Το Μουντιάλ τελείωσε με έναν κρότο. Τον ακούσαμε, σωστά;
Ο Eduardo Galeano, στο βιβλίο του «Γυναίκες», έχει ονομάσει ένα από τα κεφάλαιά του: «Οι πρωταθλήτριες», αναφέροντας πως το 2003 διεξήχθη το τρίτο παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικείου ποδοσφαίρου.
«Οι Γερμανίδες νίκησαν κι ανακηρύχθηκαν πρωταθλήτριες. Το 2007 ύψωσαν πάλι το παγκόσμιο κύπελλο. Ο δρόμος τους δεν ήταν σπαρμένος με ροδοπέταλα. Από το 1955 μέχρι το 1970, το ποδόσφαιρο ήταν απαγορευμένο στις Γερμανίδες. Η Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία είχε εξηγήσει γιατί: Στον αγώνα με τη μπάλα, χάνεται η γυναικεία χάρη, ενώ το κορμί και η ψυχή δέχονται καταστροφικές επιρροές. Η επίδειξη του σώματος προσβάλλει την αιδώ».
Έχοντας στο μυαλό μου αυτήν την ιστορία, αποφάσισα να δώσω λίγη ακόμη επικαιρότητα στο φετινό Μουντιάλ γυναικών που κέρδισε η Ισπανία αγκαλιά με μια ιστορία παρενόχλησης που όσο κι αν κυλήσει ο χρόνος πάνω της, είναι σημαντικό να μην ξεχαστεί.
«Fake φεμινισμός» και ιστορίες για αγρίους
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Λούις Ρουμπιάλες, πρόεδρος της Ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, φίλησε στο στόμα την Ισπανίδα ποδοσφαιρίστρια, Τζένιφερ Ερμόσο, λίγα λεπτά αφότου η Ισπανία κέρδισε την Αγγλία με 1-0 στον Σίδνεϋ, κατακτώντας το γυναικείο Μουντιάλ.
Για το φιλί αυτό, η Ερμόσο δεν είχε συναινέσει καταγγέλλοντας τον Ρουμπιάλες που έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για σκοτεινές οικονομικές συναλλαγές, αυταρχισμό, διωγμούς στελεχών της ομοσπονδίας, καθώς και για κατάχρηση εξουσίας και βίαιη συμπεριφορά – κατορθώνοντας – πάντα ως δια μαγείας να επιβιώνει, για παρενόχληση.
Αυτήν τη φορά όμως αποδείχθηκε – ξανά – περίτρανα ότι όλες κι όλοι μαζί, μπορούμε να τα βάλουμε με τους «ισχυρούς» αυτού του κόσμου, ακόμη κι αν η μητέρα τους ταμπουρώνεται σε εκκλησίες ξεκινώντας απεργία πείνας για τον γιο της, ο οποίος δηλώνει σοκαρισμένος από το ανθρωποκυνηγητό, πως ρώτησε την Ερμόσο για το φιλί κι εκείνη είπε «οκ» – και γενικά πως είναι το θύμα του «fake φεμινισμού» και «κυνηγιού μαγισσών».
Το νερό, όμως, έχει πια κυλήσει σε όχθες που ξεχειλίζουν την οργή της καταπίεσης και η Ισπανίδα ποδοσφαιρίστρια έχοντας δίπλα της 81 συναθλήτριες της που υπέγραψαν ότι δεν θα αγωνιστούν ξανά με την εθνική μέχρι ο μεγαλοπαράγοντας να απομακρυνθεί από τη θέση του, δήλωσε: «Αυτά τα περιστατικά προστίθενται σε μια μακρά λίστα καταστάσεων που οι παίκτριες έχουν καταγγείλει. Αυτό το περιστατικό είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», συμπληρώνοντας πως: «Δεν με σεβάστηκαν».
Ο Λουίς Ρουμπιάλες, διατηρώντας τον προνόμιο της πατριαρχικής κοινωνίας που τόσα χρόνια τον συντηρούσε επιτρέποντας σε αυτόν όπως και σε άλλους παράγοντες να χρησιμοποιούν το γυναικείο ποδόσφαιρο ως πεδίο σεξιστικών συμπεριφορών, επέμεινε στο να μην παραιτηθεί, τη στιγμή που πολιτικοί και ποδοσφαιρικοί σύλλογοι καταδίκασαν το γεγονός. Μάλιστα, ο Ισπανός υπηρεσιακός Πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, χαρακτήρισε τη συμπεριφορά του «απαράδεκτη» και πως ο δρόμος προς την ισότητα ανδρών καiι γυναικών είναι μακρύς ακόμη.
Στην ίδια πλευρά και ο Μπόρχα Ιγκλέσιας, επιθετικός της εθνικής Ισπανίας αναφέροντας με σειρά του πως: «Έχω πάρει την απόφαση να μην επιστρέψω στην Εθνική ομάδα μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα και τέτοιου είδους πράξεις δεν μένουν ατιμώρητες».
Η Ισπανική ομοσπονδία ποδοσφαίρου απείλησε με μήνυση για δυσφήμηση την Ερμόσο, μην καταφέρνοντας να τελικά να αποτρέψει το αυτονόητο. Ο Ρουμπιάλες, υπέβαλε την παραίτησή του και από τη θέση του αντιπροέδρου της εκτελεστικής επιτροπής της UEFA, δημιουργώντας με την κίνηση του αυτή νέο καύσιμο στους πολλούς αγώνες με την ανισότητα και τη διεκδίκηση που ακολουθούν.
Αν υποθέσουμε ότι αυτή ήταν μια καλή εξέλιξη για την Ερμόσο, που την ώρα που σήκωνε το κύπελλο δέχτηκε ένα μη συναινετικό φιλί, μήπως κάτι έχουμε ξεχάσει;
Bropropriating τι είναι;
Το φεμινιστικό λεξικό μπορεί να μη διδάσκεται ακόμη στα σχολεία, με πιθανότερο σενάριο να αργήσει πολύ να συμβεί κάτι τέτοιο, παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να μιλάμε σε κάθε ευκαιρία με όρους που αποτυπώνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη συνθήκη που βιώνουν οι γυναίκες σε μια πατριαρχική κοινωνία. Ο όρος bropropriating, λοιπόν, χρησιμοποιείται για τις περιπτώσεις λογοκλοπής/ιδεοκλοπής από μία γυναίκα κι εν συνεχεία οικειοποίησης της ιδέας από έναν άντρα ή επικοινωνίας της με τρόπο που να θεωρεί το κοινωνικό σύνολο ότι πρόκειται για ιδέα γεννημένη από τις ανάγκες των καιρών. Αν βλέπεις κάτι που ταιριάζει σε αυτόν τον ορισμό με την ιστορία της Ερμόσο, πολύ καλά βλέπεις.
Ξέρεις γιατί; Γιατί μια γυναίκα βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας την ώρα που μόλις είχε επιτεύξει ένας απ’ τους μεγαλύτερους στόχους της, όχι για τον αγώνα και τον κόπο της, αλλά γιατί ένας άντρας αποφάσισε ότι πρέπει να κυριαρχήσει στη στιγμή της, να ανέβει καλογυαλισμένος και ατσαλάκωτος στο βάθρο μαζί της, παίρνοντας κομμάτι μιας επιτυχίας που δεν του αναλογεί, καταλήγοντας ο αρνητικός πρωταγωνιστής.
Κι επειδή ο Ρουμπιάλες είναι ένας ακόμη από αυτούς που παλεύουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας, από δίπλα μας, απ’ τον κόσμο όλο, το μόνο που αξίζει να πούμε είναι ότι όταν αναφερόμαστε στην Ερμόσο καλό είναι να ξέρουμε ότι μιλάμε για την μια κορυφαία σκόρερ στην ιστορία τόσο για την εθνική της Ισπανίας, όσο και της Μπαρτσελόνα στην οποία αγωνίστηκε για 7 σεζόν.
Η Ερμόσο, είναι μια από τις πρωταγωνίστριες των προσπαθειών που έγιναν ώστε το γυναικείο ποδόσφαιρο να πάρει επαγγελματική μορφή στη χώρα, κάτι που έγινε τελικά μόλις το 2021 και μετά από 18 μήνες απεργίας από τις ποδοσφαιρίστριες. Η Ερμόσο, που έκανε το ντεμπούντο της σε ομάδα γυναικών στην Ατλέτικο Μαδρίτης σε ηλικία μόλις 14 ετών, έχει παίξει στις μεγαλύτερες ομάδες γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ισπανία. Εκατοντάδες αγώνες κι εκατοντάδες γκολ.
Όταν αναφερόματε στην Ερμόσο να θυμόμαστε ότι στους πανηγυρισμούς της στο Σίδνεϊ φώναξε πως: «Κερδίσαμε ένα γ*μημένο Μουντιάλ», θα ξέρουμε όμως ότι το κέρδισε με κόπο, μαζί με μια νίκη για όλες μας.