-Αχχ, πιστόλι σήμερα η προπόνηση! Θα ξεκουραστώ!

-Έλα, ρε συ, μην την κάψεις. Κρίμα είναι. Αμαρτία είναι να μην πας προπόνηση, αφού κάθεσαι.

-Έφαγες 8 μπισκότα χθες το βράδυ, το μεσημέρι στην παραλία ήπιες δύο ποτήρια κρασί και έφαγες και πατάτες τηγανητές. Εντωμεταξύ, ξεκίνησες να φας 10 πατάτες που έχουν 300 θερμίδες αλλά κατέληξες να φας 20. Άρα 600+ θερμίδες. 

-Έχεις δίκιο. Ευτυχώς, η λογική μου δεν με εγκαταλείπει ποτέ.

-Καλά, συγγνώμη, πώς σου πέρασε από το μυαλό να μείνεις άπραγη, ενώ τις τελευταίες ώρες δεν είσαι καθόλου παραγωγική; Δεν νιώθεις άσχημα που δεν προσφέρεις κάτι; Έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο; Ε, μάλλον δεν έχεις και πολλή δουλειά, Μήπως γι’ αυτό έχεις και αυτή τη μελαγχολία; Κατάλαβα. Νιώθεις άχρηστη.

-Είμαι μια χαρά, είμαι στην καλύτερη και πιο παραγωγική μου φάση! Είμαι σε μία ηλικία όπου έχω παλέψει και καταφέρει να μην σκοτώνομαι για τα βασικά, να έχω ελεύθερο χρόνο και να μπορώ να πηγαίνω κάποιο ταξίδι που επιθυμώ. Και τέλος πάντων, εγώ τα έχω βρει με τον εαυτό μου με πολύ κόπο και με δουλειά μόνη μου αλλά και με τον ψυχολόγο μου. Τι θες εσύ τώρα;

-Ε, ναι γι’ αυτό σε θυμάμαι από τα 14 με πρησμένη κοιλιά. Μια ζωή έτσι θα μείνεις, με κοιλιές και παχάκια από δω κι από εκεί.

-ΜΑΜΑ; Πότε μπήκες στο σπίτι μου;

-Ποια μαμά, παιδί μου; Από «φωνή της λογικής» έγινα «μαμά»; Άχρηστος αυτός ο ψυχολόγος… Απλά σου παίρνει χρήματα. Δεν ξέρω εγώ να στα πω χωρίς να πληρώσεις νομίζεις;

Κάποιος μπορεί να γελάσει με αυτόν το διάλογο

Κάποιος μπορεί να συγκινηθεί, ενώ κάποιος άλλος μπορεί και να προβληματιστεί. Ή κάποιος άλλος μπορεί ακόμα και να ταυτιστεί. Πάντως, όλοι μας οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ο διάλογος αυτός περιλαμβάνει σημαντικό μέρος από τις παθογένειες που παρουσιάζει η ελληνική οικογένεια.

Θα πρόσεξες πως οι λέξεις «τύψεις» και «ενοχές» δεν αναφέρθηκαν ούτε μία φορά. Παρόλα αυτά, υπήρχαν παντού. Οι τύψεις που προκύπτουν, επειδή έχασες μία προπόνηση, επειδή έφαγες, επειδή έβαλες τα όριά σου (!), επειδή έχεις τη δική σου άποψη και ζωή και προσπαθείς για το καλύτερο δυνατό, επειδή πήρες πρωτοβουλία, επειδή διαφώνησες με τους γονείς σου…

Αυτό συμβαίνει επειδή μας έχουν μάθει πως όλα αυτά εμπίπτουν στη σφαίρα του εγωισμού ή/και της τελειομανίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι αγάπη και σεβασμός προς τον εαυτό μας. Όλα αυτα δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας, όπου μαθαίνουμε ότι πρέπει να είμαστε τέλειοι και να σκεφτόμαστε τι θα πουν οι γύρω μας, αντί να εστιάζουμε στον εαυτό μας και στο πώς να αισθανόμαστε καλύτερα.

Αυτός ο διάλογος πραγματικά έχει συμβεί μέσα στο μυαλό μου

Ίσως, τμήματα αυτού να ηχούν ακόμα. Ίσως και να συνεχίσουν. Και αυτό είναι λογικό, καθώς η δουλειά που κάνουμε με τον εαυτό μας να αποβάλλουμε διαστρεβλωμένες αντιλήψεις, είναι μια προσπάθεια καθημερινή κατά την οποία μέρα με τη μέρα διεκδικούμε περισσότερο έδαφος για την ολοκλήρωσή μας ως αυτόνομοι άνθρωποι, ανεξάρτητοι από όσα μάθαμε πιο μικροί.

Σε προκαλώ, όμως, να ξεκινήσεις ΧΘΕΣ να σε παρατηρείς. Πώς νιώθεις, γιατί το νιώθεις και αν σου θυμίζει κάτι από τότε που ήσουν παιδί ή και έφηβος. Θα συνειδητοποιήσεις, έτσι, ποιες σκέψεις, απόψεις και συναισθήματα είναι πηγαία δικά σου και σε κάνουν να είσαι ο εαυτός σου και ποια είναι αυτά που σου έχουν μεταφέρει οι προηγούμενες γενιές και νομίζεις πως σε εκπροσωπούν.

Προτείνω να φιλτράρεις τι σου λέει το «μέσα» σου

Όπως, δεν γίνονται θαύματα με μία μέρα προπόνησης, με τον ίδιο τρόπο δεν καταστρέφεται τί-πο-τα αν μια μέρα δεν πας. Αν γνωρίσεις καλά το μέσα σου, θα μπορείς να αντιλαμβάνεσαι πότε κάνεις κάτι για σένα και πότε για τους άλλους.

Πιο συγκεκριμένα με τη γυμναστική, επειδή είναι μια κατάσταση κατά την οποία ξεβολεύουμε τον εαυτό μας και τον προκαλούμε να καταβάλει προσπάθεια, χρειάζεται ένα υποτυπώδες πρόγραμμα. Ξεκίνα θέτοντας ρεαλιστικούς στόχους κάθε εβδομάδα, όπως π.χ. να ασκείσαι σίγουρα 2 φορές.

@dianaconforti

workout making me look angry lol // details on instagram

♬ Surround Sound – JID

Απόφυγε τη βιασύνη, γιατί μπορεί να πέσεις στην παγίδα να θέλεις να κάνεις 5 προπονήσεις για πιο γρήγορα αποτελέσματα, ωστόσο αυτό θα σε κουράσει ψυχολογικά αν δεν έχεις συνηθίσει την άσκηση. Έτσι, η πιθανότητα να τα παρατήσεις είναι σχεδόν βέβαιη. Αντίστοιχα και με τη διατροφή, η “τέλεια” διατροφή είναι φυλακή, όχι επιτυχία. Όταν αυτό σταθεροποιηθεί, το πας και ένα βήμα πιο κάτω.

Προσάρμοσε την άσκηση στη ζωή σου και όχι τη ζωή σου στην άσκηση. Δες τι βοηθάει εσένα για να φτάσεις στο στόχο σου και κάν’ το για να ανταμείψεις το σώμα σου, όχι για να το τιμωρήσεις. Έφαγες; Μπράβο σου. Έχασες μία προπόνηση; Μπράβο σου και πάλι. Δεν σε εμποδίζει τίποτα από αυτά να συνεχίσεις την προσπάθειά σου!

Αγκάλιασέ το και κοίτα μπροστά, για σένα. Η ζωή είναι ωραία χωρίς τύψεις!

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα