Οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές, είναι ένα σημείο αιχμής για την Κύπρο και ιδιαίτερα για το μέλλον της νέας γενιάς.
Από την δεκαετή εμπειρία της κυβέρνησης Αναστασιάδη, ίσως να εξαγάγουμε το συμπέρασμα, ότι ο κυπριακός λαός έχει γίνει πιο ανθεκτικός και υπομονετικός από κάθε άλλη φορά. Τα όσα σκάνδαλα είδαν το φως της δημοσιότητας, πέρασαν και δεν ακούμπησαν από τον κυπριακό λαό.
Η απέχθειά του προς την πολιτική ηγεσία και ταυτόχρονα η καρποφόρα αναισθησία που τόσα χρόνια καλλιεργούσε, ήταν ικανή στο να τον κρατήσει παγερά αδιάφορο για το τι συμβαίνει γύρω του. Παρόλα αυτά, χωρίς να είμαι απόλυτη, μπορώ να πω ότι τα τόσα προβλήματα και βάρη που φορτώθηκαν οι Κύπριοι – είτε με ευθύνη δική τους είτε όχι – τους κρατούσαν αρκετά απασχολημένους, ώστε να μην μπορούν να δουν τι συμβαίνει έξω από το σπίτι τους.
Η όαση της Μεσογείου για τους τουρίστες και το Τρίγωνο των Βερμούδων για τους Κύπριους πολίτες
Οι Κύπριοι πολίτες μπορώ να πω ότι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με το Κυπριακό πρόβλημα, σε λήθαργο. Η απογοήτευση που προκάλεσε η κατάρρευση των συνομιλιών του Κραν Μοντανά, το 2017, ίσως να σήμανε και την λήξη της εναπομένουσας ελπίδας για την προοπτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη.
Από τα πιο μεγάλα, το Κυπριακό πρόβλημα, την οικονομική κρίση, τη μετανάστευση, τη διαχείριση της ενέργειας, τα σκάνδαλα που διαδέχονται το ένα το άλλο, μέχρι και τα πιο μικρά, μπορώ να πω ότι για δέκα χρόνια δεν μπορούσε να γίνει και κάτι περισσότερο. Ίσως, λοιπόν, οι εκλογές αυτές σε συνδυασμό με τις τουρκικές και τις ελληνικές να δώσουν σημεία ζωής για το κυπριακό, μέχρι το τέλος του 23’.
Εκλογές στην Κύπρο: Με την ελπίδα ότι ο κυπριακός λαός αξίζει καλύτερα
Όσο κλισέ και αν φανεί, αυτές οι προεδρικές εκλογές, μπορεί να είναι και η αρχή για ένα νέο ξεκίνημα, για την Κύπρο. Είναι πραγματικά ενδιαφέρον που οι τρεις – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – βασικοί υποψήφιοι προέρχονται από το χώρο της δεξιάς. Ωστόσο, είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι ανάμεσα στους υπόλοιπους έντεκα υποψηφίους υπάρχουν πολίτες, οι οποίοι έφεραν στο προσκήνιο συγκροτημένες προτάσεις, που φαίνεται να μπορούν να υλοποιηθούν στη βάση ολοκληρωμένων προγραμμάτων που έχουν προτάξει.
Όσο κι αν ο κόσμος γύρω μας εξελιχθεί, η περσική τακτική του “διαίρει και βασίλευε”, πάντα θα λειτουργεί αποτελεσματικά για τους Κύπριους πολίτες. Πέραν, λοιπόν, από την ιδεολογική αντίληψη, ως πολίτες που έχουμε υποστεί τα πάνδεινα, ίσως να ήρθε η στιγμή να σκεφτούμε και το δικό μας συμφέρον. Μάλλον, ήρθε η στιγμή να προβληματιστούμε και να αναλογιστούμε το καλύτερο δυνατό συλλογικό συμφέρον. Να ξεφύγουμε από την αντιπαράθεση με τον διπλανό μας και να μην δεχθούμε τίποτα λιγότερο από την αποκατάσταση της Κύπρου ως κράτος της δημοκρατίας και του δημοσίου συμφέροντος.
Η επόμενη μέρα των εκλογών και η ελπίδα για τους νέους
Όσο ρομαντικά κι αν φάνηκαν τα όσα προανέφερα, είναι ευθύνη όλων να διεκδικήσουμε τα όσα αξίζουμε, όποια κυβέρνηση κι αν λάβει τα ηνία. Ως πολίτες, δεν έχουμε την ευθύνη της ψήφου μόνο. Έχουμε την υποχρέωση, να είμαστε καθημερινά παρόντες σε ό,τι συμβαίνει στον τόπο μας. Ας κοιτάξουμε πέραν, λοιπόν, από το εγώ μας και ας δούμε εκείνη τη μάνα του αδικοχαμένου Θανάση που φωνάζει τόσα χρόνια για δικαίωση.
Ας προβληματιστούμε για τα όσα συνέβησαν στις κεντρικές φυλακές. Επίσης, ας ξυπνήσουμε και ας προβληματιστούμε για το τι συμβαίνει με την υγεία και το ΓΕΣΥ. Ας έχουμε λόγο για την εκπαίδευση των παιδιών μας, αλλά και για την οικονομία της χώρας μας. Όσο και αν στρουθοκαμηλίζουμε, όλο αυτό ξεπερνά τα όρια του λήθαργου και αποκαλείται “ανθρώπινη βλακεία”.
Είναι ευθύνη όλων να ψηφίσουμε, ό,τι θεωρούμε καλύτερο και καταλληλότερο για τον τόπο μας. Τα περιθώρια λάθους έχουν ξεπεραστεί προ πολλού…