Νέο περιστατικό έμφυλης βίας καταγράφηκε στον Βόλο το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, όταν ένας 25χρονος εισέβαλε παράνομα στο σπίτι της πρώην συντρόφου του, την επιτέθηκε σωματικά και της έκλεψε χρήματα.

Trigger Warning

Σύμφωνα με την τοπική ιστοσελίδα gegonota.news, το περιστατικό συνέβη στο σπίτι όπου η 30χρονη διαμένει με τη μητέρα της. Ο πρώην σύντροφός της εμφανίστηκε ξαφνικά και, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, την άρπαξε από το χέρι και την έσπρωξε στον τοίχο, χωρίς όμως να της προκαλέσει σωματικές βλάβες. Η μητέρα της προσπάθησε να ηρεμήσει την κατάσταση, όμως ο 25χρονος, μόλις την αντιλήφθηκε, την απώθησε και εκείνη.

Μετά το περιστατικό, η 30χρονη κάλεσε την αστυνομία και κατήγγειλε τον πρώην σύντροφό της, ο οποίος οδηγήθηκε χθες ενώπιον του Αυτόφωρου Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου. Σε βάρος του ασκήθηκε δίωξη για κλοπή, απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης και παράνομη βία σε απόπειρα. Όπως κατέθεσε η 30χρονη στο δικαστήριο, ο 25χρονος, φεύγοντας από το σπίτι, πήρε μαζί του και ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ.

Κατά την απολογία του, ο κατηγορούμενος αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας πως η πρώην σύντροφός του τον χαστούκισε όταν αντιλήφθηκε την παρουσία του στο σπίτι. Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι εισήλθε παράνομα στην οικία της.

Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν και του επέβαλε συνολική ποινή φυλάκισης 15 μηνών, η οποία μετατράπηκε σε χρηματική ποινή ύψους 20 ευρώ ανά ημέρα. Επιπλέον, αποφασίστηκε η απαγόρευση προσέγγισης της 30χρονης σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων και η άμεση διακοπή κάθε επικοινωνίας μαζί της. Παρόλα αυτά, η έφεση που άσκησε ο κατηγορούμενος διατήρησε το ανασταλτικό της αποτέλεσμα.

Η 34χρονη, που κατηγορείται για τη δολοφονία του 58χρονου συντρόφου της τον περασμένο Σεπτέμβριο και την ταφή του στην αυλή του σπιτιού τους στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Ως αποτέλεσμα, έλαβε νέα προθεσμία από την ανακρίτρια Κατερίνης. Η κατηγορούμενη, που διανύει τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης της, επρόκειτο να απολογηθεί σήμερα, αλλά λόγω αδιαθεσίας μεταφέρθηκε από τα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Σε βάρος της έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία με δόλο.

Η ίδια φέρεται να ομολόγησε την περασμένη εβδομάδα ότι, κατά τη διάρκεια καβγά, απώθησε τον 58χρονο, ο οποίος έχασε την ισορροπία του, έπεσε στο πάτωμα και χτύπησε στο κεφάλι. Στη συνέχεια, όπως ανέφερε, μετέφερε το σώμα του στην αυλή και το έθαψε. Αστυνομικοί, σε έρευνα στο σημείο που υπέδειξε, εντόπισαν τα οστά του σε βάθος περίπου μισού μέτρου.

Ο 58χρονος αγνοούνταν από τις αρχές του Σεπτεμβρίου, όταν η 34χρονη είχε δηλώσει την εξαφάνισή του στο Αστυνομικό Τμήμα Δίον – Ολύμπου. Κατά τη διάρκεια των ερευνών, αρνιόταν οποιαδήποτε εμπλοκή, αλλά όταν κλήθηκε την περασμένη Πέμπτη να δώσει συμπληρωματική κατάθεση, φέρεται να υπέπεσε σε αντιφάσεις, με αποτέλεσμα να «σπάσει» και να ομολογήσει ότι είχε διαπράξει το έγκλημα.

Δικηγόροι που εκπροσωπούν την κόρη και την οικογένεια του θύματος υποστηρίζουν πως η κατηγορούμενη είχε συνεργό στην ταφή του άνδρα. Ο δικηγόρος της οικογένειας, Δημήτρης Μυλωνέρος, δήλωσε στο Live News: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι μία γυναίκα μόνη της με τα χαρακτηριστικά που έχει, αυτό θα ήταν φύση αδύνατο. Για αυτό πιστεύουμε ότι υπήρχε και κάποιος συνεργός, αν όχι στην διάπραξη του εγκλήματος, στην προσπάθεια συγκάλυψης που έγινε αργότερα. Το δεδομένο είναι ότι υπάρχει ομολογία από τη δράστρια ότι δολοφόνησε τον σύντροφό της».

Αναφερόμενος στη μεταφορά της σορού, σημείωσε πως επρόκειτο για «έναν άνδρα που ήταν ψηλός και είχε κιλά του, 30 μέτρα από την οικία που έχει διαπραχτεί το έγκλημα», και πως η ταφή έγινε σε τάφο «40-50 εκατοστά» βάθος, κάτι που θεωρεί δύσκολο να πραγματοποιήθηκε από την κατηγορούμενη μόνη της.

Όσον αφορά το 3χρονο παιδί του ζευγαριού, ο δικηγόρος ανέφερε: «Με τον τρόπο του έδειχνε ότι είχε αντιληφθεί κάποια γεγονότα. Μετά την απολογία της κατηγορουμένης θα κάνουμε και επίσημα τη δήλωση προς υποστήριξη της κατηγορίας για να λάβουμε και επίσημα τα έγγραφα».

Αυτή τη φορά, ο Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να «χρυσώσει το χάπι», δηλώνοντας πως θα κατασκευαστούν καλύτερες κατοικίες για τους Παλαιστίνιους σε άλλη περιοχή, «λίγο πιο μακριά».

Σε συνέντευξή του στο Fox News, όταν ρωτήθηκε αν οι Παλαιστίνιοι θα διατηρούσαν «το δικαίωμα της επιστροφής» στη Γάζα, απάντησε: «Όχι, δεν θα το είχαν, επειδή θα έχουν πολύ καλύτερα καταλύματα».

Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Με άλλα λόγια, λέω να τους κατασκευάσω έναν μόνιμο τόπο, επειδή εάν πρέπει να επιστρέψουν τώρα, θα χρειάζονταν χρόνια μέχρι να καταφέρουν να το κάνουν – δεν είναι κατοικήσιμη» (η Λωρίδα της Γάζας).

Ο Αμερικανός πρόεδρος δεσμεύτηκε επίσης πως θα δημιουργηθούν «ωραίες κοινότητες» για τους περίπου δύο εκατομμύρια κατοίκους της περιοχής, επισημαίνοντας: «Θα μπορούσαν να είναι πέντε, έξι ή δύο. Αλλά θα κατασκευάσουμε ασφαλείς κοινότητες, λίγο μακρύτερα από το μέρος όπου βρίσκονται, εκεί όπου υπάρχει όλος αυτός ο κίνδυνος. Πρέπει να το δούμε σαν ανάπτυξη ακινήτων για το μέλλον. Θα ήταν ένα υπέροχο οικόπεδο. Δεν θα υπήρχαν σημαντικές δαπάνες».

