Οι εκλογές περάσαν, το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και οι ρυθμοί μας μοιάζουν να προσαρμόζονται στην, όχι και τόσο νέα, κυβερνητική πραγματικότητα.
Η Νέα Δημοκρατία, 4 χρόνια τώρα, διαμόρφωσε μία κοινωνικοοικονομική στρατηγική επιδομάτων, το γνωστό «Pass» (ή «καλάθι»), ως απάντηση στα πολύ σοβαρά βιοποριστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες με τις βασικές τους ανάγκες, οι οποίες φαίνεται κάθε φορά να χωράνε μέσα σε «καλάθια».
Το μοίρασμα λίγων χρημάτων με τη μορφή κουπονιών, είτε για τον κατευνασμό των συνακόλουθων παραπόνων των πολιτών λόγω της καλπάζουσας ακρίβειας, είτε για να πείσει τους νέους να εμβολιαστούν (ή απλά επειδή έκλεισαν τα 18), δίνοντας τους 150€ και megabyte, αποτελεί εξαγορά συνείδησης, κυρίως, αλλά και ψυχολογίας.
Η τακτική αυτή εισχωρεί βαθιά στην ηθικοπλαστική των μαζών, καθώς στοχεύει στις ανάγκες κατά περίπτωση και δίνει τόσα όσα χρειάζεται για να χειραγωγήσει και να εξευμενίσει τα πνεύματα.
Ενδιαφέρον έχει, ότι την ίδια στιγμή που δινόταν το «Fuel Pass», με τις τιμές της βενζίνης να έχουν εκτοξευτεί, ο κύριος Σταϊκούρας, ως υπουργός Οικονομικών το 2022, διαμήνυε ότι: «Δεν είμαστε μία κυβέρνηση των επιδομάτων».
O ίδιος ο Πρωθυπουργός, το 2019, λίγο πριν τις τότε εκλογές, δήλωνε πως: «Η μιζέρια που ζούμε δεν αλλάζει με επιδόματα και κουτσουρεμένα αντίδωρα».
Τα λόγια τους, στερεοτυπικά ψεύδη, καθώς στην πράξη έκαναν τα αντίθετα από όσα είπαν.
Τα μπάνια του λαού
Όσο οι καλοκαιρινές εξορμήσεις κορυφώνονται μαζί με τις υψηλές θερμοκρασίες, το ζήτημα του εσωτερικού τουρισμού διευρύνεται και έρχεται να επιβάλλει την ανάγκη για ολιγοήμερη χαλάρωση και διασκέδαση. Σαν κάτι αυθόρμητα να λέει μέσα μας: «Τώρα είναι η ώρα να αράξεις». Έπειτα, ο παραθερισμός, εύλογα, φέρνει στο προσκήνιο την γνωστή επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης, όπου για το καλοκαίρι, όπως περιμέναμε, επεκτείνει τις ιδέες των επιδομάτων, ώστε οι πολίτες να «βολευτούν και φέτος», χωρίς παράπονα.
Είναι γνωστή η δυσκολία πολλών οικογενειών – αλλά και νέων – που θέλουν να πάνε διακοπές, με τον πληθωρισμό να στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Η ψυχαγωγία, η ενοικίαση ενός δωματίου ή οχήματος, τα εισιτήρια, οι αγορές και τα καύσιμα κυμαίνονται σε τόσο υψηλά επίπεδα – εν αντιθέσει με τους πενιχρούς μισθούς – καθιστώντας τα ιδανικά ταξίδια και τις διακοπές, κατά κάποιον τρόπο, ένα είδος πολυτελείας. Υπάρχουν αρκετές ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες είτε θα ζυγίσουν τις βασικές τους ανάγκες και θα πάνε κάπου πρόχειρα και οικονομικά, είτε δε θα καταφέρουν καθόλου να χαρούν το καλοκαίρι.
