Για άλλη μια φορά οι ΗΠΑ θρηνούν θύματα από επίθεση ενόπλου, και κάθε φορά τα ίδια ερωτήματα ξυπνάνε μέσα μας: Γιατί δεν επιβάλλονται ποινές για παράνομη οπλοκατοχή; Τι συμφέροντα διακυβεύονται στην κατάργηση της οπλοκατοχής; Πόσα φρικτά περιστατικά έχουν ζήσει οι ΗΠΑ λόγω της οπλοκατοχής; Τι θα συμβεί αν περάσει νομοθεσία υπέρ της οπλοκατοχής στην Ελλάδα;
Νομοθεσία και ιστορική αναδρομή
Το 1791, επικυρώνεται η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών. Μεταξύ άλλων, η διακήρυξη ανέφερε ότι: “Μια καλά ρυθμισμένη πολιτοφυλακή, είναι απαραίτητη για την ασφάλεια μιας ελεύθερης πολιτείας. Το δικαίωμα του λαού να κρατά και να φέρει όπλα, δεν θα παραβιάζεται”.
Σχεδόν 2 αιώνες μετά και μετά το μεγάλο κύμα πολιτικών δολοφονιών, – η δολοφονία του John F. Kennedy, του Robert F. Kennedy και του Martin Luther King Jr. – ο πρόεδρος, Lyndon B. Johnson, πίεσε το Κογκρέσο για να παρθούν μέτρα για αυστηρότερους ελέγχους για την οπλοκατοχή και συνέχισε σε μια σειρά νομοθετικών μεταρρυθμίσεων για αυτό το ζήτημα. Η GCA επίσης, απαγόρευσε την πώληση πυροβόλων όπλων σε κακοποιούς και ψυχικά ασθενείς.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έχει αποφασίσει αν η δεύτερη τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος προστατεύει ή όχι το δικαίωμα στην οπλοκατοχή με σκοπό την αυτοάμυνα. Ομοσπονδιακά εφετεία έχουν εκδώσει αντιφατικές αποφάσεις επί του θέματος. Η πρακτική της ελεύθερης οπλοκατοχής, αυξάνεται σταδιακά στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. Γίνονται μάλιστα και εκδηλώσεις που προωθούν αυτήν την πρακτική, έτσι ώστε και η κοινή γνώμη να συνηθίζει σε αυτή.
Η βιομηχανία όπλων είναι μια από τις πιο κερδοφόρες βιομηχανίες στον κόσμο, αφού χρηματοδοτείται σε τεράστιο βαθμό από κράτη και τράπεζες για στρατιωτικούς και αμυντικούς λόγους
Υπέρογκα κέρδη φέρνει στις βιομηχανίες αυτές και το λαθρεμπόριο όπλων, όπου αγοράζονται όπλα παράνομα. Κανείς, δεν είναι σε θέση να νομοθετήσει ενάντια πανίσχυρων και επικίνδυνων βιομηχανιών, σαμποτάροντας τα συμφέροντα τους. Είναι, εξάλλου, σχεδόν αδύνατο να επιβληθούν αυστηρότεροι περιορισμοί στην οπλοκατοχή, καθώς το λόμπι των όπλων διαθέτει σημαντικά ερείσματα στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ σε πολιτειακό και εθνικό επίπεδο.
Το 2013, μετά την αιματηρή επίθεση στο σχολείο Σάντι Χουκ, ο Πρόεδρος Ομπάμα ζήτησε να χρηματοδοτηθεί η έρευνα για τους ελέγχους που αφορούν την οπλοκατοχή. Οι Ρεπουμπλικάνοι όμως, που είχαν τον έλεγχο στη Βουλή των Αντιπροσώπων, το αρνήθηκαν. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως αρκετά πολιτικά πρόσωπα, με επιρροή συνεργάζονται με υψηλόβαθμους εκπροσώπους από το εμπόριο όπλων. Οι αμερικανικές βιομηχανίες όπλων «επενδύουν» δεκάδες εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, για τη χρηματοδότηση ενός δικτύου ομάδων πίεσης (λόμπι), ιθυνόντων και εκλεγμένων αξιωματούχων με στόχο τον επηρεασμό των αποφάσεων της κυβέρνησης που τις αφορούν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Center for Responsive Politics, οι συνολικές δαπάνες για ομάδες πίεσης την τελευταίες δύο δεκαετίες έφτασαν τα 2,5 δισ. δολάρια. Πάνω από 285 εκατ. δολάρια δαπανήθηκαν υπό τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης σε προεκλογικές εκστρατείες Αμερικανών πολιτικών που προωθούν τα συμφέροντά τους.
Περιστατικά ανθρωποκτονιών λόγω οπλοκατοχής στις ΗΠΑ
Στοιχεία δείχνουν ότι μόνο το 2020 σημειώθηκαν, συνολικά, περισσότεροι από 45.000 θάνατοι. Υπήρξαν 345 «περιστατικά ενεργών πυροβολισμών» στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ 2000-2020, με αποτέλεσμα περισσότερους από 1.024 θανάτους και 1.828 τραυματισμούς. Η επίθεση στο Λας Βέγκας το 2017, παραμένει ο πιο θανατηφόρος μαζικός πυροβολισμός στην πρόσφατη ιστορία των ΗΠΑ με 56 νεκρούς και 500 τραυματίες.
Άτομα με όπλα να προβαίνουν σε μαζικούς πυροβολισμούς, αφαιρώντας ζωές μικρών και μεγάλων και η πολιτεία να απραγεί απέναντι σε αυτό το οδυνηρό φαινόμενο που αποτελεί όνειδος για τη δημοκρατία και τις ζωές όλων.
Τι θα συνέβαινε αν αυτό το μέτρο ερχόταν στην Ελλάδα;
Δεν είναι οι λίγες φορές που έχουν γίνει συζητήσεις τόσο από πολιτικούς, όσο και από απλούς πολίτες σε σχέση με τη νομιμοποίηση της οπλοκατοχής στην Ελλάδα. Αν και οι προτάσεις αυτές μπορεί να είναι απλά ένα “χάιδεμα αυτιών” του ακροδεξιού ακροατηρίου για ψηφοθηρικούς λόγους, οι συζητήσεις αυτές προκαλούν ανησυχίες και τρόμο σε όλους μας. Αν όλα αυτά ισχύσουν είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε σε μια πραγματικότητα παρόμοια με αυτή των ΗΠΑ που οι πολίτες θα βρίσκονται σε μια συνεχή εγρήγορση με σκοπό την επιβίωση τους.
Ακόμα και στις σύγχρονες ελληνικές συνθήκες που η οπλοκατοχή είναι παράνομη έχουν υπάρξει περιστατικά δολοφονιών ή ακόμα και επιδείξεις οπλοκατοχής ως “μαγκιά” από γνωστούς τραγουδιστές. Εύλογα λοιπόν προκύπτει η απορία, αν μετράμε θύματα λόγω παράνομης οπλοκατοχής, τι θα συμβεί στην περίπτωση που όντως νομιμοποιηθεί στην Ελλάδα, καθώς τακτικά αντιμετωπίζεται ως κάτι “cool;”
Θα έπρεπε να γίνονται συζητήσεις για να μάθουν όλοι να λύνουν τις διαφορές τους ή να προστατεύουν τους εαυτούς τους με τρόπο που δεν θα θέτει η ζωή κάποιου σε κίνδυνο. Τα οικονομικά και βιομηχανικά συμφέροντα, καθώς και οι φαντασιοπληξίες φανατισμένων που θέλουν να κατέχουν όπλα δεν πρέπει ποτέ να γίνουν πραγματικότητα.