Την προηγούμενη εβδομάδα, κατά τη συνάντησή του με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ είχε δηλώσει ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αναλάβουν τον έλεγχο της Γάζας, να «ξεφορτωθούν τα κατεστραμμένα κτίρια» και να αναπτύξουν οικονομικά την περιοχή. Το σχέδιο αυτό απορρίφθηκε σχεδόν από τη διεθνή κοινότητα. Παράλληλα, επανέλαβε ότι οι κάτοικοι της Γάζας θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν στην Ιορδανία ή την Αίγυπτο, παρά το γεγονός ότι ούτε οι συγκεκριμένες χώρες ούτε οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι αποδέχονται μια τέτοια προοπτική.

Από τις συχνότερες συζητήσεις στις παρέες των millennials, πέρα από το rating σειρών στο Netflix, την αποθέωση των air fryers, τις ζημιές των κατοικίδιων και τα αγαπημένα αρώματα μαλακτικών, είναι ο διαμοιρασμός των φόβων. Σε αντίθεση με τη γενιά των γονιών μας, οι millennials δεν ντρεπόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για όσα μας προβληματίζουν ούτε για το γεγονός πως αυτοί οι φόβοι μάς έχουν οδηγήσει στην ψυχοθεραπεία.

Σε τι διαφέρει ο φόβος με το άγχος

Το αίτημα της εποχής μας είναι η στροφή στον βαθύτερο εαυτό, χωρίς πολλές φορές να κατανοούμε τι ακριβώς μας οδήγησε εκεί. Μία από τις πιο συχνές παρανοήσεις σε ό,τι έχει να κάνει με τα συναισθήματά μας είναι η σύγχυση ανάμεσα στον φόβο και το άγχος.

Αν και μοιάζουν αρκετά, ο φόβος διακρίνεται γιατί προκαλείται μέσω ενός αντικειμένου/ερεθίσματος που σχετίζεται με το άμεσο περιβάλλον μας. Για παράδειγμα, φοβόμαστε τα ερπετά, τα έντομα, τα ύψη, τα πλήθη ή το αίμα, δηλαδή κάτι γνωστό και οικείο.

Από την άλλη πλευρά, το άγχος αναφέρεται στο απροσδιόριστο, δηλαδή κάτι που πολλές φορές μας είναι άγνωστο ή ασαφές και το οποίο μας προβληματίζει για μεγαλύτερα διαστήματα. Για παράδειγμα, αγχωνόμαστε με την πορεία της επαγγελματικής εξέλιξής μας, τη διατήρηση της καλής υγείας ή το ενδεχόμενο να διαταραχτούν οι σχέσεις μας με τους άλλους.

Έχοντας στο μυαλό μας αυτή τη διάκριση, ας δούμε σήμερα ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι των millennials.

Απώλεια ελευθερίας

Όσο και αν ακούγεται ως άγχος, στην πράξη αποτελεί έναν φόβο που συχνά οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις και ανεξήγητα κακές αποφάσεις που μοιάζουν αυτοκαταστροφικές.

Οι περισσότεροι millennials μεγαλώσαμε απολαμβάνοντας πλήθος ελευθεριών. Ακόμη και στα πιο καταπιεστικά οικογενειακά περιβάλλοντα, πάντα υπήρχε ένας τρόπος διαφυγής μέσα από τα προϊόντα της δημοφιλούς κουλτούρας και την υπόσχεση πως η ενηλικίωση θα πραγματωθεί σε έναν κόσμο που προσφέρει εύκολη επιτυχία.

Το τέλος της ευημερίας, όμως, ήταν ένα ισχυρό χαστούκι: η ελευθερία δεν είναι κάτι το εξασφαλισμένο. Αποπνικτικές σχέσεις, οικονομική στενότητα, επικριτικό περιβάλλον και τοξικοί managers είναι συχνά όλα αυτά που δημιουργούν την αίσθηση εγκλωβισμού και οδηγούν σε κρίσεις πανικού.

Το βίωμα αυτών των καταστάσεων οδηγεί στην ανάπτυξη ενός φόβου απέναντι σε άτομα, δουλειές και σχέσεις που μπορεί να οδηγήσουν εκ νέου στην απώλεια της ελευθερίας.

Αποτυχία

Η σχέση επιτυχίας και αποτυχίας ενέχει κάτι το ασαφές με μία πρώτη ματιά. Θυμηθείτε, όμως, πόσες φορές μας λούζει κρύος ιδρώτας όταν νιώθουμε πως δεν τα καταφέραμε σε ένα ραντεβού, σε μία συνέντευξη ή σε ένα task.

Μεγαλώσαμε με πολιτισμικά προϊόντα που όσο και να μας χάιδευαν τα αυτιά πως όλα θα πάνε καλά, στο τέλος της ημέρας το μόνο που δεν συγχωρείται είναι η αποτυχία και λίγο πολύ όλοι μας την έχουμε γευτεί κάποια στιγμή.

Παρά το γεγονός πως οι επιπτώσεις τις περισσότερες φορές δεν είναι και τόσο μεγάλες, το ευρύτερο πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε είναι αυτό που μας οδηγεί στο να αναπτύξουμε μία συμπεριφορά «αυτομαστιγώματος». Το μίσος για τον εαυτό μας, προέρχεται από τον φόβο της ανεπάρκειας, σε ένα ιδιαίτερα σκληρό και ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Από το νηπιαγωγείο, τις ομάδες και τα video games, μέχρι τα social media, την τηλεόραση και τις δουλειές μας, θέση έχουν τα success stories και ο μύθος των αναρίθμητων αποτυχιών που δεν έγιναν ποτέ φανερές, όμως με κάποιον μαγικό τρόπο ξεπεράστηκαν και οδήγησαν στον θρίαμβο.

Απόλυση

Το να απολυθεί κάποιος δεν είναι απαραίτητα κακό. Πολλές φορές αποτελεί λύτρωση από μία κατάσταση στην οποία είτε έχει συμβιβαστεί, είτε φοβάται να την αφήσει, διότι νιώθει πως δεν θα βρει άμεσα κάτι άλλο.

Η απόλυση, όμως, πέρα από εισοδηματική αποσταθεροποίηση, βιώνεται και ως απόρριψη και αυτός είναι ο λόγος που αντιμετωπίζεται ως φόβος.

