Οι Έρωτες, οι προσαγωγές και ο απόλυτα αναγκαίος ρομαντισμός της εξέγερσης απέναντι στην κοπή δεκάδων δέντρων του κέντρου των Αθηνών. Γιατί το πράσινο δεν είναι πολυτέλεια.
«Θα ‘ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο», γράφει ο Αργύρης Χιόνης το 1983 στο «Η φωνή της σιωπής». Τόσα χρόνια μετά δεν έχουμε καταλάβει πως «Όταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω απ’ αυτές τις τρύπες». Στις τρύπες που μέχρι χτες ήταν τα δέντρα της πλατείας Εξαρχείων.
Είναι 5 το πρωί στην πιο γκρι απόχρωση της πλατείας Εξαρχείων που έχει υπάρξει τελευταία. Ακούγεται ο ήχος των πριονιών. Αρχίζει ξανά η βίαη κοπή των δέντρων. Ανάμεσα στον κρότο που κάνει το δέντρο όταν πέφτει κάτω, ακούγονται κλάματα ανθρώπων που πονούν τον τόπο και τη φύση του. Ξεριζώνουν δεκάδες δέντρα της γειτονιάς και τα ΜΑΤ σιγουρεύουν την συνέχιση της καταστροφής. Σύμφωνα με το Πρωινό παρατηρητήριο της πλατείας Εξαρχείων, δεν υπάρχουν καν οι απαραίτητες άδειες.
Χτες το βράδυ, πραγματοποιήθηκε δυναμική κινητοποίηση διαμαρτυρίας στη γειτονιά των Εξαρχείων, αντιδρώντας στην κατασκευή σταθμού του μετρό στην πλατεία και στην κοπή των δέντρων. «Την ημέρα που θα έρθουν για τα δέντρα είμαστε εδώ» και οι «Έρωτες στα Εξάρχεια ποτέ δεν μένουν μόνοι», ακούγονταν από άτομα που ύψωναν στον αέρα τις γνωστές μαριονέτες που απεικονίζουν το γλυπτό και διαχρονικό σύμβολο της πλατείας, οι «Τρεις Έρωτες».
Εκατοντάδες διαδηλωτές και διαδηλώτριες φώναζαν «Ντροπή σας!», «Τα Εξάρχεια θα μείνουν γειτονιά», «Κάτω τα χέρια από την πλατεία» και «Τα δέντρα θα μείνουν στην πλατεία». Ωστόσο, η διαμαρτυρία έλαβε ως απάντηση την ισχυρή αστυνομική καταστολή και πρόκληση εντάσεων.
Ταυτόχρονα, μια ομάδα κατοίκων των Εξαρχείων με δικηγόρους και δημοτικούς συμβούλους έκανε παρέμβαση στον Εισαγγελέα πρωτοδικών, ζητώντας την παρέμβασή του για να σταματήσει το έγκλημα. Έπειτα από μεγάλη πίεση, ο εισαγγελέας ζήτησε χρόνο να ενημερωθεί για το ζήτημα κι η απάντησή του εκκρεμεί.
Έγιναν τέσσερις προσαγωγές έξω από το εργοτάξιο του μετρό, με την κατηγορία ότι παρεμπόδιζαν την είσοδο. Οι άνθρωποι αυτοί έμειναν όλη τη νύχτα στο σημείο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την καταστροφή των δέντρων και της πλατείας Εξαρχείων.
Η Συνέλευση «Όχι Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων» απηύθυνε κάλεσμα προς κατοίκους και αλληλέγγυους να περιφρουρήσουν την πλατεία και να μην αφήσουν να προχωρήσει η καταστροφή και η κοπή των δέντρων.
Τι ισχυρίζεται η Αττικό Μετρό
Απαντώντας στους κατοίκους της περιοχής, που αντιδρούν στο κόψιμο των δέντρων με αφορμή τις εργασίες για το μετρό, η εταιρεία «Αττικό Μετρό» εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζει ότι τα 72 δέντρα που κόπηκαν «θα μεταφυτευτούν προσωρινά» στο φυτώριο του Δήμου Αθηναίων και πως όταν τελειώσουν τα έργα θα φυτευτούν σε χώρους πρασίνου κοντά στην πλατεία Εξαρχείων.
Συμπληρώνει μάλιστα ότι «κατά την αρχική φάση έναρξης των εργασιών να φυτευτούν 2.000 νέα δέντρα σε θέσεις που θα υποδείξει ο Δήμος Αθηναίων», επιπλέον αυτών που η ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. έχει υποχρέωση να φυτεύσει. Ωστόσο, δεν είναι ικανή συνθήκη για να αντικαταστήσει τη βλάβη. Τα νέα δέντρα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν όσα παράγουν οξυγόνο και εγκλωβίζουν το διοξείδιο του άνθρακα εδώ και δεκαετίες.
Μπήκαν στην πλατεία Εξαρχείων. Κόβουν τα δέντρα. Ξεριζώνουν τη ψυχή μας. Ο κόσμος κλαίει. Το ντροπή σας ακούγεται σα κραυγή#antireport pic.twitter.com/8sLmC5GqlH
— Kostas Papantoniou (@PapantoniouK9) November 6, 2023
«Ή με το δέντρο ή με τη μπουλντόζα. Διαλέξτε πλευρά» δηλώνει η πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής –σύνθημα που κάνει ευθεία αναφορά στο λογοτεχνικό σύμπαν της Αγγελικής Βαρελά και το «Φιλενάδα, φουντουκιά μου», όπου μια φουντουκιά μέσα στην τσιμεντούπολη και τα σχέδια ανάπλασης πάλευε με μια μπουλντόζα. Όλη η γειτονιά έχει ξεσηκωθεί και προσπαθεί με πάθος να σώσει ένα δέντρο.
Τελικά, στο βιβλίο η φουντουκιά σώζεται, γεννώντας την οικολογική συνείδηση στις νέες γενιές και τον σεβασμό απέναντι στη φύση, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα δέντρα στο κέντρο της Αθήνας απειλούνται ακόμη από πριόνια, την ώρα που ο πλανήτης υποφέρει.