Ο καθένας βάζει τα δικά του όρια, επιλέγει πού θα πάει και πόσο ανοιχτός θα είναι ωστόσο πιστεύω ότι αν κάτι έχει φτιαχτεί με ευαισθησία, μπορείς να το δεις από πολλές πλευρές και όχι μόνο από εκείνη που μπορεί να προκαλέσει πόνο.

Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος

Η σχέση μητέρας και παιδιού δεν αποτελείται μόνο από αγάπη αλλά εμπεριέχει και τον πόνο, τον θυμό, τη σύγκρουση. Καμία ανθρώπινη σχέση δεν έχει μόνο μια πλευρά. Το να προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τη σχέση μάνας-παιδιού μονοδιάστατα, ως δηλαδή μια σχέση αποκλειστικά φτιαγμένη από αγάπη, θεωρώ ότι προκαλεί προβλήματα στο σύστημα αυτής της σχέσης. Πιστεύω ότι μέσα και από τη ρήξη, ακόμη και τον πόνο, μπορεί μια σχέση να γίνει πιο δυνατή.

Tα ταξίδια με τις περιοδείες με βοήθησαν να καταλάβω ότι για εμένα είναι πολύ σημαντικό το οικουμενικό στο έργο μου κι ότι θέλω κάθε φορά αυτό που φτιάχνω να μπορεί να μιλήσει σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο στους θεατρόφιλους και τους καλλιτέχνες. Θέλω αυτό που δημιουργώ να μπορεί να επικοινωνήσει με όλους τους ανθρώπους, από όποιο κοινωνικό φάσμα κι αν προέρχονται. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να είναι μια παράσταση προσβάσιμη σε όλους. Τώρα με το ΜΑΜΙ στη Στέγη θα υπάρξουν παραστάσεις καθολικής προσβασιμότητας. Ανυπομονώ να μάθω πώς θα εκλάβει ένας τυφλός άνθρωπος το έργο, τι θα αισθανθεί ακούγοντας την περιγραφή. Θα είναι μια τρομερή εμπειρία να μοιραστούν μαζί μου το πώς βίωσαν την παράσταση. Έχω μεγάλη χαρά επειδή θα υπάρξουν οι σωστές συνθήκες ώστε να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να συμμετέχει ως κοινό στο ΜΑΜΙ.

Tα σώματα των ανθρώπων κουβαλάνε τόση κούραση, τόσο πόνο, τόση κριτική. Μου προκαλεί μεγάλη στεναχώρια αυτή η κριτική που υπαγορεύει πώς πρέπει να είναι τα σώματα, ποια διάσταση ή μορφή πρέπει να έχουν, ποια εικόνα πρέπει να παρουσιάζουν. Yπάρχει κάτι βαθιά συγκινητικό στο γεγονός ότι κάθε σώμα είναι διαφορετικό, ότι κάθε σώμα είναι μοναδικό, ακόμη και στο ότι κάθε σώμα φθείρεται με τον δικό του τρόπο. Γι’ αυτό αγαπώ όλα τα «είδη» των σωμάτων και θέλω στα έργα μου να εμπεριέχονται όλα· γιατί έτσι είναι η ζωή.

Info: ΜΑΜΙ, του Μάριο Μπανούσι στη Κεντρική Σκηνή της Στέγης από 6 Φεβρουαρίου έως 23 Μαρτίου.

Όπως μετέδωσε σήμερα η ΕΡΤ, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ανέφερε ότι το κόμμα του, το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS), δεν έχει προς το παρόν κάποιον υποψήφιο που θα μπορούσε να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η κυβερνητική κρίση στη Σερβία ξέσπασε μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Μίλος Βούτσεβιτς, υπό την πίεση των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά της διαφθοράς. Καθημερινά, πραγματοποιούνται αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη χώρα, με αφορμή τον θάνατο 15 ανθρώπων από την κατάρρευση του γείσου στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ την 1η Νοεμβρίου.

Ο Βούτσιτς ανέφερε ότι έχει στο μυαλό του τέσσερα άτομα που θα μπορούσαν να αναλάβουν την πρωθυπουργία, ωστόσο, όπως είπε, «τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού θα αποφασίσουν αν πρέπει να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση ή να γίνουν εκλογές».

Κατά τη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση του κυβερνητικού συμβουλίου, ο υπουργός Εσωτερικών και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ίβιτσα Ντάτσιτς, τάχθηκε κατά της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών. Παράλληλα, ο πρόεδρος της Σερβίας απέκλεισε το ενδεχόμενο σχηματισμού μεταβατικής κυβέρνησης ευρείας αποδοχής. Η αντιπολίτευση, η οποία ζητά μια τέτοια κυβέρνηση για να διασφαλιστούν δημοκρατικές και ελεύθερες εκλογές, δηλώνει ότι δεν θα συμμετάσχει σε εκλογές υπό άλλες συνθήκες.

Σημειώνεται ότι στο παρελθόν, ο Βούτσιτς έχει δεχθεί καταγγελίες για παρατυπίες κατά τη διάρκεια εκλογικών αναμετρήσεων.

Παρά την παραίτηση του πρωθυπουργού, το κύμα διαδηλώσεων δεν δείχνει να υποχωρεί, σύμφωνα με την ΕΡΤ.

Οι φοιτητές συνεχίζουν να καταλαμβάνουν πανεπιστημιακές σχολές και να διαδηλώνουν, επιμένοντας ότι τα αιτήματά τους δεν έχουν ικανοποιηθεί. Στη Σερβία, περισσότερα από 50 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα τελούν υπό κατάληψη, ενώ εκατοντάδες λύκεια, ιδιαίτερα στο Βελιγράδι, συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, χωρίς να έχουν σταματήσει τα μαθήματα.

Βασικό αίτημα των φοιτητών είναι η διαφάνεια στην έρευνα και η δημοσιοποίηση όλων των εγγράφων που σχετίζονται με την ανακαίνιση του σιδηροδρομικού σταθμού, όπου 15 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Επίσης, ζητούν την απόσυρση των κατηγοριών κατά των συλληφθέντων στις διαδηλώσεις, τον τερματισμό της καταστολής και την αύξηση των κυβερνητικών δαπανών για την εκπαίδευση.

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος αφέθηκε ελεύθερος, με την προϋπόθεση της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.

Υπενθυμίζεται ότι ο ιδρυτής της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» και οι δύο συγγενείς του βρέθηκαν αντιμέτωποι με δύο σοβαρές κακουργηματικές κατηγορίες, όσον αφορά τη διαχείριση των χρημάτων που προσέφεραν πολίτες για τη λειτουργία της οργάνωσης.

Ο Πολυχρονόπουλος, που έχει βραβευτεί για τη δράση της συλλογικής κουζίνας, η οποία από το 2011 διανέμει γεύματα σε χιλιάδες ανθρώπους που έχουν ανάγκη, κλήθηκε μαζί με τη μητέρα και τον γαμπρό του να απολογηθεί για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και νομιμοποίηση παράνομων εσόδων.

Η μητέρα και ο γαμπρός του κατηγορούνται για διευκόλυνση των ενεργειών του, καθώς, σύμφωνα με τη δικογραφία, χρηματικά ποσά από δωρεές που φέρονται να έχουν χρησιμοποιηθεί για τυχερά παιχνίδια μεταφέρονταν μέσω των λογαριασμών τους στα χέρια του ιδρυτή της κοινωνικής κουζίνας.

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος αρνείται όλες τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας από την αρχή ότι το σύνολο των δωρεών χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για τους σκοπούς της κουζίνας και ότι δεν έχει διαπράξει καμία παράνομη ενέργεια σε βάρος του εγχειρήματος που δημιούργησε.