Οι άνθρωποι χρειάζονται τόσο οικονομική ασφάλεια, όσο και το αίσθημα του ανήκειν. Πολλοί millennials, στην πράξη, δεν φοβούνται να μη μείνουν χωρίς λεφτά, αλλά φοβούνται το γεγονός πως η απόλυση είναι ένας τρόπος να νιώσουν outcast από έναν επαγγελματικό χώρο, για τον οποίον τις περισσότερες φορές επένδυσαν τόσο σε γνώσεις όσο και σε πολλές επιπλέον ώρες απασχόλησης.

Με απλά λόγια, ο φόβος της απόλυσης καθοδηγείται από το αίσθημα ανεπάρκειας και της θέσης που κάποιος, εν τέλει, δεν έχει καταφέρει να έχει στον κόσμο, παρά τις όποιες προσπάθειές του.

Στασιμότητα

Τα πάντα εξελίσσονται ταχύτατα και οι απαιτήσεις καθημερινά αυξάνονται. Κατεβάζουμε με την πρώτη ευκαιρία νέα apps και ανοίγουμε λογαριασμούς σε αναδυόμενα social media και πλατφόρμες, που μας βομβαρδίζουν με notifications.

Ακολουθούμε το ρεύμα και τις τάσεις, χωρίς να είμαστε σίγουροι πως αυτά μας εκφράζουν, γιατί φοβόμαστε τη στασιμότητα και το outdating.

Έχουμε πειστεί πως η συνεχόμενη μείωση του προσωπικού χρόνου είναι μία διαδικασία που οδηγεί στην προσωπική ανάπτυξη.

Στην πράξη όλα αυτά θυμίζουν τις διαδρομές του μετρό που γίνονται χωρίς σήμα. Αναρίθμητα δάχτυλα πάνε πάνω κάτω στις οθόνες των smartphones, προσπαθώντας να ανανεώσουν το περιεχόμενο στα timelines, καθώς οι κάτοχοί τους δεν μπορούν να αποδεχτούν το καθεστώς της αποσύνδεσης.

Υπάρχει ένας φόβος να σταματήσουμε την απόσπαση και να σκεφτούμε, να παρατηρήσουμε γύρω μας ή απλά να μην κάνουμε τίποτα και να περιμένουμε. Όλα πηγάζουν από την ανάγκη να βρισκόμαστε στο επίκεντρο των εξελίξεων.

Δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη γιατί οι millennials λατρεύουν τόσο πολύ τα ταξίδια και με κάθε ευκαιρία προσπαθούν να διαφύγουν σωματικά, αλλά ταυτόχρονα να διατηρήσουν την επαφή με το οικοσύστημα των social media. Ο φόβος της στασιμότητας βιώνεται ταυτόχρονα με τον φόβο της μοναξιάς.

Ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αχιλλέας Ζήσης, απέρριψε το αίτημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη, και του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη για την ανάσυρση από το αρχείο της υπόθεσης που αφορά τις τηλεφωνικές υποκλοπές.

Οι δύο αιτούντες είχαν στραφεί κατά υπαλλήλου σούπερ μάρκετ, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε η προπληρωμένη κάρτα που φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή των «μολυσμένων» μηνυμάτων. Ωστόσο, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έκρινε ότι η υπόθεση είχε ήδη διερευνηθεί πλήρως και ότι δεν προέκυψαν επαρκή νέα στοιχεία που να δικαιολογούν την επανεξέτασή της.

Εισαγγελικές πηγές ανέφεραν ότι η απόφαση βασίστηκε στο σύνολο των αποδεικτικών μέσων, με έμφαση στις καταθέσεις τεσσάρων τραπεζικών υπαλλήλων, οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν είναι δυνατή η ταυτοποίηση του ατόμου που χρησιμοποίησε την επίμαχη κάρτα. Ανδρουλάκης και Κουκάκης, από την πλευρά τους, υποστήριξαν ότι υπάρχουν νέα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της επίσημης απάντησης της Εθνικής Τράπεζας, σύμφωνα με την οποία η χρήση της κάρτας απαιτούσε γνώση του προσωπικού κωδικού (PIN).

Μετά από σχεδόν έξι δεκαετίες λειτουργίας, το ΛΗΤΩ διακόπτει τη δραστηριότητά του στον τομέα της μαιευτικής. Η μείωση των γεννήσεων και ο αυξημένος ανταγωνισμός από άλλες κλινικές του κλάδου οδήγησαν τη διοίκηση του ομίλου HHG στην απόφαση να μεταφέρει τις σχετικές υπηρεσίες και το προσωπικό σε άλλες μονάδες του ομίλου, όπως το Υγεία και το Μητέρα. Παρόλο που το ΛΗΤΩ θα συνεχίσει να λειτουργεί, θα έχει διαφορετικό προσανατολισμό, παραμένοντας στον χώρο των υπηρεσιών υγείας.

«Μακάρι να μην δινόταν ποτέ η αφορμή να συνταχθεί το κείμενο που θα ακολουθήσει. 

Το μαιευτήριο Λητώ σταματάει την λειτουργία του έπειτα από 55 χρόνια από την ίδρυση του…. Μια είδηση που μας αφήνει όλους παγωμένους…. 

Όλα ξεκίνησαν από μια ομάδα Μαιευτήρων – Γυναικολόγων με όραμα κι αγάπη για τον άνθρωπο.  Τα θεμέλια βασίστηκαν πάνω σε αξίες τις οποίες υπηρετούν πιστά μέχρι και σήμερα οι άνθρωποι του. 

Δυστυχώς οι αξίες αυτές παραγκωνίζονται από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που θέτουν ως στόχο τους την επίτευξη μεγαλύτερης κερδοφορίας.

 Και κάπως έτσι ο άνθρωπος εντάσσεται στο περιθώριο…

Κανένας τους δεν ενδιαφέρεται για το πως βιώνουν οι γυναίκες τον τοκετό τους, για την φροντίδα που λαμβάνουν εκείνες και τα νεογνά τους, ούτε υπό ποιες συνθήκες διεκπεραιώνουν τις βάρδιες τους οι εργαζόμενοι. 

Όλα αυτά τα χρόνια καλούμαστε καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες και πάντα πιστοί στα ιδανικά μας να εξασφαλίσουμε όλα αυτά για τα οποία δημιουργήθηκε το Λητώ. 

Η διαπίστωση πως το Λητώ είμαστε ΕΜΕΙΣ και πως είμαστε μόνοι μας έναντι στα κέρδη τους μας έφερνε κάθε μέρα όλο και πιο κοντά.  Έτσι δημιουργήθηκε μια οικογένεια. Μια οικογένεια που στο τέλος της ημέρας πάντα τα κατάφερνε! 

Με ανθρωπιά, ενσυναίσθηση και συναδελφικότητα! 

Το Λητώ πρέπει να παραμείνει ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ!

Το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο!

Δεν είναι απλώς το κλείσιμο ”μιας επιχείρησης” και η μεταφορά προσωπικού. Με το κλείσιμο του Λητώ κλείνει και μια εποχή για το πως θα αντιμετωπίζονται επίτοκες, ασθενείς και εργαζόμενοι! 

