Οι έρευνες παγκοσμίως καταγράφουν κορύφωση της σεξουαλικής δραστηριότητας τις ημέρες των γιορτών. Οι Έλληνες/ίδες όμως, ο πιο αγχωμένος λαός της Ευρώπης, φαίνεται να λείπουμε από το ρεβεγιόν.
Δεν γίνεται να μην έχεις παρατηρήσει πόσο πολλοί φίλοι σου έχουν γενέθλια τον Σεπτέμβριο. Αν κάνεις τα μαθηματικά λοιπόν, θα διαπιστώσεις ότι οι άνθρωποι κάνουν όντως περισσότερο σεξ κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών και ότι δεν πρόκειται για κάποιο χαριτωμένο αστείο. Τα εφτά δώρα γενεθλίων που έχεις να αγοράσεις κάθε Σεπτέμβριο είναι απλώς μια «παρενέργεια» του γεγονότος αυτού, το οποίο θεμελιώνεται και σε επιστημονικές έρευνες.
Συγκεκριμένα, έρευνα του Πανεπιστημίου της Indiana σε συνεργασία με το πορτογαλικό Instituto Gulbenkian de Ciência μελέτησε το συλλογικό ασυνείδητο ανθρώπων σε πάνω από 130 χώρες, μέσα από το «μαύρο κουτί» της ύπαρξής τους: τις αναζητήσεις τους στο Google και το αποτύπωμά τους στα social media. Οι ερευνητές κατέγραψαν μια κατακόρυφη άνοδο της ερωτικής επιθυμίας τις περιόδους των γιορτών, όπως είναι τα Χριστούγεννα. Ευτυχώς, η έντονη σεξουαλική επιθυμία εκείνων των ημερών δεν έμεινε ανεκμετάλλευτη, καθώς όπως κατέγραψε η έρευνα, πράγματι εννιά μήνες αργότερα, τον επόμενο Σεπτέμβρη, οι γεννήσεις παιδιών κατέγραψαν ανάλογη άνοδο.
Πριν βιαστείς να σκεφτείς τη λαϊκή ρήση «κρύο, καιρός για δύο», πρέπει να σου πούμε ότι η έρευνα αποδίδει την κορύφωση στη σεξουαλική διάθεση των Χριστουγέννων σε κοινωνικούς λόγους, καθώς και στη διάχυτη εορταστική ατμόσφαιρα που ευνοεί τη σωματική οικειότητα και όχι στην εποχή του χρόνου. Για του λόγου το αληθές, στις μουσουλμανικές χώρες, η αντίστοιχη σεξουαλική έξαρση καταγράφηκε τον Απρίλιο, την περίοδο του Eid al-Fitr, δηλαδή του εορτασμού για το τέλος του Ραμαζανιού.
Στον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο, λοιπόν, φαίνεται ότι όντως έχουν «έναν Δεκέμβρη με φώτα σβηστά και ανθρώπους αναμμένους», όπως επιθυμούσε ο Charles Bukowski της γενιάς των beat. Στην Ελλάδα όμως, μάλλον το «σεξουαλικό φωτάκι» μας παραμένει σβηστό και την εορταστική περίοδο.
Η ταλαιπωρημένη μας λίμπιντο δεν φαίνεται να εκτοξεύεται ούτε τα Χριστούγεννα, διότι το σεξουαλικό κίνητρο είναι ζήτημα πολυπαραγοντικό. Πόσα μπορούν να κάνουν και οι νευροδιαβιβαστές που ρυθμίζουν την ορμή για σεξ, όταν κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες όπως η εξοντωτική και υποαμειβόμενη εργασία ή –στην άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος– η ανεργία και η φτωχοποίηση, σκοτώνουν την ερωτική επιθυμία εν τη γενέσει της;
Για του λόγου το αληθές, έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου κατέγραψε σημαντική πτώση στη σεξουαλική δραστηριότητα των Ελλήνων το 2022 σε σχέση με το 2020. Το διαρκές άγχος και στρες βύθισαν τη σεξουαλική συχνότητα στις 1,3 επαφές την εβδομάδα κατά μέσο όρο, τον Μάιο του 2022 από τις 2,7 τον Ιούλιο του 2020, για τους 2.000 ερωτηθέντες 18 – 64 ετών (ισόποσο δείγμα ανδρών και γυναικών από όλη την Ελλάδα).
Εκτός από μία πολύ μικρή άνοδο το καλοκαίρι του 2021, το σεξ στη χώρα μας είχε μόνιμη πτωτική τάση. Μάλιστα, τα Χριστούγεννα του 2021 η επιθυμία για σεξ είχε πια σχεδόν «σβήσει» για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Μεγάλη σημασία έχει το ότι πάνω από το ένα τρίτο του δείγματος (36,7%), όταν ερωτήθηκε, δήλωσε ότι απείχε πλήρως από τη σεξουαλική δραστηριότητα τον τελευταίο μήνα. Όπως δείχνουν τα πράγματα, η επίδραση της περιρρέουσας χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας φτάνει μέχρις ενός σημείου και εύκολα εξουδετερώνεται από πανάκριβα ενοίκια, υψηλούς λογαριασμούς ρεύματος και εργασιακή επισφάλεια.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε εορταστικό glitter, με μια πρέζα ματαιωμένων προσδοκιών και FOMO ότι όλοι οι άλλοι περνούν καλύτερα τα Χριστούγεννα, η ερωτική ορμή πεθαίνει στην «κούνια» της. Άλλωστε, το μεγαλύτερο αφροδισιακό πολλές φορές είναι απλώς το να είσαι στο εδώ και τώρα, με μια διάθεση αργόσυρτης εξερεύνησης του σώματος του άλλου, πράγμα που αν μη τι άλλο προϋποθέτει ψυχική ηρεμία –και χρόνο.
Έτσι, δεν προκαλεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι οι Έλληνες/ίδες, ο πιο αγχωμένος λαός της Ευρώπης, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, μάλλον θα περάσουμε και αυτά τα Χριστούγεννα βλέποντας «Μόνος στο Σπίτι». Η ερωτική μας ζωή άλλωστε αντικατοπτρίζει κάθε πτυχή της υπόλοιπης ζωής μας και το αντίστροφο –δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.