Μέσα στον σύγχρονο κόσμο του στρες, είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη για χαλάρωση σε μία παραλία ενός όμορφου νησιού και λίγες ημέρες ηρεμίας μακριά από τη δουλειά και τη ρουτίνα. Αν μη τι άλλο, αυτό θα έπρεπε να μην ισχύει μόνο το καλοκαίρι για δύο εβδομάδες, αλλά το συγκεκριμένο θέμα είναι μια διαφορετική συζήτηση.
Η τακτική της κοροϊδίας και η αισχροκέρδεια
Η πρόταση έχει ήδη πέσει στο τραπέζι από την κυβέρνηση. Τα υψηλά επίπεδα τιμών για τους ταξιδιώτες, σαν να το περιμέναμε, βρίσκουν για ακόμα μία φορά την γνωστή πανάκεια από άλλο ένα «καλάθι». Η τακτική προχειρότητας στα προβλήματα, αυτή τη φορά, είναι η παρέμβαση, την οποία σκέφτεται να θεσπίσει η κυβέρνηση στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, φέρνοντας το λεγόμενο «Καράβι Pass», για όσους ταξιδέψουν με πλοία.
Η κυβέρνηση ήδη ζήτησε από τους ακτοπλόους να καταθέσουν προτάσεις για άμεση μείωση της τιμής προς το επιβατικό κοινό με εκπτώσεις σε δρομολόγια.
Εάν προχωρήσει αυτό το νέο κουπόνι, θα γιορτάσουν την ψευδεπίγραφη λύση και θα την περιφέρουν στα κανάλια ως «επιτυχία». Διότι, δεν συζητούν για μειώσεις και ουσιαστικές λύσεις, αλλά προσφορές, με το υπουργείο να συμπεριφέρεται σαν ταξιδιωτικό γραφείο, όπου πολιτικοί και επιχειρηματίες κερδοφορούν ασύστολα εις βάρος των πολιτών και των δίκαιων αναγκών τους.
Αντί να γίνει μία ηχηρή παρέμβαση στις τιμολογιακές αυξήσεις των ναυτιλιακών, τη στιγμή που οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων είναι αυξημένες, πάλι θα δοθούν κουπόνια.
Διακοπές για όλους
Καλάθια και κουπόνια πλασάρονται ως θετικό αντίκρισμα στις τσέπες των πολιτών, αυτό είναι το σχέδιο, ένα «τυράκι», θα λέγαμε, για να μην εξαγριωθείς και η υπομονή σου να κρατήσει λίγο ακόμα μέχρι το επόμενο επίδομα, που θα έρθει να καλύψει τα «σπασμένα» τους.
Ορισμένοι εξ αυτών κάνουν πολυτελείς διακοπές, ενώ άλλοι στριμώχνονται στο πλοίο της γραμμής με κάποιο Pass. Κάποιοι τρώνε καλά και πετάνε τα ψίχουλα από το τραπέζι, κάνουν ό,τι θέλουν, όσο θέλουν, χωρίς ελέγχους. Άλλωστε, οι περιορισμοί είναι για το φτηνό εργατικό δυναμικό, την κατώτερη και τη μεσαία κοινωνική τάξη. Οι κυβερνώντες, καθώς βρίσκονται σε ονειρικές διακοπές, θα μιλούν εκ νέου για ρεκόρ αφίξεων βάσει αριθμών και στατιστικών, την ίδια στιγμή που οι πολίτες παλεύουν όλο το χρόνο για να επιβιώσουν.
Επίσης, τα ναύλα είναι ακριβά και καμία ουσιαστική λύση δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Το αν καταφέρουν να πάνε μερικές μέρες διακοπές οι πολίτες, δεν πρέπει επ’ ουδενί να βασίζεται στη νοοτροπία των επιδομάτων. Δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή, ούτε να αρκούμαστε σε κάτι λιγότερο από την αξιοπρεπή διαβίωση – σε όλα τα επίπεδα.