Οι γρήγοροι ρυθμοί που επιβάλλονται ήδη σε μεγάλα μαιευτήρια με σκοπό την διαχείριση περισσότερων περιστατικών για την αύξηση της κερδοφορίας οδηγούν στη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων μεταξύ συναδέλφων και ασθενών, στη μη ποιοτική παροχή υπηρεσιών και στην συναισθηματική και σωματική εξάντληση των εργαζομένων. 

Το μέλλον  της δουλειάς μας προβλέπεται δυσοίωνο!! Ξεκινάνε νέα παιδιά τα πρώτα τους βήματα στο χώρο της υγείας και απογοητεύονται από τους χαμηλούς μισθούς και από τις συνθήκες γιατί δεν μπορούν να κάνουν αυτό για το οποίο  σπούδασαν! Αντικρίζουν μια άλλη πραγματικότητα και αποχωρούν . 

Έτσι τα τμήματα δεν μπορούν να ορθοποδήσουν!! Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση κι όσο υπάρχει απογοήτευση δε θα υπάρχει προσωπικό που να μπορεί να φέρει εις πέρας αποτελεσματικά τη δουλειά του! 

Θέλουμε να ακουστούν όλα αυτά τα προβλήματα που αφορούν τον κλάδο μας και να δοθούν λύσεις! 

Πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσουμε αυτήν την κατρακύλα! 

Το οφείλουμε στις μέλλουσες μητέρες και στις επόμενες γενιές! 

Έχουμε τη δύναμη αν κινητοποιηθούμε όλοι!! Μαζί! Ενωμένοι!! 

Το Λητώ κλείνει τις πόρτες του τέλη Φεβρουαρίου…

ΟΜΩΣ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ! 

ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΜΕΙΣ!

Μαιευτικό και Νοσηλευτικό προσωπικό Μαιευτηριου Λητω»

Ο Γεώργιος Ρουμπάνης γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1929 στη Θεσσαλονίκη και προερχόταν από αθλητική οικογένεια με ρίζες στη Στεμνίτσα Αρκαδίας. Ο πατέρας του, Σάββας, ήταν γυμναστής, ενώ ο αδελφός του, Αριστείδης, ξεκίνησε ως αθλητής στίβου στον ακοντισμό, αλλά λόγω τραυματισμού εγκατέλειψε το άθλημα και διακρίθηκε στο μπάσκετ.

Αποχώρησε από τον αθλητισμό το 1961. Το 1985, μαζί με τον Δημήτρη Θανόπουλο, ίδρυσε τον Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών.

Η ανακοίνωση της ΕΟΕ:

«Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον κορυφαίο Ολυμπιονίκη Γιώργο Ρουμπάνη που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών.

Ο Γιώργος Ρουμπάνης που ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία Ολυμπιονίκης, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 στη Μελβούρνη στο άλμα επί κοντώ, με επίδοση 4.50, μετά από μαραθώνιο αγώνα που κράτησε περίπου 11 ώρες.  

Ο Πρόεδρος της ΕΟΕ κ. Ισίδωρος Κούβελος, εκφράζοντας σύσσωμη την Ολομέλεια της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής τόνισε: «Είμαστε ιδιαίτερα στενοχωρημένοι για την απώλεια του κορυφαίου πρωταθλητή Γιώργου Ρουμπάνη, κορυφαίου και μεγαλύτερου εν ζωή Ολυμπιονίκη και του πρώτου μεταπολεμικά αθλητή που δόξασε την χώρα και σήκωσε την γαλανόλευκη ψηλά στον ιστό της δόξας! Σχεδόν σε ολόκληρη τη ζωή του, υπηρέτησε τον αθλητισμό και τον Ολυμπισμό προσφέροντας στην Ελλάδα στιγμές εθνικής υπερηφάνειας με κορυφαία, την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956. Και μετά το τέλος της αθλητικής του καριέρας συνέχισε να υπηρετεί τον Ολυμπισμό, ιδρύοντας το Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών το 1985. Μοίρασε την αγάπη για τον αθλητισμό σε χιλιάδες νέους της χώρας μας και ήταν φωτεινό παράδειγμα αθλητή αλλά και ανθρώπου. Θέλω να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου, στην οικογένεια και τους οικείους του. Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα μεγάλε Ελληνα Ολυμπιονίκη. Θα ανήκεις για πάντα στο πάνθεον των κορυφαίων αθλητών της χώρας μας.»

Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή θα καλύψει όλα τα έξοδα της κηδείας του και θα εκδώσει ψήφισμα για την απώλεια του.

Με νέα της ανάρτηση, η Μαρία Καρυστιανού στρέφεται κατά του Προέδρου της Βουλής, Νικήτα Κακλαμάνη.

«Γιατί αυτή η κωλυσιεργία σε ένα θέμα, για το οποίο η κοινωνία απαιτεί άμεσες και καθαρές απαντήσεις;» αναφέρει δηκτικά η Μαρία Καρυστιανού, και απευθυνόμενη προς τον κ. Κακλαμάνη σημειώνει: «Τι προσδοκάτε με αυτήν την σιωπή και απαξίωση μας; Τι ελπίζετε ότι θα καταφέρετε; Να ΞΕΧΑΣΤΟΥΜΕ;»

«Συνεχίζετε παραταύτα να αγνοείτε την επιθυμία και ανάγκη της κοινωνίας για την ΑΛΗΘΕΙΑ» υπογραμμίζει και προσθέτει ότι «όλοι μας αναμένουμε ξεκάθαρες απαντήσεις στα τρία ξεκάθαρα ερωτήματα που σας τέθηκαν, άμεσα, και με σαφήνεια».

«Προς τον Πρόεδρο της Βουλής και τους Βουλευτές

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ (!!!) παραμένει ακόμη από τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Κακλαμάνη, το αίτημα που κατατέθηκε από τον Σύλλογο Θυμάτων Τεμπών στις 5/2/25 σχετικά με με το ΘΑΨΙΜΟ των δικογραφιών των Τεμπών, τις ημερομηνίες πρωτοκόλλησης τους, και τις ερευνητέες ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ καθήκοντος του προκατόχου του, πρωην Προέδρου της Βουλής κ. Τασούλα.

Γιατί αυτή η κωλυσιεργία σε ένα θέμα, για το οποίο η κοινωνία απαιτεί άμεσες και καθαρές απαντήσεις;

Τι προσδοκάτε με αυτήν την σιωπή και απαξίωση μας;

Τι ελπίζετε ότι θα καταφέρετε;

Να ΞΕΧΑΣΤΟΥΜΕ;

Η πρόταση του συγκεκριμένου, αμφισβητούμενου ως προς την τήρηση των θεσμικών καθηκόντων του πολιτικού για το ανώτατο αξίωμα της Χώρας, ΠτΔ, σας έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα και έχει προβληματίσει ως προς την σκοπιμότητα της το πανελλήνιο

Συνεχίζετε παραταύτα να αγνοείτε την επιθυμία και ανάγκη της κοινωνίας για την ΑΛΗΘΕΙΑ .

Όλοι μας αναμένουμε ξεκάθαρες απαντήσεις στα τρία ξεκάθαρα ερωτήματα που σας τέθηκαν, άμεσα, και με σαφήνεια.

Δεν ξεχνάμε».

Την Τρίτη (11/02), ο σεισμολόγος Άκης Τσελέντης ανακοίνωσε την παραίτησή του από την Εθνική Επιτροπή Εκτίμησης Σεισμικού Κινδύνου.

Σε επιστολή που απέστειλε στον πρόεδρο του ΟΑΣΠ, Ευθύμιο Λέκκα, και τον γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, την οποία δημοσιοποίησε μέσω ανάρτησής του στο Facebook, καταγγέλλει ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί «να επιβάλλεται αυθαιρέτως από την πολιτική ηγεσία να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις της ΕΣΚ επιπλέον μέλη χωρίς να έχουν ΦΕΚ».

Επισημαίνει ότι «ήμεθα μια εκλεγμένη με επιστημονικά κριτήρια επιτροπή που εκπροσωπεύουμε τους φορείς μας με ΦΕΚ” και αναφέρεται σε “πολιτικές παρεμβάσεις που υποβαθμίζουν το ρόλο μας».

.

Στην κλίμακα του CPI, η οποία κυμαίνεται από 0 (εξαιρετικά διεφθαρμένο κράτος) έως 100 (καθόλου διεφθαρμένο), η Ελλάδα διατήρησε την 59η θέση (59/180), όπου είχε βρεθεί και στην περσινή έκθεση του 2023.

Με βαθμολογία 49/100, η χώρα κατατάσσεται στο ίδιο επίπεδο με την Ιορδανία, τη Ναμίμπια και τη Σλοβακία, ενώ το Βανουάτου, που βρισκόταν στην ίδια θέση πέρυσι, την ξεπέρασε.

Για έβδομη συνεχόμενη χρονιά, η Δανία βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης με 90 βαθμούς.

Σύμφωνα με την έκθεση, παρά το γεγονός ότι 32 χώρες έχουν μειώσει σημαντικά τα επίπεδα διαφθοράς τους από το 2012, η συνολική κατάσταση παραμένει ανησυχητική:

  • 148 χώρες είτε δεν έχουν σημειώσει πρόοδο είτε έχουν επιδεινωθεί κατά την ίδια περίοδο.
  • Ο παγκόσμιος μέσος όρος παραμένει σταθερός στις 43 μονάδες εδώ και χρόνια.
  • Πάνω από τα 2/3 των χωρών συγκεντρώνουν βαθμολογία κάτω από 50, γεγονός που υποδηλώνει ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε κράτη όπου η διαφθορά επηρεάζει αρνητικά τη ζωή τους και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Δανία παραμένει στην κορυφή με 90 βαθμούς, ακολουθούμενη από:

  • Φινλανδία (88)
  • Σιγκαπούρη (84)
  • Νέα Ζηλανδία (83), η οποία για πρώτη φορά από το 2012 έπεσε εκτός τριάδας
  • Λουξεμβούργο (81), Νορβηγία (81), Ελβετία (81)
  • Σουηδία (80)
  • Ολλανδία (78)
  • Αυστραλία (77), Ισλανδία (77), Ιρλανδία (77)

Οι χώρες που αντιμετωπίζουν συγκρούσεις, αυταρχικά καθεστώτα ή θεσμικές κρίσεις βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις του δείκτη. Οι δέκα χώρες με τις χαμηλότερες βαθμολογίες είναι:

  • Βόρεια Κορέα (15), Σουδάν (15)
  • Νικαράγουα (14)
  • Υεμένη (13), Λιβύη (13), Ερυθραία (13), Ισημερινή Γουινέα (13)
  • Συρία (12)
  • Βενεζουέλα (10)
  • Σομαλία (9)
  • Νότιο Σουδάν (8)

Οι βαθμολογίες κάθε χώρας προκύπτουν από το συνδυασμό δεδομένων τουλάχιστον τριών πηγών, οι οποίες αντλούνται από 13 διαφορετικές έρευνες και αξιολογήσεις για τη διαφθορά. Τα δεδομένα συλλέγονται από αξιόπιστα ιδρύματα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Η μέθοδος υπολογισμού του CPI επανεξετάζεται τακτικά για να διασφαλίζεται η αξιοπιστία του δείκτη. Η πιο πρόσφατη αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε από το Κοινό Ερευνητικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2017.

Σύμφωνα με έγγραφο που περιήλθε στην κατοχή του NEWS24/7, η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (Δ.Ε.Ε.) απάντησε στο εξώδικο, διευκρινίζοντας ότι εξειδικευμένα στελέχη του Τμήματος Εξέτασης Ψηφιακών Πειστηρίων προχώρησαν τον Μάρτιο του 2023 στην κατάσχεση ψηφιακών δεδομένων από το κέντρο διαχείρισης συστήματος του ΟΣΕ, το συνεργείο τηλεπικοινωνιών του ΟΣΕ, την ΕΡΓΟΣΕ και την Hellenic Train.

Τα αρχεία αυτά, συνολικού όγκου 1TB και περίπου 3.000 σε αριθμό, δεν είχαν ενσωματωθεί στη δικογραφία, και οι συγγενείς των θυμάτων ενημερώθηκαν πρόσφατα, μετά την απάντηση της ΔΕΕ. Έχοντας πλέον πρόσβαση στο υλικό, εξετάζουν αν μπορεί να συνεισφέρει νέα στοιχεία στην υπόθεση του δυστυχήματος, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ζητήσουν την ενσωμάτωσή του στη δικογραφία.

Τα κατασχεθέντα πειστήρια παραδόθηκαν αυτούσια, χωρίς επεξεργασία ή αντιγραφή, συνοδευόμενα από τρεις σχετικές εκθέσεις έρευνας και κατάσχεσης. Επιπλέον, η έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης διαβιβάστηκε στον ανακριτή στις 28 Ιουνίου 2023.

Οι έρευνες της ΔΕΕ πραγματοποιήθηκαν στις 14 και 15 Μαρτίου 2023, λίγες ημέρες μετά το δυστύχημα, σε εκτέλεση της υπ’ αριθ. 94/2023 παραγγελίας της ανακρίτριας Ελένης Σούρλα, η οποία είχε εκδοθεί στις 13 Μαρτίου 2024. Στη συνέχεια, η υπόθεση ανατέθηκε στον ειδικό εφέτη ανακριτή Λάρισας, Σωτήρη Μπακαΐμη, ο οποίος είχε γνώση των συγκεκριμένων αρχείων.

Ο ισχυρότερος από τους σεισμούς που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτα είχε μέγεθος 5 Ρίχτερ, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Νωρίτερα, είχε προηγηθεί ο σεισμός των 5,3 Ρίχτερ, που έγινε αισθητός και στην Αθήνα, στις 10:16 το βράδυ της Δευτέρας (10/02), ο οποίος ήταν ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί από την έναρξη της σεισμικής δραστηριότητας.

