Ο Ηead of Press της κυπριακής Eurovision, Ανδρέας Αναστασίου, αποκαλύπτεται στο Estella.
Ο Ανδρέας Αναστασίου είναι από αυτούς τους ανθρώπους που τους ζηλεύεις. Κατάφερε να κατακτήσει το όνειρο του σε πολύ μικρή ηλικία, άρπαξε κάθε ευκαιρία που βρέθηκε στο διάβα του, δούλεψε πολύ και κατάφερε να πετύχει πράγματα που λίγοι άνθρωποι στην ηλικία του έχουν καταφέρει – και ναι είναι μόνο 28 χρόνων.
Με τον τελικό της Eurovision να βρίσκεται προ των πυλών, μιλήσαμε μαζί του για την φετινή συμμετοχή της Κύπρου στην Eurovision, τις παλαιότερες συνεργασίες που είχε με ανθρώπους της Eurovision αλλά και για την ζωή και τα σχέδια του για το μέλλον.
Πότε και πώς ξεκινά το ταξίδι της Eurovision για σένα;
Η ενασχόλησή μου με τον διαγωνισμό της Eurovision ξεκινά το 2011, όταν ήμουν 18 ετών, ως συνθέτης της κυπριακής συμμετοχής. Τότε το ΡΙΚ, το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, είχε προκηρύξει ένα διαγωνισμό για να επιλέξει το τραγούδι που θα εκπροσωπούσε την Κύπρο εκείνη την χρονιά. Η Eurovision ήταν κάτι που αγαπούσα πολύ από μικρός αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν μπορούσα να το κάνω.
Θυμάμαι τον φίλο μου, Μιχάλη Αντωνίου, που γράψαμε και το τραγούδι μαζί, να προσπαθεί να με πείσει να λάβουμε μέρος στον διαγωνισμό. Εγώ ως πολύ νέος τότε, και στρατιώτης, ήμουν αρκετά διστακτικός. Η μουσική ήταν πάντα ένα κομμάτι που κρατούσα για εμένα, δεν ήθελα να το μοιράζομαι, και γι’ αυτό δεν ήξερα αν μπορούσα να κάνω αυτό το επόμενο βήμα.
Ενώ είναι στην ζωή μου από πολύ μικρός, αφού και ο πατέρας μου ήταν μουσικός, την περίοδο της εφηβείας – μετά από ένα συμβάν που μου συνέβη – είχα μπει σε μια φάση άρνησης. Σκέψου ότι ακόμα και κολλητοί μου φίλοι δεν γνώριζαν αυτή την πλευρά του εαυτού μου.
«Για μένα η μουσική είναι δημιουργία και γι’ αυτό δεν θέλω να εξαρτώμαι από αυτήν».
Ξέρεις αν έχει υπάρξει κάποιος καλλιτέχνης, νεότερος από εσένα, που να έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο στη Eurovision;
Από όσο ξέρω, μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει. Ήμουν ο νεότερος συνθέτης που εκπροσώπησε ποτέ την Κύπρο στον διαγωνισμό, αλλά και το 2011 ήμουν ο πιο νεαρός συνθέτης από όλες τις χώρες και γι’ αυτό και έχαιρα «μεγάλου» ενδιαφέροντος από τα media. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω μεγάλους συνθέτες που μεταγενέστερα θα δούλευα μαζί τους. Από το 2011 μέχρι και το 2016, μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω σε διάφορους εθνικούς τελικούς χωρών για την Eurovision, αλλά και να συνθέσω το τραγούδι της Κύπρου στην Junior Eurovision το 2016, που σήμανε και την επιστροφή μου στην Eurovision.
Και πώς μετά από όλα αυτά έρχεται το Head of Press της κυπριακής Eurovision στη ζωή σου;
Το 2017, μου προτάθηκε από το ΡΙΚ να είμαι βοηθός αρχηγού αποστολής για τον παιδικό διαγωνισμό. Το 2019 μου ανατέθηκε η θέση του Υπεύθυνου Τύπου της κυπριακής συμμετοχής στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.
Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν τι δουλειά κάνει ο Head of Press της συμμετοχής μιας χώρας της Eurovision. Θες να μας μιλήσεις λίγο γι’ αυτό; Τι εμπερικλείει η δουλειά αυτή;
Εμπερικλείει πολλά, αλλά ουσιαστικά είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα από τον καλλιτέχνη από την μέρα που θα επιλεγεί μέχρι και την μέρα που θα τελειώσει ο μεγάλος τελικός. Είναι, επίσης, ο άνθρωπος που αναλαμβάνει όλη την επικοινωνία με τα media, κυρίως του εξωτερικού, καθ’ όλη την διάρκεια του διαγωνισμού.