Το πρωί της Τρίτης (11/02), στις 8:39, σημειώθηκε νέος σεισμός 4,6 Ρίχτερ, 11 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αρκεσίνης Αμοργού, με εστιακό βάθος 15,2 χιλιομέτρων.

Λίγο νωρίτερα, στις 7:58, καταγράφηκε σεισμός μεγέθους 4,8 Ρίχτερ στον θαλάσσιο χώρο 12 χιλιόμετρα νότια της Αρκεσίνης Αμοργού, με εστιακό βάθος 16,2 χιλιομέτρων.

Σεισμική δόνηση 4 Ρίχτερ καταγράφηκε στις 7:36, 26 χιλιόμετρα νότια της Αρκεσίνης, με εστιακό βάθος 12 χιλιομέτρων, ενώ λίγα λεπτά αργότερα, στις 7:43, ακολούθησε ακόμη μία έντασης 4,2 Ρίχτερ, 16 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αρκεσίνης, με εστιακό βάθος 13,6 χιλιομέτρων.

Νωρίτερα, στις 7:14, σημειώθηκε σεισμός 4,4 Ρίχτερ σε απόσταση 233 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά της Αθήνας. Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το επίκεντρό του εντοπίστηκε στον θαλάσσιο χώρο, 15 χιλιόμετρα νότια-νοτιοδυτικά της Αρκεσίνης Αμοργού.

Οι υπόλοιποι σεισμοί, τρεις εκ των οποίων είχαν μέγεθος 4 Ρίχτερ, ένας 4,1 Ρίχτερ και ο ισχυρότερος 5 Ρίχτερ, καταγράφηκαν στις 05:47, 02:02, 00:51, 00:44 και 00:37, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Το επίκεντρό τους εντοπίστηκε στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ 16 και 18 χιλιομέτρων νότια της Αρκεσίνης Αμοργού. Εκτός από αυτόν που σημειώθηκε στις 00:37 και χαρακτηρίστηκε «ισχυρός», όλοι οι υπόλοιποι θεωρούνται «ασθενείς».

Μιλώντας στον ANT1 το πρωί της Τρίτης (11/02), ο καθηγητής σεισμολογίας Δημήτρης Παπανικολάου ανέφερε: «Εξακολουθεί να δείχνει η σεισμική δραστηριότητα σημαντική με μέτριους σεισμούς, με μικρά ρήγματα που σπάνε σε όλη τη ζώνη και παραμένει με πιθανότητες – όχι πολλές αλλά αρκετές, η διέγερση και του μεγάλου ρήγματος της Ανύδρου, που μπορεί να δώσει όπως έχουμε πει, το μέγεθος έξι».

Όταν ρωτήθηκε αν έχει σημειωθεί ο κύριος σεισμός, ο κ. Παπανικολάου τόνισε: «Εγώ δεν δίνω κανένα περιθώριο να μιλάμε για κύριο σεισμό με 5,2 και 5,3. Είναι σαφές ότι ο κύριος σεισμός έχει την οροφή του 6. Μόνο όταν φτάσουμε σε κάτι που θα είναι 5,8 – 5,9 – 6 – 6,1 – εκεί μέσα είμαστε που θα μπορεί να συμβεί, τότε μόνο θα μπορούμε να μιλάμε για κύριο σεισμό. Όσο είμαστε χαμηλά, και ιδίως κάτω από 5,5 δεν μπορούμε να μιλάμε για κύριο σεισμό».

Όσον αφορά τη διάρκεια της σεισμικής δραστηριότητας, ανέφερε: «Αυτή η μέτρια δραστηριότητα, όσο διαρκεί έτσι και δεν γίνεται ο μεγαλύτερος σεισμός που περιμένουμε, θα διαρκέσει τουλάχιστον ως το Πάσχα και ίσως και μετά από αυτό. Συγκρίνοντας από αντίστοιχες καταστάσεις που μοιάζουν γεωδυναμικά με το φαινόμενο αυτό που φαίνεται να συνδέεται με κίνηση μάγματος σε μεγάλο βάθος, προσέξτε όχι ηφαίστειο, μάγμα σε βάθος 4 με 5 χιλιομέτρων, αντίστοιχες καταστάσεις κρατάνε μήνες».

Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμιος Λέκκας, μιλώντας στο ΕΡΤNews, δήλωσε: «Δε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ήταν ο κύριος σεισμός» αναφερόμενος στη δόνηση της Δευτέρας, που ήταν η ισχυρότερη καταγεγραμμένη μέχρι στιγμής.

Ο καθηγητής σεισμολογίας Κώστας Παπαζάχος ανέφερε: «Αυτη η ακολουθία θα συνεχίσει και μάλιστα με αυτό το χαρακτήρα…. Θα κάνει εβδομάδες να περάσει αυτό το πράγμα. Πρέπει να προσαρμοστεί η τοπική κοινωνία, πρέπει να κινηθούμε σε ένα σενάριο ότι όλος ο Φλεβάρης θα περάσει με αντίστοιχη κατάσταση».

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε σήμερα ότι προτίθεται να αγοράσει και να θέσει υπό αμερικανική ιδιοκτησία τη Λωρίδα της Γάζας, επισημαίνοντας πως τμήματα του παλαιστινιακού θύλακα θα μπορούσαν να δοθούν σε άλλα κράτη της Μέσης Ανατολής για να συμβάλουν στην ανοικοδόμησή της.

Οι δηλώσεις αυτές έγιναν σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της πτήσης του αμερικανικού προεδρικού αεροσκάφους.

Την Κυριακή, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου χαρακτήρισε ως «επαναστατική» την πρόταση του Αμερικανού προέδρου να αναλάβουν οι ΗΠΑ τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας.

«Ο πρόεδρος Τραμπ ήρθε με ένα εντελώς διαφορετικό και πολύ καλύτερο όραμα για το Ισραήλ – μια επαναστατική και δημιουργική προσέγγιση», που θα «δημιουργήσει πολλές δυνατότητες» για το Ισραήλ, ανέφερε ο Νετανιάχου στην έναρξη του υπουργικού συμβουλίου της ισραηλινής κυβέρνησης, λίγες ώρες μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι «πολύ αφοσιωμένος στην εφαρμογή του σχεδίου του» για τη Γάζα.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Τραμπ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας, να εκτοπίσουν τον παλαιστινιακό πληθυσμό των 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων και να μετατρέψουν την περιοχή σε «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής».

Ο Νετανιάχου ανέφερε πως οι συνομιλίες του με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο οδήγησαν σε «τεράστια επιτεύγματα που μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια του Ισραήλ για γενιές».

katsarini

Η Χρύσα Κατσαρίνη έχει επιστρέψει με τη νέα της stand up comedy παράσταση «Και τι έλεγα;», την οποία παρουσιάζει κάθε Παρασκευή στο Θέατρο Noūs. Ολόκληρη η παράσταση, σε δικό της κείμενο, αφορά ένα και μόνο βράδυ: Αυτό της 6ης Μαΐου του 2012· ένα καθοριστικό βράδυ. Ένα καθοριστικό βράδυ γεμάτο γέλιο αλλά και συγκίνηση, όπως ακριβώς το νέο της έργο.

Πριν από λίγους μήνες διαγνώστηκα με διαταραχή ελλειματικης προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Η διάγνωση με ανακούφισε τρομερά γιατί για πρώτη φορά στη ζωή μου, όλα έβγαλαν νόημα. Το να γράψω κείμενα για τη ΔΕΠΥ ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κάνει. Επειδή έχω ΔΕΠΥ. Τα 30 λεπτά της παράστασης τα έγραψα το βράδυ πριν την πρεμιέρα. Και ίσως να είναι από τα αγαπημένα μου κείμενα. Ο τίτλος της παράστασης είναι η φράση που χρησιμοποιώ περισσότερο μέσα στη μέρα μου όταν χάνω τη συγκέντρωσή μου.

Φωτογραφία: Αναστασία Ζησοπούλου

Νιώθω πως έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με το κοινό μου. Τους αγαπάω πολύ, αλήθεια. Και είναι πολύ αγαπησιάρικα πλάσματα. Σε κάθε θέατρο που πάω, οι ιδιοκτήτες μού το σχολιάζουν αυτό. Μου λένε «έχεις καλό κόσμο, είναι ευγενικοί». Και με αγαπάνε. Το καταλαβαίνω από τον ενθουσιασμό τους όταν βγαίνω στη σκηνή, από την υπομονή τους που μπορεί να περιμένουν στην ουρά 2μιση ώρες για να με χαιρετήσουν μετά από μια παρασταση, από τον τρόπο που φωτίζεται το πρόσωπό τους πριν με αγκαλιάσουν. Μου φέρνουν δωράκια και τα έχω κρατήσει όλα. Πού και πού τα χαζεύω όταν δεν νιώθω καλά. Καταλαβαίνω ότι δεν ήταν αυτή η ερώτηση αλλά προσπαθώ να μεταφέρω το τι βιώνω μαζί τους ώστε να είναι απολύτως αντιληπτό ότι δεν φοβάμαι να αφεθώ και να με πάει η έμπνευση όπου θέλει. Θα με ακολουθήσουν. Νιώθω ότι είναι πολλά τα χρόνια πια και εμπιστεύομαι εγώ εκείνους και εκείνοι εμένα.

Πιστεύω πως αν κάτι είναι αστείο, ο κόσμος θα γελάσει. Σε όποια γλώσσα και αν το πεις. Σαφώς η μητρική σου γλώσσα σου είναι πιο οικεία και κατ’ επέκταση πιο εύκολη στον χειρισμό και στην ταχύτητα της σκέψης. Αλλά τα κείμενα που αγαπάω, έχω δει να λειτουργούν και στα αγγλικά το ίδιο καλά. Οκ, τα λογοπαίγνια πατώνουν στα αγγλικά.

Φωτογραφία: Αναστασία Ζησοπούλου

Το μοίρασμα έχει πάντα τη μαγική ιδιότητα να σε αλαφραίνει. Ειδικά αν το διακωμωδείς. Γιατί με κάποιο τρόπο απομυθοποιείς αυτό που σε ταλαιπωρεί. Επίσης παίρνεις δύναμη από τη συνειδητοποίηση πως με την επικοινωνία του προβλήματος, βοήθησες έστω και έναν ακόμα άνθρωπο που μπορεί να βιώνει κάτι αντίστοιχο. Σαφώς χρειάζομαι στιγμές που πρέπει να ισορροπώ την εξωστρέφειά μου και να βρίσκω το κέντρο μου. Παίρνω την απόσταση που χρειάζεται για να με φροντίσω. Πλέον με προσέχω αρκετά. Μου πήρε πολλά χρόνια για να τα καταφέρω, αλλά τουλάχιστον τώρα με προσέχω.

Πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία 13 χρόνια. Βλέπω έντονες διαφορές. Το 2012 όταν μιλούσα για σεξ στη σκηνή, ειδικά στην επαρχία, έβλεπα το σοκ στο βλέμμα του κοινού. Πλέον δεν νιώθω ότι τους σοκάρω αν μιλήσω για το σεξ. Γελάνε χωρίς δισταγμό. Σαφώς αυτό απορρέει και απο τη δική μου διαχείριση και εμπειρία. Είναι διαφορετική η προσέγγισή μου πια. Αλλά πιστεύω πως έχουμε κάνει σημαντικά βήματα.

Καθε φορά που είναι να βγάλω μια καινούρια solo παράσταση, πανικοβάλλομαι. Αυτό δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει ποτέ. Όση εμπειρία και να έχω. Η πιο δύσκολη συγκυρία ήταν η περίοδος που έπαιζα την “Κουβέρτα”. Είναι ίσως τα χειρότερα χρόνια που έχω βιώσει. Έχασα πολλούς αγαπημένους μου ανθρώπους, αρρώστησε η μανούλα μου (είναι υγιέστατη τώρα), βιωνα και διάφορα άλλα απαίσια πράγματα που με οδήγησαν σε κάποια προβλήματα υγείας, που προέκυψαν από την άθλια ψυχική μου κατάσταση. Η Κουβέρτα, οι φίλοι μου και το κοινό με κράτησαν όρθια αυτά τα 2 χρόνια. Ελπίζω να μην ξαναπεράσω κάτι αντίστοιχο ποτέ.

Όπως είπα πριν, το κοινό μου είναι αγαπησιαρηδες άνθρωποι. Μου έχουν πει πανεμορφα πράγματα. Κλαίω αρκετά συχνά όταν με χαιρετάνε γιατί μοιράζονται πολλά μαζί μου και λιώνουν την καρδούλα μου. Ένα από τα πιο συγκλονιστικά πράγματα που άκουσα, ήρθε από τον Γιάννη Μάγγο. Παίζαμε μαζί με άλλους συναδέλφους στον Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη. Με πλησίασε ο Γιάννης μετά την παράσταση, μου έκανε μια από αυτές τις πολύ τρυφερές αγκαλιές του και μου είπε «Χρύσα, με έκανες και γέλασα. Είχα πολλά χρόνια να γελάσω, δεν θυμάμαι καν από πότε. Σε ευχαριστώ κορίτσι μου». Ναι και έκλαψα. Πολύ.

Φωτογραφία: @rgbstudiosproduction

Οι άνθρωποί μου. Και ο αλγόριθμος του insta που μετά από τόσα χρόνια με ξέρει καλά.

Θέλω να συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου, να κάνω την ευρωπαϊκή μου περιοδεία και δεν θέλω τίποτα παραπάνω. Α όχι, άκυρο. Ένα Οscar!

Info: Η Χρύσα Κατσαρίνη παρουσιάζει τη νέα της stand up comedy παράσταση “ΚΑΙ ΤΙ ΕΛΕΓΑ;” στο Θέατρο Noūs (Τροίας 34, Αθήνα)

Η Έλενα Λεύκοβιτς είχε πέσει θύμα βιασμού από τον βιολογικό της πατέρα όταν εκείνη βρισκόταν μόλις στην πέμπτη δημοτικού. Το 2022 ο πατέρας της κρίθηκε ομόφωνα ένοχος, παραμένει όμως ελεύθερος. Η επόμενη δίκη πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 13 Φεβρουαρίου, στο Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων.

Η 25χρονη σήμερα Έλενα, μίλησε για πρώτη φορά στις «Εξελίξεις Τώρα» του MEGA για τα όσα φρικτά βίωσε σε όλη την παιδική της ηλικία.

«Κάπου εκεί 9, προσπαθούσε κάπως να με εκπαιδεύσει και να με εντάξει μέσα σε όλο αυτό για σεξουαλική επαφή. Μου έδειχνε βίντεο με υλικά από παιδική πορνογραφία και όχι μόνο. Όταν ήμουνα 11 ερχόταν στο δωμάτιό μου και με βίαζε. Με έπαιρνε με το αμάξι του, με δικαιολογία ότι πάει σούπερ μάρκετ και μου έλεγε να λέω ότι θέλω να πάω μαζί του και με πήγαινε σε δάση και έκανε όλα αυτά που έκανε. Την πρώτη φορά που έγινε η διείσδυση εκείνο το καλοκαίρι γύρισα σπίτι και είχα αίματα. Και ήταν η μαμά μου και η μαμά του που το είδανε και νόμιζαν ότι μου είχε έρθει περίοδος στην Πέμπτη δημοτικού και μετά δεν μου ξανά ήρθε ποτέ».

Η Έλενα βρήκε το θάρρος να καταγγείλει τον πατέρα της για βιασμό όταν ήταν 18 χρονών, και η Εισαγγελία Ιωαννίνων του ασκεί ποινική δίωξη για τρία αδικήματα γενετήσιου χαρακτήρα. Σε αυτόν τον αγώνα, όμως, δεν είχε μεγάλη στήριξη:

«Όταν έκανα την καταγγελία δεν είχα τη μεγαλύτερη στήριξη, είχαν επικοινωνία μαζί του, δυσκολευόντουσαν πάρα πολύ να το πιστέψουνε. Ο δίδυμος αδερφός μου δεν μου το είπε ποτέ, ότι α μην το κάνεις. Ούτε ο μεγάλος άμεσα αλλά έμμεσα το έχει μεταφέρει. Έχει πει στη μητέρα μου, εμένα ποιος με ρώτησε για όλο αυτό. Γιατί θεωρούσε ότι θα γίνει ρεζίλι. Για το στίγμα που μπορεί να αφήνει σε μια τέτοια κοινωνία. Πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω ότι είναι βιασμός».

Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Άρτας, κρίνει τελικά ένοχο για βιασμό τον πατέρα της 25χρονης σήμερα Έλενας, και τον καταδικάζει σε κάθειρξη 18 ετών. Δεν πέρασε ούτε μία μέρα στη φυλακή.

«Υπήρξε ένας άνθρωπος που απλά για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του μου γα…. τη ζωή. Και δε θέλω αυτός ο άνθρωπος να είναι ελεύθερος και εγώ να μείνω πίσω και να ζω όλο αυτό με αυτόν τον τρόπο. Να μην πάρει κανένα ελαφρυντικό, καμία έφεση, να μην πέσει ούτε λίγο η ποινή του. Δεν γίνεται να κυκλοφορεί ελεύθερος με 18 χρόνια κάθειρξη, αυτό είναι αδιανόητο για εμένα. Είναι πάρα πολλά χρόνια που είναι έξω. Δεν έχει προφυλακιστεί ποτέ, δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν έχουν ανοιχτεί υπολογιστές και κινητά που έχουν πάει στη δίωξη».

«Όταν βγήκε η απόφαση και ετέθη το θέμα αν θα φυλακιστεί ή όχι, το Μικτό ορκωτό δικαστήριο της Άρτας αποφάσισε να του δώσει αναστολή μέχρι να συζητηθεί η έφεσή του. Είναι πολύ υψηλή η ποινή του και είναι κάτι που δεν συνηθίζεται στην Ελλάδα», δήλωσε ο δικηγόρος του θύματος, Δημήτρης Δήμος.

«Αυτό που έζησα όταν ήμουν μικρή έχει αφήσει πληγές που δεν θα γιατρευτούν ποτέ», γράφει η Έλενα στη σημερινή της ανάρτηση στο Facebook. Περιγράφει τον ανεπανόρθωτο ψυχικό πόνο και τις βαθιές πληγές που της άφησε η κακοποίησή της, δηλώνει όμως αποφασισμένη να στηρίξει όσους έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις και να συμβάλει στην απονομή δικαιοσύνης, ώστε ο πόνος της να μην είναι μάταιος.

.

Ο 16χρονος που μαχαίρωσε τον 23χρονο αδελφό του το βράδυ του Σαββάτου στο σπίτι τους στη Θεσσαλονίκη κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος. Μετά την απολογία του στον ανακριτή, ο ανήλικος, που αντιμετωπίζει κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας, βία κατά υπαλλήλων από άτομο που οπλοφορεί, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, οδηγήθηκε στη φυλακή, σύμφωνα με το thesstoday.gr.

Κατά την απολογία του στον 2ο τακτικό ανακριτή Θεσσαλονίκης, ο ανήλικος ανέφερε ότι υπήρξε έντονος διαπληκτισμός με τον αδελφό του, ο οποίος τον προσέβαλε, προκαλώντας την οργή του και οδηγώντας τον στην αντίδραση αυτή.

Ο 16χρονος μεταφέρεται στο ειδικό κατάστημα κράτησης νέων Βόλου.

Το επεισόδιο συνέβη στις 20:00 το βράδυ του Σαββάτου, στο σπίτι των δύο αδελφών. Νωρίτερα, ο πατέρας είχε παραλάβει τον 23χρονο από το στρατόπεδο και τον πήγε στο σπίτι. Την ώρα του επεισοδίου, οι δύο αδελφοί ήταν μόνοι, και μετά από λεκτικό διαπληκτισμό, ο ανήλικος φαίνεται να μαχαίρωσε τον 23χρονο με μία αναδιπλούμενη φαλτσέτα, προκαλώντας του σοβαρά τραύματα στο θώρακα και το πόδι. Από το διαμέρισμα κατασχέθηκαν, εκτός από τη φαλτσέτα, μια λάμα μαχαιριού και μια λαβή αναδιπλούμενου μαχαιριού.