«Είχα την τύχη να ζήσω την Eurovision από όλες τις πτυχές της».
Πότε ξεκινά η προετοιμασία της Eurovision για εσάς;
Την επόμενη μέρα του μεγάλου τελικού. Ξεκινούν οι συζητήσεις από πολύ νωρίς για τα επόμενα βήματα, τους καλλιτέχνες και για το γενικότερο approach που θέλουμε να έχουμε την εκάστοτε χρονιά, για να φτάσουμε στον Δεκέμβριο και να έχουμε ένα ολοκληρωμένο πλάνο που θα μπει σε εφαρμογή.
Ποια ήταν η συμμετοχή που εσύ απήλαυσες, να είσαι μέρος της, περισσότερο;
Χμμ… Δύσκολη ερώτηση. Θα σου πω το Replay και την Τάμτα το 2019. Την Τάμτα την λάτρεψα, είναι ένα σπάνιο και υπέροχο πλάσμα. Και πέρυσι πέρασα πολύ καλά και η Έλενα Τσαγκρινού είναι ένα πολύ καλό παιδί, αλλά η συνθήκη της πανδημίας και όλες οι ανυπόστατες και ανούσιες αντιδράσεις προς το El Diablo, μας έκαναν να σπαταλήσουμε πολλή ενέργεια και κόπο για να ξεπεράσουμε αυτές τις παραφωνίες.
«Πιστεύω πως κάποια στιγμή η Eurovision θα έρθει στην Κύπρο»
Εκτός από το Fuego, ποια άλλη συμμετοχή πιστεύεις πως άξιζε την πρωτιά;
Ενώ πιστεύω ότι και πριν από το Fuego υπήρχαν αξιοπρεπέστατες συμμετοχές, όπως αυτή της Lisa Andreas, πιστεύω όμως ότι το Fuego σήμανε μια νέα εποχή για την κυπριακή Eurovision. Γι’ αυτό πιστεύω ότι μετά από το Fuego, όλες μας οι συμμετοχές είχαν τα εφόδια για να κερδίσουν.
«Αυτό που κάνουμε δεν είναι εύκολο. Μπορεί να γίνει όμως όταν υπάρχει αλληλοκατανόηση, σεβασμός και καλή επικοινωνία».
Πόσο παρεμβαίνουν οι εταιρείες στο κομμάτι της εκπροσώπησης τύπου;
Υπάρχει μια πολύ στενή συνεργασία πάντα με τις εταιρείες. Ο καλλιτέχνης μπορεί να εκπροσωπεί την Κύπρο, αλλά δεν παύει να είναι μέρος μια δισκογραφικής εταιρείας που έχει ένα ολοκληρωμένο πλάνο για τον καλλιτέχνη. Η Eurovision είναι ένα project, και οι εταιρίες ξέρουν πάντα τι σημαίνει αυτό και τις απαιτήσεις που έχει ένα τέτοιο project.
Πιστεύεις πως όλοι οι καλλιτέχνες μπορούν να εκπροσωπήσουν την Eurovision;
Ο διαγωνισμός της Eurovision δεν είναι ένας διαγωνισμός ταλέντων. Είναι ένας πολύ δύσκολος διαγωνισμός που αν δεν είσαι έτοιμος να τον διαχειριστείς, θα σε καταστρέψει. Ακόμη και καλλιτέχνες με τεράστια εμπειρία μπορούν να τα βρουν σκούρα. Πόσο μάλλον για ένα νέο καλλιτέχνη που δεν έχει εμπειρία και δεν ξέρει πως να αντιμετωπίσει αυτό το project.
Ποιος ήταν ο στόχος σας για την φετινή εκπροσώπηση της Κύπρου;
Στόχος μας φέτος ήταν να δώσουμε αυτή την πιο μεσογειακή γεύση προς τα έξω και πιστεύουμε ακράδαντα πως η Ανδρομάχη μπορεί να υποστηρίξει απόλυτα αυτό το κομμάτι.
Ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον;
Έχω πολλά όνειρα. Θέλω να κάνω πολλά musicals στην Κύπρο. Θέλω να συνεχίσω αυτά που ήδη κάνω και θέλω να συνεχίσω να ασχολούμαι με τη μουσική.
«Δεν θα σταματήσω ποτέ στην ζωή μου να έχω στόχους και να κυνηγώ τα όνειρα μου».